Joly og Jóhanna

Ekki virðast þær eiga einn einasta mannkost sameiginlegan, Eva Joly og Jóhanna Sigurðardóttir.

Eva Joly er eindreginn stuðningsmaður málstaðar Íslands í baráttunni fyrir réttindum Íslendinga í Icesave deilunni við Breta og Hollendinga, en Jóhanna ötull boðberi málstaðar kúgaranna.

Joly skrifar greinar og fer í viðtöl og lætur erlendu þrælahöfðingjana heyra það óþvegið, en Jóhanna knékrýpur fyrir hinu erlenda valdi og grátbiður um örlítið léttari svipuhögg.

Joly útskýrir fyrir erlendum þjóðum, um hvað Icesave málið snýst, en Jóhanna tönglast stöðugt á "alþjóðlegum skuldbindingum" Íslendinga, án þess að útskýra nokkurn tíma í hverju þær skuldbindingar séu fólgnar.

Joly er ráðgjafi íslenskra yfirvalda í rannsókn flóknustu sakamála í sögu landsins og þó víðar væri leitað, en Jóhanna skilur ekki einföldustu tilskipanir ESB varðandi tryggingasjóði innistæðueigenda.

Það er einkennilegt að Eva Joly er erlend, en Jóhanna Sigurðardóttir íslensk.

Ofan á alla aðra ógæfu, er Jóhanna forsætisráðherra, en Joly ekki.

Joly: Norðmönnum ber að aðstoða

Ekki eftir neinu að bíða

Ef rétt er skilið, virðist endanlega búið að tryggja fjármögnun gagnavers Verne Holdings á Suðurnesjum, með aðkomu góðgerðarsjóðsins Wellcome Trust, sem mun fjármagna fyrsta áfanga versins að öllu leyti.

Þá er ekki eftir neinu að bíða með að Iðnaðarráðuneytið gangi frá fjármögnunarsamningi við félagið, svo framkvæmdir komist á fullan skrið að nýju.  Í því ástandi, sem nú ríkir í atvinnumálum þjóðarinnar, er hver dagur afar dýr, sem svona framkvæmdir dragast.

Eftir að búið verður að koma framkvæmdum við gagnaverið í gang, verður að leggja þunga í að koma af stað virkjunum og vinnu við álverið á Suðurnesjum og svo í beinu framhaldi virkjunum og álveri við Húsavík.

Ef þessar framkvæmdir komast á fullan skrið, myndi það auka bjartsýni manna, á að rofa færi til í atvinnumálum þjóðarinnar.

Það er brýnasta verkefnið, næst á eftir því að fella nauðungarlögin í þjóðaratkvæðagreiðslunni.

Góðgerðarsjóður fjármagnar gagnaver

Enga samninga fyrir þjóðaratkvæðagreiðsluna

Jóhanna Sigurðardóttir segir að skynsamlegra sé, að semja að nýju við Breta og Hollendinga fyrir þjóðaratkvæðagreiðslu, vegna þess, að ef lögin verði felld í atkvæðagreiðslunni, muni það veikja samningsstöðu Íslendinga.

Þetta eru alger öfugmæli, því ef lögin yrðu felld úr gildi með afgerandi mun og Bretum og Hollendingum þannig sýndur hugur þjóðarinnar til þrælasamningsins, yrði samningsstaðan miklu sterkari, en ekki veikari.

Þegar búið verður að fella lögin með afgerandi mun, þá munu gömlu lögin um ríkisábyrgðina ekki verða virk, vegna þess að Bretar og Hollendingar höfnuðu fyrirvörunum, sem sú lagasetning byggði á og þá kemst málið á byrjunarreit að nýju. 

Þannig verður hægt að taka málið upp á algerlega nýjan hátt og standa vörð um íslenska hagsmuni, en þeir felast auðvitað í því, að Íslendingar eru ekki háðir neinum "alþjóðlegum skuldbindingum" í málinu, enda eru þær ekki til, aðeins tilbúningur Breta og Hollendinga, sem íslenska stjórnin lepur upp eftir þeim, í stað þess að standa vörð um hagsmuni íslenskra skattgreiðenda.

Þvi er krafan sú, að engir samningar verði gerðir fyrir þjóðaratkvæðagreiðsluna, því ekki verður trúað fyrr en séð verður, að nokkur einasti Íslendingur kjósi þá með hagsmunum kúgaranna og gegn sínum eigin.

Stöndum saman og segjum NEI.

Jóhanna: Skynsamlegra að leysa án þjóðaratkvæðagreiðslu

Enga samninga, nema á lagalegum forsendum

Jóhanna Sigurðardóttir segist bjartsýn á að hægt verði að draga Breta og Hollendinga aftur að "samningaborðinu" innan fárra daga.

Undanfarið hefur það komist rækilega upp á yfirborðið að "alþjóðlegar skuldbindingar" Íslendinga eru engar vegna Icesave og Bretar og Hollendingar eigi enga lögvarða kröfu í annað en eignir Tryggingasjóðs innistæðueigenda og fjárfesta.

Þess vegna á ekki að setjast að neinu "samningaborði" með fjárkúgurum og þrælahöldurum, nema þeir séu tilbúnir til þess að ræða málið á lagalegum forsendum.

Það þýðir einfaldlega að setja verður saman alvöru nefnd sérfræðinga, setja strik yfir þau mistök, sem gerð voru í Svavarssamningnum og hefja viðræðurnar á byrjunarreit.

Ekkert annað er ásættanlegt fyrir Íslendinga.

Forsætisráðherra bjartsýnn

Ísland og AGS í gíslingu norðurlandanna, sérstaklega Svía

Jóhanna, forsætisráðherralíki, hefur skrifað bænaskjal til framkvæmdastjóra AGS, um að efnahagsáætlun Íslands og AGS verði haldið hindrunarlaust áfram.

Hún og önnur ráðherralíki hafa haldið því fram, að allur dráttur á endurskoðun áætlunarinnar stórskaði íslenska hagsmuni og muni tefja allann efnahagsbata og aðrar framfarir í landinu.

Sé einhver dugur í ríkisstjórnarnefnunni á hún ekki að senda bænarskjöl, heldur kröfu um að AGS standi við sitt, óháð Icesave, ef einhver meining er með því að sjóðurinn vilji og ætli að aðstoða við endurreisn efnahags landsins.

Ef framkoma sjóðsins er til stórskaða, er varla nokkur ástæða til að halda samstarfinu áfram og betra að hætta því, frekar en að vera stöðugt haldið í gíslingu, vegna óskyldra mála.

Íslendingar verða þá að taka því, sem koma skal, sérstaklega ef skaðinn skellur hvort sem er á þjóðinni, vegna fjárkúgunar Norðurlandanna, eins og berlega kom í ljós í dag, með hótunum sænska forsætisráðherrans.

Ef menn eiga enga að, sem tilbúnir eru til að rétta hjálparhönd í neyð, verða menn einfaldlega að reyna að bjarga sér sjálfir og láta skeika að sköpuðu.

Í hörðum heimi hjálpar enginn þeim, sem vilja veltast um i eigin aumingjaskap.

Áætlun AGS afar þýðingarmikil

Jóhanna skilur ekki, eða vill ekkert skilja

Jóhanna, forsætisráðherralíki, er farin að skrifa greinar í erlend blöð, þar sem hún útskýrir málstað samherja sinna, Breta og Hollendinga, í baráttunni við að kúga íslenska skattgreiðendur til að gangast þessum erlendu kúgurum á hönd, sem skattaþrælar til næstu áratuga.

Jóhanna, eins og þrælahöfðingjarnir, tönglast á að Íslendingar munu standa við alþjóðlegar skuldbindingar sínar og á þar við að henni muni takast áður en yfir lýkur, að koma þjóðinni í þrældóm fyir þessa erlendu húsbændur íslensku ríkisstjórnarinnar.

Hvergi örlar á minnstu tilburðum til að sýna fram á, að samkvæmt íslenskum lögum og tilskipunum ESB er ekki og má ekki vera ríkisábyrgð á tryggingasjóðum innistæðueigenda í Evrópu og því ber Íslendingum ekki að greiða eina krónu vegna Icesave, umfram þær eignir sem í íslenska tryggingasjóðnum var, við fall bankanna.

Hver fræðimaðurinn á fætur öðrum, innlendur og erlendur, hefur skrifað lærðar úttektir á lögum og reglum, sem að þessu snýr, en ríkisstjórnarnefnan íslenska virðist ekki hafa lesið neina þeirra, né hlustað á þá fræðimenn, sem komið hafa fram í sjónvarpi og varpað ljósi á þessi mál.

Í dag birtist grein eftir Sigurð Líndal um þetta í Fréttablaðinu og má sjá hana hérna

Er ekki kominn tími til að Jóhanna og félagar fari að berjast fyrir íslenskum hagsmunum?

 

Jóhanna skilur reiði almennings

Norrænir níðingar

Rauters fréttaþjónustan ræddi við Reinfeldt, forsætisráðherra Svíþjóðar og birtir t.d. þetta, eftir samtalið:  "Hann segir að norrænu ríkin vilji að Ísland standi við alþjóðlegar skuldbindingar sínar."  Hvernig skyldi standa á því, að hvorki innlendir, né erlendir fréttamenn skuli aldrei nokkurn tíma spyrja þessa menn að því, hvaða alþjóðlegu skuldbindingar þetta séu og á hvaða lögum, tilskipunum ESB, eða öðrum reglugerðum, þessar skuldbindingar séu byggðar.

Gylfi, viðskiptaráðherra, sagði í fréttum, að það væru ekki Bretar og Hollendingar, sem hefðu beitt sér gegn endurskoðun AGS á efnahagsáætlun sjóðsins og Íslands, heldur væru það norðulöndin, sem þar stæðu í vegi.

Ef norðulöndin eru farin að álíta sig geta tekið skuldbindandi ákvarðanir fyrir íslensku þjóðina, verður að koma þeim í skilning um það í eitt skipti fyrir öll, að íslendingar afþakki þau afskipti algerlega.

Líklega myndu norðulöndin komast í skilning um það ef allir sendiherrar Íslands yrðu kallaðir heim frá norðulöndunum og íslendingar hættu öllu norrænu samstarfi, a.m.k. þangað til norðulöndin hætta að skipta sér af innanríkismálum á Íslandi.

Reinfeldt: Ákvörðun AGS forsenda fyrir láni

Ríkisábyrgðin fellur endanlega úr gildi

Það er aðeins rétt, að nafninu til, hjá Ólafi Ragnari, að eldri lög um ríkisábyrgð á Icesave skuldum Landsbankans taki gildi á ný, þegar nýju lögin, sem forsetinn synjaði staðfestingar, verða felld með yfirgnæfandi meirihluta í væntanlegri þjóðaratkvæðagreiðslu.

Eldri lögin um ríkisábyrgðina áttu ekki að taka gildi, fyrr en Bretar og Hollendingar væru búnir að samþykkja fyrirvarana við ábyrgðinni, fyrir sitt leiti, en það gerðu þeir ekki, heldur höfnuðu þeim og ráku Indriða H. Þorláksson, sérlegan samningamann Steingríms J., til baka, ekki bara með skottið á milli lappanna, heldur með nýjan þrælasamning fastann í afturendanum.

Vegna þessa yfirgangs þrælahöfðingjanna, verður að kolfella nýju lögin í þjóðaratkvæðagreiðslunni og þar með verður hægt að setjast að hreinu borði aftur og ræða málin frá grunni.  Sá grunnur á að vera algerlega lagalegur, en samkvæmt öllum lögum, tilskipunum og reglugerðum á ekki og má ekki, vera ríkisábyrgð á tryggingasjóðum innistæðueigenda innan ESB.

Því er einnig brýnt, að ekki verði sest að samningaborði á ný, fyrr en búið verður að segja stórt NEI í þjóðaratkvæðagreiðslunni og sýna þar með samstöðu þjóðarinnar í þessu máli.

Eldri lögin taka gildi falli þau nýju

Týnda smáaurabuddan

Samson, eignarhaldsfélag Björgólfsfeðga, millifærði rúmlega tvo milljarða króna, til að minnsta kosti sex félaga í eigu þeirra félaga á Tortóla, Kýpur og Lúxemburg, en feðgarnir hafa ekki minnsta grun um, til hvers þessar millifærslur voru gerðar, né til hvers peningarnir voru notaðir og hvað þá, hvar þeir eru núna.

Skýringin, sem gefin er, er sú, að eini maðurinn sem gæti hugsanlega vitað þetta, hafi fengið heilablóðfall og því látið af störfum hjá félaginu og þar með hafi öll vitneskja um aurana horfið um leið, enda "„...sá góði maður var þeirrar gerðar að hafa allt á hreinu en var lítið fyrir að deila því með öðrum.“

Menn eiga sem sagt að trúa því, að aðeins einn maður innan köngulóarvefs feðganna, hafi verið eitthvað að leika sér með þetta fé, millifært það í skattaskjól vítt og breitt um heiminn, án nokkurs samráðs við eigendurna og með veikindum hans, hafi peningarnir einfaldlega týnst.

Bókhald hefði átt að færa vegna þessa alls, sem auðvelt ætti að vera að rekja, ef allt væri með felldu.  Annars verður að leggja einhverja milljarðatugi til að koma starfsmanninum til heilsu á ný.

Ef til vill hafa feðgarnir litið á þetta sömu augum og almennur borgari, sem týnir smáaurabuddunni sinni.

 

 

Óvíst hvert milljarða lán fóru

Evrulönd - víti til að varast

Matsfyrirtækið Moody's telur að Grikkland og Portúgal standi frammi fyrir hægum dauðdaga vegna mikils halla á ríkisfjármálunum og að þau gætu lent í því að þurfa að hækka skatta, sem aftur myndi að lokum ganga endanlega af efnahagslífinu dauðu.

Margt af því, sem fram kemur í umsögn Moody's um þessi lönd, er hægt að heimfæra beint á Ísland, t.d. þetta: "Segir að samkeppnisstaðan sé líkleg til að leiða til æ versnandi efnahagsástands og minnkandi skatttekna, ef ekki verður gripið í taumana sem fyrst. Afleiðing af því yrði svo sú að sífellt stærri hluti þjóðarframleiðslu ríkjanna færi beint í vasa erlendra lánardrottna, einkum ef erlendir fjárfestar fara að krefjast hærri vaxta á ríkisskuldabréf Grikklands og Portúgals. Ríkisstjórnirnar myndu þurfa að bregðast við þessu með aukinni skattheimtu, sem aftur gæti kæft fjárfestingu og hagvöxt og ýtt undir fólksflótta.

Yfir lengri tíma myndi þessi þróun valda hægum dauðdaga hagkerfanna tveggja."

Íslendingar eru þegar komnir í þessa stöðu og ríkisstjórnin hefur auðvitað brugðist við því, þvert á viðvaranir Moody's, með algeru skattahækkanabrjálæði, sem mun að sjálfsögðu valda hægum dauða hagkerfisins.

Um hallann á ríkisrekstri Grikklans og opinberar skuldir, segir þetta:  "Halli á ríkissjóðnum nam 12,7 prósentum af vergri landsframleiðslu í fyrra og opinberar skuldir eru tæplega 115 prósent af VLF. Reglur evrusvæðisins segja hins vegar að aðildarríki eigi að halda fjárlagahalla innan þriggja prósenta af VLF og opinberum skuldum innan sextíu prósenta af VLF."

Þessar tölur eru sláandi líkar þeim íslensku, en við þetta bætast skuldir einkageirans, en um þær er ekkert sagt, varðandi Grikkland, en vitað er að þær íslensku eru gríðarlegar.  Munurinn er einnig sá, að Íslendingar hafa þó traustann útflutning, sem stendur vel, vegna sérstaks íslensks gjaldmiðils, en Grikkir og Portúgalar eru í hengingaról Evrunnar.

Það, sem er sýnu alvarlegast hérlendis, er skattahækkanabrjálæðið og getuleysis við að koma atvinnuvegunum í gang aftur og minnka þannig atvinnuleysið.

 

Standa frammi fyrir hægum dauðdaga