Rúllandi Stein-grímur J.

Steingrímur J. segir á heimasíðu VG að það sem drífi hann helst áfram í starfi sínu sé hatrið á Sjálfstæðisflokknum og það réttlæti skattahækkanabrjálæðið, því allt sé í sölurnar leggjandi til að greiða skuldir þjóðarinnar eins hratt niður og þanþol skattgreiðenda leyfi.

Hinsvegar eru líkur á því að þegar allar skattahækkarnir næsta árs verði komnar til framkvæmda í viðbót við þær sem áður voru komnar, þá muni margur maðurinn gefast upp og svarta hagkerfið fari að blómstra, sem aldrei fyrr, því kerfi Steingríms J. býður öllum því hærri skuldaniðurfellingar og bætur, sem þeir geti sýnt fram á meiri tekjulækkun.

Lýsingin á því hvaða drauma Steingrímur dreymir, hljóðar svo hjá honum: "Það skyldi nú ekki vera að martröð íhalds- og afturhaldsaflanna sé einmitt sú að fyrstu hreinu vinstri stjórn lýðveldissögunnar kunni að takast það risavaxna verkefni að koma þjóðarskútinni af strandstað, þangað sem þau öfl sigldu henni, á kjöl og siglingu á nýjan leik. Stórpólitísk og langvinn áhrif þess að okkur takist ætlunarverkið skyldi enginn vanmeta. Steinum sem velt er í götuna fylgir mikil ábyrgð."

Þessi klausa lýsir hugarástandi Steingríms J. afar vel, en er hins vegar eins og allir vita helber pólitísk lýgi, því alþjóðleg bankakreppa og glæparekstur íslenskra banka og annarra fyrirtækja eigenda þeirra var frumorsök kreppunnar hér á landi, en kreppan hér varð verri en annarsstaðar vegna glæpaverka en ekki stjórnmála.

Lokasetningin í tilvitnuninni hér að ofan um steinana rúllandi, er augljóslega beint til eigin flokksmanna, þ.e. þess hluta þingflokksins sem kallaður hefur verið "villikettirnir" og hótun um að þeim verði kennt um allt saman, þegar stjórnin springur á limminni fyrri hluta næsta árs, eins og allt útlit er fyrir núna.

"Fyrsta hreina vinstri stjórn lýðveldissögunnar" eins og Steingrímur J. kallar hana með barnslegri hrifningu á orðunum einum saman, ætti að fara að snúa sér að atvinnumálunum og hætti hún að flækjast fyrir uppbyggingu á því sviði, má Steingrímur J. hæla sjálfum sér eins mikið og hann hefur lyst til.

Íhaldið mun svo vonandi komast nógu fljótt til valda til að bjarga þjóðinni undan skattageðveikinni sem nú ruglar Steingrím og ríkisstjórnina algerlega í ríminu.

 

„Mikil ábyrgð að velta steinum í götuna“

Gleðifréttir fyrir Þingeyinga

Viljayfirlýsing hefur verið undirrituð af Landsvirkjun og Carbon Recycling International um að meta hagkvæmni þess að reisa metanólverksmiðju á norðurlandi og þá sem næst Kröfluvirkjun.  Líklegasti staðurinn fyrir slíka verksmiðju hlýtur því að teljast að verði í Skútustaðahreppi, en þar varð mikill afturkippur í atvinnumálunum þegar kísisverksmiðjan lokaði.

Í fréttinni kemur þetta m.a. fram um það sem gerast þarf, áður en af verksmiðjunni getur orðið:  "Undirbúningur við hugsanlega verksmiðju gæti hafist á fyrri hluta árs 2011 ef fýsileiki metanólframleiðslu á svæðinu verður staðfestur og Landsvirkjun og CRI ná samkomulagi um skilmála orkusölusamnings. Í undirbúningi felst meðal annars öflun nauðsynlegra leyfa og samningaviðræður við hagsmunaaðila."

Eins og nú er ástatt um landsstjórnina, er líklegasta hindrunin í vegi þessarar verksmiðju, eins og allra annarra möguleika til atvinnuuppbyggingar í landinu, ríkisstjórnin sjálf og þá alveg sérstaklega ráðherrar VG, sem ekkert tækifæri láta ónotað til að stunda nánast skemmdaverkastarfsemi gegn atvinnulífi landsmanna.

Ríkisstjórnin er auðvitað eingöngu ein af þeim hindrunum sem þarf að yfirstíga, áður en þetta þarfaþing getur orðið að veruleika og vonandi mun það ganga upp með samstilltu átaki heimamanna og annarra þjóðhollra landsmanna.

Ástæða er til að óska Þingeyingum innilegra hamingjuóska með þessa viljayfirlýsingu og vonina um að hún verði að veruleika sem allra fyrst.

Viljayfirlýsing um metanólverksmiðju

Skiptir mestu máli hvernig tillögur eru lagðar fram

Lilja Mósesdóttir, sem er ein af "villiköttunum" í þingflokki VG, segir að ekki sé tekið mark á tillögum sínum innan meirihlutans á bak við ríkisstjórnina vegna þess að ekki sé sama hvaðan gott komi.  Lilja segir m.a:  "En vandamálið  er að það er ekki hlustað á okkur og stundum hef ég á tilfinningunni að það skipti máli frá hverjum gagnrýnin og ábendingarnar koma. Ef ég tala fyrir sjálfa mig þá hef ég talað fyrir almennri skuldaleiðréttingu, lagt fram frumvarp sem kallað er lyklafrumvarpið og frumvarp um fyrningu krafna en þessi frumvörp hafa ekki fengið framgang, meðal annars held ég vegna þess að það var ég sem lagði þau fram en ekki einhver annar."

Ekki virðist hvarfla að Lilju að tillögur hennar séu ekki þess virði að þær fái sérstakan framgang og má þar nefna tillöguna um flata niðurfellingu skulda, sem bæði er dýr og gagnast alls ekki þeim, sem virkilega eru í mestu skuldakröggunum og þurfa helst aðstoðar við, til að komast aftur í möguleika á að standa undir skuldum sínum.  Lyklafrumvarpið er algerlega galið, þar sem fólk sem alls ekki er í neinum erfiðleikum vegna skulda sinna, en á hinsvegar erfitt með að selja viðkomandi fasteign, gæti einfaldlega hent lyklunum í lánadrottnana og gengið frá fasteigninni án þess að taka nokkra einustu ábyrgð á ákvörðun sinni á kaupum hennar.

Fyrning krafna gjaldþrota fólks hefur verið stytt í tvö ár, þó ennþá sé möguleiki fyrir lánadrottna að viðhalda kröfum sínum, enda algerlega andstætt eignarréttarákvæðum stjórnarskrárinnar að ganga algerlega á rétt lánveitenda, því þeirra eignaréttur er varinn ekki síður en annarra sem eignir eiga í þjóðfélaginu.

Þessi upptalning ætti að sýna að tillögur Lilju eru ekki góðar tillögur og væntanlega hefur þeim verið hafnað á þeim forsendum.  Lilja hefur hins vegar kosið að reyna að gera sjálfa sig að píslarvotti og virðist reyndar vera að takast ágætlega upp við það.

Henni hefur tekist að snúa hjarðhegðun stórs hluta almennings í átt til vorkunnar með sér og stærstur hluti hjarðarinnar fylgir án sérstakrar umhugsunar, enda er það aðaleinkenni hjarðhegðunar.

Skiptir mál hver lagði tillögurnar fram

Mannskepnan er varnarlítil gegn örverum

Í fyrravetur þegar svínaflensan gekk um heiminn var gripið til mikillar bólusetningarherferðar um allan heim til að verjast henni og þegar upp var staðið höfðu miklu færri sýkst en búið var að spá og ennþá færri dauðsföll urðu, en þeir svartsýnustu reiknuðu með.

Líklegasta skýringin á því að faraldurinn varð aldrei eins skæður og búist hafði verið við, er einmitt hve hratt var brugðist við og hve marga tókst að bólusetja á tiltölulega skömmum tíma, en talsverðan aðdraganda þarf að slíkum allsherjar bólusetningum vegna þess tíma sem tekur að framleiða bóluefni gegn nýjum flensuafbrigðum.

Heilbrigðisyfirvöld voru gagnrýnd eftirá fyrir allt of mikil viðbrögð gegn útbreiðslu þessarar nýju flensu, sem virtist eiga upptök sín í Mexíkó, öfugt við flestar aðrar flensutegundir, sem yfirleitt eiga upptök sín í austurlöndum og þaðan er t.d. fuglaflensan ættuð, sem mun valda gífurlegu manntjóni þegar hún byrjar að smitast beint á milli manna.

Þrátt fyrir að fólk héldi að svínaflensan heyrði sögunni til, er hún byrjuð að taka sig upp aftur og t.d. hafa sautján manns látist af hennar völdum í Bretlandi undanfarið og þaðan er hún byrjuð að smitast hingað til lands, þó fyrsta tilfellið hafi verið í vægari kantinum.

Þessar fréttir minna óþyrmilega á, að mannskepnan í öllu sínu veldi er í raun ákaflega varnarlaus gagnvart smæstu lífverum sem á jörðinni þrífast.

Greindist með svínainflúensu

Björn Valur væri gleymdur ef.........

Björn Valur Gíslason, þingmaður VG, er óspar á svívirðingar og illt umtal um aðra þingmenn, jafnt innan eigin þingflokks sem annarra og sést ekki alltaf fyrir í ásökunum sínum og rætnum ummælum.

Stundum sér hann að sér og biðst afsökunar á framgöngu sinni en í öðrum tilfellum stefdur hann fastur fyrir og espast eingöngu og bætir jafnvel í óhróðurinn, þegar honum er mótmælt.  Allt virðist þetta fara eftir því hvort hann sé vel sofinn, því þegar hann hefur ekkert misjafnt um samþingmenn sína að segja, þá segir hann yfirleitt ekki neitt og hefur ekkert til málanna að leggja frá sjálfum sér, en bergmálar aðallega Steingrím J. og stundum verður það bergmál talsvert hvellt, eins og verða vill um bergmál.

Væri ekki fyrir þessi reglulegu níðskrif Björns Vals um samþingmenn sína, væri hann sjálfur öllum gleymdur, enda ekki staðið fyrir neitt annað á þinginu en þær og að bergmála Steingrím J.

Biður Kristján Þór afsökunar

Illindin milli stjórnarliða og fyrirmyndirnar frá íhaldinu

Mikil illindi ríkja innan og milli stjórnarflokkanna, sem ekki eru nýjar fréttir en stöðugt magnast óánægjan og ósamkomulagið og er nú svo komið að VG er að klofna a.m.k. í tvennt og ríkisstjórnin er við það að verða algerlega líflaus, enda búin að vera lengi í öndunarvél.

Ósamkomulagið innan VG varðandi fjárlagafrumvarpið fólst ekki síst í því, að nokkrir þingmenn flokksins gátu alls ekki sætt sig við að skera niður það mennta-, heilbrigðis- og velferðarkerfi, sem Sjálfstæðisflokkurinn hafði forystu um að byggja upp áratugina tvo fyrir hrun og þessi ríkisstjórn er gjörsamlega ófær um að viðhalda.

Ásmundur Einar Daðasaon, þingmaður VG og fulltrúi í Fjárlaganefnd, sem formaður nefndarinnar vill ekki vinna með lengur, fjallar um fjárlögin í viðtali við mbl.is og segir þar m.a: "Á niðurskurðar- og krepputímum væri ekkert mikilvægara en að verja en velferðar- og menntakerfið. Sem dæmi um það væri niðurskurðurinn sem breski íhaldsflokkurinn stendur að í Bretlandi en hann sker ekki niður í heilbrigðismálum. Þetta hafði ég rætt bæði einslega við formann fjárlaganefndar, á meirihlutafundum í fjárlagnefnd og í mínum þingflokki."

Það er auðskilið, að þegar Ásmundur Einar bregst til varnar þeirri velferð sem Sjálfstæðisflokkurinn var í forystu um að byggja upp og treysta, að þá bendi Ásmundur á Íhaldsflokkinn í Bretlandi sem fyrirmynd, enda er íhaldsmönnum ekki síst annt um velferðar- og menntamálin, enda stefna þeirra að byggja upp mannúðlegt þjóðfélag, byggt á samvinnu stéttanna, frelsi borgaranna og aðstoð við þá sem minna mega sín, svo fáein dæmi um stefnu þeirra séu nefnd.

Vonandi tekst fyrstu hreinræktuðu vinstri stjórninni á Íslandi ekki að rústa því velferðarkerfi sem hér hafði byggst upp, áður en nýtt fólk sem hæft er til stjórnunarstarfa kemst aftur í ríkisstjórn hérlendis. 

Hissa á ummælunum

Lilju Mós. langar að verða "maður ársins"

Lilja Mósesdóttir hefur gefið í skyn, bæði í opinberum fjölmiðlum og á Facebooksíðu sinni, að hún liggi undir einelti illgjarnra þingmanna Samfylkingarinnar og VG vegna þess að hún sé eini þingmaðurinn í Íslandssögunni sem hafi eigin skoðanir og standi fast á þeim, hvað sem á bjátar og hvað sem samstarfsmenn segi um það.

Lilja er einhver mesti lýðskrumari sem á þingi hefur setið og þykist geta gert "allt fyrir alla" með því að hækka alla skatta ennþá meira en þegar hefur verið gert og henni finnst alveg hræðilegt að ekki skuli vera búið að finna upp miklu fleiri "skattstofna" til að "nýta að fullu" eins og hún og aðrir kommúnistar kalla skattahækkanabrjálæðið sem hjáir þá. 

Hjarðeðli Íslendinga beinist nú allt að því að vorkenna Lilju vegna þessara ofsókna ímyndaðra óvina hennar og þessa dagana er verið að kjósa "mann ársins" á flestum fjölmiðlum og má nánast örugglega reikna með að Lilja nái því kjöri víða og verði sjaldan neðar en í öðru sæti.

Lilju hefur tekist snilldarlega upp við að afla sér vorkunnar og mun vafalaust uppskera eins og hún sáir:  LILJA MÓS. verður kjörinn maður ársins á Íslandi 2010.

Það er oft hægt að hlæja dátt að því hvernig hægt er að spila á hjarðeðli landans.

Ekki níð um nokkurn mann segir Ólína

Enn ein Icesavelygin hrakin

Öllum eru í fersku minni þær dómsdagsspár sem Steingrímur J. og ríkisstjórnin létu frá sér fara um framtíð Íslands og efnahags landsins, ef Svavarssamningurinn um Icesave sem skrifað var undir í júni 2009, þegar menn nenntu ekki að hafa málið hangandi yfir sér lengur, yrði ekki samþykktur umsvifalaust og íslenskir skattgreiðendur gengjust þannig á hönd erlendra kúgunarþjóða sem skattaþrælar út tuttugustu og fyrstu öldina.

Sem betur fór tókst stjórnarandstöðunni á Alþingi að fá samþykkta svo harða fyrirvara við samninginn, að fjárkúgararnir sættu sig ekki við þá og því reyndu kúgararnir ásamt íslenskum samstarfsmönnum sínum í ríkisstjórn að troða öðrum samningi ofan í kok á þjóðinni, sem þá hrundi af sér fyrirhuguðu þrælaoki í eftirminnilegri þjóðaratkvæðagareiðslu og sló þannig vopnin úr höndum þrælasalanna um tíma.

Nú á að reyna í þriðja sinn að hneppa þjóðina í skattaþrældóm fyrir þessa erlendu yfirgangsþjóðir, þó í þetta sinn sé látið í það skína að nú muni þrælkuninni líklega ljúka um miðja öldina í stað aldarlok.  Enn er hamrað á því að landið muni einangrast efnahagslega verði ekki gengið frá málinu fyrir janúarlok og skuldatryggingarálag ríkissjóðs og landsins í heild verði svo hátt, að hvergi muni fást lán erlendis til framkvæmda eða endurfjármögnunar í framtíðinni.

Skuldatryggingarálagið á evrulánum íslenska ríkisins er núna 269 punktar og hefur ekki verið lægra síðan í júní 2008, þ.e. tæpum fimm mánuðum fyrir hrun, en um skuldatryggingarálag Evrópuríkja segir m.a. þetta í Morgunkorni Íslandsbanka:  "Hefur álagið á flest þessi ríki verið að hækka og á mörgum hverjum hefur það aldrei verið jafn hátt og þennan mánuðinn. Þetta á við skuldatryggingarálagið á Grikkland sem hefur að meðaltali verið 929 punktar það sem af er þessum mánuði og er sömu sögu að segja um álagið á Spán (319 punktar), Ítalíu (208 punktar), Belgíu (195 punktar) og svo Frakkland (98 punktar).

Þetta hefur gert það að verkum að meðaláhættuálagið á ríki Vestur Evrópu hefur ekki verið jafn hátt að jafnaði og einmitt þennan mánuðinn, en það hefur að meðaltali verið 204 punktar og því ekki langt frá álaginu á skuldir íslenska ríkisins."

Lygin um efnahagslegu einangrunina og himinháa skuldatryggingarálagið hefur nú endanlega verið afhjúpuð.  Hverju skyldi Bretavinnuflokkurinn og húsbændur hans finna uppá næst til að ljúga að þjóðinni?

Álagið það lægsta frá hruni

Lélegur brandari um Evu Joly og Háskólann

Einhverjir hafa verið að dreifa þeim brandara um netið, að til standi að koma á fót sérstakri stofnun við Háskóla Íslands, sem hefði að markmiði að vinna að lýðræði, réttlæti og fjölmiðlafrelsi.  Brandarinn væri ágætur ef ekki liti út fyrir að einhverjir taki hann í alvöru og séu farnir að vinna að stofnun slíks kommúnistaseturs sem kennt yrði við þennan norsk/franska starfsmann Sérstaks saksóknara.

Ekki er vitað annað en að Eva Joly hafi skilað vel launuðum störfum sínum fyrir Sérstakan saksóknara ágætlega, eins og aðrir starfsmenn þess ágæta rannsóknarembættis og ef einhvern ætti að heiðra fyrir störfin þar á bæ með stofnun við HÍ væri það auðvitað Ólafur sjálfur, en ekki undirmenn hans eða aðrir samstarfsmenn, hvorki íslenskir eða erlendir.

Hitt er svo annað mál, að lítið er farið að sjást af árangri starfa Sérstaka saksóknarans, starfsmanna hans og samstarfsmanna, hvorki þeirra íslensku né erlendu, svo alls ekki er tímabært að fara að veita viðurkenningar fyrir þau störf og allra síst að búa til heilu stofnanirnar í kringum þá og kenna við lýðræði, réttlæti og fjölmiðlafrelsi, enda vinnur embættið og samstarfsmenn þess alls ekki á nokkurn hátt að slíkum málefnum.

Þegar kemur að því að heiðra Sérstakan saksóknara, starfsmenn hans eða aðra samstarfsaðila, verður skjöldur og heiðursskjal sem hengd yrðu á vegg Lögregluskólans vel við hæfi.

Fregnirnar um stofnun kennda við Evu Joly á hins vegar bara að taka eins og þær hljóta að vera meintar, þ.e. sem brandara.  Að vísu lélegum brandara, en brandara engu að síður. 

Brynjar: HÍ misnotaður í pólitískum tilgangi

Íslenskir jólasveinar í útrás?

Fyrir fáeinum árum voru allir stórtækustu glæponar Íslands í útrás, sem aðallega fólst í því að hafa fé og fyrirtæki út úr saklausu fólki með svikum og prettum, eftir að hafa krafsað til sinna einkanota öllum helstu verðmætum sem fyrirfundust hér innanlands.

Margir félagar þessara útrásargengja eru fluttir frá Íslandi og búa nú vítt og breitt um heiminn, bæði austan hafs og vestan og flestir látið lítið fyrir sér fara, nema þegar þeir hafa neyðst til að mæta í yfirheyrslur hjá sakarannsóknarembættum ýmisskonar, eða þá fyrir dómstólum til að verjast stöðugu áreiti, sem þeir þurfa að þola vegna verka sinna.

Nú fréttist af jólasveini í Bandaríkjunum sem með athöfnum sínum líkist mjög gömlu góðu íslensku jólasveinunum, sem alræmdir voru fyrir að fara á milli bæja og stela sér mat og drykk og í kjölfar þeirra kom jafnvel jólakötturinn og át blessuð börnin, ef þau höfðu ekki verið þæg og góð á árinu.

Ekki er ennþá vitað hvort þarna hafi verið á ferðinni íslenskur útrásargarkur, sem ennþá stundar fyrri iðju í dularklæðum, eða hvort raunverulegir íslenskir jólasveinar af gamla skólanum hafi brugðið sér í nútíma jólasveinabúning og skroppið á barinn.

Í gamla daga var fólk hrætt við jólasveinana og samkvæmt fréttinni er svo ennþá þarna í útlandinu, a.m.k. þegar þeir haga sér eins og þessir íslensku gerðu.

 

Illa innrættur jólasveinn