Koma svo

Íslenska landsliðið í handbolta hefur leikið að flestu leyti vel á Evrópumeistaramótinu, þó nokkuð hafi verið um mistök og klaufaskap, en með því má alltaf reikna í hröðum og hörðum leik.

Óheppni og klaufaskapur hefur valdið því að báðir leikirnir, sem búið er að spila, glutruðust niður í jafntefli á lokamínútunum, en taka verður tillit til, að liðin, sem leikið var við, eru engir viðvaningar í handbolta.

Á morgun verður leikið við Dani og þá verður ljúft að fylgjast með góðum sigri Íslendinga, en ekki er nokkur vafi á því, að það verður baráttuleikur, sem hvorugt liðið vill tapa.  Þegar leikur verður flautaður af, munu Íslendingar fagna ógurlega.

Koma svo.

Ísland-Danmörk: Jafntefli líklegustu úrslitin

Mestir, bestir og hraustastir

Björn Zoega, forstjóri Landspítala, segir að starfsfólk spítalans hafi ekki verið eins veikt á síðasta ári og það var árin þar á undan.  Þetta hljóta að teljast góð tíðindi, því á flestum sjúkrahúsum eru það yfirleitt sjúklingarnir, sem eru veikir, en ekki starfsfólkið.

Ekki er nóg með að starfsfólkið verði hraustara og hraustara með hverju árinu sem líður, því stefnt er að því að sjúkrahúsið sjálft verði með hraustustu sjúkrahúsum á norðurhveli jarðar, eða eins og forstjórinn segir:  "Markmið Landspítala sé að verða meðal bestu háskólasjúkrahúsa í Norður-Evrópu og vera áfram leiðandi í vísindarannsóknum."

Ekki er að spyrja að því, að við Íslendingar erum alltaf mestir, bestir og hraustastir.

Miklir menn erum vér, Hrólfur minn, sagði karlinn.

Minni veikindi starfmanna Landspítala á síðasta ári

Kvótaúthlutun

Allir eru sammála um, að takmarka verði sóknina í fiskistofnana og til þess er kvótakerfi besta lausnin.  Óánægja manna gegn kerfinu hefur ekki verið gegn aflatakmörkuninni, þ.e. kvótanum sem slíkum, heldur framsali og leigukvóta.

Í sjálfu sér er ekkert, sem réttlætir að meiri kvóta sé úthlutað á hvert skip, en það getur sjálft veitt og því ætti að skipta kvótanum niður á skip í samræmi við veiðar þess á undanförnum árum.  Þegar kerfið var tekið upp, var miðað við aflareynslu þriggja síðustu ára, fyrir upptöku kerfisins og ekki gert ráð fyrir neinu framsali til annarra.

Til þess að ná sátt um kvótakerfið, verður að afnema framsalið og leigukvótann og því verður að taka aftur upp viðmið við raunverulegan afla hvers skips og miða við t.d. síðustu þrjú fiskveiðiár.  Ef slíkt kerfi yrði tekið upp frá og með næsta fiskveiðiári, yrði miðað við afla hvers skips síðustu þrjú ár og hætt að gera ráð fyrir að hægt verði að selja eða leigja kvóta frá þeim skipum, sem hann fá úthlutað.

Þannig fengju þeir, sem gert hafa út á leigukvóta, úthlutað sínum eigin kvóta, miðað við veiðina á síðustu þrem árum, en þeir sem hafa  leigt, eða selt, frá sér, fengju aðeins úthlutað kvóta miðað við veiði sinna eigin skipa, á viðmiðunarárunum.

Skipti á tegundum á milli skipa, yrði heimil áfram, en við næstu úthlutun á eftir kæmi tilfærslan inn í kvóta skipanna, því alltaf yrði kerfið endurskoðað, miðað við þrjú síðustu veiðiár.  Með þessu móti væri hægt að koma á sátt í þjóðfélaginu með kvótakerfið, því þar með væri öllu kvótabraski lokið í eitt skipti fyrir öll.

Samstaða þarf að nást um sjávarútveginn, hann er mikilvægasti atvinnuvegur þjóðarinnar. 

Skötuselur truflar enn störf sáttanefndar

Nú verða Hafnfirðingar að sýna samstöðu með þjóðinni

Þegar kosið var um stækkun álversins í Straumsvík, samhliða bæjarstjórnarkosningum árið 2006, var stækkunin felld með örfárra atkvæða mun.  Þau úrslit komu öllum í opna skjöldu, ekki síst bæjaryfirvöldum í Hafnarfirði, sem studdu stækkunina, án þess að þora að styðja hana opinberlega, vegna nýsamþykktrar stefnuyfirlýsingar Samfylkingarinnar í umhverfismálum.

Nú verður kosningin endurtekin, vegna fjölda áskorana hafnfiskra kjósenda og ekki verður öðru trúað, miðað við atvinnu- og efnahagsástandsins, en að afgerandi meirihluti Hafnfirðinga taki nú ábyrgari afstöðu, en síðast og samþykki stækkunina, helst samhljóða.

Það er ekki eingöngu hagur Hafnarfjarðar, að álverið verði stækkað, heldur þjóðarhagur og því er ábyrgð hafnfiskra kjósenda mikil í þessum kosningum.

Afgerandi jákvæð úrslit eru líka skýr skilaboð til ríkisstjórnarinnar, að vakna af Þyrnirósarsvefninum og taka til hendinni við endurreisn atvinnulífsins og minnkun atvinnuleysinsins, sem er eitt mesta bölið, sem hrjáir þjóðina um þessar mundir.

JÁ við stækkun álversins, NEI við staðfestingu Icesave laganna.

Kosið að nýju um stækkun álvers

Enga milligöngu Jóns Baldvins, takk

Jón Baldvin Hannibalsson hefur verið einn allra dyggasti málsvari Breta og Hollendinga hér á landi í deilunni um Icesave skuldir Landsbankans og hefur barist grimmilega fyrir því í ræðu og riti, að Íslendingar verði hnepptir í skattalega ánauð þessara þjóða til næstu áratuga.

Nú þykist hann þess umkominn, að útvega sáttasemjara í deiluna og hefur haft samband við forseta Eistlands í þessu skyni og hann lýst sig reiðubúinn til starfans.  Þó Toomas Hendrik Ilves, forseti Eistlans sé vafalaust hinn mætasti maður, dugar aðkoma Jóns Baldvins til þess að útiloka hann frá nokkrum afskiptum af málinu.

Hvernig skyldu útskýringar Jóns Baldvins á málinu hafa verið, þegar hann setti sig í samband við forseta Eistlands?  Dettur einhverjum í hug, að hann hafi útskýrt lagalegan rétt Íslands í málinu?  Í öllum sínum málflutningi hefur Jón Baldvin alltaf talað fyir "réttindum" kúgaranna og sagt að Íslendingar verði að standa við "alþjóðlegar skuldbindingar" sínar, sem löngu er sannað, að engar eru.

Sigurðu Líndal hefur lýst því, að Jón Baldvin hiki ekki við að beita blekkingum í málinu og allir helstu lagaspekingar landsins, ásamt erlendum sérfræðingum, hafa flett ofan af svikamálflutningi hans.

Öll aðkoma Jóns Baldvins að málinu, væru svik við málstað Íslands og verða aldrei liðin.

Ilves tilbúinn í milligöngu

Ekki róttækar aðgerðir

Ríkisútvarpið hefur verið rekið með miklu tapi undanfarin ár, meira að segja í "góðærinu", þrátt fyrir milljarða fastar áskriftartekjur og auglýsingatekjur að auki.  Alltaf eru boðaðar aðhaldsaðgerðir, en aldrei hefur bólað á bættri rekstrarniðurstöðu.

Nú eru boðaðar uppsagnir 15-19 starfsmanna úr nokkur hunduð manna starfsliði og það kallaðar róttækar niðurskurðartillögur.  Miðað við það, sem fram kemur í fréttinni munu þessar sparnaðaraðgerðir koma illa niður á besta þætti sjónvarpsins, þ.e. Kastljósi.

Það verður að teljast hálf undarlegt, að forgangsraða ekki á annan hátt, því þarna á greinilega að segja upp nokkrum af þeirra bestu spyrlum í þættinum.

Það verður sjónarsviptir af þessum konum úr Kastljósinu og spurning hvort hvergi var hægt að spara, frekar en þarna.

Margir missa vinnuna á RÚV

Fegrunaraðgerðir á leyndum líkamspörtum

Lengi hefur tíðkast að fólk fari í lýtaaðgerðir á ýmsum líkamspörtum eftir slys, eða vegna meðfæddra útlitsgalla.  Þetta eru auðvitað nauðsynlegar aðgerðir, bæði til bætts útlits og andlegrar vellíðunar fyrir viðkomandi einstakling.

Smátt og smátt hefa alls kyns fegrunaraðgerðir rutt sér til rúms, aðallega vegna þess að sumt fólk er ekki sátt við útlit sitt, t.d. finnst því nefið of stórt, eða lítið, brjóst ekki í laginu eins og því finnst, að þau ættu að vera, fitusog, botoxsprautur o.s.frv.

Nú síðast eru fegrunaraðgerðir á kynfærum kvenna farnar að ryðja sér til rúms, þrátt fyrir að þeim fylgi áhætta á alls kyns aukaverkunum og bæti kynlíf alls ekki neitt, að sögn sérfræðinga.  Það sem vekur upp spurningu í þessu sambandi, er hver dæmir og hvernig þessi "fegurð" er metin.  Í þessu efni sem öðrum, er smekkurinn misjafan.

Svona aðgerðir hljóta að vera hámark hégómleikans og firringarinnar.

Fegurðin er einungis í auga þess, sem sér.

Fjölgun aðgerða á kynfærum varasöm þróun

Jóhanna sér ekkert nema ESB

Jóhanna Sigurðardóttir, er farinn að skrifa í erlend blöð og hefði þá mátt ætla, að skrifin væru fyrst og fremst ætluð til að útskýra lagalegan rétt Íslendinga í Icesave deilunum við Breta og Hollendinga, en það er þó ekki raunin.

Hún segir ítrekað í þessum skrifum, að Íslendingar muni standa við skuldbindingar sínar gagnvart Bretum og Hollendingum, en gerir aldrei minnstu tilraun til þess að skilgreina þessar skuldbindingar, hvað þá "alþjóðlegar skuldbindingar" Íslendinga.

Það er annað, sem Jóhanna hefur miklu meiri áhuga á, en það kemur glögglega fram í þessari setningu, sem fram kemur í fréttinni:  "„Icesave-deilan má ekki skaða langtíma samstarf okkar við Alþjóðagjaldeyrissjóðinn eða aðildarferlið að Evrópusambandinu," segir m.a. í bréfinu, sem birtist í  Het Financieele Dagblad og Reutersfréttastofan segir frá."

Manneskjunni getur varla verið sjálfrátt. 

Þessi ESB dýrkun hennar og Samfylkingarinnar, er orðin böl þjóðarinnar.

Icesave skaði ekki alþjóðleg tengsl

Útrás og innrás

Landsbankinn hefur átt hlut í fyrirtækinu Lífsvali allt frá stofnun þess árið 2002 og fjármagnað "innrás" þess á bújarðamarkaðinn, enda skuldar fyrirtækið bankanum rúmlega þrjá milljarða króna, eftir að hafa "keypt" 45 bújarðir vítt og breitt um landið.

Athyglisvert er, að fyrirtækið hefur aldrei skilað hagnaði frá stofnun, en það hefur ekkert aftrað bankanum í lánveitingum til starfseminnar, enda bankinn sjálfur hluthafi.  Alveg má örugg telja, að hefði bankinn ekki verið hluthafi, eða ef um annað fyrirtæki hefði verið að ræða, hefði enginn banki lánað slíkar upphæðir til félags með stöðugan taprekstur.

Þetta er skýrt dæmi um það, að eignatengsl milli banka og annarra fyrirtækja, er algerlega óeðlilegur og skekkir alla samkeppni, enda er nú svo komið, að þau fyrirtæki, sem ekki eru í neinum eignatengslum við bankana, eru að deyja drottni sínum á meðan bankarnir halda lífi í sínum fyrirtækjum.

Þetta einstaka dæmi sýnir einning að bankarnir stóðu bæði í útrás og innrás á hátindi spillingartímabilsis.

Björgólfsfeðgar fái Landsbankann aftur

Gömlu banka- og útrásarjaxlarnir stóðu sig svo einstaklega vel í rekstir bankanna sinna og útrásarruglararnir eru upp til hópa slíkir snillingar, að ekki kemur annað til greina en að afhenda þeim fyrirtæknin sín aftur á silfurfati.

Til þess að þjóðarbúið nái að komast á skrið á nýjan leik, verður hreinlega að koma Högum í hendurnar á Baugsfeðgum og þeirra meðreiðarsveinum, ásamt því að gefa þeim Íslandsbanka aftur, Björgólfsfeðgar fái Landsbankann á ný, enda ráku þeir hann af tærri snilld og Sigurður Einarsson og Hreiðar Már verða að fá Arion banka til rekstrar, að eigin vild, enda framsæknir og stórhuga menn.

Finnist einhverjum þessar hugmyndir vitlausar, þá er hann a.m.k. ekki sammála stjórnendum Arion banka, sem virðast í fullri alvöru vera að leita allra mögulegra leiða, til að koma fótunum aftur undir Baugsmenn, enda eins og allir vita, þeir einu, sem kunna að reka verslunarfyrirtæki, eins og þeir hafa sýnt umheiminum um víða veröld.

Þetta er lausnin á vandamálunum, þ.e. spóla bara til baka, til ársins 2007.

Walker óskar eftir viðræðum við Arion banka