Handrukkarinn að störfum

Ekki hafði fyrr birst á vef Alþjóða gjaldeyrissjóðsins, að fyrsta endurskoðun efnahagsáætlunar AGS og Íslands, yrði tekin fyrir á stjórnarfundi sjóðsins þann 14. september, að dagskráin var afturkölluð og sagt að um misskilning væri að ræða.  Ekkert er sagt um, hverjum þessum misskilningur er að kenna, eða hver birtir stjórnarfundardagskrá á vef sjóðsins án þess að skilja hvað hann er að gera.

Líklegasta skýringin er auðvitað sú, að þrælahaldararnir í Bretlandi og Hollandi hafi beitt áhrifum sínum innan sjóðsins til þess að stoppa málið af, enn einu sinni, vegna þess að þeir ætla að halda áfram að sveifla þrælapískinum yfir Íslendingum, þangað til þeir falla frá fyrirvörunum um ríkisábyrgðina á Icesaveskuldum Landsbankans.

Norðurlöndin og aðrar "vinaþjóðir" Íslendinga í Evrópu munu standa þétt við bakið á þrælahöldurunum, eins og þær hafa gert fram að þessu.

Lönd, sem eiga slíkar vinaþjóðir, þarfnast engra óvina.

Ekki á dagskrá 14. september

Hvað gerir handrukkarinn núna?

Stjórn Alþjóða gjaldeyrissjóðsins hefur gefið út að málefni Íslands verði rædd á stjórnarfundi þann 14. september næstkomandi.  Fram að þessu hefur stjórnin frestað því margoft að taka fyrir fyrstu endurskoðun áætlunar sjóðsins og íslenskra yfirvalda og borið fyrir sig ýmis óafgreidd mál og engum hefur dulist handrukkarahlutverk AGS fyrir Breta og Hollendinga.

Bretar og Hollendingar hafa ekkert gefið upp um afstöðu sína til fyrirvara Alþingis vegna ríkisábyrgðar á Icesaveskuldum Landsbankans og verður nú fróðlegt að fylgjast með því, hvort þeir gangi að þessum fyrirvörum fyrir 14. september, eða hvort AGS muni fresta fyrirtökunni einu sinni enn og beri því þá við að Icesave málið sé ennþá ófrágengið.

Norrænu þjóðirnar hafa hengt sig á AGS með sín lánsloforð og hefðu að ósekju mátt sína meiri frændsemi og vináttu við Íslendinga, en að taka þátt í handrukkuninni fyrir þrælahaldarana í Bretlandi og Hollandi.

Eitt er víst, að nú verður pressað á íslensk stjórnvöld að túlka fyrirvarana Bretum og Hollendingum í vil og jafnvíst er að handbendi þeirra hérlendis munu ekki láta sitt eftir liggja.

Ísland á dagskrá AGS

Nú má Gunnar vara sig

Þegar Eva Joly hóf störf sem aðstoðarmaður Sérstaks saksóknara, lýsti hún því strax yfir, að hún teldi að mörg og stórkostleg lögbrot hefðu verið framin af banka- og útrásarmógúlunum.  Strax á eftir hófst herferð ákveðinna lögmanna, sem starfað hafa fyrir útrásarmógúlana, í þeim tilgangi að gera orð hennar tortryggileg og að hún, í krafti stöðu sinnar, mætti ekki hafa nokkrar skoðanir á þeim málum, sem rannsaka ætti.

Nú segir Gunnar Andersen, forstjóri Fjármálaeftirlitsins, fullum fetum að mörg og stórkostleg lögbrot hafi verið framin innan bankanna á undanförnum árum, eða eins og stendur í fréttinni:  "„Við erum að tala um milljarða, tugi milljarða og meira en það í milljörðum. Og við erum að tala um refsingar, fangelsisvist allt að tíu árum." Hann sagði, aðspurður, að einhver mál gætu farið upp í 100 milljarða króna."

Ef að líkum lætur, mun nú hefjast kórsöngur lögmanna um að þetta sé fyrirframmótuð skoðun og þar með sé búið að "stimpla" bankamennina fyrirfram, sem verði til þess að þeir fái ekki réttláta dómsmeðferð.

Lögfræðingarnir fá sína þóknun fyrir að flækja mál og tefja og það munu þeir gera svikalaust í þessum málum.

Niðurstaða mun því ekki fást fyrr en eftir mörg ár.

Mörg dæmi um lögbrot

Norskir innrásarvíkingar

Eftir að "íslenska útrásin" sýndi sig að vera tómt rugl og jafnvel búin til úr glæpsamlegum viðskiptakóngulóarvef krosseigna- og skuldatengsla, aðallega skuldatengsla, treysta Íslendingar engum lengur og allra síst sjálfum sér.

Flestir eru þó sammála um, að nú sé brýnast að efla traust á landinu og efnahagslífinu og til þess þurfi að laða til landsins erlent lánsfé og erlenda fjárfestingu.  Erlendar lánastofnanir munu þurfa að afskrifa a.m.k. 6-8 þúsund milljarða króna vegna útrásargarkanna og það mun taka mörg ár að fá þær sömu lánastofnanir til þess að lána einhverjar upphæðir, sem heitið geta, til Íslands eða Íslendinga.  Í því samhengi er Icesave málið, smámál, en mun samt verða íslenskum skattgreiðendum ofviða.

Þegar svo kemur að því, að erlendir aðilar eru tilbúnir að fjárfesta hérlendis, er því tekið með mikilli tortryggni og jafnvel óvild, eins og sannast á fjárfestingu Magma Energy í HS orku, þó hver einasti dollari sem inn í landið kemur ætti að vera velkominn.

Hins vegar þegar norskir innrásarvíkingar nema hér land, taka  allir þeim fagnandi, þrátt fyrir óvild Norðmanna í Icesave málinu og þátttöku þeirra í efnahagsstríðinu gegn Íslandi, sem mun setja Íslendinga í þrældóm fyrir Breta og Hollendinga næstu áratugi.

Norsku innrásarvíkingarnir ætla aldeilis ekki að taka alla áhættuna á fjárfestingum hérlendis sjálfir, því skilyrði þeirra virðist vera að íslenskir lífeyrissjóðir leggji fram sömu upphæð og þeir og taki þannig sinn hluta áhættunnar.  Það eru sem sagt íslenskir lífeyrisþegar, sem eiga að axla sinn hluta ábyrgðarinnar af þessum fjárfestingum.

Spyrjum að leikslokum, áður en við kætumst um of vegna innrásarvíkings frá vores nordiske venner. 

Vert er samt sem áður að vona það besta.  Allar erlendar fjárfestingar eiga að vera velkomnar, en best væri að lífeyrissjóðirnir héldu sínu upphaflega hlutverki, þ.e. að ávaxta lífeyrir landsmanna á hagkvæman og áhættulítinn hátt, en ekki með þeim hætti, sem þeir hafa gert undanfarin ár.

Vilja setja fé í endurreisnina

Afnám verðbólgunnar fyrst

Flokksráðsfundur VG samþykkti um síðustu helgi ályktun um að verðtrygging lána verði afnumin hið fyrsta.  Lilja Mósesdóttir, þingmaður VG og hagfræðingur segir að ekki sé hægt að afnema gjaldeyrishöftin, nema verðtrygging innlendra lána verði afnumin fyrst.  Þetta segir hún auðvitað vegna þess að hún reiknar með að krónan falli ennþá meira, a.m.k. tímabundið, verði gjaldeyrishöftin afnumin.

Við slíkar aðstæður myndi verðbólga stíga talsvert og þar með myndu verðtryggð lán hækka samsvarandi.  Lilja veit sem er, að það eina sem kyndir undir verðbólgu nú, eru skattahækkanir ríkisstjórnarinnar, bæði þær sem komnar eru til framkvæmda og ekki síður þær sem fyrirhugaðar eru á næstu vikum og mánuðum.

Lilja segir að festa verði vexti í fimm ár á húsnæðislánum á meðan þessi breyting gengur yfir og segir:  "Ég tók húsnæðislán í Svíþjóð upp úr 2000. Þar voru vextir fastir í fimm ár. Gert var ráð fyrir verðbólgu á tímabilinu og samkomulag var gert um hvaða nafnvextir væru ásættanlegir. Þá er áhættunni deilt meira milli lánveitanda og lántakanda."

Þetta er hægt að gera ef efnahagshorfur gera ráð fyrir lítilli verðbólgu til langs tíma.  Hvað heldur Lilja að vextir yrðu á óverðtryggðum lánum í núverandi efnahagsástandi, með þá verðbólgu sem útlit er fyrir að hér verði á næstu mánuðum og árum?  Skyldu þeir verða 15%, 20% eða 25%?

Vinstri grænum væri nær að ráðast að rótum vandans, sem er verðbólgan, en ekki verðtryggingin.

Flokksráð VG vill afnám verðtryggingar sem fyrst

Magma virðist happafengur

Á suðurnesjum er eitthvert mesta atvinnuleysi á landinu og þar, eins og annarsstaðar, þarf verulega innspýtingu í atvinnulífið á næstu mánuðum.  Skilningur ríkisstjórnarinnar á því er vægast sagt afar takmarkaður, enda eru ekki í augsýn nokkrar einustu ráðstafanir til þess að efla atvinnulífið, auka atvinnu og þar með auka skatttekjur. 

Einu ráð ríkisstjórnarinnar eru að hækka skatta á þann síminnkandi hluta landsmanna sem ennþá hafa vinnu og reyndar eru óbeinir skattar hækkaði einnig, sem lenda á atvinnulausum, öryrkjum og ellilífeyrisþegum eins og hinum vinnandi.

Í þessu ástandi er ekki annað að sjá, en að Magma Energy sé happafengur fyrir suðurnesin, en aðkoma félagsins að HS orku og væntanleg atvinnuuppbygging í tengslum við hana, er eina lífsmarkið í atvinnumálum, sem sést hefur eftir hrunið í fyrrahaust.

Ríkisforsjár- og skattaforkólfar vinstri grænna og a.m.k. hluti Samfylkingar setja sig auðvitað upp á móti þessu framtaki, eins og flestu öðru, sem til heilla horfir fyrir þjóðina nú um stundir.

Velgengni Magma vekur athygli

Allt dregst saman - nema samneyslan

Samkvæmt nýjustu upplýsingum Hagstofunnar er samdráttur á öllum sviðum þjóðlífsins, nema einu, en það eru umsvif ríkissjóðs, öðru nafi samneyslan.

Samkvæmt fréttinni frá Hagstofunni, líta tölurnar svona út:  "Landsframleiðsla er talin hafa dregist saman um 2% að raungildi frá 1. ársfjórðungi 2009 til 2. ársfjórðungs 2009. Á sama tíma drógust þjóðarútgjöld saman um 4,3%. Samneysla jókst um 0,5% en einkaneysla dróst saman um 1,2% og fjárfesting um 2,2%."

Ríkisstjórnin hefur aukið skatta mikið á þessu ári og var réttlætingin sú, að stoppa þyrfti upp í fjárlagagatið, því ekki væri hægt að ná árangri með niðurskurði ríkisútgjalda einum saman.

Nú kemur í ljós, að sparnaður ríkissjóðs hefur ekki verið neinn, heldur þvert á móti.

Ríkið tekur til sín stærri sneið af kökunni en áður, en sparar ekki neitt í rekstrinum.

2% samdráttur á 2. fjórðungi

Skilanefndir að eignast bankana

Fréttin um að skilanefnd Kaupþings sé að kaupa 87% hlut í Nýja Kaupþingi er vægast sagt einkennileg, því fram kemur að enginn erlendur kröfuhafi sé búinn að samþykkja að ganga inn í þessi kaup, enda er ekki vitað hverjir allir kröfuhafarnir eru.  Skilanefndirnar eru ekki lögaðilar, þannig að ekki verður séð í fljótu bragði hvernig þetta kemur heim og saman.

Í fréttinni segir:  "Erlendir kröfuhafar Kaupþings, sem margir hverjir eru stórir alþjóðlegir bankar eins og Deutsche Bank, hafa frest til 31. október á þessu ári til að taka afstöðu til þess hvort þeir vilji eignast hlut í Nýja Kaupþingi. Skilanefnd Kaupþings mun fara með eignarhlutinn fyrir þeirra hönd."  Þessir erlendu bankar hafa sem sagt frest til 31. október til að taka afstöðu í málinu og ef þeir vilja taka þátt í kaupunum, er þá alveg víst að þeir vilji láta skilanefndina fara með eignarhlutinn fyrir sína hönd?

Einnig kemur fram í fréttinni að:  "Mikil óvissa ríkir um marga stóra kröfuhafa sem eru eigendur skuldabréfa þar sem bréfin hafa gengið kaupum og sölum með afföllum frá því bankinn var tekinn yfir af Fjármálaeftirlitinu hinn 8. október á síðasta ári. Þessir skuldabréfaeigendur hafa frest til 31. október til að lýsa kröfum."  Ekki er ljóst af þessu, hvort þessir kröfuhafar eigi að fá að ganga inn í kaupin einnig, en þeir eiga ekki að lýsa kröfum, fyrr en 31. október, eða sama dag og þekktu kröfuhafarnir eiga að tilkynna hvort þeir vilji taka þátt í að kaupa bankann, eða réttara sagt hirða hann upp í kröfur sínar.

Ef nýjir eigendur bankans fara í útrás og opna útibú í Evrópu er búið að viðurkenna ríkisábyrgð á öllum innlánum í þeim útibúum með þrælasamningi Steingríms J. og félaga hans, Svavars Gestssonar og Indriða H. Þorlákssonar, sem Alþingi hefur blessað með ríkisábyrgð.

Vonandi verður ekki aftur bankakreppa, fyrr en íslenskir skattgreiðendur eru búnir að afplána þrælkunarvinnuna fyrir Breta og Hollendinga. 

Kröfuhafar gætu eignast Kaupþing

VG að einkavæða bílastæði

Eftir dauðaleit, hefur VG dottið niður á nokkrar eignir Reykjavíkurborgar, sem upplagt væri að selja á "brunaútsölu" núna á þessum síðustu og verstu tímum, þegar enginn hefur áhuga á að fjárfesta í einu eða neinu, vegna hávaxtastefnu fjármálaráðherra og Seðlabanka. 

Þessar fasteignir, sem VG vill láta selja einkaaðilum eru bílastæðahús borgarinnar og vill VG að einkaaðilar reki þessi hús í ágóðaskyni.  Ekki kemur fram, hvers vegna boðberar opinbers rekstrar treysta ekki sjálfum sér til að reka bílastæðahúsin réttu megin við núllið, fyrst þeir treysta einkaframtakinu til þess. 

Eini gallinn á þessu, fyrir væntanlega kaupendur bílastæðahúsanna, er að borgin mun væntanlega fara í samkeppni við þá, með útleigu bílastæða allt í kringum þessi hús og væntanlega á miklu lægra gjaldi, en hægt verður að bjóða uppá inni í húsunum, ef á að reka þau með hagnaði. 

Sú spurning vaknar, hvort það sé í raun eðlilegra að einkaaðilar reki bílastæði innandyra, frekar en utandyra.  Ef hugmyndin er sú, að borgin niðurgreiði stæði utandyra í samkeppni við bílastæði innandyra, þá er hugmyndin dauðadæmd frá upphafi.

En það er skemmtilegt, að VG sé farið að hafa áhuga á einkavæðingunni.

Kanna möguleika á sölu bílastæðahúsa

Kann Steingrímur J. ekki að segja satt?

Þann 3. júní s.l. sagði Steingrímur J. í ræðustóli á Alþingi, að engar formlegar viðræður væru í gangi við Breta og Hollendinga vegna Icesave skulda Landsbankans, aðeins væri um könnunarviðræður að ræða og engin undirskrift undir samninga væri framundan.  Einnig sagði hann að engin skref yrðu stigin í málinu, nema í fullu samráði við Fjárlaganefnd Alþingis.  Eins og allir vita, var samningurinn síðan undirritaður tveim dögum síðar, án samráðs við Fjárlaganefnd, enda lýsti Svavar Gestsson, formaður samninganefndarinnar, því yfir í viðtali, að hann hefði ekki nennt að hafa þetta mál hangandi yfir sér lengur.

Í gær sagði Steingrímur J. að óformlegar þreifingar væru í gangi milli Íslendinga, Breta og Hollendinga um þá fyrirvara, sem Alþingi samþykkti við ríkisábyrgðina og málinu yrði haldið utan kastljóss fjölmiðla á næstunni, þ.e. á meðan þessar könnunarviðræður ættu sér stað.´

Nú líður einungis einn dagur frá því að Steingrímur J. lýsir því yfir að ekkert merkilegt sé að gerast í málinu, þar til Fjárlaganefnd er kölluð saman, nánast án fyrirvara, til þess að kynna henni viðbrögð Breta og Hollendinga við fyrirvörunum.

Getur verið að Steingrímur J. viti ekkert hvað er að gerast í þeim málum, sem eru á forræði fjármálaráðuneytisins?

Ef til vill kann hann ekki að segja satt.

Fundur um Icesave-viðbrögð