Steingrímur J. fer á bak við þjóðina

Hér á blogginu var Steingrími J. hælt fyrir að hafa náð samkomulagi við AGS um að önnur endurskoðun efnahagsáætlunar Íslands og AGS yrði tekin til afgreiðslu á fundi stjórnar sjóðsins í dag, enda fullyrtu bæði Steingrímur J. og Gylfi Magnússon, að búið væri að tryggja stuðning meirihluta aðildarþjóða sjóðsins.

Jafnfram var settur sá fyrirvari, að ef í ljós kæmi að á bak við samkomulagið um endurskoðunina væri einhver leynisamningur um Icesave, þá væri þetta ekkert til að þakka fyrir, heldu væri þá um hrein að ræða gegn íslensku þjóðinni, sem búin var að hafna algerlega í þjóðaratkvæðagreiðslunni, að íslenskir skattgreiðendur yrðu gerðir að fjárhagslegum þrælum fjárkúgunarþjóða.

Nú virðist vera að koma í ljós, að svikaóttinn hafi verið á rökum reistur og Hollendingar hafi gefið það út, að þeir standi ekki lengur í vegi fyrir endurskoðun efnahagsáætlunarinnar, enda liggi fyrir leynisamningur um að skattgreiðendur verði látnir bera byrðarnar af sukki glæpamanna, sem misnotuðu bankana sjálfum sér til ábata, en hirtu hvorki um hag almennings eða lánadrottna.

Væntanlega mun það skýrast í kvöld, hvort Steingrímur J. er að svíkja þjóðina með svikasamningum við Breta og Hollendinga, sem hann hefur haldið vandlega leyndum, þrátt fyrir loforð ríkisstjórnarinnar að hafa alla stjórnsýslu opna og gagnsæja, þar sem allt væri uppi á borðum.

Sé þetta raunin ætti ríkisstjórnin að fela sig undir borðunum og ekki láta nokkurn mann sjá sig.

Segja Ísland ætla að greiða með vöxtum

Illugi gerir það eina rétta

Illugi Gunnarsson, þingmaður Sjálfstæðisflokksins, hefur tekið þá ákvörðun að víkja sæti á Alþingi á meðan Sérstakur saksóknari rannsakar starfsemi peningamarkaðssjóða bankanna fyrir hrun, en Illugi átti sæti í stjórn eins slíks.

Þessi ákvörðun Illuga er hárrétt, því sjálfsagt er að fólk víkji tímabundið úr opinberum störfum lúti það rannsókn opinberra saksóknara vegna gruns um að hafa ekki staðið rétt að málum í störfum, sem það hefur tekið að sér, hvort sem er innan þingsins eða utan.

Þetta setur Þorgerði Katrínu einnig í þá stöðu, að þurfa að skoða sín mál ofan í kjölinn, ekki vegna ávirðinga á hana sjálfa, heldur vegna fyrri starfa eiginmanns hennar og þáttöku hans í hlutabréfakaupum í Kaupþingi án annarra veða en bréfanna sjálfra.  Þó ósanngjarnt sé fyrir Þorgerði Katrínu, sem ekki er undir neinni rannsókn sjálf, að neyðast til að taka sér hlé frá þingstörfum, þá gæti það reynst nauðsynlegt til að skapa frið innan þingsins og ekki síður til að gefa flokknum færi til þess að endurvinna þann trúverðugleika, sem fallið hefur á, vegna hrunsins, sem þó var auðvitað glæpamönnum að kenna, en ekki pólitíkusum.

Leiði rannsókn ekkert óeðlilegt í ljós varðandi störf Illuga, tekur hann sæti sitt á þinginu á ný, eins og ekkert hafi í skorist, en verði fundnar á hann einhverjar ávirðingar, mun hann víkja til framtíðar.

Erfiðara er að meta framtíðarstöðu Þorgerðar Katrínar, þar sem hún er afburðastjórnmálamaður, sem býr með eiginmanni, sem af skammsýni sinni glaptist af tíðarandanum, eins og reyndar meirihluti almennings, en var stórtækari í lántökum, en Jón og Gunna úti í bæ.

Illugi fer í leyfi frá þingstörfum

Ótúristavænt

Undanfarnar vikur hefur ferðaþjónustan á landinu fagnað því, sem kallað hefur verið "túristagos" á Fimmvörðuhálsi og innlendir og erlendir ferðamenn jafnvel lagt lífið að veði við að komast til að skoða þennan skemmtilega varðeld í óbyggðum.

Sá skemmtilegi varðeldur var þó aðeins smásýnishorn af því sem koma skyldi, því um leið og fór að gjósa í Eyjafjallajökli tók alvara lífsins við, því þá fór alvara lífsins að minna rækilega á sig með stórflóðum og öskufalli, sem nú hefur sett flugferðir um allan hnöttinn í uppnám, tafir og tap, bæði fyrir flugfélögin og ekki síður ferðamennina, sem komast ekki lönd eða strönd, hversu brýnt sem erindið er.

Síðan gæti Katla farið að gjósa og þá væri allt sem á undan er gengið eins og hjóm eitt, miðað við það sem þá gæti gerst, bæði í gífurlegum tjónum hér innanlands, ásamt því að raska öllum flugferðalögum um heiminn ennþá meira en nú er að gerast.

Eldgos eru dauðans alvara og engin túristabeita.  Áhrifin á túristana eru aðallega þau, að þeir komast ekki í til að njóta frídaganna sinna, hvar í heiminum sem þeir hugsuðu sér að gera það.  Ekki síður hefur þetta alvarleg áhrif á viðskiptaferðir og það sem verst er, sjúkraflug.

Eins mikið og ferðaþjónustan fagnaði fram að þessu, er hún nú brostin í mikinn grát yfir örlögum sínum. 

 

 

Flug lamað annan daginn í röð

Björgvin getur ekki annað á meðan á rannsókn stendur

Björgvin Sigurðsson, fyrrverandi viðskiptaráðherra, sem Ingibjörg Sólrún hélt að miklu leyti utan við fundahöld með seðlabankamönnum í aðdraganda hrunsins, er einn þeirra sem á þeim tíma sat á ráðherrastóli og Rannsóknarnefnd Alþingis kvað upp úr með að væri sekur um vanrækslu í starfi vegna aðgerðarleysis á þeim örlagaríku tímum.

Sérstök þingnefnd, undir forystu Atla Gíslasonar, þingmanns VG, hefur það hlutverk með höndum, að taka ákvörðun um hvort Björgvini, Geir Haarde og Árna Matthiesen verði stefnt fyrir Landsdóm vegna þeirrar vanrækslu, sem rannsóknarnefndin sakar þá um, en rannsóknarnefndin kvað ekki upp endanlegan dóm þar um.

Á meðan nefnd Atla er að fara yfir rannsóknarskýrsluna og meta hvort þremenningunum verði stefnt fyrir Landsdóminn og málið er að öðru leyti til meðferðar í þinginu, er Björgvini ekki sætt á þingi, en kemur væntanlega aftur til þingstarfa, komist nefndin að þeirri niðurstöðu, að ekki sé tilefni til stefnu, eða Landsdómur sýknar hann af öllum ákærum.

Björgvin er sá eini þremenninganna, sem gaf kost á sér til setu á Alþingi og getur því ekki annað en vikið af þinginu, a.m.k. um stundarsakir.

Björgvin víkur af þingi

Grafalvarlegt ástand í atvinnumálum

Samkvæmt könnun Samtaka atvinnulífsins meðal aðildarfyrirtækja sinna eru horfur á að störfum í þjóðfélaginu muni fækka um 1.500 á þessu ári og mun þá atvinnuleysi verða komið upp í um 10% við næstu áramót.

Þrátt fyrir mikinn fagurgala stjórnvalda um að "margt hafi verið gert" til að fá hjólin til að snúast í atvinnulífinu, er þetta það sem við blasir, þ.e. að atvinnuleysi mun aukast og hátt í 20.000 manns munu verða á atvinnuleysisskrá og til viðbótar hafa nokkur þúsund manns flutt af landi brott og því mælast raunverulega töpuð störf mun færri vegna þess.

Í fréttatilkynningu SA kemur m.a. þetta fram:  "Yfirfært á atvinnulífið í heild samsvarar þessi niðurstaða fækkun um rúmlega 1.500 starfsmenn í þessum atvinnugreinum á árinu. Launagreiðslur sem falla brott af þeim sökum nema um 8 milljörðum króna á ársgrundvelli, segir á vef SA."  Jafnframt mun þetta viðbótaratvinnuleysi kosta Atvinnuleysistryggingarsjóð a.m.k. 250 milljónir króna á mánuði, en heildartap launþeganna mun verða hátt í fimmmilljarðar króna á ári.

Þetta er grafalvarleg staða og óskiljanlegt að ríkisstjórnin skuli ennþá tefja og í raun stoppa allar stóriðjuframkvæmdir, sem hugsanlegt er að gætu komist í gang, væri ekki fyrir þessa skemmdarstarfsemi stjórnvalda.

Útlit fyrir störfum fækki um 1.500

Álfheiði blöskrar og fleirum einnig

Ekki hefði verið hægt að ímynda sér að hægt yrði að vera sammála Álfheiði Ingadóttur um nokkurt mál, því svo einstrenginslegar og öfgafullar eru skoðanir hennar yfirleitt, að þær falla yfirleitt ekki inn í hugsunarhátt eðlilega þenkjandi fólks.

Ummæli hennar um Ólaf Ragnar Grímsson, klappstýru útrásarinnar, sem hún lét falla á Alþingi í dag, eru hins vegar orð að sönnu, en hún sagði m.a:  „Ég verð að segja, að mér ofbuðu viðbrögð eins aðalleikara og klappstýru í útrásinni, sem er forseti Íslands, við skýrslunni í fjölmiðlum í gær. Ég harma þau.“

 

"Hún bætti síðar við að hún hefði búist við öðrum viðbrögðum í ljósi áramótávarps forsetans 1. janúar 2008. „Þar mátti  kenna nokkra iðrun yfir aðkomu hans og embættisins að útrásinni. Það er ljóst, að það er á fleiri vígstöðum sem menn þykjast ekki bera ábyrgð en stjórnmálaflokkum. “"

Í þessu efni má segja að kjöftugum hafi ratað rétt orð á munn, sem sjaldgæft er með Álfheiði, en fólk var farið að trúa því, eftir að forsetinn neitaði Icesavelögunum staðfestingar, að hann væri fullur iðrunar og tilbúinn til þess að taka afstöðu með þjóðinni.

Það hefur hann nú afsannað með gagnsókn sinni gegn rannsóknar- og siðferðisskýrslunum.

Ofbauð viðbrögð forseta Íslands

Álfheiður étur ofan í sig hrokann

Hrokagikkurinn Álfheiður Ingadóttir, illu heilli heilbrigðisráðherra, fór mikinn fyrir nokkru síðan og lýsti yfir trúnaðarbresti milli sín og forstjóra Sjúkratrygginga Íslands, vegna þess að hann hafði leyft sér að óska aðstoðar ríkisendurskoðanda við að skilja reglugerð, sem hrokagikkurinn hafði sent frá sér í flaustri og var enda svo illa unnin og óskír, að þeir sem áttu að framfylgja henni, skyldu hana hreinlega ekki.

Af því tilefni lýsti Álfheiður yfir því, að hún myndi veita forstjóranum formlega áminningu fyrir þá ósvífni hans, að ræða við annað fólk en hana og hana eina, enda ættu allir heilbrigðisstarfsmenn landsins að lúta henni í auðmýkt og ekki dirfast að bera skilningsleysi sitt á gerðum hennar undir aðra en hana sjálfa.

Þar sem hrokagikkurinn er líka skapofsi, var þetta upphlaup hennar eintómt frumhlaup og nú hefur hún étið hrokann ofan í sig og lýst því yfir, að engin ástæða sé, eða hafi verið, til þessara hótana og yfirgangs gagnvart undirmanninum og lofar hún nú bót og betrun í framtíðinni, enda hafi henni nú tekist að skilja mistök sín og setja umrædda reglugerð í skiljanlegt horf, svo hægt væri að vinna eftir henni.

Afsökunarbeiðni fyrir flumbruganinn fylgdi hins vegar ekki, enda tíðkast ekki að ráðamenn játi á sig ábyrgð í nokkru máli.

Ekki tilefni til áminningar

Túristagos?

Vegna margra tiltölutega lítilla eldgosa á undanförnum áratugum, allt frá Heimeyjargosinu, erum við Íslendingar farnir að líta á eldgos eins og hverja aðra áramótabrennu, sem fólk flykkist að, sér og sínum til skemmtunar og án mikillar fyrirhyggju eða varúðar.

Eldgos undanfarinna áratuga hafa verið kölluð "túristagos" og þeim nánast fagnað eins og hverju öðru nýju og atvinnuskapandi verkefni, sem ferðaþjónustan gæti grætt vel á og vonast hefur verið eftir að gosin stæðu nógu lengi, til að hægt væri að hafa "gott upp úr þeim".

Nýja gosið í Eyjafjallajökli ætti að sýna okkur að þetta viðhorf til eldgosa er meira en varasamt, því þetta gos er hreint ekkert túristagos, því það stöðvar flugumferð í nágrannalöndunum og er alls ekki til að greiða götu ferðamanna og annarra, sem þurfa nauðsynlega að komast leiðar sinnar.

Þetta gos er þó einungis sýnishorn af því sem getur gerst ef Katla fer að gjósa, því fyrir utan allt það tjón, sem hún mun valda á fólki, mannvirkjum og búpeningi, mun hún væntanlega stöðva alla flugumferð í Evrópu og jafnvel miklu víðar, því öskufall frá henni gæti borist hálfan eða heilan hring um hnöttinn og hafa skelfilegar afleiðingar víða um heim.

Slíkt eldgos yrði aldeilis ekkert "túristagos", heldur gæti það þvert á móti drepið allan ferðaiðnað landsins og þó víðar væri leitað.

Eldgosið truflar flugumferð í Evrópu

Ólíkt hefst fjármálaráðherrann að

Þegar erfiðleikar bresta á, þarf oft sannar hetjur til að takast á við vandann, sem aldrei leysist sjálfkrafa, en sumir ýta alltaf vandanum á undan sér eða gefast alveg upp, en aðrir ráðast að vandamálinu og leysa úr því.

Eftirfarandi klausa úr fréttinni lýsir vel viðbrögðum sannrar alþýðuhetju á örlagastundu, þegar brúnni á Markarfljóti var bjargað frá skemmdum vegna flóðsins, sem eldgosið orsakaði, en frásögnin er svona:  "Bændur á svæðinu bera mikið lof á Guðjón Sveinsson gröfumann frá Uxahrygg á Rangárvöllum og segja að hann hafi forðað því að hlaupið olli ekki meira tjóni. Guðjón rauf þrjú skörð í veginn til að auðvelda hlaupinu að komast áfram og létti þannig þrýstingi á brúna.

Þegar Guðjón var að rjúfa skarð númer tvö sá hann að bylgja kom að honum. Hann hélt samt áfram að grafa, en þegar hann leit við sá hann að önnur og enn stærri bylgja var að koma. Þá bakkaði hann vélinni í snarheitum á öruggan stað og hóf að grafa þriðja skarðið í veginn.

Guðjón er núna að moka möl í áveituskarð í um 100 ára gömlum varnargarði við Markarfljót."

Þetta er lýsing á aðdáunarverðum viðbrögðum við aðsteðjandi vanda, en á meðan að á þessu stóð var fjármálaráðherra að álpast um veginn og varð innlyksa milli tveggja flóða, en björgunarmönnum þótti ástæða til að láta hann dúsa þar, en vera heldur til taks til að bjarga einhverju mikilvægara, ef á þyrfti að halda.

Ríkisstjórnin og ráðherrarnir ættu að taka hugsunarhátt og framtakssemi Guðjóns Sveinssonar frá Uxarhrygg til fyrirmyndar í sínum störfum.  Þá er hugsanlegt að einhverntíma tækist að áorka einhverju til uppbyggingar atvinnulífsins í landinu og minnkunar atvinnuleysisins.

Það gerist ekki með því að standa og horfa á vandamálin vaxa á báðar hendur.

Gröfumaðurinn bjargaði miklu

Bankaeftirlit hvergi nógu mikið - allir sjá það núna

Eftir efnahagshrunið árið 2008 hefur komið í ljós að bankaeftirlit hefur alls staðar verið í lágmarki og tók frekar mið af hagsmunum bankanna sjálfra en viðskiptamanna þeirra.  Mikil umræða hefur verið í Bandaríkjunum um allt of slakt bankaeftirlit, sem ekki hafði yfirsýn yfir það sem var að gerast þar í landi, t.d. vegna húsnæðislánanna, sem að lokum ollu lausafjárþurrð í fjármálakerfinu og ýtti gjaldþrotakeðju bankanna af stað.

Hér á landi hefur Fjármálaeftirlitið og Seðlabankinn legið undir miklum ásökunum um að hafa ekki fylgst nógu vel með innra starfi bankanna, sem þó blésu út, tuttugufalt á fáeinum árum, án þess að hið opinbera kerfi næði að fylgja þeim útblæstri eftir af sinni hálfu, enda treystu þessir aðilar meira og minna á upplýsingar frá bönkunum sjálfum og löggiltum endurskoðendum þeirra.  Ábyrgð þessara löggiltu endurskoðenda er því mikil og viðbúið að fjöldi þeirra muni sæta ákærum fyrir óvönduð vinnubrögð og villandi áritanir á uppgjör bankanna.

Nú stígur Gordon Brown fram og biðst afsökunar á þeim mistökum, að hafa ekki í fjármálaráðherratíð sinni innleitt strangari löggjöf og eftirlit með breskum bönkum, enda hefur breski ríkissjóðurinn þurft að dæla ótrúlegum upphæðum til björgunar bankakerfisins, án þess þó að geta bjargað öllum bresku bönkunum. 

Um þetta segir í fréttinni:  "Sannleikurinn er sá að jafnt á heimsvísu sem og hér í Bretlandi hefðum við átt að auka eftirlitið með bönkunum,“ er haft eftir Brown í breskum fjölmiðlum. Hann segist nú sjá að hann hefði hátt að hafa almannahagsmuni að leiðarljósi en ekki bankanna, en tekur fram að hann hafi lært af reynslunni."

Reynslan hefur verið dýrkeypt í Bretlandi, þeirri aldagömlu banka- og viðskiptamiðstöð, þó þeirra banka- og viðskiptlífi hafi líklega ekki verið stjórnað af eintómum skúrkum, eins og raunin var hérlendis.

Það geta allir lært af þessari reynslu eins og Brown, en fyrir almenning var þetta dýrt nám.

Gordon Brown viðurkennir mistök