Að yfirgefa sökkvandi skip

Sagt er að af einskærri eðlisávísun sé ákveðin dýrategund fyrst til að yfirgefa sökkvandi skip.

Þetta flaug í hugann við úrsögn Róberts Marshalls úr Samfylkingunni.

Ekki fara neinar sögur af því að dýrategundin sem þjóðsagan er um, stökkvi strax um borð í annað skip í sjávarháska, en sjálfsagt reynir hún að komast á hvaða brak sem til næst í von um björgun.

Hún er sterk eðlishvötin um að halda sér á floti eins lengi og mögulegt er.

Róbert til liðs við Bjarta framtíð

Álfheiður talar af sér og uppljóstrar um leynimakk

Miðstjórn  ASÍ mótmælir harðlega að ríkisstjórnin hafi leynilega gefið embættismönnum og forstöðumönnum ríkisstofnana fyrirskipanir um að halda að sér höndum vegna atvinnuuppbyggingar í landinu og reyndar tefja og svíkja öll fyrirheit sem ríkisstjórnarflokkarnir hafa gefið aðilum atvinnulífsins í þeim efnum á valdatíma sínum.

Þetta komst upp þegar Álfheiður Ingadóttir, þingmaður VG, talaði af sér á Alþingi og uppljóstraði um þessar leynifyrirskipanir, eða eins og ASÍ orðar það:  "Álfheiður sagði að þegjandi samkomulag ríkti um að ríkisfyrirtæki héldu að sér höndum í virkjanamálum, á meðan rammaáætlun hefði ekki verið afgreidd á Alþingi."

Auðvitað þarf þessi uppljóstrun ekki að koma neinum á óvart vegna margítrekaðra svika ríkisstjórnarinnar á munnlegum og skriflegum loforðum og samningum um að greiða fyrir því að uppbygging gæti hafist af fullum krafti við að auka atvinnu í landinu og minnkun atvinnuleysisins, en allt frá árinu 2009 hefur ríkisstjórnin svikið öll þau fyrirheit sem gefin hafa verið til ASÍ og SA um atvinnumál.

ASÍ, undir forystu Gylfa Arnbjörnssonar Samfylkingarmanns, hefur margoft mótmælt svikum stjórnarinnar á gerðum samningum og mikið þarf til að jafn dyggur stuðningsmaður beiti sér fyrir jafn harðorðum samþykktum og sambandið hefur ítrekað sent frá sér.

Þegar meira að segja Gylfa ofbýður svik samflokksmannna sinna og þeirra samstarfsmanna er fokið í flest skjól "velferðarstjórnarinnar". 

Leynisamkomulag stjórnarflokkanna ólíðandi

Sósíalismi andskotans

Svíar státa sig af miklum jöfnuði í landi sínu og íslenskir aðdáendur ríkissósíalisma líta jafnan með mikilli aðdáun til Svíþjóðar og láta sig dreyma um að taka upp sem mest af sænskum reglum á Íslandi.

Þegar upp komst að kokkur nokkur í Svíþjóð hafði tekið upp á því að bjóða upp á betri, hollari og næringarríkari mat en gegnur og gerist í skólum landsins, datt skólayfirvöldum landsins ekki í hug að gera kröfur um úrbætur í skólamötuneytum almennt, heldur kröfðust þess að umræddur kokkur dragi úr gæðum síns matar og kæmi honum niður á sama plan og matur væri á í öðrum skólum.

Yfirvöldin töldu það "ósanngjarnt" að börnum í þessum tiltekna skóla væri boðið upp á betri mat en í öðrum skólum og þá skyldi "jafnað" niðurávið til þess að öll börn gætu borðað álíka "vondan og lélegan" mat dags daglega.

Þetta er ágætt dæmi um það sem kallað hefur verið "sósíalismi andskotans".

Þótti bjóða upp á of góðan mat

Þingmaðurinn Þór Saari dæmdur lögbrjótur

Ráðherrar hafa, nánast i hrönnum, verið að fá á sig dóma fyrir lagabrot af ýmsum toga og enn bætist í hóp lagabrjóta á Alþingi með dómi Héraðsdóms Reykjaness yfir Þór Saari, þingmanni Hreyfingarinnar, fyrir meiðyrði gegn Ragnari Árnasyni, prófessor við Háskólann.

Þór Saari hafði á prenti haldið fram þeim ósannindum að Ragnar hefði verði á launum til fjölda ára hjá LÍÚ og því væri ekkert að marka rannsóknir hans og skrif um sjávarútvegsmál, enda mútuþegi útgerðarmanna.

Virðing fólks fyrir Alþingi hefur ekki verið mikil upp á síðkastið og ekki bæta meiðyrðadómar vegna orðasóða og ósannindamanna gegn þingmönnum þar úr.

Þór Saari dæmdur fyrir meiðyrði

Hefndin er sæt

Björn Valur Gíslason, þingmaður VG, hefur undanfarna daga verið í krossferð gegn Sveini Arasyni, ríkisendurskoðanda, og ætlar sér greinilega að bola honum úr starfi.

Tilefnið er skýrsludrög um rannsókn ríkisendurskoðunar á bókhalds- og mannauðskerfi ríkisins, sem greinilega hefur verið meingallað, a.m.k. til að byrja með, sem dagaði uppi hjá ríkisendurskoðun og virðist hafa gleymst í kerfinu, bæði af þeim sem báðu um skýrsluna og hjá ríkisendurskoðun.

Þrátt fyrir að slíkur trassaskapur sé ámælisverður hefur stríð Björns Vals gegn ríkisendurskoðanda vakið furðu og eitthvað þótt byggja að baki annað en trassagangur þings og ríkisendurskoðunar vegna þessarar skýrslu.

Viðhangandi frétt skýrir líklega hvað að baki þessum stríðsrekstri býr, en það er harðorð gagnrýni ríkisendurskoðunar um ýmsar gerðir og starfshætti ráðherra VG á stjórnartíma núverandi ríkisstjórnar.

Allt bendir því til þess að hér sé um að ræða hefndaraðgerðir ráðherra VG og eins og venjulega sé Birni Val beitt í skítverkin.

Erfið samskipti við ráðherra VG

Hver gaf Höskuldi 1. sætið?

Höskuldur Þórhallsson, þingmaður Framsóknarflokksins, er æfur yfir því að formaður flokksins skuli ætla að gefa kost á sér í 1. sæti listans í Norðausturkjördæmi, eða eins og segir í fréttinni: "Höskuldur hefur lýst því yfir að ekki komi til greina að gefa fyrsta sætið eftir til Sigmundar Davíðs."

Það er alveg furðulegt að nokkur maður skuli telja sig eiga ákveðin sæti á listum stjórnmálaflokkanna, því það eru stuðningsmenn flokkanna sem ákveða hverjir skipi hvaða sæti. Þannig virkar lýðræðið og ekkert er eðlilegra en að tekist sé á um sæti á listum, fari sú barátta fram á heiðarlegum og málefnalegum grunni.

Enn furðulegra við viðbrögð Höskuldar er að hann var alls ekki í fyrsta sæti á lista flokks síns í þessu kjördæmi eftir prófkjör fyrir þingkosningarnar árið 2009, heldur fékk hann aðeins um 350 atkvæði í það sæti, en Birkir Jón Jónsson fékk vel á sjöttaþúsund atkvæða í fyrsta sætið. 

Viðbrögð Höskuldar vekja þá spurningu á hvaða forsendum hann telur sig eiga fyrsta sætið og telji sig geta gefið út þá yfirlýsingu að hann ætli ekki að gefa það eftir til formannsins.

Nú, þegar Birkir Jón hefur gefið út tilkynningu um að hann ætli að hætta þátttöku í stjórnmálum í bili, verður Höskuldur að svara því hvernig stendur á því að hann telur sig sjálfskipaðan eftimann hans í fyrsta sætið.

Telur Höskuldur að lýðræði eigi ekki við þegar kemur að uppstillingu listans fyrir komandi kosningar.

 

Hafa ekki rætt saman

Ólga í vatnsglasi Björns Vals?

Mikill hávaði hefur orðið í þjóðfélaginu eftir umfjöllun Kastljóss, sem var í miklum æsifréttastíl, um kostnað vegna upptöku og rekstur Oracle bókhalds- og upplýsingakerfis ríkisins. Var sú umfjöllun öll með ólíkindum og blandað saman stofn- og rekstrarkostnaði og jafnvel látið í skína að um stórkostleg fjársvik hafi verið að ræða í sambandi við þetta mál, allt frá árinu 2001.

Jóhanna Sigurðardóttir, þá óbreyttur þingmaður, lagði árið 2004 fram fyrirspurn í þinginu til þáverandi fjármálaráðherra um innleiðingu kerfisins og svaraði hann þar skilmerkilega um gang mála og áfallinn kostnað, eða eins og fram kemur í fréttinni: "Jóhanna spurði út í kostnað við kerfið, bæði stofnkostnað og rekstrarkostnað og hvort hann hefði verið í samræmi við áætlun. Fram kemur í svarinu að heildarkostnaður til ársloka 2003 hafi numið 1.536 milljónum kr. en fjárheimildir námu 1.585 milljónum kr."

Vafalaust má finna ýmislegt athugavert við upptöku og rekstur bókhalds- og upplýsingakerfis ríkisins, enda risavaxið og flókið, eins og flest allt annað sem opinberir aðilar koma nálægt, en  í þessu tilfelli hefur þó komið í ljós að árlega hefur verið gert ráð fyrir þessum kostnaði á fjárlögum og samkvæmt upplýsingum núverandi fjármálaráðherra hefur sá rekstur ávallt verið innan fjárheimilda, sem alls ekki verður sagt um alla liði fjárlaganna.

Allt bendir til þess að má þetta sé uppskrúfuð æsifréttamennska og flokkist ekki einu sinni undir að teljast vera stormur í vatnsglasi.  Líklegra er að hér sé aðeins um að ræða örlitla ólgu í glasi Björns Vals Gíslasonar. 

 

Svaraði Jóhönnu um kerfið 2004

Undarlegt að nokkur skuli undrast svik ríkisstjórnarinnar

Samtök álfyrirtækja gerðu skriflegan samning árið 2009 við ríkisstjórnina um fyrirframgreiðslu tekjuskatta og tímabundinn raforkuskatt, sem falla skyldi niður eftir að árið 2012 yrði liðið í aldanna skaut.

Nú er komið í ljós að ríkisstjórninni dettur ekki í hug að efna samninginn frekar en aðra samninga sem hún hefur gert á valdatíma sínum, hvort heldur sem er við verkalýðshreyfinguna eða atvinnurekendur.

Svona samviskulaus er ríkisstjórnin þrátt fyrir að Steingrímur J. hafi ítrekað árirð 2010 að við samninginn yrði staðið, en það gerði hann til þess að blekkja Alcan til stækkunar álversins í Straumsvík.

Samál er líklega eini aðilinn á Íslandi og þó víðar væri leitað sem ennþá er undrandi á því að ríkisstjórnin svíki þá samninga sem hún gerir. Jafnvel þá sem eru skriflegir.

Ríkið svíkur samning við stóriðjuna

Dagur gerir grín að Jóhönnu

Dagur B. Eggertsson, varaformaður Samfylkingarinnar, segir að Jóhanna Sigurðardóttir hafi nú þegar skráð sig á spjöld Íslandssögunnar sem einhver merkasti forsætisráðherra landsins frá upphafi.

Ekki verður annað sagt en að það sé í meira lagi ósmekklegt af varaformanninum að hæðast með þessum hætti að formanninum daginn sem hún tilkynnir að hún hyggist láta af formennskunni og afskiptum af stjórnmálum.

Þó grínistarnir í meirihluta borgarstjórnar hafi margsýnt af sér húmor sem fáum fellur í geð, verður að segjast að þetta sé einhver misheppnaðasti brandarinn í langan tíma úr þeirri áttinni.

Jóhanna þegar skráð sig í sögubækurnar

Siðblindir útrásarvíkingar - siðlaust kerfi Seðlabankans

Ýmsir útrásarvíkingar, sem fengið hafa tugi eða hundruð milljarða króna afskrifaðar af skuldum sínum á unandförnum árum, eru nú farnir að flytja peninga til landsins úr "leynisjóðum" sínum, sem varðveittir hafa verið erlendis og þá væntanlega með þannig frágangi mála að kröfuhafar hafa ekki haft möguleika á að ná til þeirra.

Tvennt er algerlega óboðlegt við þessa þróun mála. Í fyrsta lagi er algerlega óþolandi að þessir fjármálasóðar, sem áttu sinn stóra þátt í bankahruninu sem aftur leiddi til þeirra efnahagserfiðleika sem þjóðin hefur þurft að glíma við frá árinu 2008, skuli nú vera að hasla sér völl að nýju í íslensku atvinnulífi með "földum" fjármunum sem komið var úr landi á árum áður og þannig haldið frá skuldauppgjörum þeirra eftir hrunið sem þeir ollu sjálfir. Það sýnir ekkert annað en siðblindu á hæsta stigi og að þessir menn kunna ekki að skammast sín, en ef lágmarkskunnátta á því svið væri fyrir hendi, létu þessir kappar lítið fyrir sér fara og reyndu að gera sitt til að bæta fyrir þann skaða sem þeir ollu og að lágmarki að láta alla handbæra peninga renna til að greiða upp eldri skuldir sínar og fyrirtækja sinna.

Í öðru lagi er það hreinlega siðlaust af seðlabankanum að styðja þessa "innrás" útrásarvíkinganna með því að selja þeim íslenskar krónur með 20% afslætti og auðvelda þeim þannig að flytja þetta "leynifjármagn" til landsins, sem síðan er notað til að kaupa að nýju þau félög sem fengið hafa hvað mestar afskriftir skulda og valdið þjóðinni erfiðum og sársaukafullum þjáningum.

Þetta er skýrt dæmi um siðlaust kerfi, sem auðveldar siðblindum fjárglæframönnum að stunda glórulaus viðskipti og komast þannig yfir gjaldþrota fyrirtæki á ný og það á "spottprís".

Fá afslátt eftir afskriftir