Gaddafí á Alþingi

Utandagskráumræða mun verða á Alþingi á morgun þar sem ræða á stjórnun Gaddafís í Líbíu og meðferð hans á þegnum sínum. Össur Skarphéðinsson, utanríkisráðherra, mun þar verða til svara, en málshefjandi er Gunnar Bragi Sveinsson, þingmaður Framsóknarflokksins.

Þingmenn og ríkisstjórn Íslands hafa ekki getað stjórnað sínu eigin landi almennilega undanfarið og frá Alþingi hafa hver meingölluðu lögin á fætur öðrum verið afgreidd og mörg hver í andstöðu við stjórnarskrána, að ekki sé minnst á klúðrið við að reyna að koma saman hópi manna til að gera tillögur um stjórnarskrárbreytinga.

Óþarft er að rekja aðgerðir ríkisstjórnarinnar gegn eigin þegnum, svo sem með því að berjast með oddi og egg gegn hvers konar atvinnuuppbyggingu í landinu, sem aftur magnar atvinnuleysið og brottflutning fjölskyldufólks úr landinu.

Á meðan Alþingi og ríkisstjórn geta ekki stjórnað skammlaust heima fyrir, ætti þingið ekki að gera sjálft sig að athlægi með afskiptum af málefnum annarra ríkja, jafnvel þó þeim sé stjórnað af harðstjórum og illmennum.

Dettur einhverjum í hug að afskipti Alþingis veki önnur viðbrögð hjá ráðamönnum í Líbíu en hæðnishlátur.

Það eru sömu viðbrögðin og þessar umræður vekja hér á landi.

Rætt um Gaddafí á Alþingi

Ólöglegt verðsamráð?

Í öllum verðkönnunum reynist Bónus vera með lægst heildarverð á þeim vöruliðum sem kannaðir eru í hvert skipti og er í raun ekkert nema gott um það að segja, kæmu ekki upp í hugann spurningar um það, hvaða aðferðum Bónus notar til að verðleggja vörur sínar.

Sjálfur versla ég nánast eingöngu í Krónunni á Bíldshöfða og nánast í hvert einasta skipti sem þangað er komið, hvenær dags sem er og hvaða dag sem er utan Laugardaga og Sunnudag, er þar staddur starfsmaður frá Bónus með verðskanna og afritar þau verð sem Krónan býður sínum viðskiptavinum.  Sjálfsagt er sömu sögu að segja um aðrar verslanakeðjur, þ.e. að Bónus sé einnig með starfsmenn þar til verðkönnunar.

Í verðkönnunum kemur svo í ljós að í mjög mörgum tilfellum er vöruverð einni krónu lægra hjá Bónusi en Krónunni, þannig að augljóst er að Bónus stillir sínum verðum eftir verðum keppinautanna, en ekki eftir eigin útreikningum miðað við sitt innkaupsverð og annan kostnað.

Í ljósi umræðna um ólögleg verðsamráð og markaðsráðandi stöðu fyrirtækja vaknar sú spurning hvort svona aðferðir við verðlagningu söluvöru sé eðlileg, jafnvel þó ekki sé um eiginlegt samráð að ræða heldur einhliða njósnir um útsöluverð keppinautanna.

Að minnst kosti getur þetta varla kallast eðlileg samkeppni.

 

Bónus oftast með lægsta verðið

Icesavegrýlan að missa tennurnar?

Már Guðmundsson, Seðlabankastjóri, hefur verið dyggur þjónn Jóhönnu, Steingríms J. og Icesavegrýlunnar og tekið undir svartagallsrausið um allt myndi fara í bál og brand, verði Icesavelögin felld úr gildi í þjóðaratkvæðagreiðslunni og hingað til lands myndu ekki fást neinir erlendir fjárfestar og alls ekki yrði hægt að endurfjármagna erlend lán og hvað þá að nýjar lántökur yrðu mögulegar.

Flest stærstu fyrirtæki landsins hafa þegar sannað að vandræði við endurfjármögnun erlendra lána eru alls ekki fyrir hendi og á blaðamannafundi í dag dró meira að segja Seðlabankastjórinn talsvert í land með sínar svartsýnisspár í þessum efnum.

M.a. kemur þetta fram í fréttinni: "Þá sagðist Már geta fullyrt, að þjóðaratkvæðagreiðslan um Icesave-lögin muni ekki tefja birtingu áætlunarinnar um afnám gjaldeyrishaftanna. Allir væru sammála um, að þegar þegar komin væri niðurstaða um áætlunina þá yrði hún birt. „Áætlunin mun einnig gefa mikilvægar upplýsingar fyrir markaðinn og almenning til að skilja hvernig Icesave gæti komið eða ekki komið inn í myndina."

Fram að þessu hafa ráðherrarnir og bankastjórinn margstaglast á því, að afnám Icesavelaganna myndi tefja allar áætlanir um afnám gjaldeyrishaftanna um ófyrirséðan tíma.

Icesavegrýlan er greinilega farin að missa tennurnar, eða a.m.k. er komin mikil skemmd í þær. 

Áætlun um afnám hafta mun róa markaðinn

Jóhanna og Icesavegrýlan

Jóhanna Sigurðardóttir hélt ræðu á Alþingi í dag aldrei þessu vant, og talaði bæði í eigin nafni og stöllu sinnar, Icesavegrýlunnar, og lofaði 2.200 störfum á næstu mánuðum gegn því að þjóðin samþykki fjárkúgunarkröfur Breta og Hollendinga. Geri þjóðin það ekki, gaf Jóhanna í skin að í refsingarskyni yrði áfram haldið af hálfu ríkisstjórnarinnar í baráttunni gegn hvers kyns atvinnuuppbyggingu í landinu.

Samkvæmt fréttinni voru skilaboð Icesavegrýlunnar í gegn um Jóhönnu m.a. þessi: "Þá sagði hún að ef litið væri til þeirra framkvæmda, sem væru í undirbúningi og ef sátt næðist um fjármögnun þeirra, svo sem í vegamálum, þá yrðu fljótlega sköpuð 2.200-2.300 ársverk og 500-600 bein varanleg störf við framtíðarrekstur. Nefndi Jóhanna aukna afkastagetu álversins í Straumsvík, framkvæmdir við Búðarhálsvirkjun, byggingu kísilmálmverksmiðju í Helguvík, hreinkísilverksmiðju í Grindavík og natríumklóratverksmiðju á Grundartanga."

Þessi tilvísun Jóhönnu til sáttar um fjármögnun vegaframkvæmda er vægast sagt einkennileg, þar sem stutt er síðan að Innanríkisráðherra voru nýlega afhentar yfir 40.000 undirskriftir kjósenda, sem mótmæltu harðlega öllum fyrirhuguðum nýjum vegasköttum, sem boðaðir voru vegna nýrra vegaframkvæmda.

Engar af nefndum framkvæmdum tengjast Icesave á nokkurn hátt og ekki mun standa á fjármögnun þeirra vegna, sýni hagkvæmisreikningar að borgi sig að fara í þær á annað borð, því fjármagn leitar ávallt í góða ávöxtun og erlendum fjárfestum stendur nákvæmlega á sama um líf eða dauða Icesavegrýlunnar.

Það sem aðalalega vantar til að koma þessum framkvæmdum í gang er að ríkisstjórnin hætti að flækjast fyrir þeim. 

Boðar 2.200 ársverk

Jón Gnarr borginni til skammar í Vín

Jón Gnarr mun vera staddur í Vínarborg til að fylgja eftir og kynna sýningu á heimildarmyndinni um framboð hans og Besta flokksins til borgarstjórnar Reykjavíkur á síðasta ári og sýnir enn og sannar óhæfni sína til þess að gegna borgarstjóraembættinu og að koma fram fyrir hönd borgarbúa, að ekki sé talað um þegar hann fer að tjá sig um landsmálin og mesta deiluefni undanfarinna missera.

Eftirfarandi eru tilvísanir til svara hans í viðtali við austurrísku fréttastofuna APA, þegar hann var spurður um Icesave:  "Ég ætla að greiða atkvæði með því, ekki vegna þess að ég skilji það eða ég telji að það sé rétt, heldur er ég einfaldlega orðinn frekar leiður á málinu. Ég ætla að kjósa það í burt." 

Jafn gáfulega lét sá óhæfi hafa eftir sér um gjaldmiðil þjóðarinnar:  "Krónan okkar er Mikkamúsarpeningur,“ sagði Jón og bætti við að hann væri persónulega hlynntari því að taka upp dollara. „Ekki þarf að ganga í Bandaríkin til þess."

Á meðan að tekist er á um stefnu meirihluta borgarstjórnar í mennta- og uppeldismálum fer "leiðtoginn" af landi brott til að kynna bíómynd um sjálfan sig og verður borginni, íbúum hennar og þjóinni allri til háborinnar skammar með fáránlegum yfirlýsingum um landsins gagn og nauðsynjar, sem hann segist sjálfur ekki hafa hudsvit á, en sé bara svo leiður á þeim.

Það er ekkert minna en stórskandall, þegar svokallaðir ráðamenn haga sér á þennan hátt.

Hvers eiga Reykvíkingar að gjalda, að þurfa að sitja uppi með þessi ósköp í þrjú ár í viðbót?

Bölsýnn borgarstjóri í Vín

Stjórnarskrársniðganga

Sigurður Líndal, fyrrv. lagaprófessor, komst vel að orði, eins og oft áður, þegar hann mætti fyrir þingnefnd vegna fyrirhugaðrar skipunar stjórnlagaráðs á grundvelli úrslita ógildra kosninga, að hann teldi slík vinnubrögð, væru þau ekki klárt brot á stjórnarskrá, þá flokkuðust slík vinnubrögð a.m.k.  sem STJÓRNARSKRÁRSNIÐGANGA.

Samkvæmt stjórnarskránni sjálfri fer Alþingi Íslendinga með umboð til að stjórnarskrárbreytinga og skulu þær bornar undir tvö þing, með Alþingiskosningum á milli og þó heimilt sé að skipa ráðgefandi nefnd til að undirbúa og vinna tillögur til þingsins um slíkar breytingar, eru þær eftir sem áður á ábyrgð þingsins og fram til þessa hefur verið talið nauðsynlegt að sæmileg sátt væri innan þingsins og þjóðfélagsins um hvers kyns breytingar á sjálfum grundvallarlögum landsins.

Nú ætlar meirihluti þingsins að skipa nefnd til tillögugerðar um stjórnarskrárbreytingar í andstöðu við stóran hluta þingmanna, niðurstöðu Hæstaréttar og í óþökk stórs meirihluta þjóðarinnar, sem algerlega hundsaði kosningarnar til stjórnlagaþings, sem enda voru síðan úrskurðaðar ólöglegar.

Þrátt fyrir að væntanlegir nefndarmenn hafi alls ekki verið kosnir á löglegan hátt til starfsins, hafa nokkrir þeirra sagt að þeir myndu ekki taka sæti í nefndinni nema á sínum eigin forsendum og myndu ekki hlýða neinum fyrirmælum frá Alþingi um hvernig þeir muni haga störfum sínum og þar til viðbótar krafist þess að væntanlegar tillögur nefndarinnar verði bornar undir þjóðaratkvæði áður en Alþingi fjalli nokkuð um þær.

Eins og flest annað sem núverandi meirihluti á Alþingi og ríkisstjórn láta frá sér fara, er þetta stjórnlagaráðsskrýpi algjört rugl, sem aldrei verður nein samstaða um og ekki verður tekið alvarlega af nokkrum manni.

Ítreka andstöðu við tillögu um stjórnlagaráð

Glæpafyrirtæki í eigu bankanna?

Efnahagsbrotadeild ríkislögreglustjóra rannsakar hvort Húsasmiðjan, Byko og Úlfsins (sem nú heitir Byggingavörur Dúdda) hafi haft með sér verðsamráð og markaðsskiptingu á ýmsum byggingavörum, sérstaklega svokallaðri grófvöru.

Eigendur fyrirtækjann eru eins og segir í fréttinni: "Húsasmiðjan er að fullu í eigu Vestia, sem er í meirihlutaeigu Framtakssjóðs Íslands. Áður átti Landsbankinn Vestia, sem tók fyrirtækið yfir vegna skuldavanda. Áður var fyrirtækið í eigu Haga. BYKO er að fullu í eigu Norvik, fjárfestingafélags Jóns Helga Guðmundssonar."  

Ef einhver minnsti fótur er fyrir þessari glæpastarfsemi þessara fyrirtækja, þá er það enn grafalvarlegra en ella vegna þess hver eigandi Húsasmiðjunnar er núna og ekki síður hver hann var þar áður, þ.e. Landsbankinn.  Ef bankarnir taka yfir fyrirtæki vegna skulda og reka þau svo áfram eins og hver önnur glæpafyrirtæki, verður að taka slík mál föstum tökum og draga ekki bara starfsmenn fyrirtækjanna til ábyrgðar, heldur einnig eigendurna sem hljóta að hafa umsjón og eftirlit með rekstri fyrirtækja sinna.

Sannist sakir í þessu máli hlýtur sú krafa að verða gerð, að stjórnendur Húsasmiðjunnar, Landsbankans, Vestia og Framtakssjóðs Íslands verði allir dregnir til ábyrgðar og verði einhverjir þeirra ekki dæmdir eins og aðrir lögbrjótar, þá a.m.k. hverfi þeir allir sem einn úr störfum hjá öllum hlutaðeigandi fyrirtækjum.

Mikið vantraust hefur ríkt í þjóðfélaginu vegna markaðsstöðu fyrirtækjanna sem bankarnir hafa yfirtekið, gagnvart öðrum fyrirtækjum og sögur farið af því að "bankafyrirtækin" hafi mun greiðari aðgang að rekstrarfé en keppinautarnir.

Ef hrein glæpamennska bætist þar við verður að gera þá kröfu að "bankafyrirtækin" verði seld umsvifalaust, eða verði sett í gjaldþrot ella.  Allt er betra en að glæpastarfsemi fái að þrífast innan þeirra, jafnvel að selja þau á vægu verði til keppinautanna. 

Öllum sleppt eftir yfirheyrslu

Skilanefndirnar í rannsókn strax

Nú upplýsist að skila- og slitastjórnarmenn Glitnis hafi að meðaltali fengið greiddar um 70 milljónir króna hver um sig vegna starfa sinna við bankann á árinu 2010 og eru þetta upphæðir sem eru algerlega út úr öllu korti. Jafnvel þó þeir hefðu allir haft þessar tekjur samkvæmt útseldri vinnu með virðisaukaskatti, þá hefði nettóupphæð hvers og eins verið um 55 milljónir króna.

Skilanefndirnar eru skipaðar af Fjámálaeftirlitinu og hljóta því að starfa á ábyrgð þess og undir eftirliti þaðan, ásamt því að FME hlýtur að hafa samið um greiðslur fyrir þessi störf og hljóti því einnig að hafa eftirlit með nefndunum, þar með töldu að yfirfara vinnutímaskýrslur og samþykkja þær. FME verður að svara fyrir sína hlið á þessu máli og einnig verður Viðskiptaráðherra að gera hreint fyrir sínum dyrum vegna þeirrar ábyrgðar sem hann ber á Fjármálaeftirlitinu.

Á þessu bloggi hefur á annað ár verið skrifað um nauðsyn þess að rannsókn fari fram á öllum störfum skilanefnda gömlu bankanna, ásamt því að óháðir rannsóknaraðilar skoði allar gerðir nýju bankanna eftir hrun og með því verði tryggt að allir njóti jafnræðis við afgreiðslu mála hjá þeim og vildarvinum ekki mismunað á kostnað annarra.

Skilanefndirnar virðast hafa hagað sér nákvæmlega eins og bankabófarnir gerðu fyrir hrun og eitthvað verður að reikna með að opinberir aðilar hafi lært af því sem gerðist í gömlu bönkunum fyrir hrun.

Reyndar er ekki nóg að læra af reynslunni. Það þarf að nýta lærdóminn.

Með 21 milljón í árslaun

Umskurður kvenna er hroðaleg misþyrming

Mannréttindasamtökin Tostan, sem berjast gegn umskurði kvenna, hafa sent frá sér yfirlýsingu um að nú hafi náðst samþykki 4.771 þorps í Afríku um að banna slíka misþyrmingu á ungum stúlkum, en samtökin settu sér það takmark árið 1997 að ná 5.000 þorpum í lið með sér. 

Þessi hroðalega meðferð á stúlkum hefur verið mjög útbreidd í mörgum ríkjum Afríku og víðar, en hún felst í því að skera burt sníp ungra stúlkna og sauma síðan saman ytri brúnir kynfæranna og loka þeim þannig að aðeins verði eftir smá gat fyrir þvaglát.  Bæði er aðgerðin sjálf hroðaleg misþyrming og getur haft í för með sér miklar sýkingar sem jafnvel leiða til dauða, enda áhöldin oft ekki annað en glerbrot og óhreinar nálar. 

Þetta ótrúlega athæfi er afsprengi aldagamals karlaveldis, enda hugsað í þeirra "þágu", því þegar stúlkurnar eru síðan giftar, oft einhverjum gamlingja eða öðrum af hagkvæmnisástæðum, er ytri börmun kynfæranna sprett upp og með þessu er tryggt að stúlkan sé hrein mey við brúðkaupið.  Með aðgerðinni voru möguleikar stúlkunnar til þess að nóta kynlífs nánast eyðilagðir, en karlaveldið hefur ekki áhyggjur af slíku, enda fær hann væntanlega það sem hann sækist eftir sjálfum sér til fullnægingar og ánægju.

Þessi "siður" hefur fengið allt of litla athygli og of lítið gert til að berjast gegn honum, en svona rótgróin "menningarfyrirbæri" verða ekki upprætt nema með fræðlu til ættbálkahöfðingjanna og meiri menntun almennings, ekki síst kvenna.

Þó Tostansamtökin nái vonandi fljótlega 5.000 þorpa markmiði sínu, er það ekki nema áfangi á langri leið, því svo útbreitt er þetta og ekki einu sinni bannað í lögum allra ríkja Afríku.

Skrefi nær útrýmingu umskurnar

Brandararnir duga Jóni Gnarr ekki lengur

Jón Gnarr náði að gabba þriðja hvern kjósanda í Reykjavík til þess að kjósa Besta flokkinn í síðustu borgarstjórnarkosningum með fíflagangi, bröndurum og kæruleysislegri framkomu og með því að tala niður stjórnmálin í borginni og gera lítið úr embætti borgarstjóra, sem hann sagðist myndu eiga létt með að gegna, enda væri þetta bara þægileg innivinna og embættismenn sæu hvort sem er um allt sem gera þyrfti.

Nú hefur Jón Gnarr gengið með borgarstjóraembættið venjulegan meðgöngutíma, þ.e. níu mánuði, og nú er alvara lífsins að taka við og brandarnir duga ekki lengur, nú þarf að taka alvöru ákvarðanir um málefni borgarinnar og íbúanna og þegar á reynir sýnir sig að hugsandi fólk hafði hárrétt fyrir sér með viðvörunarorðum sínum um vanhæfni frambjóðenda Besta flokksins til að stjórna borginni og taka skynsamlegar ákvaranir í erfiðum málum.

Ekki bætir samstarfsflokkurinn úr skák, en það var sá flokkur sem mesta rassskellinguna fékk frá borgarbúum í kosningunum, enda hafði Samfylkingin löngu sýnt og sannað að ekki var meira í hana spunnið en reyndist svo vera með Besta flokkinn.

Á fundunum í dag um skólamálin, mættu nokkur hundruð foreldrar skólabarna í Grafarvogi og Breiðholti og hreinlega hrópuðu niður tillögur borgarfulltrúa meirihlutans um "sparnað" og "hagræðingu" í rekstri skólanna í hverfunum og kröfðust vitrænna tillagna um málaflokkinn, sem reyndar verður að teljast nokkuð bjartsýn krafa.

Reikna má með að a.m.k. þriðji hver fundarmaður hafi kosið Jón Gnarr og Besta flokkinn út á grínið og brandarana, en sá hópur er greinilega steinhættur að hlæja.

Ósátt við forgangsröðun