Hvað tefur hérlendis?

Lögreglan í Króatíu hefur handtekið bankastjóra og sex forsvarsmenn fyrirtækja, vegna lána sem ekki voru fullnægjandi veð fyrir.  Í fréttinni segir: 

"Bankastjórinn fyrrverandi er sakaður um að hafa veitt vildarvinum þáverandi stjórnvalda lá upp á að minnsta kosti 170 milljónir kuna, jafnvirði rúmlega 4,1 milljarðs króna, án þess að viðunandi veð væru fyrir hendi.  

Innanríkisráðuneyti landsins segir, að sjömenningarnir séu grunaður um glæpsamlegt athæfi í tengslum við áhættustýringu." 

Íslendski bankaruglarar lánuðu vildarvinum sínum og sjálfum sér hundruð, eða þúsundir milljarða króna, án viðunandi veða, í mörgum tilfellum engra veða, og allir ganga þeir lausir ennþá.

Ef Króatar fangelsa menn, á meðan að rannsakaðar eru lánveitingar upp á 4,1 milljarð króna, hvað dvelur þá orminn langa, hérlendis.

Hlýtur ekki að fara að styttast í að einhverjir aðrir en smáfuglarnir fari að gista tugthúsin?

Króatískir bankamenn handteknir

Hvað veldur slíkri tvöfeldni?

Forsvarsmenn undirskriftarsöfnunarinnar gegn lögunum um afnám flestra fyrirvaranna um ríkisábyrgða á skuldum Landsbankans segja að a.m.k. fjórir stjórnarþingmenn hafi skrifðað undir áskorunina á forsetann að hafna lögunum staðfestingar.

Þetta er stórmerkilegt fyrir þær sakir að aðeins tveir stjórnarþingmenn greiddu atkvæði með breytingartillögu Péturs Blöndal, um að frumvarpinu yrði vísað til þjóðaratkvæðagreiðslu og aðeins tveir greiddu atkvæði gegn lagasetningunni.

Hvað getur valdið slíkri tvöfelni a.m.k. tveggja stjórnarþingmanna?

Hræsni eða lýðskrum, nema hvot tveggja sé.

4 stjórnarþingmenn skrifuðu undir

Er hægt að treysta Ólafi Ragnari?

Á þessu bloggi hefur því verið haldið fram, að þrátt fyrir þessa einstöku áskorun, muni forsetinn staðfesta lögin um niðurfellingu allra helstu fyrirvarana við þrælasamninginn um skuldir Landsbankans.

Nú hefur Ólafur Ragnar síðasta tækifærið á sínum ferli, til þess að standa með þjóðinni gegn undirlægjuhætti ríkisstjórnarnefnunnar, því ef hann staðfestir lögin, þvert gegn vilja 70% þjóðarinar, mun hann ekki eiga sér viðreisnar von í embætti og gæti eins sagt af sér strax.

Ólafur Ragnar á afar auðvelt með að segja lítið, með miklu orðskrúði og verður fróðlegt að heyra ræðuna, sem mun fylgja ákvörðun hans um staðfestinguna, því afar ólíklegt er að hann gangi gegn fyrstu hreinu vinstri stjórn landsins, sem hann er guðfaðir að, vegna baktjaldamakks síns við stofnun hennar.

Nú er spurt:  Er hægt að treysta Ólafi Ragnari Grímssyni.

Það hefur yfirleitt ekki verið hægt hingað til.

Afhenda forseta undirskriftir

Gleðilegt ár

Ég óska öllum bloggurum, lesendum mbl.is og öðrum landsmönnum gleðilegs nýs árs með þakklæti fyrir árið sem nú er að verða liðið.

Nú rennur upp ellefta ár aldarinnar hjá þeim sem héldu upp á aldamótin um áramótin 1999/2000, en tíunda árið hjá okkur hinum.

Vonandi færir nýja árið okkur öllum gæfu, gott gengi og batnandi þjóðarhag.

Kætist í kvöld, en gangið samt hægt um gleðinnar dyr.

Stórkostlegt

Aldrei hafa fleiri Íslendingar skrifað undir nokkra aðra áskorun, um nokkurt málefni, í sögu lýðveldisins, ef rétt er munað, en þessa áskorun á forseta Íslands, að hafna samþykkis á lögunum um niðurfellingu fyrirvaranna á ríkisábyrgðinni á skuldum Landsbankans.

Þetta er stórkostleg samstaða með þeim málstað sem Indifence hópurinn og auðvitað margir aðrir, hfaf barist fyrir alveg frá því að umræðan um þrælasamninginn hófst.  Því miður staðfesti forsetinn lögin um ríkisábyrgð, sem samþykkt voru þann 28. ágúst s.l., þannig að stór skaði er skeður nú þegar, en þau lög sem nú bíða staðfestingar, draga tennurnar algerlega úr fyrirvörunum, sem þá voru lögleiddir.

Þrátt fyrir þennan ótrúlega fjölda undirskrifta undir áskorunina, eru litlar eða engar líkur á því, að Ólafur Ragnar neiti sataðfestingar á þessum lögum, vegna persónulegra tengsla sinna við VG, eigin stjórnmálaskoðanir og þeirrar staðreyndar að hann er guðfaðir ríkisstjórnarnefnunnar.

Um þetta var nánar fjallað í síðasta bloggi og er því vísað til þess hérna .

Undirskriftir yfir 49.000

Ólafur Ragnar kemur aldrei á óvart

Steingrímur J. segir að sér komi ekki á óvart að Ólafur Ragnar hafi tekið sér frest til að undirrita lögin um að fella niður fyrirvarana á ríkisábyrð á skuldum Landsbankans, enda ekki ólíklegt að hann hafi vitað um þann skrípaleik fyrirfram.

Ólafur Ragnar er löngu búinn að semja ræðuna, sem hann mun flytja, þegar hann verður búinn að staðfesta lögin, enda haft til þess góðan tíma.  Enginn þarf að efast um, að hann mun aldrei fella nokkur einustu lög, sem vinum hans og félögum í ríkisstjórnarnefnunni dettur í hug að senda honum, því hann er hvorki meira né minna en guðfaðir stjórnarinnar.  Hann reri öllum árum að því, bak við tjöldin, að VG kæmist í ríkisstjórn.

Undirrituninni er einungis frestað yfir áramótin, til þess að Ólafur Ragnar fái frið til að snæða áramótasteikina í ró og næði, án mótmælenda á hlaðinu á Bessastöðum.  Í áramótaávarpi sínu mun hann undirbúa fólk fyrir samþykkið, með orðavaðli um þjóðréttarlega samninga, samstöðu þjóðarinnar á erfiðum stundum og nú þurfi fólk að snúa bökum saman og horfa björtum augum til framtíðarinnar.´

Ólafur Ragnar kemur aldrei á óvart.

Hann er alltaf fyrirséður.

Kom ekki á óvart

Samstöðu um að hafna ESB

Stjórnmálaleiðtogarnir hvetja til samstöðu þjóðarinnar og þá hljóta foringjar ríkisstjórnarnefnunnar að vera að boða stefnubreytingu af sinni hálfu, því á árinu, sem nú er senn liðið, gerðu þeir allt sem þeir gátu, til að eyðileggja baráttu þjóðarinnar gegn því að verða hneppt í þrældóm til Breta og Hollendinga til næstu áratuga. 

Þrátt fyrir hatramma baráttu stjórnarflokkanna gegn þessari samstöðu, þá stóð 70% þjóðarinnar saman í andstöðunni gegn þessari ánauð, en þrátt fyrir mikið minnihlutafylgi almennings, samþykktu stjórnarliðar þrælasamninginn og munu þar með setja nöfn á minnigartöflu óþjóðholls fólks í Íslandssögunni.

Vonandi mun Samfylkingin fylkja sér á næsta ári með þeim mikla meirihluta Íslendinga, sem vilja áfram vera fullvalda í frjálsu landi og hafna þar með inngöngu í ESB.  Ef Samfylkingin vill rétta sáttarhönd til þjóðarinnar, mun hún beita sér fyrir því, að umsóknin um inngönguna í stórríki Evrópu verði dregin til baka umsvifalaust.

Í áramótaávarpi sínu í Morgunblaðinu, minntist Jóhanna Sigurðardóttir, forsætisráðherralíki, ekki einu orði á ESB, sem bendir til þess, að hún sé farin að gera sér grein fyrir því, að mikill meirihluti þjóðarinnnar er algerlega andvígur ESB brölti Samfylkingarinnar og því sé tilgangslaust að halda inngöngubeiðninni til streytu.

Ef Samfylkingin sér að sér í ESB málinu, verður samstöðu hennar með hinum hluta þjóðarinnar, vafalítið tekið með velvilja.

Stjórnmálamenn hvetja til samstöðu

Verða nöfnin 34?

Eins og öllum er nú orðið ljóst, fundust nógu margir þingmenn á Alþingi, sem tilbúnir voru til að afhenda Bretum og Hollendingum íslenska skattgreiðendur, til þrælkunar til næstu áratuga.

Nöfn þessara þingmanna eru: 

Anna Pála Sverrisdóttir (S), Álfheiður Ingadóttir (Vg), Arndís Soffía Sigurðardóttir (Vg), Árni Páll Árnason (S), Árni Þór Sigurðsson (Vg), Ásmundur Einar Daðason (Vg), Ásta R. Jóhannesdóttir (S), Björgvin G. Sigurðsson (S), Björn Valur Gíslason (Vg), Guðbjartur Hannesson (S), Guðfríður Lilja Grétarsdóttir (Vg), Helgi Hjörvar (S), Jóhanna Sigurðardóttir (S), Jón Bjarnason (Vg), Jónína Rós Guðmundsdóttir (S), Katrín Jakobsdóttir (Vg), Katrín Júlíusdóttir (S), Kristján L. Möller (S), Lilja Rafney Magnúsdóttir (Vg), Magnús Orri Schram (S), Oddný G. Harðardóttir (S), Ólína Þorvarðardóttir (S), Róbert Marshall (S), Sigmundur Ernir Rúnarsson (S), Sigríður Ingibjörg Ingadóttir (S), Steingrímur J. Sigfússon (Vg), Steinunn Valdís Óskarsdóttir (S), Svandís Svavarsdóttir (Vg), Valgerður Bjarnadóttir (S), Þórunn Sveinbjarnardóttir (S), Þráinn Bertelsson (utan flokka), Þuríður Backman (Vg), Össur Skarphéðinsson (S).

Nöfn þessara þingmanna munu verða grafin á minnisvarða um þennan ömurlega atburð, enda munu nöfn þeirra lifa í Íslandssögunni, meðal dapurlegustu atburða hennar og gjörða þeirra verður minnst meðal athafna annarra ógæfumanna, á meðan nokkur sála byggir landið.

Í dag kemur í ljós hvort nafn Ólafs Ragnars Grímssonar bætist á þennan lista.

Óska eftir fundi með forseta

Sagði eitt, gerði annað

Furðulegt var að fylgjast með Ásmundi Einari Daðasyni við atkvæðagreiðsluna á Alþingi um þrælasamninginn við Breta og Hollendinga.

Þegar hann gerði grein fyrir atkvæði sínu við breytingartillöguna um að vísa málinu í þjóðaratkvæðagreiðslu, sagði hann að ef málið yrði samþykkt á þinginu, myndi hann ganga rakleiðis inn í hliðarherbergi í þinghúsinu og skrá sig á lista Indifence, þar sem skorað er á forsetnann að neita lögunum staðfestingar.

Við atkvæðagreiðsluna um frumvarpið sjálft, sagði þessi sami maður JÁ.

Þarna hlýtur að vera á ferðinni einhver mesti geðklofi sem á þing hefur komið og hefur þó áður sést margt einkennilegt til þingmann VG.

Þetta slær jafnvel út atkvæðagreiðsluna um inngöngubeiðnina í ESB, þegar Álfheiður Ingadóttir sagðist vera algerlega á móti ESB aðild og þess vegna segði hún JÁ við því, að sækja um aðild.

Það er margt skrýtið í fleiri hausum, en kýrhausnum.

 

Ásmundur Einar samþykkti

Íslendingar seldir í ánauð Breta og Hollendinga

Þau hörmulegu tíðindi gerðust nú fyrir stundu, að meirihluti Alþingis samþykkti að selja þjóð sína í þrældóm fyrir Breta og Hollendinga til næstu áratuga, en í því felst að drjúgur hluti skattgreiðslna íslensks launafólks mun renna beint í ríkissjóði þessara erlendu þrælapískara.

Áður hafði sami meirihluti þingmanna hafnað því að leyfa verðandi þrælum að ráða sjálfum örlögum sínum í þjóðaratkvæðagreiðslu.

30. Desember 2009 er sorgardagur í sögu lands og þjóðar og mun þeirrar dagsetningar verða minnst í framtíðinni, sem þess dags sem niðurlæging þings og þjóðar hefur orðið einna mest.

Nöfn þeirra 33 þingmanna, sem samþykktu þessi svik við þjóð sína, mun verða minnst í Íslandssögunni og verða höfð að háði og spotti um aldir.

Þjóðin mun um síðir brjótast undan oki þeirra og þeirra erlendu húsbænda.

Alþingi samþykkti Icesave