Forsetinn brúi dal milli þings og þjóðar

Forseti Íslands, Ólafur Ragnar Grímsson, sendi frá sér yfirlýsingu í tólf liðum, sem endaði svo:

"10. Það verður best gert með því að þjóðin fái í hendur þann rétt sem henni er veittur í stjórnarskrá lýðveldisins og meti lagafrumvarpið í þjóðaratkvæðagreiðslu.

11. Ég hef því ákveðið í samræmi við 26. grein stjórnarskrárinnar að staðfesta ekki lagafrumvarp um breytingu á útvarpslögum og samkeppnislögum og vísa því á þann hátt í dóm þjóðarinnar. Samkvæmt stjórnarskránni skal sú þjóðaratkvæðagreiðsla fara fram „svo fljótt sem kostur er."

12. Í ákvörðun minni felst hvorki gagnrýni á Alþingi né á ríkisstjórn og ekki heldur efnisleg afstaða til laganna sjálfra. Eingöngu sú niðurstaða að farsælast sé fyrir okkur Íslendinga að þjóðin fái tækifæri til að kveða upp sinn dóm. Við búum að stjórnskipan, þar sem forseti Íslands og aðrir kjörnir fulltrúar sækja vald sitt og umboð til hennar. Þjóðin hefur samkvæmt stjórnarskránni síðasta orðið."

Við fyrstu sýn, gæti þetta verið yfirlýsing vegna laganna um ríkisábyrgð á Icesaveskuldum Landsbankans, en svo er ekki, því þessi einstaka ákvörðun hans er frá 2. júní 2004 og var gefin út í tilefni af samþykkt fjölmiðlalaga, og má sjá ritsmíðina í heild sinni, hérna

Miðað við ríkisábyrgðina, nýsamþykktu, vegna skulda Landsbankans, voru fjölmiðlalögin smámál, en vegna vináttu sinnar við Bónusveldið, framkvæmdi Ólafur Ragnar þann einstaka gjörning, að neita lögum frá Alþingi staðfestingar.  Hafi honum fundist að gjá væri milli þings og þjóðar í því smámáli, hlýtur hann að meta það svo, að heill dalur sé til að brúa milli þings og þjóðar nú.

Ólafur Ragnar getur notað textann frá 2004 lítið breyttan, við höfnun sína vegna ríkisábyrgðarinnar.

Hvattur til að synja Icesave

Erfið staða Íbúðalánasjóðs

Útlit er fyrir að Íbúðalánasjóður tapi 3,5 milljörðum króna á gjaldþrotum Spron og Straums og kemur þá þetta tap til viðbótar við útlánatöp sjóðsins sjálfs, sem hljóta að vera töluverð, án þess að það komi sérstaklega fram í fréttinni.

Eigið fé Íbúðalánasjóðs var í júnílok að upphæð 13.748 milljarðar króna, en við þetta lækkar það í 10.248 milljarða, eða lækkar úr 4,3% í 3,2%, sem verður að teljast stórhættulega lítið hlutfall.  Markmið Íbúðalánasjóðs er að þetta hlutfall sé yfir 5%, þannig að eftir þessa afskrift vegna þessara banka, vantar tæpa sex milljarða króna til að ná því markmiði.  Miðað við bókfærðan hagnað á fyrstu sex mánuðum ársins 2009 og engin frekari útlánatöp, mun það taka sjóðinn meira en sex ár, að ná 5% markinu.

Nýendurreistu bankarnir miða við að eiginfjárhlutfall verði að minnsta kosti 12%, þannig að 3,2% eiginfjárhlutfall Íbúðalánasjóðs hlýtur að vera hreint skelfilega lágt í því ástandi, sem nú ríkir í fjármálum heimila landsins og þeirri tapáhættu, sem sjóðurinn er í vegna útlána.

Þetta er vandamál, sem ríkisstjórnin ætti að hafa meiri áhyggjur af, en sölu á minnihluta hlutafjár í HS Orku.

Íbúðalánasjóður tapar á gjaldþrotum

Farsæl lausn

Samkeppnisstofnun úrskurðaði að Orkuveita Reykjavíkur mætti ekki eiga stærri hlut en 10% í HS Orku, en áður hafði OR gert samning við Hafnafjarðarkaupstað um kaup á hlut kaupstaðarins í fyrirtækinu.  OR vildi losna undan samningnum við Hafnfirðingana, en þeir knúðu söluna til OR í gegn, samt sem áður og settu þar með OR í þá stöðu, að verða að finna kaupanda að eignarhlutnum með öllum ráðum.

Aðeins eitt tilboð barst í eignarhlutinn, þ.e. frá kanadíska fyrirtækinu Magma Energy, og verður því að öllum líkindum tekið, eftir að Steingrímur J. gafst upp á að reyna að ríkisvæða fyrirtækið að nýju, eða réttara sagt, að reyna að ríkisvæða lífeyrissjóðina í þessum tilgangi.

Ríkissjóður á fullt í fangi með þau fyrirtæki, sem hann neyðist til að yfirtaka í því efnahagsástandi, sem nú ríkir, þó ekki sé verið að kaupa upp fyrirtæki fyrir tugi milljarða, sem einkaaðilar hafa áhuga og getu til að reka.

Aldrei hefur verið brýnna, en einmitt nú, að laða erlenda fjárfestingu til landsins og ef þessi viðskipti verða til að vekja athygli einhverra erlendra fjárfesta á landinu og möguleikunum hérlendis, verður þessi sala til mikils góðs.

Magma fær hlut Orkuveitunnar í HS Orku

Svíar alltaf til fyrirmyndar

Nú berast þær fréttir frá Svíaríki, að setja eigi nýjar reglur um vinnupásur þar í landi, eða eins og segir í fréttinni:  "Frá og með 1. maí næstkomandi mega opinberir starfsmenn hjá Stokkhólmsborg ekki reykja í vinnutímanum. Þeir mega hins vegar reykja í hádegishléinu þar sem það er ekki greiddur vinnutími."

Þar sem alltaf má treysta á Svía í góðu fordæmi, hljóta þeir fljótlega að banna ýmislegt fleira, þar sem það er ekki greiddur vinnutími.  Nokkur atriði, sem hljóta að koma fljótlega til skoðunar eru t.d:  Klósettferðir, símtöl til mömmu, pabba, eiginkonunnar, eiginmannsins, barnanna og ömmu, allar verslana- og bankaferðir, eða yfirleitt allar persónulegar hugsanir og allt annað, hverju nafni sem nefnist, sem ekki telst til nauðsynja fyrir greiddan vinnutíma.

Hér eftir verður allt, nema vinnan sjálf, framkvæmt í hádegishléinu, þar sem það er ekki greiddur vinnutími.  Allir geta séð hvílíkur sparnaður felst í svona ráðstöfunum, enda á fólk auðvitað ekki að vera að slóra neitt í vinnutímanum.

Þetta eru menn búnir að uppgötva víðar en í Svíþjóð, en illar tungur kalla slíkt fyrirkomulag barnaþrælkun, eða öðrum slíkum ónefnum, en Svíar hafa auðvitað ekki áhyggjur af slíku.

Í Svíþjóð ríkir norrænt velferðarkerfi.

 

Reykpásur bannaðar

Stjórnin verður varla langlíf

Fyrstu fréttir frá Hollandi eru þær, að þingmenn þarlendir telji fyrirvarana við ríkisábyrgðina óásættanlega og að þeir kalli á nýja samninga.  Formleg viðbrögð stjórnvalda í Hollandi og Bretlandi hafa ekki ennþá komið fram.  Fari svo, að samningar verði teknir upp aftur, er lágmarkskrafa, að alvöru samninganefn verði sett í málið, með alla helstu sérfræðinga á þessu sviði innanborðs og til aðstoðar.  Svavar Gestsson, í umboði Steingríms J., hefur nú þegar sannað óhæfni sína og hefur unnið þjóðinni stórkostlegt ógagn, sem erfitt verður að bakka útúr.

Hvað sem verður um aftsöðu Breta og Hollendinga til ríkisábyrgðarinnar, er ríkisstjórnin svo ósamsæð og sundurlyndið svo mikið í einstökum málum, að vandséð er hvernig hún á að lifa veturinn af.  Framundan er frágangur fjárlaga og og þar með svo gríðarlegur niðurskurður í rekstri ríkisins, sem og nýjar skattahækkanir á einstaklinga, að stjórnarflokkarnir munu varla koma sér saman í þeim efnum, ferkar en í öðrum erfiðum málum.

Steingrímur J. á í erfiðleikum með VG arm Ögmundar í öllum málum og engum þarf að detta í hug að formaður BSRB (í leyfi) verði leiðitamur við niðurskurð ríkisfjármálanna og uppsagnir umbjóðenda sinna í BSRB.

Steingrímur J. sagði í útvarpinu í gær, að framundan væri langur og strangur vetur, sem yrði öllum afar erfiður.

Þetta eru þau huggunarorð, sem eiga að telja kjark og þor í þjóðina.

Víki verði fyrirvörum hafnað

Landsliðið til sóma

Landslið Íslands í knattspyrnu kvenna hefur staðið sig með mikilli prýði í undankeppninni að EM og í mótinu sjálfu, þó leikirnir tveir, gegn Frökkum og Norðmönnum, hafi tapast.  Í Frakkaleiknum létu stelpurnar dómarann fara í taugarnar á sér og urðu óöruggar vegna þessarar lélegu dómgæslu, sem bitnaði nánast eingöngu á íslenska liðinu.  Á köflum léku íslensku stelpurnar stórvel og ekki síður í leiknum gegn Noregi, en sá leikur hefði unnist með smá heppni.  Raunar unnu Norðmenn hann með smá heppni, því íslenska liðið spilaði ekkert minni gæðaknattspyrnu en það norska.

Síðasti leikurinn, gegn Þýskalandi á sunnudag, verður vafalaust skemmtilegur og stelpurnar geta mætt afslappaðar til leiks, þar sem vonin um milliriðil er líklega úr sögunni.  Þýsku vélmennin hafa sýnt mikinn styrk í keppninni og óraunhæft er, að ætlast til að íslensku stelpurnar vinni þær, enda vantar þær reynslu af svona stórmótum, en Þjóðverjarnir hafa hins vegar mikla reynslu af því að sigra á slíkum mótum og gera það vafalaust einnig nú.

Nú, að þessu móti loknu, er bara að snúa sér að næsta stórmóti, sem er HM og takmarkið verður auðvitað að komast í lokakeppnina.  Íslensku stelpurnar hafa sýnt og sannað, að þær eiga fullt erindi á HM og með meiri reynslu af stórmótum, munu þær komast sífellt lengra í slíkum keppnum.

Áfram Ísland.

EM: Reynsluleysið varð okkur að falli

"Fyrirvararnir stórbættu þetta mál" segir Ögmundur um þrælalögin

Ögmundur Jónasson, heilbrigðisráðherra, var eindreginn andstæðingur ríkisábyrgðarinnar vegna Icesaveskulda Landsbankans og lá ekki á þeirri skoðun sinni, að um algeran þrælasamning væri að ræða, sem aldrei skyldi samþykkja.  Félagi hans í VG og ríkisstjórninni, Steingrímur J., var á allt annarri skoðun og lét ekkert tækifæri ónotað, til þess að dásama samninginn, sem félagar hans, Svavar Gestsson og Indriði H. Þorláksson, gengu frá í flýti á föstudagskvöldi, áður en þeir skáluðu síðan við þrælakaupmennina frá Bretlandi og Hollandi.

Ögmundur beygði sig undir þrælalögin, eftir að Alþingi var búið að reyna í 10 vikur að berja saman fyrirvara við ríkisábyrgðina, til þess að reyna að draga úr áþján íslendinga í þrælahaldinu.  Í Tyrkjaráninu var tvö- til þrjúhundruð manns rænt og flutt í "Barbaríið", eins og það var kallað í þá daga, en þar var fólkið selt í þrældóm.  Nú er Ísland gert að Barbaríi fyrir Breta og Hollendinga og Íslendingar látnir þræla fyrir þessa nýju húsbændur í sínu eigin heimalandi.

Þó fyrirvararnir hafi stórbætt málið, eins og Ögmundur segir, verður Barbaríið lítið léttbærara fyrir þá sem þar þurfa að þræla næstu áratugi fyrir þrælahaldarana, bresku og hollensku.

 

Ögmundur er ekki vonsvikinn

Jóhanna viðurkennir klúðrið

Jóhanna, meintur forsætisráðherra, og Steingrímur J., hafa fram að þessu varið þrælasamninginn sem skrifað var undir við Breta og Hollendinga, þann sem Svavar Gestsson og Indriði H. Þorláksson gerðu í þeirra umboði.  Þau hafa alltaf haldið því fram, að samningurinn væri vel við unandi fyrir Íslendinga og ekki yrði sérstakt vandamál fyrir þjóðina að standa undir honum.

Vegna fyrri framgöngu meints forsætisráðherra í málinu, er rétt að verkja sérstaka athygli á þessum orðum hennar, úr viðtali við mb.is:  ""Við förum fram á við Hollendinga og Breta að þeir sýni okkur þann skilning að fallast á þessa umgjörð, sem snýr fyrst og fremst að fullveldi landsins og efnahag þjóðarinnar til framtíðar. Það er ekki síður til hagsbóta fyrir Hollendinga og Breta en fyrir okkur að skuldaþol þjóðarinnar og skuldabyrði verði með þeim hætti að við getum staðið undir þessum skuldbindingum,“ segir Jóhanna."

Með þessu viðurkennir Jóhanna, að samningurinn, án fyrirvaranna við ríkisábyrgðina, hefði orðið slíkur klafi á þjóðinni, að hún hefði aldrei getað staðið undir honum og jafnvel glatað sjálfstæði sínu.  Vonast hún til að Bretar og Hollendingar hafi skilning á því, að það sé þeirra hagur, að blóðmjólka kúna ekki svo, að hún drepist.

Ríkisstjórn hefur aldrei klúðrað nokkru máli, með jafn hrikalegum afleiðingum fyrir þjóð sína, og þessi ríkisstjórn er að gera í þessu máli.

Það er óþekkt í nútímanum, að ríkisstjórn selji þjóð sína í þrældóm til annarra ríkja.

 

Ræða við Breta og Hollendinga

Jóhanna snýr öllu á hvolf

Jóhanna Sigurðardóttir, meintur forsætisráðherra, sneri öllu á hvolf í ræðu sinni um ríkisábyrgðina á Icesave skuldum Landsbankans.  Í fyrsta lagi sagði hún að allt of mikið hefði verið gert út göllum samningsins, sem hún hefur alltaf sagt, ásamt Steingrími J., að væri sá besti, sem mögulegur væri.  Ef samningurinn var svona góður, til hvers var þingið þá að eyða tíu vikum í að reyna að finna leiðir til þess að bjarga klúðrinu?

Einnig sagði Jóhanna, að aldrei í sögu Alþingis hefði nokkurt mál verið kynnt og rætt á jafn opinskáan og gegnsæjan hátt og þetta mál.  Það er reyndar ekki ríkisstjórninni að þakka, því hún lagði málið upphaflega þannig fram, að þingið átti að greiða atkvæði um ríkisábyrgðina án þess að fá að sjá samninginn, hvað þá að lesa hann.  Bæði samninginn og öll fylgigögn þurfti að toga út úr ríkisstjórninni með töngum og reyndi hún endalaust að fela sig bak við það, að þetta væri allt saman trúnaðarmál.

Vitleysisgangur ríkisstjórnarinnar í þessu máli er með endemum.   Fyrst er sett algerlega vanhæf samninganefnd í málið, síðan er reynt að leyna hennar lélegu niðurstöðu og fela öll gögn varðandi málið, þá er hörfað í það vígi, að samningurinn sé vel viðunandi og nú er reynt að blekkja þjóðina með því að ríkisstjórnin hafi beitt sér fyrir fyrirvörunum, sem nú eru settir við þrælasamninginn.

Það sem er rétt í þessu, er að í fyrsta sinn í sögunni tók Alþingi völdin af ríkisstjórninni og reyndi að bjarga því sem bjargað varð.  Því miður situr þjóðin í súpunni, eftir sem áður.

10 vikna umfjöllun að ljúka

Bakari hengdur fyrir smið

Það er merkilegt að nokkrir mótmælendur skyldu beina mótmælum sínum að því, að reyna að hindra viðtal blaðamanns mbl.is við Hannes Hólmstein Gissurarson, í stað þess að láta ekkert trufla sig frá aðalatriði málsins, sem var að mótmæla samþykkt Alþingis á ríkisábyrgð vegna Icesave skulda Landsbankans.

Þó Hannes hafi haft umdeildar skoðanir á efnahagsmálum undanfarna áratugi, var hann hvorki banka- eða útrásarvíkingur, en það voru þeir, sem komu þjóðinni í þann efnahagsskít, sem hún er nú djúpt sokkin í.  Þó Hannes hafi barist fyrir frelsi á öllum sviðum og ekki síst í viðskiptum, er ekki vitað til þess að hann hafi varið glæpastarfsemi á þeim vettvangi.

Það voru ekki skoðanir Hannesar eða hans hugsjónir, sem réðu ferðinni í efnahagslífinu undanfarin ár, heldur byggðist kerfið fyrst og fremst upp eftir regluverki ESB í gegnum þátttöku Íslands í Evrópska efnahagssvæðinu og eins og allir vita, verða Íslendingar að taka tilskipanir ESB inn í sína löggjöf.

Mótmæli verða að beinast í réttar áttir. 

Aðsúgur að Hannesi Hólmsteini