Af hverju ekki Húsdýragarðurinn?

Þegar síðast sást til Ísbjarnar hérlendis, var rokið til og fengið sérhannað búr frá Danmörku, því ætlunin var að flytja bangsann aftur "heim" með miklum tilkostnaði og umhverfisráðherrann flaug í skyndi vestur á firði, til þess að líta skepnuna augum.

Svo þegar kvikindið hreyfði sig eitthvað, urðu viðstattir svo hræddir, að það var skotið umsvifalaust og búrið auðvitað ekkert notað.  Danirnir munu ekki hafa haft áhuga á, að fá búrið til baka, enda lítið um ísbirni í Danmörku og því er búrið víst ennþá hér á landi og bíður eftir að verða notað.

Núna skreppur smá húnn í land fyrir austan og án nokkurs hiks, rjúka menn til og fella dýrið, hungrað og illa til reika, eftir langt ferðalag og enginn man eftir búrinu góða, sem átti að verða bjargvættur ísbjarna, sem rækju loppurnar í land í framtíðinni.

Væri nú ekki ráð, að útbúa aðstöðu í Húsdýragarðinum til þess að "hýsa" næsta og þarnæsta ísbjarnarhún, sem slæðist hér á land og halda þá þar, gestum og gangandi til ánægju og yndisauka.

Svona dýr eru í öllum alvöru dýragörðum og þeir tilbúnir til þess að greiða hátt verð fyrir gripina.

Það er eitthvað svo 2007, að fara svona með verðmæti.

Búið að skjóta ísbjörninn

Í hverju liggur tapreksturinn

Páll Magnússon, útvarpsstjóri, hefur sagt í fjölmiðlum, að kaup sjónvarpsins á erlendu dagskrárefni nemi um 300 milljónum króna á ári og því sé ekki hægt að spara neitt á þeim lið.  Tekjur RÚV á árinu 2010 eru áætlaðar rúmlega 3,2 milljarðar króna, þannig að erlenda efnið er innan við 10% af rekstrarkostnaðinum.

Því vaknar sú spurning í hvað hinir 2,9 milljarðarnir eigi að fara, fyrst fyrirtækið ætlar að skera niður það efni, sem vinsælast er í sjónvarpinu, svo sem fréttatengda þætti, seinni fréttir kvöldsins, íslenskar kvikmyndir og fræðslumyndir, beinar útsendingar frá ýmsum verðlaunaafhendingum, landsleikjum, ásamt fleiru íslensku efni, sem á að lenda undir hnífnum.

Þessu til viðbótar á að skera niður leikið efni í útvarpinu, ásamt því að hætta svæðisútvörpunum og fella niður ýmsa þætti, sem vinsælir hafa verið, en þó á ekkert að hrófla við Áróðurs - Speglinum.

Páll hlýtur að birta sundurliðaða kostnaðaráætlun fyrir útvarp og sjónvarp og sýna hlutfallslegan niðurskurð á hverjum lið fyrir sig, því reksturskostnaðurinn hlýtur að vekja furðu og áhuga allra, sem áhuga hafa á íslensku efni í ríkisreknum fjölmiðli.

Ætlar Páll líka að hætta útsendingum frá stórmótum, sem íslenska handboltalandsliðið tekur þátt í?

Taprekstur RÚV tengist ekki þjónustusamningi

Hræddur, fyrir sína hönd og vina sinna

Sigurður G. Guðjónsson, lögmaður, leggur mikla áherslu á, að allir sem nefndir eru á nafn í skýrslu Rannsóknarnefndar Alþingis, eigi andmælarétt og sinni nefndin því ekki, teljist niðurstaða nefndarinnar ógild.

Sigurður G. sat í stjórn Glitnis við hrunið,  og er því orðinn hræddur um niðurstöðu nefndarinnar, varðandi sjálfan sig og Baugsliðið, sem var aðaleigandi bankans og raunar fjarstýrt af Jóni Ásgeiri Jóhannessyni, eins og starfslokasamningur Bjarna Ármannssonar vitnar um, en hann var gerður milli Bjarna og Jóns Ásgeirs, en ekki stjórnar bankans, eins og eðlilegt hefði verið.

Því nær sem dregur útkomu skýrslunnar, því meiri taugaveiklunar gætir hjá ýmsum aðilum, bæði innan banka- og útrásarmafíunnar, stjórnmálamanna og ýmissa embættismanna.  Steingrímur J. ætlar að reyna að nota frestun skýrslunnar til þess að fresta þjóðaratkvæðagreiðslu um Icesave þrælalögin um óákveðinn tíma, því úrslit hennar hræðist hann meira en nokkuð annað.  Meira að segja heimsendirinn, sem hann hefur boðað, getur vel beðið í nokkrar vikur, ef mögulegt væri að nota skýrsluna til þess að snúa einhverjum, sem annars ætlar að greiða atkvæði gegn lögunum.

Auðvitað þarf ekki að fresta atkvæðagreiðslunni skýrslunnar vegna, því það liggur ljóst fyrir, um hvað á að kjósa og kemur skýrslunni ekkert við, né hvers vegna þjóðin ætti að taka á sig skattaánauð fyrir Breta og Hollendinga, án nokkurrar lagastoðar.

Ef stjórnvöld eru hrædd um að birting skýrslunnar trufli atkvæðagreiðsluna, þá á einfaldlega að fresta útkomu hennar fram í miðjan mars, ekki síst ef eitthvað skortir á andmælarétt Sigurðar G. og vina hans. 

Svo einfalt er það nú.

Allir hafa andmælarétt

Úrslitaleikur á morgun

"Strákarnir okkar" hafa staðið sig eins og hetjur á EM í handbolta og hafa sannarlega glött hjörtu Íslendinga, nú þegar lítið annað er til að gleðjast yfir, eins og ástandið er á flestum sviðum nú um stundir.

Leikirnir á morgun eru hreinir úrslitaleikir fyrir Ísland, Noreg, Danmörku og Króatíu, um sæti í undanúrslitum mótsins og því verður hart barist fram á lokasekúndur leikjanna.  Allt getur gerst í þessari æsispennandi keppni og úrslitin í hörkuspennandi leik Norðmanna og Dana sýna, að ekkert er öruggt, fyrr en búið er að flauta leikinn af og jafnvel ekki fyrr en nokkrum sekúndum síðar.

Vegna útkomunnar í þeim leik, munu Norðmenn koma gjörsamlega brjálaðir til leiks á móti Íslendingum, því þeir eiga möguleika á að komast í milliriðilinn, ef þeir vinna Ísland með fjórum mörkum, eða fleirum, en Íslendingum dugir jafntefli.

Á morgun, á meðan á leiknum stendur, mun varla sjást bíll á götum og atvinnulífið mun verða meira og minna lamað, svo mikil spenna hefur myndast fyrir leiknum.  Eftir því sem heyrist frá Noregi, er áhuginn fyrir leiknum lítið minni en hérlendis, þannig að vel verður fylgst með bardaganum í báðum löndum.

ÁFRAM ÍSLAND.

Enginn meiðsli í herbúðum Íslendinga

Eru Bretar að lenda í meiri vanda en Íslendingar?

AGS telur efnahagshorfur heimsins fara batnandi á næstu árum, en samt séu nokkur hætta á bakslagi, vegna ýmissa erfiðleika, sem bæði bankar og ríkissjóðir standi frammi fyrir, vegna gífurlegs skuldavanda.

Stórmerkileg er þessi klausa úr The Telegraph um skýrslu AGS:  "Fram kemur í frétt The Telegraph að sjóðurinn telji að mikil lánsfjárþörf stjórnvalda í ríkjum á borð við Bretland og Bandaríkin kunni að auka hættuna á að eitthvert fullvalda ríki lendi í skuldakreppu með tilheyrandi fárviðri á fjármálamörkuðum í kjölfarið. The Telegraph segir að breska ríkið sé nefnt sérstaklega í þessu samhengi og líklegt sé að fjárfesta skoði vandlega hversu sjálfbær skuldasöfnun þess sé um þessar mundir. Fram kemur að þrátt fyrir að bresk stjórnvöldum takist að fjármagna sig með eðlilegum hætti á skuldabréfamörkuðum muni það hafa takmarkandi áhrif á aðgengi einkageirans að lánsfjármagni þar sem að fjármagnskostnaður hans mun hækka og það muni hamla hagvexti."

Íslenska þjóðarbúið er yfirskuldsett og stórir gjalddagar lána ríkissjóðs eru á árunum 2011 og 2012 og gæti orðið erfitt, miðað við ástand fjármálamarkaða og annarra ríkissjóða, að endurfjármagna þau lán, þegar þar að kemur, nema á okurvöxtum.

Icesave skuldum Landsbankans er ekki bætandi á ríkissjóð við þessar aðstæður, enda ber ríkissjóði alls ekki að taka þær á sig.

AGS sér hættur víða en segir horfurnar betri

Skipulagt gjaldþrot

Nú er búið að ganga frá enn einu skipulögðu gjaldþroti Baugsfélags, en það er Landic Property, sem búið var að færa úr allar eignir, setja þær inn í nýtt félag, Reiti, og breyta Landic Property úr fasteignafélagi í eignarhaldsfélag.  Í eignarhaldsfélaginu voru, samkvæmt Baugsuppskriftinni, skildar eftir 120 milljarða króna skuldir og svo var félagið lýst gjaldþrota og skuldirnar þannig látnar lenda á erlendum lánadrottnum og líklega að hluta á íslenskum lífeyrissjóðum.

Samkvæmt þessari uppskrift, hlýtur næsti leikur að vera sá, að eftir afskriftir skuldanna verði Baugsfeðgum gert kleyft að eignast félagið aftur, enda "bestu rekstrarmenn landsins" eins og Jón Ásgeir sagði sjálfur í viðtali í Mogganum fyrir nokkrum dögum.

Það er ömurlegt að horfa upp á "endurskipulagt bankakerfi" starfa eftir nákvæmlega sömu formúlu og gömlu bankarnir gerðu, gagnvart útrásartöpururnum, en öll áhersla er á að þeir komist skaðlaust frá öllum sínum glæfraverkum, enda ekki nema einn þeirra verið lýstur gjaldþrota persónulega og flestir virðast njóta sérstakarar fyrigreiðslu og velvildar í nýju bönkunum.

Sú vlvild og gæði bankanna er vegna þess, að nýju bankarnir vilja eingöngu vinna með mönnum, "sem njóta fyllsta trausts" þeirra. 

Landic Property gjaldþrota

Jólasteikin hefur farið vel í fólk

Svartsýnisvísitalan hefur lækkð lítillega í janúar og er það túlkað þannig að fólk almennt líti framtíðina bjartari augum en áður.  Þetta er greinilega oftúlkun, þó örfáar manneskjur hafi svarað á jákvæðari nótum en áður og liggur við að segja megi að munurinn sé innan skekkjumarka.

Þó jólasteikin hafi farið svona vel í nokkrar fjölskyldur, benda helstu niðurstöður ekki til þess, að margir líti bjartsýnum augum fram á veginn, miðað við þessa lýsingu:  "Rúmlega 78% svarenda telja að efnahagsástandið sé slæmt um þessar mundir og rúm 54% þeirra telur að atvinnumöguleikar séu litlir. Þá telja um 44% svarenda að efnahagsástandið verði verra eftir 6 mánuði og um 31% að atvinnumöguleikarnir verði minni eftir þann tíma. Einnig telja rúm 39% svarenda að heildartekjur þeirra muni lækka á næstu sex mánuðum."

Þetta bendir svo sem ekki til þess, að almenningur skríki beinlínis af ánægju með útlitið næstu mánuði, enda gera flestir sér grein fyrir því, að langur tími getur liðið, áður en það fer að birta til.

Ekki síst er það vegna aðgerða og aðgerðaleysis ríkisstjórnarinnar í efnahagsmálum.

Dregur úr svartsýni neytenda

Hvenær kemur að Baugum og Bjöggum?

Húsleitir Sérstaks saksóknara virðast hingað til, mestmegnis hafa beinst að smærri löxunum, sem stukku um fjármálalífið á útrásarruglárunum, en í seinni tíð sýnist þó,  að farið sé að leggja út fyrir stærri og stærri fiskum, þannig að á endanum gæti embættið krækt í raunverulega stórlaxa.

Í dag stendur yfir húsleit hjá Bakkabræðrum, sem eru með þeim stærstu í útrásarlaxagöngunni, þannig að ætla má, að rannsóknir Sérstaks saksóknara séu komnar á það stig, að hringurinn sé farinn að þrengjast um þá stóru.

Þá hlýtur næsta rassía að snúa að Baugsveldinu og Bjöggunum, en því lengra sem líður frá hruni, hafa þessir aðilar betri möguleika til að reyna að fela slóðir sínar um skattaparadísir, en eins og kunnugt er liggur slóð fyrirtækja þeirra kringum hnöttinn og til baka aftur.

Alla slóðina verður örugglega hægt að rekja, áður en yfir lýkur, en það mun taka mun lengri tíma, en ella, eftir því sem þessir ævintýramenn fá að leika lausum hala lengur.

Útboð nýrrar fangelsisbyggingar hlýtur að fara að komast ofarlega á verkefnalista ríkisins.

Leit tengd Exista og Bakkavör

Útsölurnar lækka húsnæðislánin

Útsölur verslana í janúar lækka vísitölu neysluverðs mun meira, en hvað skattahækkanir ríkisstjórnarinnar hífa hana upp.  Þetta mun auðvitað breytast til hins verra, þegar útsölunum lýkur og skattahækkanirnar koma þá af fullum þunga fram í vísitölunni.

Það sem verkur hins vegar athygli, er mikil sveifla á flugfargjöldum milli mánaða, en í desember voru flugfargjöld sögð hafa hækkað um rúm 20%, en í janúar lækka þau aftur um rúmlega 20%.   Hvort jólafargjöldin eru svon miklu dýrari, en önnur fargjöld, kemur ekki fram, en hlýtur að vera skýringin.

Þá vaknar sú spurning, hvort eðlilegt sé, að svona skammtímasveiflur í verlagi, t.d. árstíðabundin flugfargjöld og útsölur, eigi að hafa svona mikil áhrif á vísitölu neysluverðs, sem aftur hefur bein áhrif á húsnæðislán almennings, oftast til hækkunar.

Væri ekki eðlilegra, að miða við meðaltalsverðlag, t.d. síðustu þriggja mánaða, við þessa útreikninga, því það myndi minnka sveiflurnar í vísitölunni og gefa réttari mynd til lengri tíma litið.

Verðbólgan mælist 6,6%

Er einhver hissa lengur?

Þann 15. Ágúst árið 2008, einum og hálfum mánuði fyrir hrun bankanna, birtist þessi frétt um ævintýralegan gróða Pálma í Fons á viðskiptum hans við félaga sinn og samstarfsmann, Jón Ásgeir Jóhannesson, eða hagnað upp á litla áttatíu milljarða króna.

Á svipuðum tíma kom Pálmi fyrirtækinu Iceland Express út úr Fons og í sína eigin eigu, en þrátt fyrir þennan ævintýralega hagnað urðu engar eignir eftir í Fons og fyrirtækið var sett í gjaldþrot.  Um sama leiti lét félagi hans, Jón Ásgeir svipaðan leik, þegar hann kom Högum út úr Baugi, rétt fyrir gjaldþrot þess félags, yfir í eigu nýstofnaðs fyrirtækis síns, 1998 ehf., sem nú rær að því öllum árum, að fá niðurfellingu á 50 milljarða skuldum, til þess að Baugsfjölskyldan geti rekið Haga áfram.

Þessir viðskiptafélagar hafa skilið eftir sig hundruð milljarða gjaldþrot vegna ýmissa fyrirtækja sinna hérlendis og erlendis, en njóta svo mikils trausts innan nýju bankanna, sem alls ekki geta hugsað sér að slíta viðskiptum við þá, þar sem þetta eru svo snjallir viðskiptamenn, að aðrir slíkir finnist ekki í veröldinni og þó víðar væri leitað.

Er einhver hissa lengur á því, að bankarnir hafi ausið tugmilljarða lánum til þessara manna, jafnvel eftir bankahrunið?

Glitnir mokaði fé í Fons