Ráðherrar tala út og suður í sama viðtalinu

Jóhanna Sigurðardóttir, meintur forsætisráðherra, og Steingrímur J., fjármálajarðfræðingur, voru í viðtali við BBC í tilefni af ársafmæli hrunsins og töluðu út og suður, eins og þeirra var von og vísa.

Jóhanna sagði, eins og venjulega, að eina bjargráðið væri ESB og þar með Evran, en Steingrímur J. reynir að klóra í bakkann, með því að vitna í "suma" um að aðalbjargvætturinn í þessu ástandi væri krónan, eða eins og segir í fréttinni:  "Jóhanna, sem talar íslensku í fréttinni, segir m.a. að það sé mjög mikilvægt fyrir íslensku þjóðina að fá sem fyrst aðild að Evrópusambandinu. Steingrímur svarar m.a. spurningu um evruna og segir að sumir telji, að sveigjanleiki íslensku krónunnar kunni að hjálpa til þegar Íslendingar vinna sig út úr kreppunni."

Vonandi hefur ruglið í Jóhönnu ekki verið þýtt á ensku fyrir Bretana, enda ekki víst að þeir hefðu skilið það, hvort sem var.

Stefna Samfylkingarinnar er óskiljanleg á hvaða tungumáli sem er.

Ísland í brennidepli á BBC

Alþjóðavæðing Samfylkingarinnar

Árni Páll Árnason, ESB- og félagsmálaráðherra hélt hátíðlega ræðu á þingi Starfsgreinasambandsins og beindi máli sínu fyrst og fremst til Samfylkingarfélaga sinna, sem þar sátu, enda ekki margir aðrir, sem taka Árna mjög alvarlega.  Helsta hvatning Árna til félaganna hljóðaði svo:  „Barátta fyrir alþjóðavæddu atvinnulífi og samvinnu við nágrannaríki er hin nýja stéttabarátta vorra tíma – barátta okkar fyrir öruggri lífsafkomu, áhrifum og jafnrétti.“ 

Þó þingfulltrúar hafi sjálfsagt ekki hlegið upphátt undir ræðu Árna, af kurteisisástæðum, hefur áreiðanlega mörgum verið hlátur í hug, ekki síst við þennan kafla ræðunnar:  „Við stöndum á tímamótum. Í efnahagslífi okkar í dag erum við að fást við efnahagslegt ójafnvægi sem stafar fyrst og fremst af því að innviðir samfélagsins – og þá sérstaklega gjaldmiðillinn – eru ekki nógu sterkir til að bera alþjóðavæðingu hluta efnahagslífsins. Bankakerfið og viðskiptalífið reyndist of opið og of stórt fyrir þennan litla gjaldmiðil."

Ekki verður annað skilið af þessum orðum Árna, en að bankarnir og útrásin stæðu enn í miklum blóma, eingöngu ef Ísland hefði verið komið í ESB og búið að taka upp Evruna.  Þá hefðu krosseignatengsl, að ekki sé talað um krossskuldatengsl, ekki skipt neinu máli og banka- og útrásargarkar væru enn að leggja undir sig lönd og álfur, eins og ekkert hefði í skorist.  

Bankar og efnahagslíf í Evrulöndum hafa gengið í gegnum miklar hremmingar undanfarin misseri og eingöngu geysisterkir ríkissjóðir í sumum landanna hafa bjargað mörgum bönkum frá sömu örlögum og þeir íslensku lutu.  Árni Páll hefur ekkert um þetta frétt og vill endilega endurreisa banka- og útrásarruglið með nýjum gjaldmiðli.  Jafnvel með inngöngu í ESB, fengist sá gjaldmiðill ekki fyrr en eftir áratugi, en það stoppar ekki Árna Pál í fagurgalanum.

Alltaf léttur og fyndinn, hann Árni Páll.  Það má hann eiga.

 

„Nú þarf að velja rétt“

Útskýring Kristjáns mistókst

Kristján Gunnarsson, formaður Starfsgreinasambandsins, var að flytja pólitíska barátturæðu fyrir endukjöri sínu í embætti og eins og vinstri manni sæmir, falsar hann allar staðreyndir um orsök fjármálahrunsins á síðasta ári og kennir "frjálshyggjutilraun síðustu tveggja áratuga" um hvernig fór.

Ekki útskýrir hann það nánar, eða sýnir fram á hvaða hugmyndafræði brást, því efnahagshrunið einskorðast ekki við Ísland, heldur varð það um nánast allan heim og hvergi annarsstaðar í veröldinni, en á Íslandi, dettur nokkrum manni í hug að kenna stjórnmálamönnum, hvað þá einstökum stjórnmálaflokkum um ástandið, enda ríkisstjórnir samsettar úr öllu litrófi stjórnmálanna við völd í hinum ýmsu löndum.

Það sem var verra hér á landi, en vísast annarsstaðar, var að stærstum hluta banka- og braskfyrirtækja var stjórnað af sið- og lögblindum glæframönnum, og starfsemi þeirra má helst líkja við skipulagða glæpastarfsemi erlendis, eins og Mafíuna og önnur slík glæpafélög, sem fæst eru þó skráð sem hlutafélög, eða einkahlutafélög, eins og þau Íslensku.

Að bendla slíka starfsemi við pólitík er gjörsamlega út í hött og þeim til skammar, sem það stunda.

Formaður Starfsgreinasambandsins er maður að minni eftir þessa framboðsræðu.

 

„Tilraunin mistókst“ með herfilegum afleiðingum

Gagnlegur þingflokksfundur

Ráðherrar draugaríkisstjórnarinnar hafa átt "gagnlega fundi" út um allar jarðir undanfarið, eins og bloggað var um hérna fyrir stuttu, en árangur "ganglegu fundanna" hefur enginn orðið, annar en sá að það þurfi að halda fleiri "ganglega fundi".

Í gærkvöldi hélt þingflokkur VG afar "ganglegan" fund um þá "gagnlegu" fundi sem Steingrímur J., fjármálajarðfræðingur, átti við hina ýmsu fulltrúa herraþjóðanna, Breta og Hollendinga, og virðist niðurstaða þeirra allra hafa verið sú, að funda þyrfti fljótlega aftur, til að reyna að þoka málum áfram.

Svipuð niðurstaða varð á þingflokksfundi VG, eða eins og Ögmundur, brottrekinn heilbrigðisráðherra, sagði eftir fundinn:  "Aðspurður sagði hann þó að ekkert nýtt hefði komið fram á fundinum sem gerði honum auðveldara að styðja málstað ríkisstjórnarinnar í Icesave-málinu. „Nei, það var ekki. En það var heldur ekkert sem kom fram sem gerði málið verra í mínum augum.“

Ekki er hægt að lýsa niðurstöðu "gagnlegs" fundar betur en þetta.

„Búið að lægja ólguna“

Gott frumkvæði Framsóknarmanna

Ekki er annað hægt, en að hæla Framsóknarmönnum fyrir frumkvæði þeirra við að verja málstað Íslands á erlendri grundu, og að sama skapi er það stórundarlegt, að ríkisstjórnin skuli ekki hafa sýnt nokkurt einasta framtak í varnarbaráttunni gegn Bretum og Hollendingum.  Þvert á móti hefur hún barist um á hæl og hnakka fyrir málstað þrælapískaranna og reynt að sannfæra þjóðina um, að hún væri í ábyrgð fyrir einhverjum skuldum Landsbankans erlendis.

Loksins núna fyrir nokkrum dögum er Jóhanna, meintur forsætisráðherra, að fikra sig til baka í málflutiningi sínum fyrir herraþjóðirnar og farin að tala um að það sé ósanngjarnt af sér og félögum, að pína Íslendinga til þess að borg þetta, en hún sé bara svo aum í bakinu, undan svipuhöggunum, að hún sé búin að gefast upp fyrir ofbeldinu. 

Þegar stjórnin springur, getur hún alltaf haldið því fram, að hún hafi alltaf verið sammála þjóðinni í málinu, en orðið að fórna sér og þurft að úthella blóði sínu í nafni þjóðarinnar.  Það er nokkuð hart að stjórnarandstaðan skuli hafa tekið forystuna í Icesave og fjármálum þjóðarinnar, eingöngu vegna þess, að hún getur ekki lengur horft upp á algert getuleysi ríkisstjórnarinnar í öllum málum.

Miklu eðlilegra væri, að stjórnarandstaðan skipti um sæti við núverandi stjórnarflokka.

Spurning er, hvort tími Jóhönnu kom nokkurn tíma.

Hann er þá að minnsta kosti löngu liðinn.

Mikill velvilji í garð Íslands

Öllum augljóst

Öllum er nú orðið ljóst að ríkisstjórnin hangir einungis saman á lyginni einni, eins og sagt er, en er í raun orðin óstarfhæf, þó hún þekki ekki ennþá sinn vitjunartíma.  Allt logar stafnanna á milli innan stjórnarflokkanna og á milli þeirra og niðurstaða næst ekki í neinu mikilvægu máli og er þá sama hvort litið er til ESB umsóknar, Icesave, eða þess sem mestu skiptir, fjárlaganna fyrir 2010 með þeim niðurskurði, sem til þarf og ekki ríkir meiri sátt um skattahækkunarbrjálæðið sem runnið er á Vinstri græna.

Ráðherrar koma fram í hverjum fjölmiðlinum á fætur öðrum og segjast "vonast til" að ríkisstjórnin hangi saman eitthvað áfram, en þegar ráðherrar eru farnir að tala svona, er ríkisstjórn þeirra orðin algerlega óstarfhæf og í raun steindauð.  Össir, grínari, svaraði fyrirspurn um næstu skref á Alþingi, varandi Icesave, og mátti lesa út úr svörum hans, að ekkert nýtt væri að gerast í málinu.  Einnig segir í fréttinni:  "Össur tók jafnframt fram að ekki væri öruggt að meirihluti yrði fyrir því frumvarpi á þingi. Hann tók undir með Birgi að staðan væri erfið og gæti verið háskaleg fyrir Íslendinga. Raunhæfur möguleiki væri jafnframt á að hér verði stjórnarkreppa."

Svona tala ráðherrar ekki, nema ríkisstjórn sem þeir sitja í, sé í dauðateygjunum.  Um það var bloggað hér í gær og má sjá það hérna

Hugsanlega verður jarðarförin auglýst í kvöld, eftir þingflokksfund VG.

Verði það ekki gert, gæti nályktin orðið óbærileg.

 

 

„Upplausnin er okkur augljós“

Blásið úr egginu og skurninn skilinn eftir

Meðferðin á Húsasmiðjunni er dæmigerð fyrir vinnubrögð útrásarmógúlanna við "kaup" þeirra á öllum helstu fyrirtækjum landsins og þeirra fyrirtækja, sem þeir "keyptu" erlendis.  Þetta kemur ekki vel fram í frétt mbl.is, en sést vel á fréttinni í Mogganum sjálfum, en þar segir m.a:  „Í raun er daglegur rekstur á góðri siglingu. Erlend lán sem eigendur tóku við kaup á fyrirtækinu hafa skapað erfiða stöðu. Þau lán eru á gjalddaga á næstu tveimur árum og hafa hækkað mikið vegna gengisfalls krónunnar,“ útskýrir Steinn Logi Björnsson, forstjóri Húsasmiðjunnar."

Það var undantekningarlaus aðferð Baugsmanna og annarra viðskiptablóðsuga, að kaupa vel stæð og vel rekin fyrirtæki með mikið eigið fé, skuldsetja þau upp fyrir rjáfur og sjúga svo út úr þeim allt blóð, þ.e. greiða út nánast allt eigið fé félaganna sem arð til sjálfra sín og þeirra fyrirtækja sem tilheyrðu svikamyllu þeirra, með lokalendingu á Tortola, eða öðrum bankaleyndarparadísum.

Þetta viðskiptamódel leiddi til þess, að slóð þeirra var vörðuð fallegum eggjum, en þeir sem hjá stóðu, áttuðu sig ekki á því, að innihaldið hafði verið blásið úr eggjunum og ekkert var eftir nema skurninn.

Nú þegar eggin brotna eitt af öðru, kemur í ljós, að innihaldið var löngu horfið.

Vestia eignast Húsasmiðjuna

Ögmundur í stjórnarandstöðu

Ögmundur Jónasson, alþingismaður VG, er greinilega kominn í stjórnarandstöðu og virðst sú andstaða hans harðna með hverjum deginum, sem líður frá því að hann var hrakinn úr ríkisstjórninni af hinni hrokafullu, en ráðalausu, Jóhönnu Sigurðardóttur, meintum forsætisráðherra.

Greinilegt er að Ögmundur reiknar ekki með löngu lífi ríkisstjórnarinnar úr þessu, og endurspeglast það í því sem eftir honum er haft í fréttinni:  "Ögmundur segir að takist ríkisstjórninni að taka á málum sem varða AGS, vexti, hinn bratta niðurskurð í velferðarmálum og aðkomu erlendra sérfræðinga að ráðgjöf eigi hún „góða möguleika á að þjappa þjóðinni saman. Takist þetta ekki þarf hún náttúrlega að hugsa sinn gang.“"

Ekki verður annað séð, en fullkominn klofningur sé orðinn í VG og að nú hljóti að styttast í að flokkurinn klofni í tvennt og úr verði flokkur undir forystu Steingríms J. og annar undir forystu Ögmundar.

Fari svo, er líklegast að við taki ríkisstjórn Sjálfstæðisflokks, Framsóknarflokks og flokks Ögmundar, jafnvel með þátttöku Hreyfingarinnar, sem þó er sennilega ekki stjórntæk.

Þetta gæti orðið áður en mjög langt um líður.

 

 

Höfum ekkert við AGS að gera

Lifandi lík

Ríkisstjórnin er dauð, en aðstandendur hennar eru í afneitun og geta ekki ennþá horfst í augu við raunveruleikann.  Bæði Össur, grínari, og Katrín, menntamála, hafa verið í viðtölum í dag og lýst þeirri von sinni, að Steingrímur J, fjármálajarðfræðingur, geti blásið lífi í nasir hennar, þegar hann kermur heim á morgun, en undanfarna viku hefur hann legið á píslarbekk Breta, Hollendinga, ESB og AGS í Istanbul.

Allir hans fundir hafa verið "gagnlegir" en virðast ekki hafa skilað neinu, öðru en því, að áfram skuli málin rædd og reynt að finna lausn á þeim, enda staðan orðin "vadræðaleg fyrir alla aðila", eins og ráðherranefnurnar orða niðurstöðuleysið.  Um þetta var fjallað nánar í gær, og má lesa það hérna

Þegar ráðherrar í ríkisstjórn eru farnir að tala um að þeir vonist til að stjórn þeirra sé ekki dauð, þá er hún í raun steindauð.  Ekki skýrist hugsunin í kolli þeirra, eða stuðningsmanna þeirra, á meðan þeir berja hausnum við steininn.  Því væri þeim ráðlegast að viðurkenna andlátið og auglýsa jarðarförina sem allra fyrst.

Hvað sem þeir reyna að klóra í grafarbakkann, er stjórnin ekki orðin annað en lifandi lík, eða eins og kaninn myndi segja:  "Dead man walking".

Hefur trú á að stjórnin lifi

Biður þjóðina að afsaka sjálfa sig

Jóhanna Sigurðardóttir, meintur forsætisráðherra, notar nú hvern dag, eins og hann sé sinn síðasti í ráðherrastóli, til að dæla alls kyns yfirlýsingum yfir landslýð, um hitt og þetta, sem hún hefur skipt um skoðun á, eins og t.d. greiðsluskyldu þjóðarinnar á hluta af skuldum Landsbankans og í dag til að biðja þjóðina afsökunar á hruninu.

Það sem verra er, hún minnist ekkert á helstu sökudólga hrunsins, þ.e. útrásarmógúlana, heldur biðst hún afsökunar á gerðum allra annarra, jafnvel þjóðarinnar sjálfrar, þegar hún segir:  "„Bankarnir brugðust, stjórnkerfið brást, stjórnmálin brugðust, eftirlitskerfið brást, fjölmiðlarnir brugðust, hugmyndakerfi hins frjálsa markaðar brást og það hafa efalítið verið teknar margar rangar ákvarðanir sem leiddu okkur í þessa erfiðu stöðu," sagði Jóhanna."

Það er t.d. hulin ráðgáta hvernig stjórnmálin brugðust, því ekki er vitað til þess að bankar eða útrásarfyrirtæki hafi verið rekin af stjórnmálamönnum, né á pólitískum forsendum.  Hugmyndakerfi hins frjálsa markaðar brást ekki heldur, það voru glæpamennirnir sem ekki fóru eftir hugmyndakerfinu og brutu, eða sveigðu öll lög landsins til þess að stunda sína iðju og leika á eftirlitskerfið.

Auðvitað voru teknar margar rangar ákvarðanir á þessum tíma, af almenningi, en það voru fyrst og fremst hvítflibbaglæpamenn, sem komu þjóðinni í þá stöðu, sem hún er í núna og þeir hafa ekki og munu ekki biðja nokkurn mann afsökunar á framferði sínu.  Þeir munu ekki einu sinni sjá sitt eigið siðleysi í réttu ljósi á afplánunartíma, því þeir munu allir halda því fram, að þeir hafi verið misskildir snillingar, sem urðu fyrir óhappi, og allt hafi einmitt verið stjórnsýslunni og eftirlitskerfinu að kenna.

Þessi afsökunarbeiðni lýsir ekki mikilli einlægni og skýrist fyrst og fremst af því, að Jóhanna er orðin hrædd um afdrif ríkisstjórnarinnar og hún mun ekki sjálf verða í framboði til Alþingis oftar.

Hún vill láta minnast sín, sem manneskjunnar, sem bað alla afsökunar á öllu mögulegu.

 

Biður þjóðina afsökunar