Svipusmellirnir dynja á Alþingi

Bretar og Hollendingar hafa látið svipuhöggin dynja á ríkisstjórnarnefnunni undanfarna mánuði og er hún orðin blóðrisa á afturendanum og svo aum og lerkuð, og þó hún hafi gefist upp fyrir þrælahöfðingunum fyrir mörgum mánuðum, en hún nú að verða algerlega örmagna.

Nú eru herrarnir orðnir svo óþolinmóðir, að nú grípa þeir til þess ráðs, að láta þý sín mæta með svipuna á fundi Alþingis til þess að berja stjórnarandstöuna til hlýðni og uppgjafar í andófinu gegn samningnum um þrælkun íslensku þjóðarinnar í þágu ofbeldisseggjanna.

Svipusmellirnir á Alþingi munu ekki bitna verst á þeim, sem höggunum er beint að.

Svipuhöggin munu hitta stjórnarliðana sjálfa og rífa upp sárin á bakhlutum þeirra.

Þingfundur þar til mælendaskrá er tæmd

Íslendingar beittir viðskiptaþvingunum

Steingrímur J., fjármálajarðfræðingur, virðist hafa misst hæfileikann til að tala skorinort um hlutina, eins og hann var þó þekktur fyrir að gera, á meðan hann var í stjórnarandstöðu.

Fyrir nokkrum dögum, sagði hann á þingi, að af ýmsum ástæðum, sem ekki væri hægt að ræða á Alþingi, yrði að ganga fljótt frá ríkisábyrgðinni til Breta og Hollendinga, vegna skulda einkabanka.

Þegar hann er krafinn svara, um hvaða leyndardómar liggi að baki asanum, sem hann vill hafa á afgreiðsu þrælasamningsins, hrökklast hann úr einu víginu í annað, án þess að skýra mál sitt almennilega.

Þetta kemur þó fram í fréttinni:  "Hann sagði að af skiljanlegum ástæðum hefði ekki verið talað hátt hér á landi fyrstu vikurnar eftir að grímulausar hótanir bárust frá aðilum innan Evrópusambandsins um að láta Íslendinga hafa verra af ef þeir drifu sig ekki í að klára Icesave. "

Enn eru hlutir gefnir í skyn, án þess að útskýra þá nánar. 

Hvaða grímulausu hótanir bárust frá ESB um að láta Íslendinga hafa verra af ef þeir drifu sig ekki í að klára Icesave?

Steingrímur J. þyrfti að fara að tala þannig, að hann skiljist.

Yndislega ótrúlega ómerkilegt

Klámhögg

Nú berast fréttir af því  að norsk mamma á sjötugsaldri hafi fengið í hausinn ábyrgð, sem hún skrifaði upp á fyrir son sinn vegna viðskipta hans við Glitni í Noregi, en hann keypti af bankanum hlut í sænsku klámfyrirtæki.

Þetta tap kemur í sjálfu sér ekki á óvart, því öll viðskipti Glitnis, sem og annarra íslenskra banka voru eintóm klámhögg, sem valdið hafa ótölulegum fjölda aðila stórtapi.

Ekki er hægt að sjá, að ein einustu viðskipti íslenskra banka- og útrásargarka hafi skilað hagnaði, heldur þvert á móti, virðast öll fyrirtæki, sem þeir komu nálægt vera gjaldþrota, eða a.m.k. verulega illa stödd.

Sennilega er það afrek út af fyrir sig, að geta ekki einu sinni grætt á klámbransanum, sem hefur gert marga ríka í gegnum tíðina.

Þær eru margar mömmurnar, sem þurfa að líða fyrir þessa misheppnuðu klámkónga.

Þarf að greiða milljónatap sonar síns

Íslendingar gerðir að blórabögglum

Enski sparisjóðurinn Chelsea Building Society er nú að sameinast öðrum sparisjóði, Yorkshire Bulding Society og ber því við, að erfiðleikar hans stafi af bankahruninu á Íslandi og tap sparisjóðsins vegna þess.

Fram kemur að sparisjóðurinn tapaði 44 milljónum punda á hruni íslensku bankanna og 41 milljón punda á fasteignasvikamáli.  Síðan kemur þetta fram í fréttinni:  "Fram kemur í blaðinu Daily Telegraph, að samningarnir séu háðir því, að skuldunautar Chelsea fallist á, að afskrifa  helming af um 200 milljóna punda skuld og breyta afganginum í víkjandi lán, sem hægt verði að breyta í hlutafé. Þetta muni hækka eiginfjárhlutfall Chelsea úr 8,5% í 10-12%."

Eins og sést af framansögðu, þarf sparisjóðurinn að afskrifa 100 milljónir punda og breyta öðrum 100 milljónum punda í víkjandi lán, en tap hans vegna íslensku bankanna nam ekki "nema" 44 milljónum punda.  Aðrar ástæður eru þá fyrir því, að fella þarf niður, eða skuldbreyta, 156 milljónum punda, en gefið er í skyn, að allt sé þetta íslenska glæpahyskinu að kenna.

Íslendingarnir eru greinilega vinsæll skotspónn í Bretlandi þessa dagana, því fréttin endar svo:  "Fyrir rúmu ári sameinuðust Yorkshire Building Society og Barnsley Building Society. Ástæðan fyrir því var væntanlegt tap Barnsley vegna falls íslensku bankanna."

Samkvæmt þessu voru Bretarnir svo framsýnir, að sameina sparisjóði vegna væntanlegs falls íslensku bankanna.

Þvílíkir ómerkingar, sem Bretar eru, bæði í þessum málum og ekki síður öðrum, sem að Íslendingum snúa.

Íslenskt bankahrun leiðir til samruna sparisjóða

Margra ára flækja framundan?

Lögfræðingastóð Baugsmanna hefur áralanga reynslu af því að tefja mál og toga árum saman, fyrir dómstólum landsins.  Það sannaðist eftirminnilega í Baugsmálinu fyrsta, en þar tókst lögfræðingastóðinu að snúa svo gjörsamlega út úr málflutningi saksóknara, að eftir margra ára þóf, var aðeins sakfellt í minniháttar málum, sem þó gerðu það að verkum að Jón Ásgeir má ekki lengur sitja í stjórnum fyrirtækja á Íslandi.

Samkvæmt fréttinni snýst það Baugsmál, sem nú er fyrir dómstólum um eftirfarandi:  "Þau Jón Ásgeir Jóhannesson, Tryggvi Jónsson og Kristín Jóhannesdóttir, Baugur og Gaumur, eru ákærð fyrir meiriháttar brot gegn skattalögum á árunum 1998 til 2003. Jón Ásgeir og Kristín eru meðal eigenda Gaums sem var aðaleigandi Baugs Group en það félag er nú til gjaldþrotaskipta."

Nú er lögfræðingaliðið byrjað að véfengja ákæruna og vill að viðurkennt verði, að þetta skattamál hefði átt að sækja með upphaflega Baugsmálinu og því megi ekki reka sérstakt sakamál vegna skattamálanna núna.

Væntanlega verður þetta mál teygt og togað fyrir dómstólum í nokkur ár og þá verða líklega komin fleiri Baugs- og Bónusfeðgamál fyrir dómstólana, svo ekki er við öðru að búast, en að lögfræðingarnir og dómarar landsins muni hafa nóg að gera a.m.k. næsta áratuginn.

Þó gæti munað miklu, að Baugur er orðinn gjaldþrota og því ekki hægt að sækja þangað fjármuni til að greiða varnarkostnaðinn.

Baugsmáli frestað um hálfan mánuð

Steingrímur J. margsaga

Steingrímur J., fjármálajarðfræðingur, hefur undanfarna daga orðið margsaga vegna ríkisábyrgðarinnar á skuldum Landsbankans.  Síðast í gær sagði hann á Alþingi, að svo leynilegar ástæður væru fyrir því að ljúka málinu sem allra fyrst, að ekki væri hægt að greina frá þeim úr ræðustóli Alþingis.

Í dag segir hann, að engin leyndarmál séu í tengslum við Icesave samningana, en hins vegar hafi ýmislegt komið fram í samtölum manna, án þess að um beinar hótanir hafi verið að ræða.

Í hádegisfréttum RÚV sagði hann að 70% útflutningsvara Íslands færu á markað í ESB löndum og þetta væru svo viðkvæmir hagsmunir, að fara yrði afar varlega til að styggja ekki ESB.  Ef enginn hefur hótað neinu, hvað er maðurinn þá að fara?

Að baki þessum orðum hlýtur að liggja ótti við að ESB setji viðskiptabann á Ísland og hvernig dettur Steingrími J. í hug, að ESB grípi til slíkra stríðsaðgerða, ef enginn hefur hótað neinu?  Er þetta eingöngu eigin hugdetta Steingríms J., til að hræða stjórnarandstöðuna til hlýðni og eftirgjafar í þessu mesta hagsmunamáli Íslandssögunnar?

Það er skýlaus krafa, að Steingrímur J. og aðrir sem þjást af þrælslund gagnvart Bretum, Hollendingum og ESB, fari að segja þjóðinni umbúðalausan sannleika um samskipti sín við þessa þrælahaldara.

Íslendingum ekki verið hótað

Seinfær ríkisstjórnarnefna

Í dag er 1. desember og engir þingfundir verða haldnir í dag.  Líklega eru þingmenn að halda fullveldisdaginn hátíðlegan, jafnvel þeir þingmenn sem að því vinna hörðum höndum, að þetta verði í síðasta sinn, sem þjóðin getur haldið upp á sitt tiltölulega unga fullveldi.

Nú eru ekki nema tvær vikur eftir af reglulegu þinghaldi, þó útséð sé um að það þurfi að framlengja, a.m.k. fram að jólum, eða jafnvel alveg til áramóta.  Þetta stafar af ótrúlegum seinagangi ríkisstjórnarnefnunnar við vinnu að fjárlögum og skattabrjálæðisfrumvörpunum, sem þeim fylgja.

Leita verður langt aftur í tímann, til þess að finna einhverja hliðstæðu þessa seinagangs, en einkenni allrar vinnu meirihluta Alþingis einkennist af hroðvirkni og seinagangi.  Tillögur eru lagðar fram og dregnar til baka jafnharðan og nýjar og lítið betri settar fram í staðinn.

Fjárlögum fyrir árið 2010 og skattabrjálæðistillögunum er frestað, til þess að pína ný og útvötnuð lög um ríkisábyrgð á skuldum Landsbankans, í gegnum þingið, vegna svipusmella Breta og Hollendinga, sem stjórnarliðar skelfast meira en nokkuð annað.

Stjórnarandstöðunni hefur loksins tekist að koma örlitlu viti í þingstörfin, með því að bjóðast til þess að afgreiða fjárlögin og fylgifrumvörp, en fresta afgreiðslu þrælalaganna á meðan.

Stjórnarliðar hafa ekki haft mikinn áhuga á því, fram að þessu, enda hafa þeir ekki nennt að mæta á þingfundi undanfarið, án þess þó að boða forföll og kalla inn varamenn, eins og þingsköp gera ráð fyrir.

Vonandi hafa þeir notað frítímann til þess að vinna jólaverkin heima hjá sér, þannig að þau þurfi ekki að tefja þá meira frá þingstörfunum á næstunni.

Tókst að ljúka umræðu um fjáraukalög

Nú er nóg komið af pukrinu, Steingrímur

Ríkisstjórnarnefnan, sem nú situr illi heilli við völd í landinu, hefur prédikað að "allt skuli vera uppi á borðum" og stjórnsýslan skuli vera "opin og gagnsæ".

Þetta er fyrir löngu farið að hljóma eins og öfugmælavísa, en með þessari yfirlýsingu Steingríms J., fjármálajarðfræðings, tekur þó steininn úr:  "Sumar ástæður þess að Icesave-málið verður að klára sem fyrst í þinginu eru ekki þess eðlis að hægt sé að greina frá þeim í ræðustól Alþingis."

Hvaða pukur er nú þetta?  Hvaða tök hafa þrælapískarar Breta og Hollendinga á ríkisstjórnarnefnunni, sem ekki má upplýsa?  Hvaða ríkisleyndarmál varða þetta mál, sem almenningur í landinu má alls ekki fá vitneskju um?  Eiga skattgreiðendur að borga brúsann, án þess að fá nokkurn tíma að vita hversvegna?

Svona leyndarhjúpur gengur ekki.  Nú er fjármálajarðfræðingurinn búinn að ýja að einhverjum þvingunum, sem ríkisstjórnarnefnan er beitt, á bak við tjöldin og það er skýlaus krafa, að hann upplýsi hvaða öfl, eða þjóðir standa að þeim þvingunum.

Viti stjórnarandstaðan hvað hér er um að vera, ber henni skylda til að upplýsa það, ef ríkisstjórnarnefnan druslast ekki til þess.

Verður að klára Icesave af ótilgreindum ástæðum

Krónan bjargar

Á fyrstu tíu mánuðum ársins var vöruskiptajöfnuður jákvæður um 59,7 milljarða króna, en þar með er ekki öll sagan sögð.

Í fréttinni segir:  " Fyrstu tíu mánuði ársins 2009 var verðmæti vöruútflutnings 135,9 milljörðum eða 25,9% minna á föstu gengi en á sama tíma árið áður.

Sjávarafurðir voru 44,5% alls útflutnings og var verðmæti þeirra 8,8% minna en á sama tíma árið áður.  Útfluttar iðnaðarvörur voru 49,8% alls útflutnings og var verðmæti þeirra 28,7% minna en á sama tíma árið áður."

Þetta sýnir enn og aftur hver bjargvættur sveigjanleiki krónunnar er við þessar aðstæður.  Ef krónunnar nyti ekki við og Evran væri gjaldmiðill hérlendis, sjá allir af þessum tölum hve kreppan hefði orðið miklu snarpari og harðari, en hún þó er.  Þetta sést líka vel með samanburði við mörg Evrulönd, t.d. Írland og Evrutengd lönd, eins og t.d. Lettland, en kreppan hérlendis er ekkert í líkingu við það sem hún er í Lettlandi, enda eru Lettar fastir í viðjum Evrunnar og geta sig hvergi hreyft.

Þar sem Íslendingar lifa fyrst og fremst á útflutningi, er krónan ljósið í myrkrinu.

60 milljarða afgangur af vöruskiptum

Ótrúlegt skattabrjálæði

FÍB vekur athygli á einum þætti skattahækkanabrjálæðis ríkisstjórnarnefnunnar, en útreikningar FÍB sýna, að eftir skattahækkanirnar mun verða 60 þúsund krónum dýrara að reka einkabíl, en það var fyrir aðeins einu ári.

Sagan er ekki öll sögð, því fram kemur í fréttinni:  "Sé tekið tillit til tekjuskatta þarf hver fjölskylda að afla 100 þúsund krónum meira í ráðstöfunartekjur til að geta haldið sínu striki hvað varðar bílnotkun, sem mörgum er ómissandi."

Þetta er aðeins ein hlið á skattahækkanabrjálæðinu, því ofan á þetta koma allar aðrar hækkanir, svo sem á tekjuskatti, virðisaukaskatti og fjármagnstekjuskatti, að ekki sé minnst á alla nýju skattana, t.d. sykurskatt, rafmagnsskatt, heitavatnsskatt o.s.frv, o.s.frv.

Takmark ríkisstjórnarnefnunnar virðist vera, að ná öllum tekjum heimilanna í ríkissjóð, og má þakka fyrir ef fjölskyldurnar hafa efni á að borða, eftir þetta skattahækkanabrjálæði.

Fólk verður að fara að venja sig á að borða minna og þá eingöngu ódýran mat.

Bensínið kostar 60.000 meira