Úrræðalaus ríkisstjórn og ömurlegar jólagjafir

Það er með ólíkindum að lesa frétt um að ríkisstjórnin hafi lofað AGS því, í tengslum við þriðju endurskoðun efnahagsáætlunar sjóðsins og stjórnarinnar, að ekki muni verða boðið upp á frekari úrræði fyrir skuldug heimili, sem á næstunni munu lenda á uppboðum, þúsundum saman.  Fyrr í dag var bloggað HÉRNA um að til neyðarráðstafana þyrfti að grípa til að útvega þessum fjölskyldum húsaskjól, því varla ætlast ríkisstjórnin til þess að fólk sem missir íbúðir sínar, búi á götunni eða á stofugólfi ættingja sinna til frambúðar.

Í fréttinni má lesa þessi ótrúlegu skilaboð frá AGS:  "Í orðsendingu frá starfsmönnum sjóðsins er því fagnað að frestun nauðungaruppboða verði nú felld úr gildi. Hins vegar koma einnig fram áhyggjur vegna þess að stjórnvöld hafa ekki haft hemil á væntingum almennings um frekari skuldaúrræði.

Stjórnvöld eigi þannig að senda út sterk skilaboð þess efnis að ekki verði frekar komið til móts við skuldara með lagasetningum eða öðru."

Ráðherrar ríkisstjórnarinnar hafa þá verið að segja ósatt undanfarna daga, þegar þeir hafa boðað nýjar og róttækar aðgerðir til að koma til móts við fjölskyldur, sem eru að missa húsnæðið um þessar mundir og ekki síður á næstu mánuðum. 

Bæði lygar og úrræðaleysi hinnar hreinu og tæru vinstri stjórnar, sem kennir sig við norræna velferð, eru ömurlegar jólagjafir til þeirra barna og foreldra, sem lenda á götunni fyrir hátíðarnar.

Engin fleiri úrræði

Björgunarsveit fyrir heimilin

Steingrímur J. talar tungum tveim, eftir því hvort hann er í stjórn eða stjórnarandstöðu og það er neyðarlegt að hlutst á orð hans og fleiri þingmanna, sem þeir létu falla á meðan þeir voru í stjórnarandstöðu, miðað við hvernig talað er þegar stjórnarseta tekur við og má t.d. benda á hvernig Steingrímur talaði um AGS og Icesave á meðan hann var í minnihluta og svo hvernig hann talar um sömu hlutina núna.

Ríkisstjórnin virðist hafa þurft tæp tvö ár til að skilja, að gífurlegur fjöldi heimila í landinu er í verulegum kröggum og íbúðir þeirra munu verða seld á uppboðum á næstu mánuðum og fólk á öllum aldri mun lenda á götunni, eða upp á náð og miskunn ættingja, sem hugsanlega gætu hýst einhverja í svefnpokum á dýnum á stofugólfunum hjá sér um einhvern tíma.  Slíkt er þó auðvitað algerlega óásættanlegt og engin lausn fyrir fólk, sem lendir í þeirri ógæfu að missa heimili sitt ofan á aðra erfiðleika, t.d. atvinnuleysi.

Þegar fólk villist í óbyggðum, skip lenda í sjávarháska eða önnur óhöpp verða, er alltaf kallað á björgunarsveitir til aðstoðar og hafa þær unnið mikið og óeigingjarnt starf í gegnum tíðina og bjargað ótal mannslífum.  Nú þegar fjöldi manns lendir í ógæfu vegna skuldsetninga, sem engu máli skiptir í raun hvernig til eru komnar, og er að missa heimili sín, er ekki hægt að ætlast til að björgunarsveitir sjálfboðaliða geti komið þar til bjargar, heldur verður að ætlast til þess að ríkisvaldið og sveitarfélögin hafi frumkvæði að slíku, enda ber þeim lagaleg skylda til þess.

Íbúðalánasjóður hefur eignast mörg hundruð íbúðir á undanförnum mánuðum, en hefur ekki lagaheimild til að leigja þær út, enda lánastofnun og einbeitir sér að fjármögnun íbúðarkaupa.  Hins vegar gæti ríkið og ætti, að stofan leigufélag um þessar íbúðir, þannig að nýtt félag keypti þessar íbúðir af Íbúðalánasjóði og leigði þær síðan út til fólks, sem hefur misst eignir sínar og er á vergangi með börn sín.  Leigan yrði að vera í takt við leigu á almennum markaði, sem reiknast út frá þeim kosnaði, sem húseigandinn leggur út vegna hins leigða og nýtt ríkisfélag ætti að vera hrein viðbót við leigumarkaðinn, en ekki sett til höfuðs einkaaðilum á þeim markaði.

Þegar neyð ríður yfir, verður að grípa til neyðarráðstafana og ekki hika í mörg ár, eins og því miður er staðreyndin með núverandi ríkisstjórn.

Líta mótmælin öðrum augum nú

Skríllinn haldi sig fjarri

Jóhanna Sigurðardóttir, forsætisráðherra, heldur stefnuleysisræðu sína á Alþingi í kvöld og verður útvarpað og sjónvarpað frá þinginu á meðan umræður um getuleysi ríkisstjórnarinnar fer fram.  Ekki er búist við miklum eða stórum tíðindum frá Jóhönnu að þessu sinni, frekar en áður, enda hefur hún margsýnt vangetu sína til að stýra ríkisstjórninni og aðrir ráðherrar því verið eins og höfuðlaus og hugmyndasnauður her, sem ekki hefur haft nokkra getu til að takast á við ástandið í þjóðfélaginu eftir banka- og efnahagshrunið. 

Landinu er reyndar stjórnað af AGS og ráðherrarnir virðast eingöngu vera sendisveinar starfsmanna sjóðsins, án þess þó að vilja viðurkenna það opinberlega, nema þegar þeir lenda í alvarlegum vandræðum með að svara fyrir sig, þá er gjarnan gripið til þess að segja, að svona vilji AGS hafa hlutina.

Boðað hefur verið til mótmæla við Alþingishúsið á meðan að umræður um stefnuleysisræðuna standa yfir og er fólk hvatt til að mæta með "áhöld sem heyrist vel í" og skapa þannig nógu mikinn hávaða til að trufla störf þingsins.  Mótmæli gegn því ástandi sem ríkir í þjóðfélaginu og getuleysi ríkisstjórnarinnar til að takast á við það, eru sjálfsögð en mega ekki ganga svo langt að þau eyðileggi starfsfrið þingsins og hvað þá að skríll notfæri sér ástandið til að grýta fólk og fasteignir með alls kyns óþverra, sem bæði valda hættu á líkamsmeiðingum og kostnaðarsömu tjóni á eignum.

Vonandi heldur skríllinn sig fjarri Austurvelli í kvöld og ekki síst grímuklæddur uppvöðslulýður, sem sækir sér fyrirmyndir að klæðnaði til glæpakvikmynda og erlendra hryðjuverkamanna.  Svoleiðis skríll, sem eingöngu mætir til mótmælaaðgerða til að fremja skemmdarverk í þeim tilgangi að hleypa ástandinu upp í átök við lögregluna, setur ljótan blett á annars eðlileg og réttmæt mótmæli.

Vonandi fara mótmælin í kvöld friðsamlega fram og án þátttöku skrílsins, sem mætir á vettvang í þeim eina tilgangi að hleypa málum í bál og brand.

 

„Tunnumótmæli“ við stefnuræðu

VG og Samfylkingarþingmenn ómerkilegastir í heimi?

Það er alvet rétt hjá Geir H. Haarde að stjórnmálamenn báru ekki ábyrgð á efnahagskreppunni sem við hefur verið að kljást í heiminum frá árinu 2008, heldur óábyrgum rekstri banka, annarra fjármálastofnana og sumsstaðar, eins og t.d. á Íslandi, hreinlega glæpsamlegum verkum eigenda og stjórnenda bankanna, sem í flestum tilfellum voru einnig eigendur allra stærstu fyrirtækja landsins, sem þeir hreinsuðu innanfrá af öllum fjármunum, alveg eins og bankana.

Vegna glæpsamlegrar hegðunar þessara banka- og fyrirtækjaeigenda varð kreppan mun dýpri hér á landi en víðast annarsstaðar, líklega að sumum Eystrasaltslandanna undanskildum, en þó eru ekki öll lönd búin að bíta úr nálinni vegna bankanna í sínum löndum, t.d. Írland, en þar þrefaldaðist fjárlagahalli ríkissjóðs í einu vetvandi vegna ábyrgðar sem írska ríkið tók á sig vegna eins af bönkum landsins.

Engum hefur neins staðar í veröldinni dottið í hug að ásaka stjórnvöld landanna um að bera ábyrgð á bankakrepppunni, með einni undantekningu þó, sem er á Íslandi, en þar hefur lýðskrumurum úr VG tekist að ljúga því að almenningi, sem trúir, að bankahrunið og afleiðingar þess séu nokkrum stjórnmála- og embættismönnum að kenna.  Þessi áróður VG hefur svo verið studdur af nokkrum fleirum jafn óábyrgum aðilum og vegna kunnáttu þessara aðila í hjarðhegðunarstjórnun, hefur þeim tekist að afla þessum tilhæfulausa áróðri talsverðs fylgis meðal almennings.

Þó nýjar ríkisstjórnir hafi tekið við völdum í mörgum löndum, dettur engum í þessum nýju stjórnum í hug, að stefna fyrri stjórnvöldum fyrir dómstóla vegna bankakreppunnar og ekki er seðlabönkum þjóðanna kennt um heldur, en í einstaka landi er fjármálaeftirlitinu legið á hálsi fyrir slælegt eftirlit með bankakerfunum, án þess að eftirlitunum sé kennt um hvernig fór.

Íslendirngar skera sig auðvitað frá öðrum þjóðum í þessu efni, eins og svo mörgum öðrum.  Eins og í svo mörgu öðru, er þetta hreint ekkert til að vera stoltur af, þvert á móti ætti þjóðin að skammast sín fyrir þessa afstöðu og langmest ætti hún að skammast sín fyrir þá þingmenn, sem samþykktu að færa íslenskt réttarfar niður á það stig sem tíðkaðist í Sovétríkjunum og tíðkast enn í Kína, Norður-Kóreu og nokkrum öðrum löndum.

 

Ekki sekur frekar en Brown eða Bush

Hvað kostaði Péturskirkjan í Róm?

Íbúum Fjallabyggðar er hér með óskað til hamingju með að í dag voru Héðinsfjarðargöngin opnuð með pompi og prakt og framvegis verða aðeins 15 kílómetrar á milli miðkjarna vestur- og austurbæjar Fjallabyggðar og styttist þar með úr um 60 kílómetrum yfir sumarmánuðina, en úr 180 kílómetrum að vetrarlagi.

Til samanburðar má nefna að þessir fimmtán kílómetrar samsvara vegalengdinni úr Grafarvogi og vestur á Granda í Reykjavík og því hægt að gera sér í hugarlund hverning Grafarvogsbúanum hefði þótt það, að þurfa að fara Þingvallahringinn í hvert sinn sem hann hefði þurft að fara frá heimili sínu og vestur á Granda að vetrarlagi.  Þetta er því gríðarleg samgöngubót og í raun forsenda þess að Siglufjörður og Ólafsfjörður geti virkað sem eitt sveitarfélag, með þeirri hagræðingu sem því fylgir.

Einnig er alveg víst að þessi nýja tenging mun stórauka freðamannastraum um Tröllaskaga, þar sem nú verður hægt að fara hringferð um skagann í stað þess að Siglufjörður var endastöð vestan á skaganum og Ólafsfjörður að austanverðu.  Í bónus fæst svo aðgangur að hinum mikilfenglega Héðinsfirði, sem afar fáir hafa augum litið fram að þessu.

Reykvíkingar horfa mikið á kostnaðinn við þessi göng og finnst þetta mikið bruðl í þágu fárra, en sannleikurinn er sá að þessi samgöngubót mun nýtast öllum Íslendingum, sem ferðast munu um landið í framtíðinni ásamt þeim síaukna fjölda ferðamanna sem heimsækja landið.

Göngin eiga eftir að þjóna sínu hlutverki um mörg hundruð eða þúsundir ára og enginn mun spyrja að því eftir hundrað ár og enn síður eftir fimm hundruð, hvað þessi göng hafi kostað.  Spyr nokkur um það núna hver byggingakostnaður Péturskirkjunnar í Róm hafi verið á sínum tíma?

Spyr yfirleitt nokkur um kostnað vegna menningarverðmæta fortíðarinnar?

Búið að opna Héðinsfjarðargöng

Er Steingrímur J. loksins að kveikja?

Eitthvað örlítið virðist vera að rofa til í höfði Steingríms J., því hann sýnist loksins hafa uppgötvað það í mótmælunum í dag, að fólk væri óánægt með ástandið í þjóðfélaginu og vildi aðgerðir til aðstoðar skuldugum heimilum.  Að vísu hefur þessum kröfum verið haldið á lofti í meira en eitt og hálft ár, en ríkisstjórnin hefur fram að þessu haldið að fólk væri bara að grínast með þessi mál.

Steingrímur segir að líklega sé fólkið ekki að mótmæla ríkisstjórninni, þó það sé að krefjast afsagnar stjórnarinnar og nýrra þingkosninga.  Það heldur Steingrímur að sé alls ekki í raun vantraust á ríkisstjórnina, enda sé fólkið bara óánægt með skuldastöðuna, en ekki ráðherrana. 

Nú þegar styttist í tveggja ára afmæli hrunsins er Steingrímur J. þó að byrja að kveikja á þeim vandamálum, sem almenningur er að glíma við í landinu og batnandi manni er best að lifa.  Eftir því sem skilningur Steingríms eykst, fer hann kannski að sjá að atvinnuleysi er eitt mesta böl, sem vinnufús maður lendir í og atvinnuleysið er undirrót vanda fjölda heimila og hefur rekið þau út í vanskil og gjaldþrot.

Vonandi tekur ekki tvö ár í viðbót fyrir Steingrím að öðlast fullan skilning á þessum vandamálum.

Óánægja vegna skuldavanda

Bankarnir verði rannsakaðir

Starfsemi bankanna eftir endurreisn þeirra hefur verið þoku hulin og í raun veit enginn eftir hvaða reglum, ef nokkrum, þeir starfa í sambandi við skuldauppgjör einstaklinga og fyrirtækja.  Fyrirtæki eru látin lifa og deyja eftir einhverju lögmáli, sem enginn skilur og skuldir eru afskrifaðar svo tugum milljarða nemur hjá sumum, á meðan önnur fyrirtæki eru sett í þrot fyrir tiltölulega litlar skuldir.

Sama á við um einstaklinga, enginn veit hvort kunningsskapur ræður þar einhverju um afgreiðslu mála, en heyrst hafa raddir um einkennilegar móttökur sem skuldarar hafa fengið hjá lánastofnunum.  Í einhverjum tilfellum hafa bankarnir hert innheimtuaðgerðir sínar og jafnvel knúið fólk í gjaldþrot, um leið og þeir hafa frétt af því, að viðkomandi hafi leitað til Umboðsmanns skuldara og þannig gert möguleikana á skuldaaðlögun að engu.  Slík framkoma af hálfu bankanna er algerlega óverjandi.

Nú eru að birtast fréttir af því að tvöþúsunogsexhundruð milljónir króna hafi verið afskrifaðar af félagi í eigu eins stöndugasta útgerðarfélags landsins, allir vita af afskriftum vegna fyrirtækja útrásarvíkinga, Jón Ásgeir á ennþá lúxusíbúðir austan hafs og vestan, ásamt skíðahöll, Bakkabræður halda öllu sínu, þar á meðal skíðahöll, eins og Jón Ásgeir, Pálmi í Iceland Express kemst upp með að stinga fyrirtækinu undan gjaldþroti Fons, ásamt flugfélaginu Astereus og heldur áfram og útvíkkar rekstur þeirra og engum virðist þykja neitt athugavert við það.

Svona mætti lengi telja og því er reiði almennings, sem stigmagnast, afar skiljanleg og til þess að fá einhvern botn í vinnubrögð lánastofnana verður að skipa sérstaka rannsóknarnefnd til að fara ofan í starfsemi þeirra eftir hrun, ásamt því að rannsaka störf skilanefnda gömlu bankanna frá árinu 2008.

Það er ekki nóg að gera upp tímann fyrir hrun, það þarf ekki síður uppgjör á það sem hefur verið að gerast eftir það.

Réðist inn í Landsbankann

Skríllinn mættur á Austurvöll

Samkvæmt fréttum eru nokkur hundruð manns á Austurvelli að mótmæla við þingsetninguna og í hópnum eru greinilega nokkrir upphlaups- og ofstopamenn, því strax í upphafi mótmælanna voru rúður brotnar í Dómkirkjunni og eggjum, tómötum og einhverju fleiru var kastað í þingmenn á leið þeirra frá Alþingishúsinu í kirkjuna.  DV segir frá því, að m.a. hafi eggi verið kastað í höfuð Jóhönnu Sigurðardóttur, forsætisráðherra, og eins mun hafa verið púað á forsetann, sem a.m.k. til skamms tíma var einn allra vinsælasti maður þjóðarinnar.

Jafn sjálfsögð og friðsöm mótmæli eru, á að fordæma með öllu skrílslæti, uppþot og ofbeldi tengd þeim, en ofstopamenn eru gjarnir á að nýta sér slíkar aðstæður til óhæfuverka og reyna að réttlæta ofbeldishneigð sína og ribbaldahátt með því að illvirkin séu framkvæmd í mótmælaskyni við eitthvert málefni, ríkisstjórn á hverjum tíma, eða bara hverju sem mótmælt er hvert sinn.

Sem betur fer er óþjóðalýðurinn sem fyrir skrílslátunum stendur aðeins lítið brot þeirra sem mæta til mótmæla, en setja hins vegar ljótan svip á ástandið, hvar sem hann blandar sér í fjöldann.

Eggjum kastað í alþingismenn

Úr upplausn í algjört öngþveiti?

Einar Mar Þórðarson, stjórnmálafræðingur, telur að stjórnmálaflokkarnir muni ekki vilja nýjar kosningar á næstunni, vegna hræðslu um að fram komi nýjir framboðslistar í anda Besta flokksins, enda hafi óvenju margir verið óákveðnir í síðustu skoðanakönnun, um hvað þeir myndu kjósa í næstu kosningum.

Það er í sjálfu sér skiljanlegt, að miðað við fordæmið sem við öllum blasir í stjórn Reykjavíkurborgar núna, séu menn ekki áfjáðir í að fá álíka lista og Besta flokkinn inn á Alþingi, sem er miklu merkilegri og þýðingarmeiri samkoma en sveitarstjórnin í höfuðborginni.  Alþingi er mikilvægasta og merkasta stofnun lýðveldisins og þangað eiga ekki að veljast aðrir en úrval bestu sona og dætra þjóðarinnar, þó nú um stundir njóti Alþingi ekki þeirrar virðingar, sem það á skilið.

Þyki fólki að nú ríki óvissa og ákveðin upplausn í þinginu, þá getur getur lausnin á þeim vanda varla verið að búa til enn meiri ringulreið með því að kjósa í staðinn inn á þingið Gnarrara og aðra álíka vanhæfa einstaklinga til að setja þjóðinni lög til að lifa eftir.  Það sem vantar aðallega núna, er starfhæf ríkisstjórn, en bæði Jóhanna og Steingrímur haf sýnt að þau hafa engin tök á landsstjórninni, enda flestir sem bundu vonir við þeirra flokka, löngu gengnir af þeirri trú.

Ekki er ólíklegt, að stjórnin springi á limminu við afgreiðslu fjárlaga fyrir næsta ár og verður að mynda nýja ríkisstjórn hið allra fyrsta og best væri að núverandi þingmenn öxluðu þá ábyrgð, því ekki er vænlegt að boða til kosninga um miðjan vetur og láta landið verða algerlega stjórnlaust í nokkra mánuði fram að kosningum og fyrst þar á eftir, á meðan ný stjórn væri mynduð.

Sú upplausn sem nú ríkir í stjórn landsins og þjóðfélaginu öllu verður ekki leyst með algerri ringulreið.

„Skíthræddir“ við nýtt framboð