Öryrkjabandalagið óánægt með "velferðarstjórnina"

Aðalstjórn Öryrkjabandalags Íslands hefur sent frá sér harðorða ályktun vegna kjaraskerðingar þeirrar, sem ríkisstjórnin hefur skenkt öryrkjum og öldruðum, þrátt fyrir gefin loforð um hið gagnstæða.

Fyrri ríkisstjórn hafði lögfest, að kjör öryrkja skyldu hækka í samræmi við verðbólguna, en núverandi ríkisstjórn hefur afnumið þær kjarabætur og skammtar nú naumt til þeirra sem minnst hafa.

Ofan á þetta, hefur ríkisstjórnin einnig dregið til baka lög, sem sett voru fyrir rúmu ári, um að persónuafsláttur skyldi fylgja verðbólgu og hækka að auki um 2000 krónur, frá og með síðustu áramótum og þýðir sú breyting hærri skatta á þá lægstlaunuðu, frá því sem eldri lög gerðu ráð fyrir.

Orðið velferð hefur nokkuð einkennilega merkingu í huga "velferðarstjórnarinnar".

ÖBÍ mótmælir kjaraskerðingum

Ekki í umsjón AGS

Haiti er eitt fátækasta ríki jarðarinnar og hefur nánast átt við árlegar náttúruhamfarir að glíma, sem eru fellibyljirnir og ofan á allar aðrar hörmungar bætist svo þessi hræðilegi jarðskjálfti og það mann- og eignatjón, sem hann hefur valdið.

Nú er nánast allt í rúst í ríkinu, stjórnkerfið lamað og skortur á öllum sviðum.  Aðstoð til Haiti á næstu árum verður að felast í aðstoð við að byggja ríkið úr rústunum, koma opinberu skipulagi á aftur, reisa við skólakerfið og atvinnulífið.  Ekkert af þessu var burðugt fyrir, svo nú verður alþjóðsamfélagið að taka til hendinni og það myndarlega.

Vonandi verður sú uppbygging undir umsjón og forystu Bandaríkjamanna, en ekki ESB og alls ekki Alþjóða gjaldeyrissjóðsins.

Nóg er af ræningjaflokkum á Haiti og ekki ástæða til að bæta AGS í þann hóp.

Haítí þyrfti Marshall aðstoð

Við kaupum

Norskur maður, Pal Ringholm, fjallar í pistli um heimsókn sína í íslensku bankana fyrir nokkrum árum, þar sem ungur aldur bankamannanna vakti sérstaka athygli hans.

Hann gerir grín að reynsluleysi ungu mannanna, en þeim fannst bara skemmtilegt, hvað ungt fólk fékk góð tækifæri í íslenska fjármálakerfinu.  Pal fannst það líka skemmtilegt, en ekki skynsamlegt, enda áttu þau skemmtilegheit eftir að verða dýrkeypt.

Góð lýsing á hugsunarhætti banka- og útrásarunglinganna kemur fram í pistlinum, sem hljóðar svo, samkvæmt fréttinni:  "Rinholm gerir einnig grín að áhættusækni og útrásarþrá Íslendinganna, og segist í einni heimsókninni hafa verið látinn lofa því að láta þá vita ef eitthvað væri til sölu í Noregi - þeir myndu kaupa það!"

Væntanelga hafa þeir ekki látið þess getið, að þeir myndu taka lán fyrir öllu saman og rústa síðan fyrirtækjunum með útgreiðslu alls eigin fjár þeirra í formi arðs til sjálfra sín.

Þetta er sorgleg gamansaga.

Reynslulausir íslenskir bankamenn

Stórkostlegt björgunarlið

Líklega gerir fólk sér almennt ekki grein fyrir því, hversu stórkostlegt björgunarlið Landsbjörg er, en hún hefur bjargað fjölda mannslífa hér á landi undanfarna áratugi.  Rústabjörgunarlið Landsbjargar varð fyrst á vettvang á Haiti, nokkuð á undan Bandaríkjamönnum, sem þó áttu mun styttri leið að fara.

Það er ómetanlegt, að eiga sveit svo vaskra manna og kvenna að, þegar eitthvað bjátar á, og alltaf tilbúna að takast á við nánast hvaða aðstæður sem er, með svo skömmum fyrirvara.  Þetta eru sannkallaðar hetjur, sem vinna verk sín að mestu í kyrrþey og án nokkurs bumbusláttar.

Íslendingar standa í mikilli þakkarskuld við þetta frábæra og fórnfúsa fólk.

Google Earth aðstoðar við björgun

Réttlætið sigri að lokum

Þó það tæki allt að þrem árum, að útkljá Icesave deiluna fyrir dómstólum, er það ekki langur tími fyrir réttlætið að ná fram að ganga, því "samningurinn" gerir ráð fyrir óréttlæti og áþján í áratugi.

Nánast öruggt er, að báðir aðilar, þ.e. íslenska ríkisstjórnin, Bretar og Hollendingar munu gera allt, sem í þeirra valdi stendur, til þess að forðast dómstólaleiðina, því líklegast er að leynisamningarnir, sem ekki hafa verið birtir ennþá, geri ráð fyrir að ESB yfirtaki samninginn, þegar Íslendingar verði búnir að samþykkja inngöngu í stórríkið, en um það var bloggað í gær, sjá hérna

Það er skýlaus krafa kjósenda, að allt verði uppi á borðum og öll gögn, varðandi Icesave málið, verði lögð á borðið fyrir þjóðaratkvæðagreiðsluna, þar með taldir allir leynisamningar, sem ekki hafa verið birtir ennþá.  Líklegast er, að vegna þessara "hliðarsamninga" verði allt gert, sem mögulegt er, til þess að komast undan kosningunni, því úrslit kosninganna myndi setja ESB ráðabruggið í uppnám.

Það er enn ein ástæðan fyrir því, að nauðsynlegt er að NEI þjóðarinnar verði sem stærst þann 6. mars n.k.

Icesave tæki eitt til þrjú ár fyrir dómstólum

Dæmigert útrásarrugl

Nýjir eigendur að knattspyrnuliðinu West Ham, segja að skuldir félagsins nemi um 110 milljónum punda, eða tæpum 23 milljörðum króna, en CB Holding og Straumur hafi sagt þær vera 38 milljónir punda, eða "aðeins" um átta milljarðar króna.

Ekki kemur fram skýring á þessum mismun, en hann bendir auðvitað til þess, sem raunar var vitað, að banka- og útrásarangurgapar, vissu aldrei skulda sinna tal og höfðu enn minna vit á rekstri.

Það sannast eftirminnilega, með þessum orðum annars nýju eigendanna, David's Sullivan, sem hann lét falla á blaðamannafundi:  "Það er engin innkoma, fyrri eigendur tóku lán út á ársmiðasölu næstu tveggja ára og styrktaraðilar hafa þegar greitt 70 prósent af sínum hlut fyrir næstu þrjú árin. Fyrir utan þetta er svo starfslokasamningurinn við Alan Curbishley þannig að í heildina gerir þetta um 110 milljónir punda."

Sennilega er þetta sú lýsing, sem kemst næst því að vera dæmigerð fyrir útrásarsukkið.

Sullivan: West Ham skuldar yfir 100 milljónir punda

Aðeins ein skýring

Wouters Bos, fjármálaráðherra Hollands, segir að engin formleg ósk hafi komið frá íslenskum yfirvöldum um nýjar viðræður um Icesave og Hollendingar muni ekki hafa frumkæði að þeim.  Hann segist verða að bíða þjóðaratkvæðagreiðslunnar á Íslandi, án þess að fram komi, hvað hann ætli að gera, eftir að lögin verða felld þar, með afgerandi meirihluta.

Íslensk stjórnvöld virðast ekkert vera að gera, eða ætla að gera, til þess að leiða íslensku þjóðina út úr þeirri ánauð, sem hún er búin að semja um að hneppa skattgreiðendur í, og vekur það upp spurningu um hvers vegna það geti verið.

Eiríkur Tómasson, lagaprófessor, hefur skýrt frá því, að hann hafi í störfum sínum fyrir ríkisstjórnina, séð "hliðarsamninga" við sjálfan Icesave samninginn, sem ekki hafi verið birtir og því gat hann ekki tjáð sig um innihald þeirra. 

Í þessum "hliðarsamningum" hlýtur skýringin að liggja og það eina, sem skýrt getur hörku Breta og Hollendinga í málinu og undirlægjuhátt ríkisstjórnar Íslands, er að þessi leyniskjöl innihaldi samning um að ESB muni yfirtaka Icesave samninginn, eftir að Íslendingar hafi samþykkt inngöngu í bandalagið.  Önnur skýring getur einfaldlega ekki komið til greina, því svo brjálæðislegar klyfjar samþykkir engin ríkisstjórn, fyrir hönd sinnar þjóðar, en að sama skapi eru þetta smáaurar fyrir ESB að yfirtaka.

Sé þetta raunin, verður skiljanlegt, hvers vegna ríkisstjórnin berst svo hatrammlega fyrir þessum samningi, sem allir eru sammála um, að er Íslendingum ofviða.

Það er verðugt rannsóknarefni fyrir alvöru fjölmiðlamenn, að grafast fyrir um það, um hvað þessir "hliðarsamningar" fjalla og upplýsa almenning um það, úr því að ríkisstjórnin sér ekki sóma sinn í að leggja öll spil á borðið fyrir þjóðaratkvæðagreiðsluna.

Engar viðræðuóskir frá Íslandi

Útflutningurinn er ljósið, en ríkisstjórnin myrkrið

Í nýrri skýrslu Nordea, þar sem lítillega er fjallað um íslensk efnahagsmál, segir að útflutningurinn sé ljósið í efnahagslegu rökkri Íslendinga.  Það sem sé að koma landinu til bjargar á erfiðum tímum, sé sjávarútvegurinn og álið, vegna hækkandi verðs erlendis á hvoru tveggja.  Við þetta má bæta ferðamannaiðnaðinum, sem skilar vaxandi tekjum í þjóðarbúið, vegna lækkunar krónunnar.

Fljótlegasta ráðið til að lýsa betur upp þann myrkraklefa, sem ríkisstjórnin er föst í, er að efla þessar atvinnugreinar, t.d. með því að drífa áfram framkvæmdir við netþjónabú, orkuver, álver o.fl, en stjórnin er að gera þveröfugt, með því að þvælast fyrir og tefja allar þær framkvæmdir á þessum sviðum, sem áhugi er fyrir að ráðast í.

Ofan á þann þvergirðingshátt, er stjórnin að hringla og þvæla um sjávarútveginn, með ómarkvissum og tvísaga yfirlýsingum um framtíð kvótakerfisins, í stað þess að skapa ró í þeim efnum og stuðla að enn meiri útflutningi sjávarafla, t.d. með viðbótarkvóta.

Vonandi tekst ríkisstjórninni ekki að slökkva öll ljós í landinu og draga þjóðina inn í myrkraklefann til sín.

Útflutningur ljósið í myrkrinu

Ímyndaður þér það, Steingrímur

Steingrímur J., blaðafulltrúi Breta og Hollendinga í Icesavemálum, lætur gamminn geysa í NPR í Bandaríkjunum og stendur sig þar í stykkinu, eins og venjulega, sem fulltrúi kúgunaraflanna.

Hann lætur í ljós mikil vonbrigði með þá stórhættu, að íslenskir kjósendur segi skoðun sína á samningnum í þjóðaratkvæðagreiðslu, eða eins og segir við fréttamanninn:  "Ímyndaðu þér hver niðurstaðan yrði í Bandaríkjunum ef skattgreiðendur hefðu möguleika á að greiða atkvæði um lögin. Ímyndaðu þér það," segir Steingrímur í viðtali við NPR. Hann segir það ekki auðvelt að sannfæra kjósendur um að samþykkja auknar skattgreiðslur og frekari efnahagslegar byrðar vegna óábyrgrar hegðunar bankamannanna."

Það er alvega rétt ályktað hjá Steingrími J., að íslenskir skattgreiðendur eru ekkert ánægðir, að láta kúga sig til ánauðar fyrir erlenda þrælahöfðingja vegna skulda, sem þjóðin ber enga ábyrgð á.

Steingrímur J. ætti að ímynda sér hvaða önnur ríkisstjórn, en sú íslenska, myndi samþykkja slíkt.  Getur hann, eða nokkur annar, ímyndað sér ríkisstjórnir Bandaríkjanna, Bretlands, Hollands, Svíþjóðar, Danmerkur, Noregs, Finnlands eða nokkurs annars ríkis, leggja slíkar ólöglegar byrðar á sína þegna.

Þegar Steingrímur J. verður búinn að hugleiða þetta, mun hann sjálfur áreiðanlega segja NEI í þjóðaratkvæðagreiðslunni og taka þannig afstöðu með sinni eigin þjóð.

NPR fjallar um Icesave-deiluna

Semja um einhver leyndarmál?

Þriðji og lengsti fundur stjórnar og stjórnarandstöðu um hvort og hvernig hægt væri að ná samstöðu um nýjar samningaviðræður við Breta og Hollendinga var haldinn í dag, án þess að nokkuð kæmi út úr honum.

Það einkennilega er, að stjórnin pukrast með við hverja hún hefur verið í sambandi og hvað hafi verið rætt.  Hvernig heldur stjórnin að hægt sé að ná einhverri samstöðu um leyndarmál, sem hún eiin veit?

Það er algert óráð, hvort sem er, að ætla að taka upp einhverjar viðræður við fjárkúgarana, fyrr en eftir að þjóðin hefur sýnt þeim, í þjóðaratkvæðagreiðslunni, hver hugur hennar er til þjóða, sem reyna að troða hana í svaðið með yfirgangi.  Fái stjórnarandstaðan engar upplýsingar á þessum fundum, er vandséð til hvers hún er að eyða tíma í svona sýndarfundi.

Stjórnin er eingöngu að draga stjórnarandstöðuna á asnaeyrunum og ætlar á endanum að kenna henni um, að ekki hafi tekist að mynda þverpólitíska samstöðu um nýja samninga.

Þannig heldur stjórnin, að hún geti unnið lögunum eitthvert fylgi í þjóðaratkvæðagreiðslunni.

Þegar að því kemur, verður svar kjósenda stórt NEI.

Langur en rýr fundur