Útlit fyrir skertar bætur

Nýlega var tryggingagjald, sem er í raun launaskattur, sem lagður er á atvinnureksturinn í landinu, nánast tvöfaldað, en það mun eftir sem áður ekki geta staðið undir nema rúmlega helmingi áætlaðra atvinnuleysisbóta á næsta ári.

Ótrúlegt er að ríkisstjórnin láti sér detta í hug, að hækka gjaldið meira, þó skattaóð sé, og ef ekki tekst að útvega lán fyrir Atvinnuleysistryggingasjóð, stefnir í mikið óefni, þar sem ríkissjóður mun ekki verða aflögufær til þess að leggja sjóðnum til fjármuni.

Eina raunverulega ráðið til að vinna bug á þessum vanda, er að koma atvinnulífinu í fullan gang og minnka þar með atvinnuleysið.  Ríkisstjórnin hefur ekkert gert í þessa veru, þvert á móti hefur hún dregið lappirnar og þvælst fyrir, eins og hún er megnug till, öllum aðgerðum til þess að koma af stað virkjanaframkvæmdum og stóriðjuuppbyggingu, sem þó væri fljótlegasta aðgerðin til að koma skriði á atvinnulífið.

Sennilega mun þessi ráðalausa ríkisstjórn grípa til fljótlegustu og auðveldustu leiðarinnar til að leysa vanda Atvinnuleysistryggingasjóðs og það er að stórlækka atvinnuleysisbætur.

Atvinnuleysistryggingasjóður að tæmast

Kreppan er ekki stjórnmálamönnum að kenna

Geir Haarde segir í sænskum viðtalsþætti að breyta hefði evrópskum reglum um bankana og sér eftir því að hafa ekki beitt sér fyrir því, ásamt því að efla hefði þurft Fjármálaeftirlitið.  Þetta er alveg rétt hjá Geir, en hinsvegar sogðai bankakerfið til sín allt besta og reyndasta fólkið frá Fjármálaeftirlitinu, með launayfirboðum og einnig hefur komið fram frá starfsmönnum eftirlitsins, að þegar þeir komu í bankana til að gera athugasemdir, þá tók á móti þeim her lögmanna, endurskoðenda og hagfræðinga, sem "jörðuðu" allar athugasemdir.

Enginn stjórnmálamaður gat séð hrunið fyrir, hvað þá alla þá spillingu, sem þreifst innan bankakerfisins og milli bankanna og útrásarmógúlanna.  Sá svikavefur varð auðvitað bankakerfinu að falli, þegar lokaðist fyrir þau erlendu lán, sem bankamennirnir notuðu til að keyra svikamylluna.

Mikill áróður hefur verið rekinn um allt þjóðfélagið, ekki síst á blogginu, að allt hrunið sé stjórnmálamönnum, sérstaklega Sjálfstæðismönnum,  að kenna, en upp á síðkastið er fólk farið að sjá og skilja, að svo er auðvitað alls ekki, heldur er um að kenna heimskreppunni og henni til viðbótar bætist svo hið ótrúlega Matadorspil, sem spilað var af banka- og útrásarmógúlum.

Eftir því sem menn gera sér betri grein fyrir þessu, eykst fylgi Sjálfstæðisflokksins, eins og sést nú í hverri skoðanakönnunninni á eftir annarri.

Hefðu átt að minnka umsvifin

Jibbí jei og jibbí jei, það er kominn September

Þjóðinni hlýtur að hafa létt ótrúlega mikið, við þá yfirlýsingu Steingríms J., að það væri kominn September.  Það bendir til þess, að hann sé þá búinn að átta sig á því, að þjóðin er búin að bíða frá því í Febrúar, eftir því að ríkisstjórnin kæmi með efnahagsaðgerðir, sem dygðu til að koma efnahagslífinu í gang, að ekki sé talað um raunhæfar aðgerðir vegna skuldavanda heimilanna.

Annað sem er athyglisvert, er að Steingrímur segir að stjórnarandstaðan hefði átt að sofa á höfnun Breta og Hollendinga á fyirivörnunum við ríkisábyrgð á Icesaveskuldum Landsbankans, en sjálfur sagði hann og Jóhanna reyndar líka, í sjónvarpsfréttum í gærkvöldi, að vonandi yrði hægt að ganga frá málinu á morgun, sem sagt í dag.  Nú segir sami Steingrímur, að málið muni þurfa að fara aftur til afgreiðslu á Alþingi, sem ekki kemur saman fyrr en í Október.

Vonandi er Steingrímur með það á hreinu, að Október kemur næstur á eftir September.

Góðu fréttirnar eru hins vegar þær, að ríkisstjórnin virðist vera að vakna af Þyrnirósarsvefninum.

Það er kominn september

Vonandi fella Írar

Bundesrat, efri deild þýska þingsins hefur nú samþykkt lög, sem heimila staðfestingu Lissabonsáttmálans.  Tímasetningin er engin tilviljun, því hún er hugsuð til að setja pressu á almenning í Írlandi fyrir þjóðaratkvæðagreiðsluna þar í landi þann 2. október.

Írar hafa áður hafnað sáttmálanum í þjóðaratkvæðagreiðslu og nú eru úrslit tvísýn, samkvæmt skoðanakönnunum og því er öllu til tjaldað, til þess að reyna að tryggja samþykki sáttmálans í þjóðaratkvæðagreiðslunni nú.

Írum hefur verið lofað nokkrum undanþágum frá sáttmálanum, t.d. varðandi fóstureyðingar og nú hefur öll ESB maskínan verið virkjuð í áróðrinum á Írlandi, en vonandi láta Írar ekki snúa sér í þessu máli.

Það yrði tímamótasigur í baráttunni gegn sambandsríki ESB, ef Írar felldu sáttmálann.

Staðfestu Lissabon-sáttmálann

Bretar og Hollendingar sveifla þrælapískinum

Nú er komið í ljós, að Bretar og Hollendingar hafna fyrirvörum Alþingis um ríkisábyrgð á Icesaveskuldum Landsbankans og það er eins og við manninn mælt, að hin þreytuhokna Jóhanna og umskiptingurinn Steingrímur snúa strax svipubörðum afturenda sínum að þrælahöfðingjunum og nánast grátbiðja um að fá að ganga svipugöngin aftur.

Undirlægjuháttur Steingríms í málinu er nánast óskiljanlegur, en ræfildómur Jóhönnu kemur ekki á óvart, enda lítur hún á Icesavesamninginn sem aðgöngumiða að ESB og til þess að komast þangað inn, er Jóhanna og Samfylkingin tilbúin að fórna hvaða hagsmunum þjóðarinnar sem er.

Ríkisábyrgðin með þeim fyrirvörum, sem Alþingi setti fyrir henni, var afgreidd, illu heilli fyrir þjóðina, sem lög frá Alþingi og því ber ríkisstjórninni að fara eftir þeim lögum, en ekki í kringum þau.  Því er ályktun þingflokks Sjálfstæðisflokksins afgerandi, en hún er svona: 

„Höfnun Breta og Hollendinga á þeim fyrirvörum sem Alþingi samþykkti í lok ágúst við Icesavesamningana, felur í sér að ríkisábyrgð vegna skuldbindinganna tekur ekki gildi.

 

Þingflokkur Sjálfstæðisflokksins telur að ekki komi til greina að hverfa frá þeim fyrirvörum sem Alþingi samþykkti vegna ríkisábyrgðarinnar.

 

Ríkisstjórn Íslands hefur ekki heimild til að víkja frá þeim skýru fyrirvörum sem gildandi lög kveða á um.”

Málið er í raun einfalt, annaðhvort samþykkja þrælahöfðingjarnir fyrirvarana eða ekki.  Geri þeir það ekki, tekur ríkisábyrgðin ekki gildi og samningurinn þar með ónýtur. 

Þá þarf að setja saman alvörunefnd til að koma Bretum og Hollendingum í skilning um að þessar skuldir séu ekki á ábyrgð íslensku þjóðarinnar, samkvæmt tilskipun ESB.

Ríkisábyrgð tekur ekki gildi

Fyrirvarar við fyrirvarana?

Í anda opinnar og gagnsærrar stjórnsýslu, hefur Indriði H. Þorláksson, Icesavesamningasnillingur, kynnt í trúnaði, að hann hafi átt trúnaðarsamtöl við Breta og Hollendinga um fyrirvarana sem Alþingi gerði við snilldarsamning Indriða og Svavars um Icesave.  Í framhaldi af því ætlar Indriði að kynna forystumönnum flokkanna og þingnefndum afstöðu þrælapískaranna, auðvitað í algerum trúnaði.

„Í þessum samtölum hafa komið fram af hálfu Breta og Hollendinga, óformlega og í trúnaði, hugmyndir um hvernig þeir hugsa sér að þeir geti staðið að því að samþykkja fyrirvarana. Það er verið að kynna það fyrir stjórnvöldum hér,“ segir Indriði.

Í samningi Indriða við þrælahöfðingjana kemur fram, að breytingar, sem gerðar verði á samningnum skuli vera skriflegar og undirritaðar af beggja hálfu.  Þannig hljóta Bretar og Hollendingar að eiga að samþykkja fyrirvarana, sem sagt einfaldlega með undirskrift sinni.  Því er einkennilegt að Indriði skuli þurfa að eiga marga leynifundi með þeim um það, hvernig þeir geti staðið að því að samþykkja fyrirvarana.

Varla getur Indriði verið að semja, leynilega, um það, að Bretar og Hollendingar geri leynilega fyrirvara við fyrirvarana.  Auðvitað má eiga von á hverju sem er frá samningasnillingnum.

Einhver hefði getað látið sér detta í hug, að senda annan snilling en Indriða til þessara leynilegu viðræðna, enda vandséð hvernig hann, sem höfundur Icesave þrælasamningsins, gæti verið góður kostur til þess að útskýra fyrir þrælahöfðingjunum, af hverju Alþingi féllst ekki skilyrðislaust á snilldarsamninginn, sem Indriði var óþreytandi að dásama fyrir íslensku þjóðinni.

Án þess að nokkru leyndarmáli sé uppljóstrað, er óhætt að segja að það sé margt skrýtið í kýrhausnum.

Hugmyndir Breta og Hollendinga kynntar

Ungverjar kaupa hitaveitur á Íslandi.

Ef fyrirsögnin hér að ofan myndi einhvern tíma birtast í íslenskum fjölmiðlum, yrði allt brjálað á Íslandi, bloggheimar færu á hvolf, útifundir yrðu haldnir á Austurvelli og borgarfulltrúar, jafnt sem Alþingismenn væntanlega gerðir útlægir úr landinu.

Þegar Íslendingar fjárfesta í orkuiðnaði erlendis og gengur svo vel, að þeir græða á verkefninu, jafnvel milljarða, þá eru Íslendingar stoltir af sínum mönnum og finnst ekkert sjálfsagðara en þeir eigi og reki hitaveitur um allar heimsins jarðir.  Þegar útlendingar fjárfesta í íslenskum orkuiðnaði, verður allt vitlaust, af því að hætta er á því að helv....... útlendingarnir séu að því til þess að græða á sauðsvörtum almúganum hérlendis.

Sama gildir í raun um allan annan atvinnurekstur, öllum finnst sjálfsagt að Íslendingar geti keypt hvaða atvinnurekstur sem þeim sýnist erlendis og því meira sem þeir græða, því betra.  Jafn sjálfsagt finnst mörgum að berjast með kjafti og klóm, gegn hvers konar erlendri fjárfestingu á Íslandi.

Er þetta ekki einhver brenglun í þjóðarsálinni?

Mannvit í milljarða útrás

Skuldbreytingar

Einstaklingum á vanskilaskrá fjölgar hratt, en ekki kemur fram, vegna hvaða skulda fólk er að lenda á skránni.  Í allri umfjöllun um skuldavandann þyrfti að greina vanskilin betur, þ.e, eru vanskilin vegna húsnæðisskulda, hve mikið vegna verðtryggðra lána og hvað mikið gengistryggt, eða eru vanskilin vegna bílalána, hjólhýsakaupa, húsgagnakaupa o.s.frv.  Ef á að fara út í einhverjar skuldaniðurfellingar verða þessar upplýsingar að liggja fyrir, því varla verður ætlast til að fólki verði bjargað út af vanskilaskrá vegna annars en íbúðaskulda.

Ein aðferð, sem kemur upp í hugann, gæti verið að breyta gengistryggðum lánum yfir í verðtryggð lán í íslenskum krónum frá útgáfudegi, uppreikna þau og gjalddaga þeirra, eins og um verðtryggð lán hefði verið að ræða og leiðrétta áfallnar afborganir.  Eftir svona lánabreytingu stæðu allir húsnæðiskaupendur jafnir og því yrði mun auðveldara að móta almennar tillögur til lánabreytinga.

Með því að gera öll lán að verðtryggðum íslenskum lánum, væri hægt að breyta afborgunaraðferð þannig að mismunur á vísitölubreyting frá t.d. 1. júlí 2008 til 1. júlí 2009 yrði fryst þannig, að hún yrði færð aftur fyrir upphaflegan lánstíma og lengt í lánum sem því næmi.  Þetta yrði almenn aðgerð og engum mismunað.  Með þessu móti þyrftu lánveitendur ekki að afskrifa skuldirnar, en lengja lánstímann í staðinn og skuldabyrði lántakanda yrði léttari en nú er.

Hvað svo sem gert verður í þessum lánamálum, hlýtur jafnréttisákvæði stjórnarskrárinnar að gilda og fólki verði ekki mismunað með fyrirhuguðum aðgerðum.

Vanskil aukast hratt

Vinnusöm en án trausts

Í öllum könnunum um traust á stjórnmálamönnum hefur forsætisráðherra á hverjum tíma nánast undantekningalaust verið efstur og oftast verið einnig efstur á óvinsældalistanum.  Aðrir ráðherrar hafa  svo komið í næstu sætum, á báðum listum og stjórnarandstæðingar þar fyrir neðan, en ofarlega í vantraustsmælingunni.

Jóhanna, meintur forsætisráðherra, nýtur lítils trausts og hefur hrapað niður vinsældalistann um tugi prósenta frá síðustu könnun.  Það er nokkuð merkilegt, ekki síst vegna þess að hún er óþreytandi að lýsa því fyrir þjóðinni að hún vinni daga og nætur, aldrei unnið að erfiðari verkefnum og sé alltaf dauðþreytt,  svo þreytt, að hún getur varla talað og alls ekki rætt við fréttamenn og þá alls ekki erlenda fréttamenn, jafnvel þó þeir tali íslensku.

Það er varla von, að þjóðin beri mikið traust til svona aðframkomins forsætisráðherra, sem vinnur og vinnur, að eigin sögn, en afkastar litlu, sem engu.

Það er greinilega ekki nóg að vera vinnusamur, að eigin áliti, ef afraksturinn er lítill sem enginn.

 

Steingrímur nýtur mest trausts

Enn jákvæðar fréttir úr Reykjanesbæ

Í gær var gengið frá sölu á hlutabréfum OR til Magma Energy, þannig að líkur eru á því að friður skapist um það fyrirtæki og orkuvinnsla getur vonandi farið á fullt skrið fyrir nýtt álver Norðuáls í Helguvík.

Nú birtist frétt að því að Þróunarfélag Keflavíkurflugvalla og Iceland Health ehf. hafi undirritað viljayfirlýsingu um uppbyggingu heilsutendrar starfsemi á Ásbrú í Reykjanesbæ, auk samnings um nýtingu íbúða á svæðinu. 

Gangi þessar áætlanir eftir, mun þetta skapa fjölda starfa fyrir lækna, hjúkrunarlið og annað starfsfólk, sem sjúkrahúsarekstri tilheyrir, því hér er um að ræða stofnun sjúkrahúss, sem myndi annast sérhæfðar skurðaðgerðir og aðgerðir vegna offitu.

Sjúkrahúsið og ferðaþjónusta tengd því, mun því, ef af verður, verða mikil lyftistöng fyrir atvinnulífið á Suðurnesjum, ekki síður en álverið í Helguvík.

Vonandi bregður heilbrigðisráðherra ekki fæti fyrir þessar áætlanir um sjúkrahúsið, og vonandi flækist ríkisstjórnin ekki fyrir uppbyggingunni í Helguvík.

 

 

Uppbygging á heilsusjúkrahúsi í Reykjanesbæ