Rándýr glæpasaga

Saksóknari í málinu vegna sölu Baldurs Guðlaugssonar á hlutabréfum í Landsbankanum staðhæfir að Baldur segi ósatt um vitneskju sína um stöðu bankans við hlutabréfasöluna, enda segist vitni hafa setið fund með Baldri og bankastjórum Landsbankans, þann 13. ágúst 2008, þar sem erfið staða bankans hafi verið rædd.

M.a. ber vitnið að:  "Baldur hefði setið fund með sér ásamt bankastjórum Landsbankans, Sigurjóni Árnasyni og Halldóri J. Kristjánssyni, 13. ágúst í fyrra.  Á fundinum lýstu þeir, „í algjörum trúnaði", eins og Björn komst að orði, því yfir að Landsbankinn gæti lent í vandræðum þar sem bankinn gæti ekki orðið við kröfum breska fjármálaeftirlitsins um færslu á Icesave-reikningum Landsbankans yfir í breskt dótturfélag."

Landsbankinn var skráður í Kauphöll og bar skylda til að tilkynna til hennar um allt, sem gæti haft áhrif á verð hlutabréfa bankans, en ekki er vitað til þess að svo hafi verið gert, hvorki fyrir 13. ágúst 2008, eða síðar.

Þetta hlýtur að benda til þess, að nánast allar aðgerðir og aðgerðaleysi stjórnenda Landsbankans marga mánuði fyrir hrun, hafi verið ólöglegar og verði Baldur fundinn sekur, sem líkur benda til, þá hljóti fleiri að fylgja honum í tugthúsið fyrir sömu sakir og margir fyrir miklu meiri sakir.

Banka- og útrásarrugl undanfarinna ára er að verða að dýrustu glæpasögu sem um getur.

„Baldur staðinn að ósannindum"

Byltingin í VR étur börnin sín

Hallarbylting var gerð í VR síðast liðinn vetur og öllum fyrrum stjórnendum félagsins vikið til hliðar vegna setu þáverandi formanns í stjórn Kaupþings á mesta rugltíma íslenskrar fjármálasögu.

Nú rúmu hálfu ári síðar er byltingin farin að éta börnin sín innan nýrrar stjórnar VR og virðist það helst stafa af því, að fólk, reynslulítið af félagsstörfum, virðist hafa komist til valda í félaginu og sumt algerlega vanhæft til félagslegra starfa.

Varaformaður félagsis hefur látið í ljós ótrúlega ofstækisfullar og einstenginslegar skoðanir sínar, bæði í ræðu og riti, frá því hann var kjörinn í stjórn félagsins og ávallt látið eins og hann talaði í nafni stjórnar félagsins, sem oftast hafði enga hugmynd, fyrirfram, hvar og hvenær varaformanninum þóknaðist að tjá skoðanir sínar opinberlega.

Þannig vinnubrögð eru ekki sæmandi fyrir stærsta verkalýðsfélag landsins og aflar því hvorki virðingar né trausts.

Lýsa yfir vantrausti á varaformann VR

Engin efnahagsstjórn

Hvergi á Evrópska efnahagssvæðinu mælist önnur eins verðbólga og á Íslandi, sem er nánast óskiljanlegt þar sem eftirspurn er nánast engin, atvinnuleysi mikið og gengi krónunnar haldist tiltölulega stöðugt undanfarna mánuði.

Mörg ríki, sem eiga í svipuðum efnahagserfiðleikum og Ísland, búa nú við verðhjöðnun, en ekki verðbólgu, eða eins og segir í fréttinni:  "Í nóvember mældist vísitalan 12,4% á Íslandi en var 13,8% í október. Næst mest er verðbólgan, samkvæmt samræmdi mælingu, í Ungverjalandi eða 5,2%. Verðhjöðnun er hins vegar í sex ríkum sem tekin eru með í mælingunni. Verðhjöðnunin er mest á Írlandi eða 2,8%."

Það sem aðallega hefur knúið verðbólguskrúfuna hérlendis er skattabrjálæði ríkisstjórnarnefnunnar, en hvergi þar sem kreppa ríkir, dettur nokkrum í hug að skattleggja þjóðina út úr vandræðunum, nema íslenskum vinstri mönnum.

Eftir áramótin mun skattahækkanabrjálæðið skella á af fullum þunga og þá mun verðbólgan taka nýjan kipp upp á við og um leið hækka öll lán fyrirtækja og almennings og þykir þó flestum nóg komið í þeim efnum.

Það er orðið lífsnauðsynlegt að hérlendis verði farið að stjórna efnahagsmálunum. 

Það fer að verða fullreynt, að núverandi ríkisstjórnarnefna mun ekki vera fær um það.

Langmest verðbólga á Íslandi

Hrun Landsbankans hófst í Bretlandi

Nú er að koma í ljós, að hrun Landsbankans hófst í raun í Bretlandi, þann 3. október 2008, eða nokkrum dögum áður en Fjármálaeftirlitið íslenska yfirtók bankann hér á landi.

Breska fjármálaráðuneytið setti bankanum svo ströng rekstrarskilyrði þann 3. október, fyrir starfseminni í Bretlandi, að útibúið varð raunverulega óstarfhæft, því sett var svo há bindiskylda lausafjár á útibúið, að ógerningur var að standa við hana og þar að auki voru allar eignir bankans í Bretlandi í raun kyrrsettar.

Þetta sýnir að Bretar voru löngu búnir að gera sér grein fyrir hættunni af Icesave reikningum bankans í Bretlandi og hefðu því átt að vera búnir að grípa í taumana löngu fyrr, enda höfðu þeir til þess heimild í breskum lögum, sem þeir svo beittu, en alltof seint.

Með hliðsjón af þessu, hefðu Bretar átt að sjá sóma sinn í að axla sína ábyrgð á Icesave, en ekki þvinga henni upp á íslenska skattgreiðendur, sem þurfa að þræla fyrir þessari skuld einkabankans næstu áratugina.

Þessar nýjustu upplýsingar ættu að duga, ásamt staðreyndum sem þegar lágu fyrir, til þess að Alþingi hafni þrælasamningnum um Icesace, með 63 samhljóða atkvæðum.

 

Kyrrsettar fyrir hryðjuverkalög

Ótrúlegar vinagreiðslur

Í svörum við fyrirspurn á Alþingi upplýsti Steingrímur J., fjármálajarðfræðingur, um ótrúlegar upphæðir, sem greiddar hafa verið til vina og velunnara, fyrir ótrúlegustu hluti.

Til dæmis um greiðslur úr Fjármálaráðuneitinu kemur fram að:  " Þar af fékk Þorsteinn Þorsteinsson, stjórnarformaður Bankasýslu ríkisins, tæpar tíu milljónir kr. greiddar fyrir ráðgjöf vegna bankamála, svo sem uppgjör milli gömlu og nýju bankanna. Þá fékk Jón Sigurðsson, formaður samninganefndar um Norðurlandalán, átta milljónir kr. fyrir ráðgjöf um gjaldeyrislán frá öðrum ríkjum."

Varðandi bankamálin, þá var og er finnskur sérfræðingur á fullum launum við að veita ráðgjöf varðandi endurreisn bankanna, en hefur að vísu kvartað yfir því, að seint hafi gengið í þeim efnum og flest verið vitlaust gert.  Því er óskiljanlegt fyrir hvað var verið að borga Þorsteini.

Seðlabankinn og allar bankastofnanir landsins eru uppfull af sérfræðingum í erlendum lántökum og fram að þessu hefur ekkert vantað upp á kunnáttu landsmanna um töku gjaldeyrislána og því með ólíkindum, að greiða hafi þurft Jóni Sigurðssyni átta milljónir fyrir slíkar upplýsingar.

Ef þessar og aðrar upphæðir sem um ræðir væru ekki svona fáráðlega háar, væri þetta allt saman nokkuð fyndið.

Allavega er víst, að viðkomandi einstaklingar hafa skellihlegið alla leiðina í bankann.

Fjármálaráðuneytið greiddi 40 milljónir króna í sérverkefni

Vinnubrögðin þá og nú

Við bankahrunið síðasta haust þurfti þáverandi ríkisstjórn að grípa til ýmissa ráða, við afar erfiðar aðstæður, sem bar að tiltölulega snöggt.  Á meðal þess sem gera þurfti bæði hratt og vel, var að halda fjármálakerfinu gangandi, með stofnun nýrra banka og annarra aðgerða til að forða algjöru öngþveiti og til að halda kerfinu gangandi.  Allir eru sammála um að þar hafi kraftaverk verið unnið.

Nú rignir kvörtunum vegna þessara aðgerða til Eftirlitsstofnununar FFTA, sem nú hefur gefið út hvern bráðabirgðaúrskurðinn, eftir annan, sem allir styðja að aðgerðir þáverandi ríkisstjórnar hafi verið réttar og í raun það eina, sem í stöðunni var að gera til að halda þjóðfélaginu gangandi.

Í fréttinni segir:  "ESA benti á að önnur úrræði hafi ekki verið sjáanleg en þau sem gripið var til sem hefðu getað spornað við algjöru hruni efnahagslífsins á Íslandi. Jafnframt féllst ESA á það sjónarmið stjórnvalda að neyðarlögin og ákvarðanir FME hafi verið einu aðgerðirnar sem voru trúverðugar við þær aðstæður sem uppi voru."

Þó hér sé ekki um endanlega dóma að ræða, er þetta mikil viðurkenning á viðbrögðum fyrri ríkisstjórnar við nánast óyfirstíganlegum aðstæður.

Allar aðgerðir núverandi ríkisstjórnarnefnu einkennast hins vegar af fumi og illa undirbúnum aðgerðum í nánast öllum tilvikum og fremur hafa gerðir hennar orðið til að lengja og dýpka kreppuna, frá því sem annars hefði orðið.

Viðbrögð sitjandi stjórnarnefnu stenst engan samanburð við fyrri ríkisstjórn á erfiðum tímum.

 

Sjö úrskurðir Íslandi í hag

Gagnrýna með fölsuðum forsendum

Þingflokksformenn stjórnarflokkanna gráta hástöfum yfir "skattareikni" Sjálfstæðismanna, sem þeir hafa sett inn á vef flokksins og sem auglýsingu hérna inn á mbl.is.  Einnig hafa þeir verið að birta blaðaauglýsingar með útreikningum sínum.

Formönnunum finnst það vera fölsun á staðreyndum að bera skattatillögur þeirra núna, að viðbættum þeim skattahækkunum sem þegar eru orðnar, við skattana, sem launegar greiddu áður en skattahækkanabrjálæðið skall á, með núverandi ríkisstjórnarnefnu.

Það er aumt yfirklór þingflokksformannanna að setja fram svo falsaðar forsendur fyrir kvörtunum sínum, því auðvitað verður að bera saman skattbyrðina fyrir og eftir ríkisstjórnarskipti.

Sjálfir segjast þeir ætla að auglýsa fljótlega sína eigin útgáfu af skattahækkanabrjálæðinu, en þá á að sleppa öllum skattahækkunum, sem komu til framkvæmda á árinu 2008.  Falsari en það, getur samanburðurinn ekki orðið.

Skattgreiðendur munu sjá í gegn um blekkingar stjórnarliða strax við útborgun launa á nýju ári.

Gagnrýna Sjálfstæðismenn fyrir vafasama framsetningu

Jólagjöfin í ár: Icesave og skattahækkanabrjálæði.

Að minnsta kosti fjórir lögfræðingar hafa hafnað því, að vinna álitsgerð fyrir Fjárlaganefnd Alþingis, um hvort ríkisábyrgðin á skuldum Landsbankans smrýmist stjórnarskránni.  Ýmsar ástæður liggja til grundvallar þessum neitunum, t.d. eru tveir lögfræðinganna tendir Evróudómstólum og því varla von að þeir geti tekið málið að sér, aðrir bera við ýmsum öðrum ástæðum.

Fjárlaganefndin gefur afar stuttan tíma til að vinna þetta verk, því þrælasvipa Breta og Hollendinga smellur á baki stjórnarmeirihlutans, sem allt vill vinna til, að geta farið að girða upp um sjálfan sig og koma bakeymslunum yfir á almenna skattgreiðendur í landinu.

Líklegast er að enginn fáist til að vinna slíkt álit undir þeirri tímapressu sem á málinu er, því lögmenn vilja ekki eiga það á hættu, að álit, unnið á slíkum hraða, standist ekki nánari skoðun og vilja því ekki bendla nafn sitt við slík vinnubrögð, sem Alþingi viðhefur við að hneppa þjóðina í erlenda ánauð.

Hæstiréttur er eini aðilinn, sem getur skorið endanlega úr þessu máli, en það gerir hann auðvitað ekki fyrr en í fyrsta lagi eftir að þrælalögin hafa verið samþykkt og einhver skýtur málinu til dómstóla.

Bretar og Hollendingar halda áfram að láta svipuna skella á berum afturenda stjórnarmeirihlutans, í þeirri vissu, að hann muni koma vilja þrælapískaranna í gegn um þingið áður en langt um líður.

Væntanlega verður það jólagjöf Alþingis og forsetans í ár, ásamt skattahækkanabrjálæðinu.

Hafna að vinna lögfræðiálit á Icesave-frumvarpi

Seðlabankinn stóð sig tiltölulega vel

Á græðgisárunum gagnrýndu bankamógúlar Seðlabankann harkalega fyrir að vera tregur í taumi í lánveitingum til þeirra og þar sem Seðlabankinn hélt verulega að sér höndum, tóku bankarnir upp á því, að útbúa svokölluð ástarbréf, sem stóru bankarnir seldu litlum bönkum og fjármálafyrirtækjum með afföllum, en smálaxarnir endurseldu svo Seðlabankanum og hirtu þannig drjúg umboðslaun.

Þegar Seðlabankinn stoppaði þennan gjörning af í ágústmánuði 2008, varð allt vitlaust í bankakerfinu og ásakanir á hendur bankanum jukust geysilega mikið og honum kennt um að lausafjárstaða bankanna væri orðin hættulega lítil og allt væri það Seðlabankanum að kenna og hann bæri ábyrgð á því, ef bankarnir færu í lausafjárþrot.

Vel má vera, að þessi lánatregða Seðlabankans hafi orðið til þess að bankarnir féllu fyrr en ella, en þá hefði líka tap Seðlabankans og ríkisstjóðs orðið miklu meira, en raunin varð á.  Tapið á Seðlabankanum vegna þessara viðskipta nam 345 milljörðum króna, sem er auðvitað geysihá upphæð, en til að setja hana í eitthvert samhengi voru Icesave innistæður í Landsbankanum um 1.300 milljarðar króna og þar af er reiknað með að allt að 600 - 700 milljarðar geti lent á íslenskum skattgreiðendum.

Talið er að erlendir kröfuhafar muni tapa sex til áttaþúsundmilljörðum króna á bankahruninu, þannig að í því samhengi er tap Seðlabankans ekki há upphæð, þannig að segja má, að Seðlabankinn hafi haldið vel á málum gangvart því bankaskrímsli sem vaxið hafði í landinu, óáreitt af Fjármálaeftirlitinu, sem hafði það verkefni að fylgjast með bankakerfinu.

Að því er sýnist, hefur Seðlabankinn staðið sig vel í stykkinu gagnvart bankaskrímslinu, en Rannsóknarnefnd Alþingis mun örugglega taka á þessum ástarbréfaviðskiptum og gefa út álit á þeim og hvort Seðlabankinn hefði átt að hætta þeim fyrr en gert var.

Hefði það verið gert fyrr, hefði það væntanlega flýtt bankahruninu og óvíst hvort þá hefði verið tilbúin viðbragðsáætlun, eins og reyndin var um mánaðarmótin september og október 2008.

Mesti ríkissjóðshalli í sögu lýðveldisins

Eina eftirlifandi útrásarfyrirtækið?

Actavis virðist vera eina, eða eitt af sárafáum útrásarfyrirtækjum, sem ennþá eru lifandi og í fullum rekstri.  Reyndar hefur flogið fyrir, að félagið sé í gjörgæslu erlendra banka, þannig að sú spurning vaknar, hvort fyrirtækið telst lengur vera í eigu Björgólfs Thórs, eða sé í raun komið í hendur þessara útlendu banka.

Hvað sem því líður, er Actavis ennþá í þeirri stöðu, að geta gert himinhá kauptilboð í önnur félög, eða eins og fram kemur í fréttinni:  "Heimildir Bloomberg herma að auk Actavis og EQT séu lyfjafyrirtæki eins og Sanofi-Aventis, Teva Pharmaceutical Industries og Sinopharm Group meðal bjóðenda. Eiga öll félögin sem enn eru í pottinum að hafa boðið yfir 2,5 milljarða Bandaríkjadala, 311 milljarða króna, í þýska fyrirtækið."

Fyrirtæki, sem geta tekið þátt í slíkum kaupum hljóta að eiga gríðarlega sjóði, eða það sem líklegra er, að á bak við þau standi stórir bankar og eitt sem víst er, er að þeir eru a.m.k. ekki íslenskir.

Eftir því sem best er vitað, er Actavis skráð með höfuðstöðvar á Íslandi og verður því líklega ennþá að teljast íslenskt útrásarfyrirtæki, hvernig svo sem eignarhaldinu er háttað um þessar mundir.

Á meðan svo er, verður að vona að fyrirtækinu takist að lifa af fjármálakreppuna og geti að einhverju leyti tekið þátt í uppbyggingunni, sem framundan er.

Rætt um sameiginlegt tilboð