Mótmælendur heiðri og verndi Alþingi

Búist er við talsverðum fjölda manns til mótmæla á Austurvelli í fyrramálið, sem með því vilji sýna óánægju þjóðarinnar með frammistöðu ríkisstjórnarinnar í flestum málum og svik hennar vegna "skjaldborgarinnar" um heimilin.

Slík mótmæli hefur skríll og óaldarlýður stundum nýtt sér til spellvirkja og óláta, sem m.a. hafa falist í því að grýta eggjum, öðrum matvælum og jafnvel ýmsum óþverra yfir þingmenn, ásamt því að valda skemmdum á mannvirkjum og öðrum eignum.

Mótmælendur eru hins vegar upp til hópa hið vænsta fólk og á enga samleið með óþjóðalýðnum sem nýtir sér atburðina til skrílsláta og því ættu mótmælendur að taka höndum saman og vernda allt tilfandi og dautt, með því að mynda varnarmúr utan um þingmenn, Dómkirkjuna og Alþingishúsið við þingsetninguna.

Slíkt myndi setja skemmtilegan svip á mótmælin og vekja meiri athygli á málstaðnum og kæmi í veg fyrir að óþjóðalýðurinn setti með því leiðinlegan stimpil á annars alvarleg og mikilvæg skilaboð til ríkisstjórnarinnar.

Alþingi Íslendinga er ein elsta löggjararsamkoma heims og það ber að vernda og heiðra, þrátt fyrir að misjafn sauður sitji í ríkisstjórn á hverjum tíma.

Býst við 20 þúsund manns

Fjórði vetur frá hruni og ástandið lagast ekki

Nú er fjórði vetur eftir hrun að ganga í garð og enn hefur lítið gerst til að koma þjóðfélaginu upp úr kreppunni sem fylgdi í kjölfar bankahrunsins.

Enn er atvinnuleysi í hæstu hæðum og enn bætist á atvinnuleysisskrána með hópuppsögnum og búist er við að þeim linni ekki í bráð. Þrátt fyrir fagurgala stjórnarliða um afrek ríkisstjórnarinnar í öllum málaflokkum finnur enginn fyrir þeim afrekalista á eigin skinni, enda verðbólga mikil og kaupmáttur verður minni og minni eftir því sem stjórnartíminn lengist.

Fólksflóttinn úr landinu heldur áfram og margir eiga engan rétt til atvinnuleysisbóta, þannig að atvinnuleysisskráningin gefur ekki einu sinni rétta mynd af raunverulegu atvinnuleysi í landinu og gjaldþrot fyrirtækja hafa aldrei verið fleiri en á þessu ári.

Fjórði vetur frá hruni gefur engar vonir um bættan hag og betri tíð í þjóðfélaginu.

Vel á annað hundrað uppsagnir

Iceland Express, eða Iceland Exlate, að stoppa alveg?

Nýr forstjóri IE, sem gárungarnir kalla Iceland Exlate, hefur látið af störfum eftir einhvern stysta forstjóratíma sem sögur fara af, eða aðeins tíu daga.

Félagið hefur ekki haft gott orð á sér fram að þessu vegna einstakra seinkana á flugáætlunum og lélegrar þjónustu við farþega sem orðið hafa fyrir skakkaföllum vegna óáreiðanleika félagsins.

Skýring forstjórans fyrrverandi á þessu skyndilega brotthvarfi frá félaginu er sú að stjórn og eigendur félagsins hafi ekki staðið við ráðningarsamning hans og slíkt hafi hann ekki látið bjóða sér, enda haft metnað til að koma félaginu á réttan kjöl fjárhagslega og efla traust og álit almennings á því.

Þessi uppákoma er hins vegar síður en svo traustvekjandi fyrir félagið og hlýtur að vekja upp þá spurningu hvort hún sé merki um að farið sé að styttast í líftíma félagsins.

Forstjóri Iceland Express hættur

Örvænting í Kastljósi

Líklega í fyrsta skipti í sögu Kastljóss stendur nú yfir símatími, þar sem áhorfendum er gefinn kostur á að spyrja gest Kastljóssins beinna spurninga.

Vegna fyrirhugaðrar mótmæla við setningu Alþingis og þegar forsætisráðherra mun flytja stefnuræðu sína á mánudaginn og stuðnings RÚV við ríkisstjórnina er það að sjálfsögðu skelfingu lostin Jóhanna Sigurðardóttir, sem fær þetta tækifæri til að reyna að slá á reiði þjóðarinnar í garð ríkisstjórnarinnar.

Aldrei hefur nokkur forsætilráðherra á Íslandi verið í meiri vandræðum en sá núverandi og ekki er líklegt að þessi Kastljósþáttur verði til að efla álit almennings á forsætisráðherranum eða ríkisstjórninni, miðað við frammistöðuna í þættinum.

Vonadi verða fyrirhuguð mótmæli friðsamleg svo Jóhönnu takist að ná svefni á ný, en ráða- og getuleysi stjórnarinnar hlýtur að stafa af þreytu, svefnleysi og uppgjöf gagnvart aðstejandi vandamálum.

Boða samstöðutónleika á Austurvelli

Óþörf "óeirðasveit".

Samkvæmt fréttum virðast nokkrir tugir lögreglumanna tilheyra svokallaðri "Óeirðasveit", en meiri æfingar og þjálfun er innifalin í vinnutíma þeirra en "almennra" lögreglumanna.

Þetta virðist vera nokkuð einkennilegt fyrirkomulag, þar sem enginn er skyldugur til þess að stunda þessar æfingar eða taka þátt í "óeirðasveitinni" og ekkert er greitt aukalega fyrir það að tilheyra þessari sveit.

Lítt skiljanlegt er til hvers þessi skipting lögreglumannanna er og minnir helst á að verið sé að búa til ákveðna stéttarskiptingu innan lögreglunnar með þessari óþarfa skiptingu, sem verður til lítils annars en að skapa togstreitu innan lögregluembættisins, enda nota félagar "óeirðasveitanna" tækifærið núna og segja sig úr sveitunum og þykjast þar með geta neitað að verja almenning, eigur hans, opinberar byggingar og Alþingi.

Að sjálfsögðu ættu allir lögreglumenn að fá samskonar þjálfun og axla jafna ábyrgð og skyldur í störfum sínum, enda væntanlega allir að þiggja sömu laun og eiga því að skila sömu vinnu og aðrir í liðinu.

Óljóst með aðgerðir við þingsetningu

Lögreglumenn fari að lögum

Lögreglumenn afsöluðu sér verkfallsrétti á árum áður og samþykktu að hlýða framvegis úrskurði gerðadóms um laun sín. Nýlegur úrskurður gerðadómsins vekur síður en svo lukku í röðum lögreglumanna, en úrskurður er það engu að síður og eftir honum ber að vinna.

Fjöldi launþega í öllum stéttum er hundóánægður með laun sín og önnur kjör um þessar mundir, en verður að sætta sig við þau, bíta á jaxlinn og vonast eftir betri tíð fljótlega eftir að núverandi ríkisstjórn hrökklast frá völdum.

Þó launþegar séu óánægðir með kjör sín, sinna þeir störfum sínum eins og áður og neita ekki að vinna sumt sem undir starf þeirra heyrir, þvert á móti hlýtur það að vera metnaðarmál hvers manns að skila starfi sínu eins vel frá sér og hann mögulega getur.

Lögreglumenn hljóta að sinna starfi sínu áfram og öllum þeim skyldum sem því fylgja, þrátt fyrir óánægju með launin. Allt annað hlýtur að vera lögbrot.

Vaxandi ólga og reiði

Sannleikanum verður hver sárreiðastur

Jóhanna Sigurðardóttir, sem illu heilli gegnir ennþá forsætisráðherraembætti, segist vera bæði sár og svekkt vegna þess að Samtök atvinnulífsins hafa lýst því yfir að þau muni ekki framar hafa frumkvæði að samstarfi við ríkisstjórn hennar.

Sú yfirlýsing var gefin út af formanni samtakanna vegna ítrekaðra svika ríkisstjórnarinnar á þeim loforðum sem hún hefur gefið um aðkomu sína að því er henni ber að gera til að koma atvinnulífinu í landinu í gang á ný.

Sannleikanum verður hver sárreiðastur er oft sagt, þegar fólk þolir illa að heyra það sem sagt er satt og rétt um gerðir þess. Þetta gamla orðatiltæki sannast eftirminnilega á viðbrögðum Jóhönnu við sannleiknaum um loforðasvik og aðgerðaleysi ríkisstjórnarinnar í atvinnumálunum.

Ríkisstjórnin hefur reyndar svikið allt sen hún hefur getað svikið, hvort sem um loforð hefur verið að ræða um aðgerðir í atvinnumálum eða öðrum málum, t.d. vegna aðstoðar við heimilin í landinu.

Jóhanna Sigurðardóttir ætti að líta í eigin barm áður en hún hellir úr skálum reiði sinnar yfir þá sem segja sannleikann umbúðalausan um svik hennar.

Sár og svekkt vegna orða SA

Flótti úr sérsveit löggunnar og lítilsvirðing gagnvart Alþingi

Flótti er brostinn á í óeirðasveit lögreglunnar vegna óánægju með launakjör og niðurstöðu kjaradóms þar um fyrir skömmu. Nú þegar hafa 35 sérsveitarmenn sagt sig frá störfum sveitarinnar og ef fer fram sem horfir verður hún mannlaus innan skamms.

Staða í sérsveitunum hefur verið eftirsótt fram að þessu, enda hljóta hana ekki nema úrvarlsmenn sem þrufa að standast ströng próf á andlegu og líkamlegu atgerfi og í framhaldi miklar og erfiðar æfingar til þess að vera í afbragðs formi til að takast á við hættulega glæpamenn og óeirðaskríl.

Núverandi ríkisstjórn hefur ekki nokkurn skilning á erfiðum vinnuaðstæðum lögregluþjóna og hvað þá sérsveitarinnar, sem hún hefur þó treyst á til verndar sjálfri sér á tímum mótmæla, sem skríll og ofbeldismenn hafa iðulega nýtt sér til óhæfuverka sinna.

Nú er svo komið að virðing ríkisstjórnarinnar er orðin svo lítil, eða réttara sagt engin, að hún getur ekki einu sinni fengið almennu lögregluna til að standa heiðursvörð við setningu Alþingis, en það hefur verið venja frá lýðveldisstofnun. Vanvirðing lögreglunnar gagnvart Alþingi getur ekki orðið meiri en að neita að leggja til menn í heiðursvörðinn við þingsetninguna.

Vonandi vitkast ríkisstjórnin áður en það verða lögregluþjónar sem fara að standa fyrir mótmælum og jafnvel skrílslátum í miðborginni.

35 hættir í óeirðarsveitum

Evruefi í ESBlöndum

Mikill efi er farinn að grafa um sig í þeim ESBlöndum, sem ekki hafa tekið upp evru sem gjaldmiðil en hafa stefnt að því fram að þessu, hvort réttlætanlegt sé að láta af því verða vegna veikrar stöðu evrunnar og hættunnar á að hún hrynji sem gjaldmiðill, afsali evruríkin sér ekki fjárhagslegu sjálfræði og framselji það alfarið til Brussel.

Sjö af þeim ríkjum sem síðast gengu í sambandið hafa nú miklar áhyggjur og efasemdir vegna evrunnar, eða eins og kemur fram í fréttinni: " Ráðamenn í Búlgaríu, Tékklandi, Ungverjalandi, Lettlandi, Litháen, Póllandi og Rúmeníu segja að evrusvæðið sem þeir töldu sig vera að ganga í, þ.e. myntbandalag, kunni mjög líklega að verða að lokum gerbreytt bandalag sem byggi á miklu nánari fjármálalegri, efnahaglegri og pólitískri samruna en áður hafi verið gert ráð fyrir."

Getur það verið að allir séu farnir að sjá og skilja evruvandann, nema íslenskir ráðamenn og aðrar ESBgrúppíur hér á landi? 

Vilja losna undan evrunni

Fádæma siðleysi og ræfildómur

Leið allra liggur í kirkjugarð að loknu ævistritinu og þangað koma ættingjar og vinir á hátíðar- og tyllidögum til að minnast ástvina sinna og eiga kyrrðarstund með minningum sínum um hinn látna.

Einstaka sinnum kemur fyrir að lægstu hvatir skrílmenna verða til þess að slíkir ræflar vanhelga grafir hinna látnu, skemma krossa og legsteina og raska leiðum á svívirðilegasta hátt.

Framkoma þessara ómenna er einn angi þess aga- og virðingarleysis, sem virðist sífellt fara vaxandi í þjóðfélaginu og kemur fram í því að margur ræfillinn tekur ekkert tillit til annarra eða eignarréttar þeirra.

Svona siðleysi og ræfildómur er algerlega óásættanlegur og hlutverk foreldra að kenna afkvæmum sínum háttu siðaðra manna, kurteisi og umgengnissiði.

Skemmdarverk unnin á leiðum