Þolinmæði Íslendinga á þrotum

Jóhanna Sigurðardóttir, meintur forsætisráðherra, skaust út úr greni sínu augnablik og veitti íslenskum fréttamanni örstutt viðtal, sem síðan birtist á Bloomberg fréttavefnum.  Það sem Jóhanna sagði í viðtalinu eru engar nýjar fréttir, en hitt er fréttnæmt, að fréttamaðurinn skyldi ná að eiga við hana nokkur orð, þegar hún skaust úr felum og upp á yfirborðið stutta stund.

Jóhanna, sem væntanlega er sjálf afar þolinmóð kona, segir í viðtalinu að Íslendingar séu orðnir óþolinmóðir, eftir endurskoðun lánsáætlunar Alþjóðagjaldeyrissjóðsins, sem átti að fara fram í febrúar s.l. og verður það að teljast til stórtíðinda, að hún sé búin að átta sig á þolinmæðisstuðli þjóðarinnar.  Þá fer hún væntanlega að átta sig á því fljótlega, að íslenska þjóðin er algerlega að missa þolinmæðina gagnvart henni sjálfri og ríkisstjórninni í heild.

Fulltrúar þjóðarinnari innan ASí og SA hafa upp á síðkastið lýst þessari óþolinmæði vegna aðgerðarleysis ríkisstjórnarinnar í efnahags- og atvinnumálum, almenningur hefur sjálfur lýst óþolinmæði vegna hringlandaháttar varðandi skuldamál heimilanna og ekki síður hafa skattgreiðendur lýst óþolinmæði sinni vegna skilningsleysis stjórnarinnar á greiðsluþoli fólksins.

Þolinmæði Jóhönnu sjálfrar lýsir sér vel í þessari setningu, sem eftir henni er höfð:  "Hún væntir formlegs svars frá Hollendingum og Bretum við nýju skilyrðunum innan skamms svo hægt sé að þoka málinu áfram."

Henni liggur ekkert á að ljúka málinu, eingöngu að þoka því áfram.

Jóhanna: Þolinmæðin á þrotum

Stokkhólmsheilkennið

Það er þekkt, að fórnarlömb, t.d. mannráns, fara að samsama sig kvalara sínum og taka hans málsstað í einu og öllu og er það kallað að fórnarlambið sé haldið Stokkhólmsheilkenni.  Þekkt dæmi um þetta er þegar Patty Hearst, fjölmiðlakóngsdótur, var rænt og haldið fanginni í langan tíma, fór að stunda bankarán með mannræningjanum og varð ástfangin af honum, áður en verðir laganna handtóku þau.

Nú er komið í ljós, að Steingrímur J. og reyndar öll ríkisstjórnin er þjökuð af Stokkhólmheilkenninu, því hún er farin að vinna gegn þjóð sinni, en vinnur í þágu kvalara þjóðarinnar og berjast fyrir málstað þeirra með kjafti og klóm.

Þetta sannast nú síðast á því, að í stað þess að Steingrímur J. segi í erlendum fjölmiðlum, að Icesafe málið sé endanlega afgreitt, með lögum frá Alþingi um fyrirvarana við Icesafe þrælasamninginn, þá gefur hann þrælahöldurunum undir fótinn, opinberlega, með að ef þeim líki ekki við lögin, þá verði þeim bara breytt.  Slíkur undirlægjuháttur af hálfu ráðherra er þjóðarskömm.  Auðvitað á hann ekki að hvika frá afgreiðslu Alþingis og á að berjast fyrir landið og þjóðina, en ekki þá sem hafa hveppt hana í ánauð.

Ríkisstjórn Íslands mun lenda sem efni í sálfræðikennslu háskóla heimsins, með Patty Hearst og öðrum frægum fórnarlömbum Stokkhólmsheilkennisins.

Vonast eftir Icesave niðurstöðu

Hálfkák í sparnaði

Ríkisstjórnin hefur kynnt tillögur til sparnaðar og hagræðingar í verkefnum ráðuneyta og stofnana.  Ein breytingin felur í sér að mögulegt verður að reka Jón Bjarnason úr ráðherrastóli, enda maðurinn Samfylkingunni óþægur í ESB málum.  Aðrar tillögur eru magrar aðeins til að sýnast og munu ekki skila miklum raunsparnaði.

Tillögur eru settar fram til endurskipulagningar verkefna og stofnana á sviði vinnu og velferðar í félags- og tryggingamálaráðuneytinu og virðast þær helst snúast um að koma verkefnum, t.d. málefnum fatlaðra, yfir á sveitarfélögin.  Þó það þýði "lækkun" á kostnaði Félags- og tryggingamálaráðuneytinu, eykst kostnaðurinn að sama skapi hjá blönkum sveitarfélögum.  Ekki felst neinn raunsparnaður í opinberri þjónustu með því að færa verkefni á milli ráðuneyta eða frá ráðuneytum til sveitarfélaga.

Um 70-75% rekstrarkostnaðar hins opinbera er launakostnaður, en ekki á að fækka opinberum starfsmönnum við þessar breytingar, eða eins og segir í tilkynningunni:  "Þetta mun hafa í för með sér breytingar á núverandi vinnuaðferðum og fjölda og samsetningu starfsfólks á ákveðnum sviðum ríkisrekstrar. Því er ekki hægt að ganga út frá því sem vísu að allir þeir sem nú vinna hjá ríkinu sinni sömu eða sams konar störfum eftir að endurskipulagning hefur farið fram.“

Í hverju skyldi hinn mikli sparnaður vera fólginn, við allar þessar tilfæringar?

Viðamiklar breytingar

Óskiljanleg rök seðlabankans fyrir stýrivöxtum

Seðlabankinn kynnti í síðustu viku, þá ákvörðun sína, að stýrivextir yrðu óbreyttir, 12%, og verðbólga væri 11% og því væri ekki um að ræða nema 1% raunstýrivexti.  Þetta er áreiðanlega í fyrsta skipti, sem hugtakið raunstýrivextir er notað og ótrúlegt að útreikningurinn sé kominn frá seðlabankanum, sem hefur innan sinna vébanda ótal hagfræðinga og nýjan maxista í bankastjórastól, sem er með álíka margar háskólagráður og Georg Bjarnfreðarson.

Það er rétt hjá seðlabankanum, að verðbólga mæld tólf mánuði aftur í tímann var tæp 11%, en núveandi verðbólguhraði er allt annar, eða eins og fram kemur í fréttinni:  "Undanfarna þrjá mánuði hefur vísitala neysluverðs hækkað um 1,5% sem jafngildir 6,1% verðbólgu á ári (8,7% fyrir vísitöluna án húsnæðis)."

Háir stýrivextir í fortíðinni voru réttlættir með því, að þeir ættu að draga úr þenslu í framtíðinni, enda tæki nokkra mánuði að ná fram áhrifum stýrivaxtabreytinga.  Nú þegar verðbólguhraðinn er 6,1% á ári og engin þensla í þjóðfélaginu, er hrein aðför að atvinnulífinu, að halda stýrivöxtum í 12%.

Bankarnir voru uppfullir af alls kyns fræðingum fyrir hrunið, svo sem viðskipta- hag og lögfræðingum ásamt þjóðhagfræðingum, viðskiptaverkfræðingum og endurskoðendum, en ekki var nú samt meiri skilningur á efnahagsmálum þar innanborðs en svo, að fræðingunum tókst í samvinnu við útrásarmógúlana, sem einnig höfðu sambærilega sérfræðinga á sínum snærum, að rústa efnahafskerfi landsins á undra skömmum tíma.

Skilningsleysi menntamannanna í seðlabankanum er á góðri leið með að keyra íslenskt efnahagslíf í aðra kollsteypu og ríkisstjórnin stendur aðgerða- og ráðalaus hjá og lýsir bara vonbrigðum með að ástandið lagist ekki.

Hvað er með svona seðlabanka og ríkisstjórn að gera?

Verðbólgan nú 10,8%

Aumkunnarverður félagsmálaráðherra

Árni Páll Árnason, félagsmálaráðherra, er á harðahlaupum undan eigin aðgerðarleysi við vanda skuldugra heimila, en hann hefur ávallt lagt þunga áherslu á, að alls ekki sé mögulegt að fara út í almennar aðgerðir vegna skuldavandans, heldur verði að meta hvert tilfelli fyrir sig og aðeins eigi að leysa vanda þeirra, sem nánast séu gjaldþrota.

Framsóknarmenn lögðu fram tillögur um það strax í Febrúar s.l., að farið yrði í almenna skuldaleiðréttingu um 20% og síðar kom Tryggvi Þór Herbertsson fram með svipaða tillögu.  Þetta hefur Árni Páll og ríkisstjórnin allaf sagt að sé óframkvæmanlegt og alls ekki viljað ræða nokkra einustu útfærslu á þvílíkum hugmyndum.

Nú, eftir mikinn þrýsting Hagsmunasamtaka heimilanna og fleiri aðila, er Árni Páll skyndilega dottin niður á þá lausn, að lækka allar skuldir um 25% og virðist sjálfur halda, að hann hafi fundið upp þessa aðferð til skuldaleiðréttingar.  Eins og venjulega, þegar eitthvað heyrist frá ríkisstjórninni, þá er málið um það bil að leysast, en það á auðvitað eftir að útfæra hvernig á að framkvæma hlutinn.

Frakvæmdakvíði, hugmyndaleysi og tafastefna ríkisstjórnarinnar í öllum málum, er við það að koma af stað nýrri kollsteypu í efnahagslífinu.

Allar aðgerðir koma fram seint og illa og þær, sem helst þyrfti til að komast út úr kreppunni, koma alls ekki.

25% lækkun höfuðstóls lánanna

Sagan endurskrifuð

Breska blaðið Guardian heldur því fram, að þau orð Davíðs Oddssonar í Kastljósi, að Íslendingar myndu ekki greiða skuldir óreiðumanna í útlöndum, hafi orðið til þess að Bretar beyttu hryðjuverkalögum gegn Landsbankanum og Íslandi.  Ef þetta væri rétt, hefðu Bretar þurft að þýða þessi ummæli sama kvöld og þau voru sögð, ræsa út allt stjórnkerfið um nóttina og senda breska fjármálaeftirlitið af stað fyrir allar aldir morguninn eftir.

Hryðjuverkalögunum var beitt af hálfu Breta fyrir opnun banka daginn eftir þennan Kastljósþátt og fyrr hefur því aldrei verið haldið fram í Bretlandi, að þessi orð hafi verið ástæðan, þvert á móti komst bresk þingnefnd að þeirri niðurstöðu, að samskipti Darlings, fjármálaráðherra Bretlands, og Árna Matthíasen, fjármálaráðherra Íslands, hafi verið ástæðan fyrir upphlaupi Darlings.  Ekki nóg með það, heldur nánast ávítti nefndin Darling fyrir að hafa misskilið og rangtúlkað orð Árna.

Skammtíma minni margra manna er slíkt, að þeir hlaup nú upp til handa og fóta og grípa þessa eftiráskýringu Guardian, sem heilagan sannleika,  og upplagt tækifæri til þess að ráðast á nýráðinn ritstjóra Moggans.

Þó ekki sé nema ár liðið frá þessum atburðum og ennþá styttra síðan skýrsla rannsóknarnefndar breska þingsins leit dagsins ljós, er þegar byrjað að endurskrifa söguna.

Guardian fjallar um hrunið á Íslandi

Brown, bankar og bónusar

Heimskreppan, sem skall á, á síðasta ári, á eins og allir vita, nema Íslendingar, rætur sínar að rekja til banka- og viðskiptaglæframanna, sem á ótrúlegan hátt, blésu út verðmæti bankanna og fyrirtækjanna, án þess að nokkur innistæða væri fyrir hendi.  Með þessu mögnuðu þeir verð- og fasteignabólu, og jusu út lánum, því hærri og  stærri, því meiri bónusar voru í boði.

Þessar staðreyndir eru alls staðar viðurkenndar, sem orsök hrunsins, nema á Íslandi, en þar reyna alls kyns óábyrgir skriffinnar og lýðskrumarar, að kenna Sjálfstæðisflokknum og alveg sérstaklega Davíð Oddsyni, um allt sem miður hefur farið hérlendis.

Hvergi annarsstaðar í heiminum, er stjórnmálamönnum kennt um heimskreppuna, hvorki austan hafs eða vestan.  Obama lætur sér ekki detta í hug að kenna ríkisstjórn Bush um kreppuna vestanhafs, þar sem upphafið að bankakreppunni var og ekki dettur nokkrum einasta manni, hvorki almenningi eða stjórnmálamönnum, að kenna ríkisstjórnum viðkomandi landa um hrunið í sínum löndum.  Alls staðar hefur gifurlegum fjármunum verið varið til þess að halda bankakerfunum gangandi og hefur það þó ekki dugað til í öllum tilfellum, því tugir banka um allan heim hafa farið á hausinn.

Íslenskir banka- og útrásarmógúlar voru með þeim allra stórtækustu, enda var fallið mikið hérlendis. Hér eins og annarsstaðar voru það ævintýralegir bónusar, sem drifu ruglið áfram, en eftir sem áður vilja lýðskrumararnir líta fram hjá öllum raunverulegum orsökum, af því að það er svo einföld pólitísk brella að kenna einum flokki um allt saman.

Nú ríður Brown, forsætisráðherra Bretlands og þrælahöfðingi, á vaðið og ætlar að banna bankabónusana.  Kannski verður það til að opna augu einhverra hérlendis á því, hverju bnkahrunið er að kenna og hverjum ekki.

Brown segist banna gamla bónuskerfið

Iðnaðarráðherra snýr sér að "öðru"

Iðnðnaðarráðherra kom glottandi í sjónvarpsfréttir fyrir helgina og lýsti því yfir að viljayfirlýsing ríkisins, sveitarfélaga og Alcoa um álver á Bakka við Húsavík yrði ekki framlengd.  Við sama tækifæri lýsti ráðherrann því yfir að nú yrðu kannaðir "aðrir" fjárfestingakostir fyrir norðan, en enginn fjárfestir hefði samt sýnt á því nokkurn áhuga.

Enginn hefur skrifað betur um fjárfestingu í "öðru" en Egill Jóhannesson, og eru allir kvattir til þess að lesa blogg hans.

Ekki er nema von, að öllum aðilum vinnumarkaðarins sé farið að blöskra samstöðuleysið og raunar illindin milli stjórnarflokkanna varðandi atvinnumál á þessum þrengingartímum þjóðarinnar.

Ríkisstjórn, sem þvælist fyrir og berst gegn atvinnuaukningu í landinu, er ekki ríkisstjórn, sem er á vetur setjandi. 

Hún á að hunskast frá strax.

Samtök iðnaðarins gagnrýna vinnubrögð stjórnvalda harðlega

Hvaða stuðningur, Össur?

Grínistinn, Össur Skarphéðinsson, hélt uppistand á allsherjarþingi Sameinuðu þjóðanna í gærkvöldi og notaði tækifærið til þess að hæðast að norðurlandaþjóðunum og jafnvel alþjóðasamfélaginu eins og það leggur sig.

Grínarinn ræddi um efnahagskreppuna og afleiðingar hennar fyrir Íslendinga, framkomu fjármálabaróna og siðleysi þeirra, krafðist lokunar skattaparadísa og breytt siðgæðis í viðskiptum framtíðarinnar.  Þetta var allt rétt og satt hjá honum, en svo fór hann að skrökva því, að efnahagur Íslands væri byrjaður að rétta úr kútnum og bjart væri framundan á næsta ári.

Svo skipti Össur yfir í háðið og grínið, þegar hann sagði að á þessum örlagatímum í lífi þjóðarinnar, hefðu norðulöndin ekki brugðist okkur vinum sínum og svo þakkaði hann nánast öllum aðildarríkjum Sameinuðu þjóðanna fyrir ómetanlegan stuðning á þessum erfiðleikatímum.

Ekki er víst, að mikið hafi verið hlegið í salnum undir uppistandinu, því líklega hafa fulltrúarnir ekki skilið grínið, líklega hafa þeir frekar reiðst, hafi þeir skilið háðið.

Það er ekki til stuðningsöflunar við málstað Íslands, að hæðast að öðrum þjóðum.

Líklegra er til árangurs, að koma hreint fram og grínast eingöngu á heimavelli.

Össur ávarpaði allsherjarþing SÞ

Ósannsögul og dómgreindarlaus ríkisstjórn

Á Fimmtudaginn í síðustu viku sagði ríkisstjórnin að langþráð viðbrögð Breta og Hollendinga við fyrirvörum Alþingis við þrælasamninginn um Icesave skuldir Landsbankans og sagði Jóhanna, meintur forsætisráðherra, að viðbrögðin væru afar jákvæð og líklega yrði hægt að ganga endanlega frá málinu daginn eftir.

Það gekk ekki eftir, enda komst það upp, að Indriði H., þrælasali, hafði verið að skrifa minnisblað til húsbónda síns, Steingríms J., í flugvél, fyrir allra augum, þann 2. September s.l., þar sem skýrt kom fram að þrælapískararnir höfnuðu fyrirvörunum alfarið.

Þrátt fyrir að þessi niðurstaða hefði legið fyrir í hálfan mánuð, leyfði Jóhanna sér að skrökva því að þjóðinni, að viðbrögðin væru jákvæð og aðeins formsatriði, að afgreiða málið endanlega.  Það er það versta, sem nokkur ríkisstjórn getur gert, að skrökva viljandi að almenningi og hafi Jóhanna ekkii verið að blekkja viljandi, og virkilega staðið í þeirri meiningu að nei þýddi já, þá er hún og ríkisstjórnin öll sek um slíkt dómgreindarleysi, að ekki verður við unað.

Óvíst er, hvort verra er, að hafa ósannsögla eða dómgreindarlausa ríkisstjórn.  Hafi hún báða þessa ókosti, á hún að segja af sér strax.

 

 

Ekki séð fyrir enda Icesave