Útrásarmógúlar verði ekki eigendur aftur

Augljóst er að Bónusfeðgar hafa enga möguleika á, að koma með tugi milljarða króna nýtt hlutafé inn í 1988 ehf., til þess að halda eign sinni áfram á Högum hf.  Þeir feðgar hafa aldrei lagt eigið fé inn í nokkurt félag, því allt sem þeir hafa "keypt" hefur verið fjármagnað með lánum frá bönkum, sem síðan fóru á hausinn vegna þessara og annarra viðlíka lánveitinga.

Eftir "kaup" á fyrirtækjum, var það ófrávíkjanleg regla útrásarmógúlanna, að hirða út úr félögunum nánast allt eigið fé, í formi arðs, skuldsetja fyrirtækin upp í rjáfur til þess að greiða arðinn og síðan veit enginn, nema Tortóla sjálfur, hvert peningarnir fóru.

Því væri það nánast glæpur, að setja fyrirtækin aftur í hendur sömu manna, með tugmilljarða króna afskriftum, án þess að fullnægjandi skýring væri komin fram, um afdrif þeirra arðgreiðslna, sem þessir menn hafa greitt sjálfum sér, á undanförnum árum.

Vonandi skýrast þessi mál í rannsóknum Sérstaks saksóknara og fyrr en þeim rannsóknum,, hugsanlegum ákærum og dómum verður lokið, má ekki undir neinum kringumstæðum semja við gömlu "eigendurna" um afskriftir skulda og endurnýjaða "eign" á fyrirtækjunum.

Bónusfeðgar, eins og aðrir útrásartaparar, verða að bíða niðurstaðna réttarrannsókna, áður en þeir verða virtir viðlits í bönkum landsins, eða í þjóðfélaginu yfirleitt.

Arion banki segir líklega nei

Nefndir á nefndir ofan vegna Rannsóknarnefndar

Nú fer að styttast í að Rannsóknarnefnd Alþingis opinberi skýrslu sína um aðdraganda hrunsins og hver gerði hvað hvenær og hvað hver hefði átt að gera, þegar hann gerði annaðhvort ekkert, eða eitthvað annað.

Þetta verður mikill lestur, enda hefur Alþingi nú þegar skipað sérstaka þingnefnd, til þess að lesa skýrsluna og fara yfir það, hvað þingmenn og ráðherrar gerðu, eða létu ógert, ásamt því að móta tillögur um hvort til einhverra ráðstafana þarf að grípa vegna þess, eða hvort ekki á að gera neitt og verði það niðurstaðan, verður allt vitlaust í þjóðfélaginu.

Nú hefur Jóhanna, forsætisráðherralíki, skipað nefnd hálærðra lögspekinga, til að lesa skýrsluna til þess að athuga hvort ráðuneytin gerðu tóma vitleysu í aðdraganda hrunsins, eða hvort þau gerðu alls ekki neitt,  sem er líklegra, því varla hafa þau gert mikið af viti.  Komist nefndin að því, að allt hafi verið með felldu í ráðuneytunum, verður auðvitað allt vitlaust í þjóðfélaginu.

Hvað svo sem stendur í þessari viðamiklu skýrslu, er alveg víst,  að finni menn ekki "sína" niðurstöðu um allt stjórnkerfið, ráðherra, þingmenn, seðlabankann, fjármálaeftirlitið, bankana, útrásarvíkingana o.fl., þá verður allt vitlaust í þjóðfélaginu.

Niðurstaðan er því sú, að það sem örugglega kemur út úr birtingu skýrslunnar, verða fjörugar deilur í margar vikur, eða mánuði, um það sem stendur í skýrslunni og það sem ekki stendur í henni.

 

Nefnd skipuð vegna skýrslu rannsóknarnefndar Alþingis

Ástandið versnar stöðugt

Atvinnuleysið eykst enn hér á landi og ekkert bólar á ráðstöfunum af hálfu hins opinbera til þess að reyna að koma atvinnulífinu á lappirnar aftur.  Þvert á móti hafa stjórnvöld barist af hörku gegn allri þeirri atvinnuuppbyggingu, sem í farvatninu hefur verið, svo sem í raforkuuppbyggingu, stóriðju og gagnaverum.

Nú eru um 12.000 manns atvinnulausir og áætlað að þeim fari fjölgandi eftir því sem líður á árið.  Alvarlegast er að 16,1% ungs fólks á aldrinum 16-24 ára er atvinnulaust og er þessu fólki hættast að festast í langtímaatvinnuleysi og jafnvel komast aldrei út á vinnumarkaðinn. 

Sá sem elst upp í þeim veruleika að fá enga vinnu á unga aldri, á það á hættu, að ná aldrei neinum tengslum við atvinnulífið og lenda í því auma hlutskipti, að vera á bótum allt lífið.  Erlendis eru að vaxa úr grasi önnur og þriðja kynslóð atvinnuleysingja, með öllum þeim félagslegu vandamálum, sem því fylgja, að ekki sé talað um jarðveg öfga- og hryðjuverka, sem þessar aðstæður skapa.

Ríkisstjórnin, sem öll hefur verið lömuð vegna Icesave, verður nú að skipta liði og hluti hennar, sérstaklega þeir ráðherrar, sem með atvinnumál fara, verða að fara að snúa sér að því að leysa úr þeim málum, sem gætu orðið til þess að fækka á atvinnuleysisskránni.

Ekki er nóg að setja alla þá sem atvinnulausir eru á einhver námskeið, svo góð sem þau eru. 

Það þarf að skapa atvinnulífinu grundvöll til að starfa á, en ekki drepa allt niður með skattahækkunarbrjálæði.

12 þúsund án atvinnu undir lok árs

Skelfilegt ástand á Haiti

Fréttirnar sem berast af jarðskjálftanum á Haiti og afleiðingum hans, eru skelfilegar.  Haiti er bláfátækt og vanþróað land, þar sem kjör og aðbúnaður almennings er ömurlegur alla jafna og hús illa byggð á okkar mælikvarða og því verða afleiðingarnar enn hörmulegri en ella.

Á eyjunni eru ekki til nein tæki eða búnaður til að fást við náttúruhamfarir af þessum toga og því verður að treysta á utanaðkomandi aðstoð á öllum sviðum, bæði með björgunarlið og tæki.  Aðstæður eru allar hinar erfiðustu, þar sem svo virðist af fréttum að allar helstu byggingar séu hrundar, hvort heldur sem er stjórnsýsluhúsnæði, skólar eða sjúkrahús.

Íslendingar eru að undirbúa sína sérhæfðu rústabjörgunarsveit til ferðar og mun hún halda af stað í dag og þó í litlu sé, í hinu stóra samhengi, þá er gott til þess að vita, að hægt sé að senda slíka sveit af stað, með litlum fyrirvara. 

Erfiðleikarnir sem hrjá íslenskt samfélag um þessar mundir, verða sem hjóm eitt, þegar slíkar fréttir berast utan úr heimi og þrátt fyrir erfitt ástand, verða Íslendingar að leggja sitt af mörkum, til aðstoðar við svona hryllilegar aðstæður.

Hugurinn er hjá Haitibúum núna.

Gríðarlegt manntjón á Haítí

Kosningin snýst ekki um ríkisstjórnina

Ráðherrar og þingmenn stjórnarinnar hafa haldið því fram, að þjóðaratkvæðagreiðslan um breytingalögin um ríkisábyrgðina á skuldum Landsbankans, ráði því hvort ríkisstjórnin eða forsetinn verði að segja af sér. 

Þetta er áróður, sem stjórnarliðar munu herða að mun, eftir því sem nær dregur kosningum, en kjósendur verða að vera samtaka um að láta ekki villa sér sýn og taka eingöngu ákvörðun með framtíðarhagsmunum þjóðarinnar og fella þar með lögin.

Bjarni Beneditksson, formaður Sjálfstæðisflokksins, segir vegna þess hvernig stjórnarliðar ætla að stilla málinu upp, að kosningin muni í víðu samhengi snúast um líf stjórnarinnar, því geti hún ekki leyst málið, verði hún að fara frá.  Annar möguleiki er, að allir Íslendingar, stjórn og stjórnarandstaða, standi saman í að fella lögin úr gildi og sameinast að því loknu fyrir réttlátri niðurstöðu málsins.

Í fyrstu grein fylgiskjals, sem samninganefndin um Icesave fékk í vegarnesti, stendur þetta:

1.      Ríkisstjórn Íslands hefur átt viðræðufundi með stofnunum Evrópusambandsins og hlutaðeigandi aðildarríkjum þess um skuldbindingar Íslands samkvæmt samningnum um Evrópska efnahagssvæðið að því er tekur til tilskipunar um innstæðutryggingar 94/19/ EBE. Aðilar komu sér saman um að tilskipunin um innstæðutryggingar hafi verið felld inn í löggjöfina um Evrópska efnahagssvæðið í samræmi við samninginn um Evrópska efnahagssvæðið og gildi því á Íslandi með sama hætti og hún gildir í aðildarríkjum Evrópusambandsins.

Samninganefndin átti sem sagt að ganga út frá tilskipun 94/19/EBE og íslenskum lögum, sem eru í samræmi við hana, en þar er tekið skýrt fram að ekki megi vera ríkisábyrgð á innistæðutryggingasjóðum innistæðueigenda.  Sá skilningur hefur nú síðast verið staðfestur af Liepitz, Evrópuþingmanni og sérfræðingi um tilskipanir ESB um lánastofnanir.

Nýtt samningsmarkmið hlýtur að byggjast á þessum lagalega rétti og þar með eiga Íslendingar ekki að taka á sig eina einustu krónu, vegna þessa máls.

Fyrsta skrefið er stórt NEI í þjóðaratkvæðagreiðslunni.

Bjarni: Snýst um líf ríkisstjórnarinnar

Mikil eftirvæntin eftir skýrslunni

Mikil eftirvænting hefur byggst upp vegna væntanlegrar skýrslu Rannsóknarnefndar Alþingis og margir reikna með, að þar verði að finna hina einu sönnu og endanlegu skýringu á öllu, sem miður fór í aðdraganda hrunsins.

Jafnvel virðist fólk halda, að þar verði að finna upplýsigar um hver sé sekur og um hvað, árin fyrir hrun og hverjir fari beint í tugthúsið í framhaldi af útkomu skýrslunnar.  Þó skýrslan verði allt mikil að vöxtum, er hlutverk nefndarinnar ekki að finna og dæma sökudólgana, heldur eins og Páll Hreinsson, formaður nefndarinnar, segir:  "Verkefni rannsóknarnefndarinnar er fyrst og fremst að útskýra stóru heildarmyndina um aðdraganda og orsakir falls íslensku bankanna."

Skýrslan verður örugglega full af fróðleik um þann skollaleik, sem leikinn var í bönkunum og útrásarfyrirtækjunum, sérstaklega á árunum 2005 - 2008, en jafnvíst er, að margir munu verða óánægðir og vilja sjá í skýrslunni eitthvað allt annað, en þar mun standa.

Mesta hættan er sú, að umræða um þjóðaratkvæðagreiðsluna muni drukkna í hamaganginum, sem verður við útkomu skýrslunnar.

Hugsanleg væri best að fresta útkomu hennar fram yfir kosninguna.

Vona að skýrslan verði tilbúin

Hvað segir Jóhanna?

Þær fregnir berast úr hollenska fjármálaráðuneytinu, að engar viðræður séu í gangi við íslensk stjórnvöld um Icesaveskuldir Landsbankans, en Hollendingar bíði og sjái til, hvernig þjóðaratkvæðagreiðslan muni fara.

Jóhanna Sigurðardóttir, forsætisráðherralíki, og önnur ráðherralíki hafa legið í símanum undanfarna daga og rætt við ráðherra í nágrannalöndunum, t.d. segist Össur, grínari, hafa talað við alla utanríkisráðherra, sem nennt hafa að svara í símann og nú mun Jóhanna vera búin að spjalla við alla forsætisráðherra norðurlandanna, auk Bretlands og Hollands.

Eins og mbl.is orðar erindið:  "Jóhanna óskaði eftir skilningi landanna á því aukna svigrúmi sem Ísland þyrfti til að tryggja farsælar lyktir Icesave-málsins."

Hvað skyldi það vera nákvæmlega, sem Jóhanna kallar farsælar lyktir Icesave-málsins? 

Eru það farsælar lyktir fyrir Íslendinga, eða Breta og Hollendinga? 

Hingað til hefur hún talað máli þrælapískaranna við íslenskan almenning, þannig að afar ólíklegt er að hún tali máli íslenskra skattgreiðenda, þegar hún skiptir yfir í erlent tungumál.

Það væri afar fróðlegt, ef einhverjum fjölmiðlamanni dytti í hug, að spyrja um hvað sé rætt í þessum símatímum.

Afgerandi samstaða þjóðarinnar gegn lögunum í þjóðaratkvæðagreiðslunni, eru skilaboð, sem óþarfi verður að þýða yfir á erlend tungumál. 

Risastórt NEI í atkvæðagreiðslunni eru auðskilin skilaboð.

Engar viðræður um nýtt Icesave-samkomulag

Nýbygging fornminja

Það er áleitin spurning, hvenær réttlætanlegt er að eyða tugum, eða hundruðum, milljóna til endurbyggingar á gömlum húsum, sem byggð voru t.d. í miðborg Reykjavíkur, af litlum efnum fyrir jafnvel ekki meira en hundrað árum.

Réttlætingin felst oftast í því, að götumyndin verði að haldast, en ef hús, sem eitt sinn er búið að byggja á ákveðnum stað, má ekki hreyfa, eða rífa, um aldur og ævi, þá er eins gott að framsýnir menn og konur teikni og skipuleggi hús og umhverfi, þannig að þau þjóni einhverju hlutverki, nánast til eilifðar. 

Álitamál er, hvort a.m.k. sum þeirra húsa, sem endurbyggð hafa verið, eða eiga að endurbyggjast, séu virkilega þess virði, að varðveitast, enda verða þetta ekki "gömul" hús, þegar búið verður að endurbyggja þau frá grunni.

Ekki síst á þetta við um hús, sem brenna til grunna, eins og húsin á gatnamótum Austurstrætis og Lækjargötu.  Þar skáru þessi gömlu hús í augu á milli þeirra stórhýsa sem búið var að byggja allt í kring og greinilegt af eldra skipulagi, að reiknað hafði verið með að þessi hús hyrfu úr þessu samhengi.

Verða þau hús, sem þarna verða reist í staðinn nokkuð annað en ný timburhús, byggð eftir gamalli fyrirmynd, sem þjónaði sínum tíma, en eiga ekkert erindi í nútímanum?

Saga í hverju horni

Skattahækkanabrjálæðið drepur allt í dróma

Mikið hefur verið fjallað um skattahækkanabrjálæði þeirrar voluðu ríkisstjórnarnefnu, sem illu heilli situr við völd hér á landi og hvernig þessi stefna mun lengja og dýpka kreppuna, frá því sem annars hefði orðið.

Loksins eru hagfræðingar farnir að tjá sig um þessa stefnu og hverju líklegt er að hún muni valda og að sjálfsögðu er þeirra niðurstaða sú sama og þeirra sem fjallað hafa um málið annarsstaðar, t.d. hér á blogginu, með örfáum undantekningum.

Ragnar Árnason, prófessor, hélt fyrirlestur á Skattadegi Deloitte, þar sem hann fór vandlega yfir áhrif þeirra aðgerða, sem ríkisstjórnarnefnan hefur dembt yfir landslýð, með skattahækkanabrjálæði sínu. 

Niðurstaða Ragnars er algerlega sú sama og t.d. haldið hefur verið fram á þessu bloggi, auðvitað miklu skýrar fram sett og betur orðuð og því full ástæða til að vekja rækilega athygli á skoðunum hans, t.d. eftirfarandi:

"Til að ná fram nægilegum hagvexti þarf fjárfesting í fjármunum og mannauði að aukast og framtak og nýsköpun sömuleiðis. Það verði aðeins gert með því að lækka skatta eða halda þeim að minnsta kosti óbreyttum frá því sem var fyrir hrun. Mikið óheillaspor sé að hækka skatta við núverandi aðstæður. Hvetja þurfi fjárfesta til að festa fé sitt í atvinnuvegunum og atvinnufært fólk til vinnu. Það verði ekki gert með því að hækka jaðarskatta á laun og gera fjárfestingu erfiðari með hærri sköttum."

Óráð að hækka skatta í kreppu

Ruglið í Birni Val og Ólínu kveðið í kútinn

Alain Lipietz, þingmaður á Evrópuþinginu, og sérfræðingur í tilskipunum ESB varðandi fjármálafyrirtæki, kveður rugludallana Björn Val Gíslason, varaformann Fjárlaganefndar, og Ólínu Þorvarðardóttur, þingmannsnefnu Samfylkingar, rækilega í kútinn í samtali við mbl.is.

Hefðu skötuhjúin skilið það sem Lipietz sagði í Silfri Egils, hefðu þau getað komist hjá því að gera sig að fíflum, fyrir fram alþjóð, en auðvitað er til of mikils mælst, að reikna með að þau skilji yfirleitt nokkurn hlut.

Um allt þetta var bloggað hér fyrr í dag og má sjá það hérna

Í fréttinni kemur m.a. þetta fram:  "Fram kom í skrifum stjórnarþingmannanna Björns Vals Gíslasonar og Ólínar Þorvarðardóttur í gær að Alain Lipietz hefði talað um að starfsemi Landsbankans í Bretlandi og Hollandi hefði verið í dótturfélögum en ekki sem útibú. Spurður út í þessa gagnrýni segist Lipietz aldrei hafa talað um annað en útibú, enda sé í tilskipuninni frá 1994 aðeins talað um útibú."

Einnig kemur fram:  "Þingmaðurinn franski vísar því alfarið á bug, hann hafi ekki ruglast á neinum tilskipunum og sé vel meðvitaður um efni þeirra beggja."

Þingmennirnir tveir ættu að skammast sín og biðjast afsökunar á heimsku sinni.

Lipietz vísar gagnrýni á bug