Nú er nóg komið af pukrinu, Steingrímur

Ríkisstjórnarnefnan, sem nú situr illi heilli við völd í landinu, hefur prédikað að "allt skuli vera uppi á borðum" og stjórnsýslan skuli vera "opin og gagnsæ".

Þetta er fyrir löngu farið að hljóma eins og öfugmælavísa, en með þessari yfirlýsingu Steingríms J., fjármálajarðfræðings, tekur þó steininn úr:  "Sumar ástæður þess að Icesave-málið verður að klára sem fyrst í þinginu eru ekki þess eðlis að hægt sé að greina frá þeim í ræðustól Alþingis."

Hvaða pukur er nú þetta?  Hvaða tök hafa þrælapískarar Breta og Hollendinga á ríkisstjórnarnefnunni, sem ekki má upplýsa?  Hvaða ríkisleyndarmál varða þetta mál, sem almenningur í landinu má alls ekki fá vitneskju um?  Eiga skattgreiðendur að borga brúsann, án þess að fá nokkurn tíma að vita hversvegna?

Svona leyndarhjúpur gengur ekki.  Nú er fjármálajarðfræðingurinn búinn að ýja að einhverjum þvingunum, sem ríkisstjórnarnefnan er beitt, á bak við tjöldin og það er skýlaus krafa, að hann upplýsi hvaða öfl, eða þjóðir standa að þeim þvingunum.

Viti stjórnarandstaðan hvað hér er um að vera, ber henni skylda til að upplýsa það, ef ríkisstjórnarnefnan druslast ekki til þess.

Verður að klára Icesave af ótilgreindum ástæðum

Krónan bjargar

Á fyrstu tíu mánuðum ársins var vöruskiptajöfnuður jákvæður um 59,7 milljarða króna, en þar með er ekki öll sagan sögð.

Í fréttinni segir:  " Fyrstu tíu mánuði ársins 2009 var verðmæti vöruútflutnings 135,9 milljörðum eða 25,9% minna á föstu gengi en á sama tíma árið áður.

Sjávarafurðir voru 44,5% alls útflutnings og var verðmæti þeirra 8,8% minna en á sama tíma árið áður.  Útfluttar iðnaðarvörur voru 49,8% alls útflutnings og var verðmæti þeirra 28,7% minna en á sama tíma árið áður."

Þetta sýnir enn og aftur hver bjargvættur sveigjanleiki krónunnar er við þessar aðstæður.  Ef krónunnar nyti ekki við og Evran væri gjaldmiðill hérlendis, sjá allir af þessum tölum hve kreppan hefði orðið miklu snarpari og harðari, en hún þó er.  Þetta sést líka vel með samanburði við mörg Evrulönd, t.d. Írland og Evrutengd lönd, eins og t.d. Lettland, en kreppan hérlendis er ekkert í líkingu við það sem hún er í Lettlandi, enda eru Lettar fastir í viðjum Evrunnar og geta sig hvergi hreyft.

Þar sem Íslendingar lifa fyrst og fremst á útflutningi, er krónan ljósið í myrkrinu.

60 milljarða afgangur af vöruskiptum

Ótrúlegt skattabrjálæði

FÍB vekur athygli á einum þætti skattahækkanabrjálæðis ríkisstjórnarnefnunnar, en útreikningar FÍB sýna, að eftir skattahækkanirnar mun verða 60 þúsund krónum dýrara að reka einkabíl, en það var fyrir aðeins einu ári.

Sagan er ekki öll sögð, því fram kemur í fréttinni:  "Sé tekið tillit til tekjuskatta þarf hver fjölskylda að afla 100 þúsund krónum meira í ráðstöfunartekjur til að geta haldið sínu striki hvað varðar bílnotkun, sem mörgum er ómissandi."

Þetta er aðeins ein hlið á skattahækkanabrjálæðinu, því ofan á þetta koma allar aðrar hækkanir, svo sem á tekjuskatti, virðisaukaskatti og fjármagnstekjuskatti, að ekki sé minnst á alla nýju skattana, t.d. sykurskatt, rafmagnsskatt, heitavatnsskatt o.s.frv, o.s.frv.

Takmark ríkisstjórnarnefnunnar virðist vera, að ná öllum tekjum heimilanna í ríkissjóð, og má þakka fyrir ef fjölskyldurnar hafa efni á að borða, eftir þetta skattahækkanabrjálæði.

Fólk verður að fara að venja sig á að borða minna og þá eingöngu ódýran mat.

Bensínið kostar 60.000 meira

Ríkisstjórnarnefnan boðar stríð gegn sjómönnum

Á sama tíma og kröfur eru settar fram um að auka þorskafla um 40 - 100 þúsund tonn, til að bjarga efnahag þjóðarinnar og afla dýrmæts gjaldeyris, til að mögulegt verði að grynnka á erlendum skuldum þjóðarbúsins, að ekki sé talað um Icesaveklafann, þá boðar ríkisstjórnarnefnan til stríðs gegn þeim aðilum, sem ætlast er til að afli þessa tekjuauka.

Sjómannaafslátturinn er meira en hálfrar aldar gömul viðurkenning þjóðarinnar á mikilvægi sjómannsstarfsins og er í raun lítilvægur þakklætisvottur til þeirra, sem í gegnum tíðina, hafa borið uppi velmegun annarra í þjóðfélaginu.

Tillögur um afnám sjómannaafsláttarins hafa reglulega verið bornar upp á lansfundum Sjálfstæðisflokksins, en undantekningarlaust fengið litlar undirtektir og verið felldar með afgerandi meirihluta atkvæða.

Sjálfstæðismenn hafa allltaf haft skilning á mikilvægi sjómannsstarfsins. sem og framlag annarra stétta til þjóðarbúsins.

Það er ekki hægt að segja það sama um vinstri flokkana.

Sjómenn vara stjórnvöld við

Skelfileg tilhugsun

Búast má við því, að á næstunni selli á holskefla málsókna á hendur íslenska ríkinu, vegna neyðarlaganna og mun þýski bankinn DekaBank væntanlega verða fyrsti jakinn í því jökulflóði.

Í frétt mbl.is kemur m.a. þetta fram:  "Lögfræðingur, sem er að undirbúa málssókn fyrir hönd bankans, sagði í samtali við Reuters að það væri „skelfileg tilhugsun“ að fara í mál við ríki þar sem það gæti opnað flóð nýrra krafna á Ísland sem væru miklu hærri en þeir 5 milljarðar punda sem landið skuldaði Bretum og Hollendingum."

Það er skelfileg tilhugsun að íslenska ríkisstjórnarnefnan skuli ætla að veita ríkisábyrgð á skuldum einkabanka og velta þeim yfir á íslenska skattgreiðendur framtíðarinnar.

Jafn skelfileg tilhugsun er, að ríkisstjórnarnefnan skuli ekki a.m.k. fresta afgreiðslu málsins, þar til dómstólar hafa komist að niðurstöðu um, hvort ríkisábyrgðin standist stjórnarskrána.

Þó ólíklegt sé, að íslenskir dómstólar felli neyðarlögin úr gildi, er það skelfileg tilhugsun að íslenska ríkisstjórnin skuli ganga erinda Breta og Hollendina í Icesavemálinu, en ekki sinnar eigin þjóðar.

Íslenska ríkisstjórnarnefnan er "skelfileg tilhugsun".

Undirbýr mál gegn Íslandi

Ríkisstjórn í bakkgír

Það er einkenni sitjandi ríkisstjórnanefnu, að boða alls kyns óhugsaðar aðgerðir og draga þær svo til baka nokkrum dögum síðar.  Oft gefst betur að hugsa fyrst og framkvæma svo, en þessi svokallaða ríkisstjórn boðar ýmsar aðgerðir, en hugsar aldrei.

Nýbúið er að tilkynna skerðingar á fæðingarorlofi og í dag eru þær dregnar til baka, en boðað að stytta fæðingarorlog næsta árs um einn mánuð, sem heimilt verður að nýta síðar, væntanlega þegar barnið verðu fermt.

Það er alveg með ólíkindum hversu ráðvillt og þar með villuráfandi þessi volaða ríkisstjórnarnefna er.

Hún veit ekkert í hvaða átt hún er að fara, en heldur að hægt sé að áfangastað verði náð í bakkgírnum.

Foreldrar fresta einum mánuði

Batnandi kjör eru eitur í beinum VG

Hækkun á tekjuskatti, fjármagnstekjuskatti, bensín- áfengis- og tóbaksgjaldi, virðisaukaskatti, sykurskatti, nýr eignarskattur, stóriðjuskattur, kolefnisskattur, rafmagnsskattur, heitavatnsskattur, hækkun þjónustugjalda hjá því opinbera og allir aðrir skattar og gjöld, sem vinstri menn geta látið sér detta í hug að hækka, eða finna upp, er allt sagt vera gert í nafni jöfnuðar og réttlætis. 

Með því að tönglast á jöfnuði og réttlæti, er reynt að afla fylgis við skattabrjálæðið, því auðvelt er að fá fólk til að samþykkja að láta "breiðu bökin" borga meiri skatta, svo framarlega sem menn halda að þeir sleppi sjálfir.

Nánast allir þeir skattar og gjöld, sem skattabrjálæðisstjórnin fyrirhugar að hækka, lenda alls ekki á "breiðu bökunum" heldur öllum almenningi, sem alls ekki er í stakk búinn til þess að taka þessar hækkanir á sig, eins og ástandið er í þjóðfélaginu.

Nú réttlætir fjármálajarðfræðingurinn niðurfellingu sjómannaafstáttarins með því að kjör sjómanna hafi batnað og því sé nú lag til að afnema þessa 55 ára viðurkenningu á því, að fjarvistir frá heimilum og takmörkuð afnot af þeim gæðum, sem landkrabbar njóta, ásamt framlagi sjómanna til þjóðarbúsins, sé einhvers metin.

Batnandi kjör eru eitur í beinum vinstri manna og allur bati skal hátt skattlagður í anda jafnréttis og jöfnuðar. 

Sjómenn búa við betri kjör

Afturhvarf til fortíðar

Á árum áður voru hjón samsköttuð og í mörg ár var helsta baráttumál feminista og annarra baráttusamtaka fyrir kvenréttindum, að hver einstaklingur skyldi skattlagður sérstaklega og konur vildu fá skattálagningu miðað við sínar eigin tekjur, án þess að þeim væri blandað saman við tekjur makans.

Þetta náðist fram að lokum og skattkerfið allt var einfaldað með upptöku staðgreiðslukerfisins, sem var réttlátt, sanngjarnt, gegnsætt og auðskilið kerfi, sem leiddi til þess að fólk nánast hætti að fá bakreikninga vegna skatta, eins og algengt var áður en staðgreiðslukerfið var tekið upp.

Nú boðar sú skattaóða ríkisstjórn, sem nú er við völd, eyðileggingu á staðgreiðslukerfinu, með upptöku þrepaskipts skatts, sem er nógu flókinn út af fyrir sig og verður illskiljanlegur öllum venjulegum skattgreiðendum, sem munu eiga mun verr með að gera sér fyrirfram grein fyrir þeim sköttum, sem á þá verða lagðir.

Ekki bætir úr, að nú á að fara að taka aftur upp samsköttun hjóna og þá með svo flóknum reglum, að skattkerfið verður alger ófreskja, sem jafnvel mun flækjast fyrir skattasérfræðingum að skilja.

Gott dæmi um þetta er þessi klausa úr skattafrumvarpinu:  "Sé tekjuskattsstofn annars samskattaðs aðila hærri en 7.800.000 kr. skal það sem umfram er skattlagt með 27% skatthlutfalli allt að helmingi þeirrar fjárhæðar sem tekjuskattsstofn þess tekjulægri er undir 7.800.000 kr., þó reiknast 27% skatthlutfall aldrei af hærri fjárhæð en 2.700.000 kr. við þessar aðstæður."

Þó kerfið verði strax illskiljanlegt, skal því spáð hér og nú, að innan örfárra ára verði skattkerfið orðið svo flókið, að það verði orðið baráttumál allra skattgreiðenda, að einfalt staðgreiðslukerfi verði tekið upp aftur. 

Enginn veit hvað átt hefur, fyrr en misst hefur.

Tekið tillit til tekna maka í hátekjuskatti

Skattleggjum súrefnið, það er stöðugur tekjustofn

Skattabrjálaða ríkisstjórnin hefur nú boðað, að sjómannaafsláttur skuli felldur niður í áföngum og réttlætir það með því, að ekki sé sanngjarnt að ein stétt njóti meiri skattfríðinda, en önnur, enda sé sjómannaafslátturinn í raun ekkert annað en launauppbót til sjómanna frá ríkinu.

Sjómannaafslátturinn hefur verið við lýði í um það bil fimmtíu og fimm ár og var ekki fyrst og fremst hugsaður sem launauppbót, heldur var ríkið að koma til móts við sjómenn vegna langrar og erfiðrar fjarveru frá fjölskyldum sínum og þeirri þjónustu sem ríkið veitir landkröbbunum, en sjómenn fara á mis við ýmsa þjónustu, sem er niðurgreidd af ríkinu, en hinir njóta til fulls.

En þar sem þetta er réttlætt með því, að ein stétt skuli ekki njóta fríðinda umfram aðrar, ættu þingmenn að líta sér nær og skattleggja þær sextíu þúsund krónur, sem þeir fá greiddar skattfrjálsar í hverjum mánuði og eru sagðar eiga að koma á móti ýmsum útlögðum kostnaði þeirra.  Sanngjarnt og eðlilegt hlýtur að vera, að þeir greiði fullan skatt af þessari upphæð, a.m.k. þeim hluta, sem þeir geta ekki framvísað kostnaðarreikningum fyrir.

Í fréttinni kemur einnig fram, að nú skal skattleggja rafmagnið og heita vatnið, sem almenningur notar til að lýsa upp heimili sín og halda þeim heitum yfir kaldasta árstímann.

Þá er nánast búið að skattleggja allar lífsnauðsynjar, aðrar en súrefnið sem fólk andar að sér algerlega ókeypis.  Það er hlýtur að vera óþolandi fyrir skattaóða ríkisstjórn, að vita af slíkum tekjustofni óskattlögðum.

Það er einfalt að reikna út meðalársnotkun súrefnis á mann og skattleggja samkvæmt því.

 

Boðar afnám sjómannaafsláttar

Falskir Svíar

Svíar tóku einarða afstöðu með Bretum og Hollendingum í efnahagsstyrjöld þeirra gegn Íslendingum.  Reyndar gerðu þeir meira en að taka afstöðu, því þeir tóku fullan þátt í þrælastríðinu, bæði á vettvangi norðurlandanna og ESB.

Nú ætla þeir að leika einhverja friðarpostula með því að miðla málum milli Grikkja og Makedóniu vegna deilunnar um nafnið á síðarnefnda landinu.  Gefi Makedónía ekki eftir, er hótuninni um að landið fái ekki inngöngu í stórríki ESB auðvitað beitt miskunnarlaust. 

Svíar hafa alltaf leikið tveim skjöldum.  Þeir þykjast vera hlutlausir, þegar það hentar þeim, en beita afli þegar þeir geta og þegar það hentar þeim.

Helgislepjan og falsið hafa alltaf verið þeirra einkenni.

Svíar miðla málum í nafnadeilu