Tvísaga embættismaður

Indriði H. Þorláksson, sérlegur aðstoðarmaður fjármálajarðfræðingsins, verður neyðarlega tvísaga í einni og sömu setningunni, þegar hann segir:  "Aldrei hefur staðið til að Icesave-samningurinn yrði leyndarmál. Líklega er það spurning um daga hvenær samkomulag sem nú er unnið að næst við Breta og Hollendinga um að aflétta leynd yfir samningnum, meðal annars til að þingmenn geti kynnt sér hann."

Hvers vegna þarf að skrifa bréf til Hollendinga og Breta með beiðni um að fá að opinbera samninginn, ef aldrei stóð til að hann væri leyndarmál?  Hvers vegna er það spurning um daga hvenær samkomulag næst við Hollendinga og Breta um að aflétta leynd yfir samningnum?  Þarf leyfi til að aflétta leynd, sem aldrei stóð til að yrði nein leynd?

Það er alveg með ólíkindum hvað ráðherrar og embættismenn geta bullað mikið, án þess að fréttamenn sjái í gegnum ruglið og gangi eftir skýrari svörum.

Það er kannski ekki undarlegt, þegar Icesave og ESB eru annars vegar.

Flestir fjölmiðlamenn eru í reynd áróðursmenn fyrir hvoru tveggja.

Spurning um daga hvenær leynd verður létt af Icesave

Fullveldinu fórnað?

Árið 1262 gengu Íslendingar Noregskonungi á hönd og lutu erlendu valdi upp frá því, þar til fullveldi fékkst á ný árið 1918 og loks fullt sjálfstæði árið 1944.  Allan tímann undir erlendu valdi ríkti stöðnun í landinu og það var ekki fyrr en eftir að sjálfstæði fékkst og Íslendingar fóru að stjórna sínum málum sjálfir, að einhverjar framfarir, sem heitið geta, urðu í landinu.  Eftir seinni heimstyrjöldina má segja að Íslendingar hafi komið út úr moldarkofunum og smátt og smátt orðið eitt ríkasta þjóðfélag veraldar.

Þetta tókst Íslendingum með gífurlegri vinnu og erfiði og með sinn "handónýta" gjaldmiðil, krónuna, sem nú er að hluta til kennt um efnahagserfiðleikana, sem nú hrjá þjóðina, en eru auðvitað gjaldmiðlinum óviðkomandi, en stafa af glæfra- eða jafnvel glæpamennsku tiltölulega fárra manna.

Það, sem vekur upp óhug á þessum degi, er að nokkur hluti þjóðarinnar, undir forystu eins ólánlegs stjórnmálaflokks, skuli nú tilbúinn til þess, að afsala fullveldi þjóðarinnar til yfirþjóðlegs valds Evrópusambandsins.  Nú vill svo illa til, að formaður þessa ólánsflokks, er forsætisráðherra þjóðarinnar.

Samkvæmt venju mun þessi "þjóðarleiðtogi" flytja sjónvarpsávarp til þjóðarinnar að kvöldi 17. júní og verður fjóðlegt að fylgjast með því, hvort þá verði lesið yfir almenningi, þetta atriði úr stefnuyfirlýsingu flokksins fyrir kosningarnar í maí 2009:  "Setja í stjórnarskrá ákvæði sem heimilar að fullveldi sé deilt með yfirþjóðlegum stofnunum og alþjóðastofnunum samkvæmt ákvörðun Alþingis. Slík ákvörðun tekur því aðeins gildi að sé staðfest í þjóðaratkvæðagreiðslu."

Þó erfiðleikar steðji nú að þjóðinni, er það hámark aumingjaskaparins, að leggja til að fullveldi þjóðarinnar verði fórnað.

Formleg hátíðarhöld hafin

Jöklabréfin breyta aðeins um form

Afar villandi er segja að heildarvirði jöklabréfanna fari minnkandi, þar sem þau eru innilokuð í landinu vegna gjaldeyrishaftanna og hafa því ekki getað farið neitt.  Það eina, sem hefur gerst, er að ein tegund skuldabréfa er innleyst og önnur keypt í staðinn, þannig að í raun eru nýju skuldabréfin einskonar jöklabréf áfram.

Það er alveg sama í hvers konar skuldabréfum, eða innlánsreikningum, þessir fjármunir liggja, því eigendur þeirra bíða, misþolinmóðir, eftir því að skipta þeim í erlendan gjaldeyri og fara með þá úr landi.  Þegar þar að kemur, mun þetta skapa gífurlegan þrýsing á gengi krónunnar og hún mun veikjast til mikilla muna, frá því sem nú er.

Gjaldeyrishöftin gagnvart þessum fjármagnseigendum geta ekki gilt til eilífðar og því einungis spurning hvenær krónan fær þennan skell, en ekki hvort hún muni fá hann.

Gjaldeyrishöftin eru, eins og allt annað nú um stundir, einungis til að fresta vandanum á meðan ráðaleysisstjórnin bíður eftir því að "allt reddist einhvernveginn".

Heildarvirði jöklabréfa minnkar

Hver trúir þessari vitleysu?

Steingrímur Jong Sig., fjármálajarðfræðingur, segir að það muni verða vandasamt fyrir þingmenn að fjalla um samninginn um ríkisábyrgðina á Icesave, ef þeir fái engar upplýsingar um innihald hans.  Það mun ekki verða vandasamt fyrir þá, heldur ómögulegt.  Hvernig á nokkur einasti maður að reyna að ræða mál á Alþingi, ef hann veit ekker um hvað málið snýst? 

Í morgun sagði Jóhanna, ríkisverkstjóri, að hún treysti á að Sjálfstæðisflokkurinn myndi bjarga ríkisvinnuflokknum frá falli, vegna þess að útlit væri fyrir það, að Vinstri grænir myndu ekki samþykkja samninginn, sem er þó gerður í nafni fjármálajarðfræðingsins.  Um þá vitleysu var fjallað í morgun í þessu bloggi.

Getur það verið rétt, að samningamenn Íslands hafi skrifað undir slíkan risasamning um fjárhagsskuldbindingu Íslendinga inn í framtíðina, án þess að nokkur maður á Íslandi mætti vita hvað stendur í þessu plaggi.  Að það skuli þurfa að skrifa bréf til Hollendinga og Breta til þess að fá náðasamlegt leyfi til að sýna, þó ekki væri nema nokkrum útvöldum þingmönnum, samninginn er svo ótrúlegt, að menn setur hljóða og trúa ekki sínum eigin augum og eyrum.

Samningurinn var undirritaður um miðja nótt.

Hvað er það sem þolir ekki dagsljósið?

 

Enn leynd yfir Icesave-samningi

Allt eftir bókinni

Jóhanna, ríkisverkstjóri, og Steingrímur Jong Sig., fjármálajarðfræðingur, höfðu þær einu fréttir að færa eftir ríkisstjórnarfund í morgun, að skattar yrðu stórhækkaðir.  Ekki eitt orð um aðgerðir til þess að efla atvinnulífið og fjölga störfum, þannig að hægt væri að fækka fólki á atvinnuleysisskrá.  Nei, þvert á móti var boðuð stórhækkun á tryggingargjaldi, án þess að segja þó hve hækkunin verði mikil, en tryggingargjald er í raun launaskattur, sem lagður er á alla launagreiðendur.  Ekki verður slík skattahækkun til að greiða fyrir kauphækkunum til verkafólks, sem margt hefur nú þegar orðið fyrir verulegri tekjuskerðingu,  að ekki sé talað um þá, sem hafa misst vinnuna alfarið.

Fjármagnstekjur hafa dregist verulega saman í þjóðfélaginu, en skattinn af þeim skal hækka um 50% og ekki hvetur það til aukins sparnaðar eða aðhalds í peningamálum.  Svo er látið að því liggja, að óvíst sé um bumbuskattinn, þ.e. skatt á gosdrykki og sælgæti.  Ekki þarf að efast um að skattur á slíkar vörur og annann "óþarfa" koma mjög fljótlega, sennileg fyrir mánaðamótin.

Vinstri stjórnir bregðast aldrei væntingum í skattaálögum.  Annað hugmyndaflug er hverfandi.

Þetta er allt eftir gömlu góðu bókinni.

Skattahækkanir úr ríkisstjórn

Á að verja meirihlutastjórn falli?

Þegar Smáflokkafylkingin missti kjarkinn í janúar s.l. og hljóp með skottið á milli lappanna úr ríkisstjórn með Sjálfstæðismönnum, lýstu Framsóknarmenn því yfir að þeir myndu verja minnihlutastjórn Smáflokkafylkingarinnar og Vinstri grænna falli, fram að kosningum, sem fram skyldu fara 25 maí, sem gekk svo eftir.

Eftir kosningarnar fengu Smáflokkafylkingin og VG hreinan meirihluta á Alþingi og mynduðu nýja ríkisstjórn í kjölfarið, eftir langar og strangar stjórnarmyndunarviðræður.  Fljótt kom þó í ljós, að engin samstaða hafði náðst með flokkunum um stóru málin, þ.e. efnahagsmálin, umsóknaraðild að ESB og alls ekki um niðurstöðu í Icesave deilunni.

Þegar þessir brestir koma í ljós í stjórnarsamstarfinu, leyfir ríkisvinnuflokkurinn sér að vísa ágreiningsmálum sínum til afgreiðslu stjórnarandstöðunnar og ásakar hana um ábyrgðarleysi, ef hún dirfist að krefjast upplýsinga og umræðna um þessi mál.

Nú bregður svo við að Jóhanna, ríkisverkstjóri, kallar eftir því að Sjálfstæðisflokkurinn verji meirihlutastjórn hennar falli, eða eins og segir í fréttinni:  "Fari svo að hluti af þingflokki VG leggist gegn ríkisábyrgðum eins og margt bendir til standa öll spjót á sjálfstæðismönnum. Jóhanna Sigurðardóttir, forsætisráðherra, sagðist á föstudag ekki trúa öðru en því að þeir samþykktu ábyrgðirnar."

Getur nokkur meirihlutastjórn lagst lægra í aumingjaskapnum?

Sjálfstæðismenn ráða úrslitum

Eða öllum peningum sem hægt er að eyða

Alveg er merkilegt að sjá, að ráðuneytin og ríkisstofnanir geta ekki hafið undirbúning sparnaðar, fyrr en þau eru búin að fá útgjaldaramma fyrir ráðuneytin.  Eyðslan í ríkisstofnunum fer sem sagt ekki eftir nauðsynlegustu þörfum stofnananna, heldur eingöngu því fjármagni, sem þau fá til eyðslu og þá er ákveðið í hvað peningarnir eiga að fara. 

Samkvæmt fréttinni, er fjárlagavinna nánast stopp, eða eins og þar segir:  "Rekstrarstjórar ráðuneytanna hafa sameinast um að þrýsta á stjórnvöld að flýta ákvörðun um útgjaldaramma ráðuneyta á árinu 2010. Að mati Ríkisendurskoðunar er ljóst að undirbúningur sparnaðaraðgerða getur ekki hafist fyrir alvöru fyrr en útgjaldaramminn liggur fyrir."

Öll fyrirtæki og heimili í landinu þurfa nú að skera niður allan óþarfa kostnað og spara á öllum sviðum, en ríkisfyrirtæknin geta ekki lagt fram neinar áætlanir, fyrr en þau eru búin að fá uppgefið hve miklu þau mega eyða, ekki hve miklu þau þurfa að eyða.

Þetta getur orðið erfitt, því ríkisstjórnin getur ekki komið sér saman um þetta, frekar en annað.

Undirbúningi fjárlaga 2010 verði hraðað

Steingrímur neitar að svara

Í morgun var spurt í  þessu bloggi hvort hryðjuverkalögum yrði beitt aftur á Íslendinga, ef Icesave samningsdrögin yrðu ekki samþykkt á Alþingi.  Jafnframt var sagt að þessu yrði Steingrímur Jong Sig., fjármálajarðfræðingur, að svara umbúðalaust.

Nú, eftir hádegi, spyr Bjarni Benediktsson, formaður Sjálfstæðisflokksins, Steingrím akkúrat þessarar spurningar og þá er svarið þetta, samkvæmt fréttinni:  "Steingrímur svaraði að þingið muni væntanlega fjalla um þessa spurning þegar frumvarp um málið kemur fram."

Svona hrokafullt er svar ráðherra í ríkisstjórn, sem þóttist ætla að innleiða opna og gegnsæja stjórnsýslu, þar sem öll spil yrðu lögð á borðið, almenningi til upplýsingar.  Steingrímur vildi ekki einu sinni upplýsa, hvort gengið hefði verið úr skugga um stuðning meirihluta þingsins við þennan samning.

Svona hroki og leynipukur getur hreinlega ekki gengið á árinu 2009.

 

 

Rætt um Icesave á Alþingi

Hryðjuverkalögum beitt aftur?

Samkvæmt samkomulaginu við bresk stjórnvöld um ríkisábyrgð Íslands á Icesave rikningunum, mun frystingu eigna Landsbankans í Englandi verða aflétt í dag.  Það er náttúrulega til háborinnar skammar, að það hafi þurft nauðasamninga við Breta til að fá þá til að aflétta hryðjuverkalögunum af íslenskum eignum.  Setning laganna af hálfu Breta var nánast glæpsamleg aðgerð og gjörsamlega út í hött, að semja um að þeir sleppi algerlega óátölulaust undan þessari gjörð sinni.

Ekki hefur komið fram hvað gerist ef Alþingi samþykkir ekki ríkisábyrgðina á Icesave.  Tryggingasjóður bankainnistæðna kann að vera ábyrgur fyrir þessum innistæðum og hann á þá að greiða þetta, svo langt sem eignir hans duga til.  Sá sjóður er ekki með ríkisábyrgð og ásæðulaust að samþykkja hana nú, nánast eingöngu til að losa Breta úr snöru hryðjuverkalaganna.

Verði ríkisábyrgðinni hafnað, munu Bretar þá beita hryðjuverkalögunum aftur gegn Íslendingum?

Þessu verður Steingrímur Jong Sig. að svara umbúðalaust.

Auðveldar starfsemina verulega

Peningafurstar og aðstoðarlið

Engum þarf að detta í hug, að banka- og útrásarvíkingar hafi ekki haft her lögfræðinga, endurskoðenda og annarra sérfræðinga í sinni þjónustu, til þess að koma öllu því rugli, sem í gangi var, í þann búning, að erfitt mun reynast fyrir saksóknara að sanna að um lögbrot hafir verið að ræða.

Sigurður G. Guðjónsson, hrl., hefur verið starfandi fyrir Baugsliðið í mörg ár og nú kemur upp að hann hefur einnig verið að aðstoða Landsbankamenn í þeirra ævintýramennsku, a.m.k. Sigurjón Þ. Árnason, fyrrverandi bankastjóra.  Fyrir hann bjó Sigurður einkaséreignarlífeyrissjóð, sem síðan lánaði eiganda sínum 70 milljónir til tuttugu ára, en vextir skyldu aðeins reiknast í eitt ár, þ.e. frá árinu 2028 til 2029, en þá skyldi lánið greiðast upp.

Í fréttinni segir:  "Sigurður G. Guðjónsson, lögmaður, sem útbjó veðskuldabréfin sem um ræðir, sagði í samtali við blaðamann í gær að lífeyrissjóðurinn, sem Sigurjón fékk lánin hjá, sé einkaeign hans og að heimilt sé að veita lán út á slíkan sjóð samkvæmt lögum."  Í fréttinni kemur einnig fram:  "Hrafn Magnússon, framkvæmdastjóri Landssamtaka lífeyrissjóða, segir að lífeyrissjóður geti ekki verið í einkaeigu."

Sigurður G. Guðjónsson er harðskeyttur og slyngur lögmaður og fróðlegt verður að fylgjast með því hvort honum hafi tekist að finna einhverja glufu á lögunum sem valdi því að gjörningurinn verði ekki dæmdur ólöglegur.

Sigurður G. Guðjónsson hóf vörnina í gær, með kröfu um að Eva Joly yrði rekin.

Lögmenn Baugsmanna og annara fjárglæframanna, haf alltaf vitað að sókn er besta vörnin og því er nú verið að setja áróðursmaskínuna í gang aftur.

Fékk 70 milljóna lán