Í síðasta lagi 6. mars, segir í lögunum

Lögin um þjóðaratkvæðagreiðsluna vegna ríkisábyrgðar á skuldbindingar Tryggingasjóðs innistæðueigenda og fjárfesta vegna skulda einkafyrirtækisins Landsbanka, segja að atkvæðagreiðslan skuli fara fram, svo fljótt sem mögulegt er og eigi síðar en 6. mars 2010.

Þrátt fyrir ýmsar skondnar yfirlýsingar Jóhönnu Sigurðardóttur og Steingríms J. um málið, þar á meðal að það sé marklaust að fella lögin úr gildi, eins og skoðanakannanir sýna að muni gerast, verður að ætlast til þess, að ríkisstjórnin fari að lögum sem hún hefur sjálf beitt sér fyrir að samþykkt væru á Alþingi.  Það er vægast sagt undarlegt að heyra ráðherra halda því fram, að slík lagasetning sé bara hálfgert grín, sem ekki beri að taka alvarlega.  Sýni ráðherrar lögum ekki meiri virðingu en þetta, geta þeir varla ætlast til að þegnarnir lúti öðrum lögum, er þá snerta, skilyrðislaust.

Ef ríkisstjórninni dytti í hug, að bera upp frumvarp á Alþingi, sem hefði þann tilgang að fresta atkvæðagreiðslunni, þá verður að vera hægt að treysta stjórnarandstöðunni til þess að standa gegn öllum slíkum áformun af hörku og beita til þess málþófi fram á laugardag, ef með þarf.  Það yrði seint fyrirgefið, ef atkvæðagreiðslunni yrði frestað, hvað þá ef fallið yrði frá henni og hún slegin af.

Kjósendur verða að fá að sýna hug sinn til fjárkúgaranna á laugardaginn, með því að krossa við NEI.

Þeir örfáu, sem ætla sér að merkja við Já, verða að fá að gera það líka, þó í raun sé ótrúlegt að nokkur muni greiða atkvæði á þann veg.

Þjóðaratkvæði í skugga óvissu

Nefndin lætur Breta spila með sig áfram

Íslenska "samninganefndin" um skuldbindingar Tryggingasjóðs innistæðueigenda og fjárfesta, sem Bretar og Hollendingar vilja koma á skattgreiðendur hérlendis, hefur verið eins og Jó-Jó milli Íslands og Bretlands og þotið yfir hafið, hvenær sem Bretar hafa látið skína í, að kannski og einhverntíma myndu þeim þóknast að tala við hana.

Nefndin hefur beðið úti í London síðan fyrir síðustu helgi og vonast eftir því að fjárkúgaranir myndu hringja og láta vita hvar ætti að afhenda töskuna með lausnargjaldinu, en án árangurs og hugði því að heimferð í fyrramálið.

Þá láta Bretar henni berast þann orðróm, að verið gæti að þeir myndu láta svo litið að eyða í hana nokkrum orðum á morgun og þá er heimferðin slegin af, samstundis í samræmi við þá þrælslund, sem einkennt hefur öll samskipin við ofbeldismennina, sem ætla sér nú að plata Jöhönnu og Steingrím J. til að fresta þjóðaratkvæðagreiðslunni með því að gefa í skyn, að þeir væru ef til vill tilbúnir til að slá eitthvað af vaxtaokri sínu af ólöglegri fjárkúgunarkröfu.

Þó málið sé ekki hlægilegt í heild sinni, er þó fyndið að Jóhanna og Steingrímur J. snúast eins og skopparakringlur kringum kúgara þjóðarinnar og vilja allt gera til að þóknast þeim.

Þetta eru alvarleg einkenni um Stokkhólmsheilkennið.

Bretar vilja ræða málin áfram

Siðgæðisverðir náttúrunnar

Dýraverndunarsamtökin Peta krefjast þess, að hvítabjörninn Knútur, sem einu sinni var lítill og sætur kútur, verði vanaður svo hann leiðist ekki út í sifjaspell með frænku sinni, en þau skötuhjú dvelja saman um þessar mundir í dýragarðinum í Berlín.

Þarna reyna samtökin að koma í veg fyrir hroðalegt sifjaspell, sem allir heiðvirðir menn hljóta að sjá að ekki er hægt að láta átölulaust, enda stórhætta á að siðferði hvítabjarna sé í stórhættu, fyrir utan að svona ólifnaður getur leitt til þess að Giovanna frænka eignist sína eigin litlu kúta, sem gestir í dýragarðinum gætu haft gaman af að fylgjast með.

Til þess að varna svona ólifnaði almennt í hinni villtu náttúru, þarf Peta að senda fjöldann allan af siðgæðisvörðum, allt frá ísbreiðum norðurhafa til afskekktustu staða Afríku, til að varna svona sifjaspellum ódannaðra villidýra, en slíkt hefur viðgengist í árþúsund, án þess að nokkur hafi bent blessuðum skepnunum á hversu ósiðlegt þetta er.

Þessir siðgæðisverðir náttúrunnar hafa greinilega svo yfirgripsmikla þekkingu á lífi villtra dýra, sem þeir eyða ævinni í að vernda, að aðdáun vekur.

Að ekki sé minnst á guðhræðsluna, hún er til mikillar fyrirmyndar fyrir blessaðar skepnurnar.

 

Vilja kútta undan Knúti

Hvenær ætla stjórnvöld að vakna?

Nú eru 17.597 manns á atvinnuleysisskrá og hefur fjölgað um 2.268 frá áramótum.  Með sama áframhaldi verða yfir 20.000 manns orðnir atvinnulausir áður en maímánuður gengur í garð.

Ekkert bólar á aðgerðum ríkisstjóranarinna í atvinnumálum, en enginn er að ætlast til að hún skapi vinnu fyrir allt þetta fólk, en hún getur gripið til ýmissa aðgerða til þess að auka trú og getu einkafyrirtækja til alls kyns framleiðslustarfa og lágmarkskrafa væri, að hún hætti að flækjast fyrir og tefja þær fáu stórframkvæmdir, sem vilji er til að hefja, en einstakir ráðherrar barist gegn með öllum ráðum.

Í landinu ríkir alger stöðnun og raunar afturför og nánast það eina sem kyndir undir verðbólgunni eru stjórnvaldsaðgerðir, aðallega skattahækkanabrjálæði.  Við álíka aðstæður annarsstaðar, t.d. í Lettlandi er verðhjöðnun, enda ekkert sem kyndir undir eftirspurn eftir vörum og þjónustu þar, frekar en hér.

Einu framkvæmdirnar sem ríkinu dettur í hug að ráðast í við þessar aðstæður, eru nýtt sjúkrahús og Vaðlaheiðargöng.  Bygging sjúkrahússins gæti í fyrsta lagi hafist eftir þrjú ár og leysir því engan bráðavanda og Vaðlaheiðargöng verða afar dýr framkvæmd, sem mun skila tiltölulega fáum störfum, enda verða starfsmennirnir sennilega aðallega innfluttir, sérhæfðir starfsmenn í gangnagerð.

Ef ríkisstjórnin vaknar ekki fljótlega, munu hennar örlög verða að deyja vöggudauða.

39 sagt upp í hópuppsögnun

Jóhanna og Steingrímur J. eru ótrúleg

Afstaða Jóhönnu og Steingríms J. til þjóðaratkvæðagreiðslunnar um núgildandi Icesavelög, sem fram á að fara á laugardaginn, er gjörsamlega ótrúleg og raunar algerlega óskiljanleg.

Þau leggja alla áherslu á, að láta undan þeirri kröfu kúgaranna, að samþykkja nýjan "Icessavesamning" á næsta sólarhring, eingöngu til þess að geta hætt við þjóðaratkvæðagreiðslu, sem Bretar, Hollendingar og ESB í heild sinni óttast meira en nokkuð annað.

Þessi ótti byggist á því að neitun íslenskra skattgreiðenda við því, að láta neyða sig í skattaþrældóm erlendra kúgunarþjóða vegna ólöglegrar nauðungar á yfirtöku skulda, sem þeim koma ekkert við, þeir hafa ekki gefið umboð til að væri stofnað til og ekki notið neinna hlunninda vegna, heldur þvert á móti þurft að taka á sig atvinnuleysi, skattahækkanir og skert lífskjör vegna óábyrgrar stjórnunar á einkafyrirtækjum.

Ef ríkisstjórninni dytti í hug að fresta þjóðaratkvæðagreiðslunni, eða fella lögin um hana úr gildi, verður að mótmæla slíku með öllum ráðum.

Íslendingar geta skrifað sig á spjöld sögunnar með góðu fordæmi í baráttunni gegn ólögmætum kröfum vegna skulda óreiðumanna og mega ekki láta það tækifæri ganga sér úr greipum.

Áfram fundað í Lundúnum

Dálkahöfundur Bloomberg hvetur Íslendinga til dáða

Sífellt fjölgar þeim erlendu sérfræðingum og fjölmiðlamönnum erlendis, sem styðja málstað íslenskra skattgreiðenda gegn fjárkúgunum Breta og Hollendinga vegna uppgjörsins á þrotabúi Landsbankans.

Nýjustu skrifin af því tagi eru skrif dálakahöfundarins Matthew Lynn, sem skrifar fyrir Bloomberg fréttaveituna, sem fjallar aðallega um viðskiptamálefni og fylgst er með um allan heim.  Hann eggjar íslenska skattgreiðendur lögeggjan til að senda umheiminum skýr skilaboð í þjóðaratkvæðagreiðslunni á laugardaginn um að skattgreiðendur vilji ekki og eigi ekki, að taka á sig byrðar vegna glæfrareksturs örfárra óábyrgra bankamanna.

Hann tínir til mörg rök fyrir máli sínu, sem ríma algerlega við þau rök sem sett hafa verið fram af ýmsum færustu sérfræðingum, bæði íslenskum og erlendum, fyrir því að skattgreiðendur verði ekki settir í áratuga skattaþrældóm venga skuldbindinga, sem þeir hafa aldrei haft nokkuð með að gera, hvað þá stofnað til, eða gefið öðrum umboð til að stofna til í sínu nafni.

Það eina, sem getur komið í veg fyrir að íslenska þjóðin geti sent umheiminum skilaboð sín um að hún láti ekki fjárkúga sig í þessu máli, er undirlægjuháttur íslenskra stjórnvalda við kúgara sína, sem lýsir sér best í því, að nú er unnið hörðum höndum að því að reyna að koma í veg fyrir atkvæðagreiðsluna.

Verði það gert, eru það hrein svik við málstað íslenskra skattgreiðenda og íslenska ríkisstjórnin mun verða að athlægi um víða veröld.

Slíkt yrði afar slæmt veganesti fyrir Íslendinga inn í framtíðina.

Sendi skýr skilaboð með þjóðaratkvæðagreiðslu

Aldrei annað eins tækifæri, segir spámaðurinn Steingrímur J.

Í júnímánuði á síðasta ári kynnti Steingrímur J. besta samning, sem Íslendingar gætu hugsanlega náð vegna skulda einkabanka við Breta og Hollendinga.  Þetta var samningur sem félagar Steingríms og vinir, Svavar Gestsson og Indriði H. Þorláksson, höfður undirritað á glaðri stundu á fölstudagskvöldi, enda nenntu þeir ekki að hafa málið hangandi yfir sér fram yfir helgina, eins og Svavar Gestsson orðaði það, og var samningurinn sagður "stórglæsilegur" fyrir Íslendinga.

Í næstum níu mánuði hefur ríkisstjórnin reynt að troða þessum "stórglæsilega" samningi ofan í kok á þjóðinni, sem yfirleitt er ekki klígjugjarnt, en vegna þessa bita hefur hún kúgast allan tímann og er nú algerlega hætt að taka við meðalagjöf þessarra skottulækna.

Nú segir Steingrímur J., að akkúrat núna, fyrir næstu helgi, sé tækifæri lífsins fyrir Íslendinga að ná sínum hagstæðasta samningi við kúgarana, því eina tækifærið sé núna og muni aldrei koma aftur.  Þetta segir hann auðvitað til þess að losa kúgara sína undan niðurlægingunni sem þeir munu verða fyrir á laugardaginn, þegar þjóðin mun sýna þeim hvern hug hún ber til þeirra, sem reyna að berja hana til undirokunar, með hótunum og beinu ofbeldi.

Tækifæri þjóðarinnar til þess rennur upp á laugardaginn.

Það tækifæri gefst ekki aftur.

Fundur fyrir hádegi

Er fimmti hver Íslendingur breskur eða hollenskur innflytjandi?

Margir útlendingar hafa flutt til Íslands á undanförnum árum og flestir aðlagast ágætlega að íslenskum aðstæðum og orðið góðir og gegnir Íslendingar.

Niðurstaða skoðanakönnunarinnar um afstöðu manna til Icesavelaganna, sem kjósa á um á laugardaginn kemur, virðist sýna að fimmti hver Íslendingur séu splunkunýjir ríkisborgarar af breskum og hollenskum ættum, sem hvorki eru búnir að læra íslensku, né aðlagast landinu og öðrum íbúum landsins.

Aðra ályktun er ekki hægt að draga af skoðanakönnunni, því varla myndu 19% innfæddra íslendinga láta sér til hugar koma, að greiða lögunum atkvæði sitt.

Allir sem búa í landinu og greiða hér skatta, myndu aldrei láta sér detta neitt annað í hug, en svara spurningunni í skoðanakönnunni með öðru, en einu risastóru NEIi.

74% gegn Icesave-lögum

Niðurlæging samninganefndarinnar alger

Samninganefnd Íslendinga í Icesavemálinu situr á hótelherbergi einhversstaðar í London og bíður eftir því að Bretar kalli hana náðasamlegast til fundar við sig, en á meðan reyna þeir að dekstra kúgarana til að ræða nánar við sig um "gagntilboðið" við "besta tilboði" fjárkúgaranna.

Þessi samskipti fara fram í gegn um síma og tölvupósta, en í slíkum samskiptum er auðveldlega hægt að standa frá Íslandi og því gjörsamlega óskiljanlegt, að nefndin skuli láta ofbeldisseggina niðurlægja sig svona með því að gefa ekkert uppi um, hvort nokkurn tíma verði kallað á hana til ferkari beinna viðræðna.

Nefndin á að snúa heim umsvifalaust og láta þau boð út ganga um leið, að hafi þessir ofsækjendur íslenskra skattgreiðenda eitthvað frekar að segja í þessu efni, þá geti þeir sent fulltrúa sína til Íslands og síðan verði séð til, hvort nokkur muni tala við þá um annað en daginn og veginn.

Íslendingar geta ekki verið þekktir fyrir að láta niðurlægja sig og spotta lengur.

Óformleg samskipti við Breta

Engir skuldheimtumenn á eftir Jóhannesi í Bónus

Jóhannes í Bónus sedi frá sér fréttatilkynningu, þar sem hann segir að Mogginn sé að reyna að sverta mannorð sitt með ýmsum fréttum af fjármálabralli hans og fyrirtækjavefs hans og fjölskyldunnar.  Hann segir alrangt, að hann hafi verið að reyna að skjóta eignum undan, með því að flytja félag úr félagi og þaðan í enn annað félag.  Einnig heldur hann því fram að í frétt Moggans segi að hann sé á flótta undan skuldheimtumönnum, þó enginn annar geti lesið það út úr textanum.

"Hvort tveggja er rangt, enda eru engir skuldheimtumenn á eftir mér" segir Bónusbrallarinn í yfirlýsingunni og eftir öll þau hundraðamilljarða gjaldþrot, sem hann og fjölskyldan hefur staðið fyrir, þykir einhverjum það kannski vera með miklum ólíkindum, að enginn skuli telja sig eiga kröfur á þá Bónusfeðga.

Þetta er þó skiljanlegt í því ljósi, að feðgarnir hafa hælt sér af því opinberlega, að þeir hafi aldrei nokkurn tíma látið sér detta í hug, að ganga nokkursstaðar í persónulegar ábyrgðir fyrir nokkurri skuld og hafa því sín persónulega lúxuslíf algerlega út af fyrir sig.  Að vísu eru félög í þeirra eigu skrifuð fyrir öllum lúxusvillunum, sem þeir eiga, svo og þotu, skíðahöllum, skútum, snekkjum og hverju öðru sem nafni nefnist og þeir nota til persónulegra nota.

Þess vegna er afar skiljanlegt að engir skuldheimtumenn séu á eftir þeim feðgum persónulega.  Allir skuldheimtumenn landsins og víðar um lönd, eru hins vegar á eftir þrotabúum þeirra, til að reyna að lágmarka töp sín eins og hægt er.

Á meðan geta feðgarnir sent þeim tóninn, sem leyfa sér að segja frá öllu svínaríinu.

Jóhannes segir fréttina ranga