Hvor verður langlífari, krónan eða evran?

Þegar fyrirséð varð, að allur venjulegur áróður fyrir aðild Íslands að ESB stóðst enga skoðun, breyttu aðildarsinnar um áróðurstaktík og beindu allri sinni baráttu gegn íslensku krónunni og hafa verið óþreytandi að básúna að hún sé handónýtur gjaldmiðill og eina bjargráð Íslendinga sé, að ganga í ESB, þó ekki væri til neins annars en að geta tekið upp "traustan" alþjóðlegan gjaldmiðil, sem sagt evruna.

Síðustu misseri hefur hins vegar verið að koma í ljós, að evran er ekki sá draumagjaldmiðill, sem aðildartrúboðar vilja vera láta og sífellt hærri raddir hafa verið að heyrast um galla hennar og að hún gangi ekki sem gjaldmiðill mikið lengur fyrir hin ólíku hagkerfi innan ESB.

Tom Fitzpatrick, sem fer fyrir tæknilegri greiningu gjaldmila hjá risabankanum Citigroup í New York telur að eigi evan að eiga sér lífsvon, verði að setja öll ESB ríkin undir eina hagstjórn og meiri sameiginlega pólitíska stjórn.  Í greiningu hans á evrunni segir m.a.:   „Við óttumst að án undirbúnings af hálfu helstu ríkjanna – einkum og sér í lagi Þýskalands – sé evran sem sameiginlegur og sífellt útbreiddari gjaldmiðill óhjákvæmlega dæmd til að líða undir lok.“

Það er sem sagt mat þessa virta sérfræðings að segi ESB ríkin sig ekki undir stjórn Þjóðverja, þá eigi evran sér enga lífsvon til lengdar.  Þó hann segi þetta ekki alveg beinum orðum, er engan veginn hægt að lesa annað út úr álitsgerð hans og þá má segja að eins verði hægt að skipta um nafn á gjaldmiðlinum og taka aftur upp þýska markið.

Þar með er síðasta áróðursbragð ESB sinna fallið um sjálft sig og eftir hverju ætti að vera að slægjast með því að verða hreppur í þessu stórríki, ef meira að segja gjaldmiðillinn er ónýtur?

Evran krefst meiri samruna Evrópu

Tillaga sem stöðvar hvalveiðar Íslendinga

Alþjóðahvalveiðiráðið hefur kynnt "málamiðlunartillögu" um hvalveiðar, sem geir ráð fyrir því, að Íslendingum verði heimilað að veiða 80 langreyðar og 80 hrefnur árlega, næstu 10 árin.

Tillagan væri sjálfsagt ásættanleg, ef ekki væri sá hængu á, að verslun með hvalkjöt milli landa yrði bönnuð og allar hvalveiðar yrðu einungis til heimabrúks í viðkomandi hvalveiðilandi.

Nái þessi tllaga fram að ganga, þýðir það einfaldlega endalok hvalveiða á Íslandi, a.m.k. veiðar á langreyð, enda ekki heimamarkaður til að standa undir veiðum á 80 dýrum og jafnvel spurning hvort veiðar á svo fáum hvölum myndi standa undir útgerðarkostnaði, þó útflutingur til Japan yrði leyfður.

Íslendingar geta ekki fallist á þessa "málamiðlunartillögu" óbreytta.  Lágmarkskrafa væri að verslun yrði leyfð með hvalaafurðir á milli hvalveiðiþjóðanna, þannig að Japansmarkaður héldist opinn fyrir Íslendinga.

Önnur niðurstaða verður engin "málamiðlun" og betra yrði að fella þessa tillögu.

Málamiðlunartillaga um hvali

Siðlausir "mótmælendur" (endurtekið efni)

Allt frá stofnun stjórnmálaflokka á Íslandi hafa þeir rekið starfsemi sína með betli um fjárframlög frá fyrirtækjum og einstaklingum og framan af voru þetta tiltölulega litlar upphæðir frá hverjum og einum, án þess þó að nokkrar reglur væru til um hámarksfjárhæðir slíkra styrkja. 

Þetta var alkunn og viðurkennd leið til að reka starfsemi stjórnmálahreyfinga og þegar prófkjörin komu til sögunnar fóru frambjóðendur sömu leið til að fjármagna kosningabaráttu sína og betluðu styrki hvar sem hægt var að fá slíka fyrirgreiðslu og flest fyrirtæki létu eitthvað af hendi rakna til allra flokka og frambjóðenda.  Styrkirnir voru smáir í sniðum á meðan allt var eðlilegt í þjóðfélaginu, en eftir að banka- og útrásarfyrirtækin komu til sögunnar og virtust ekki vita aura sinna tal, tóku þau að ausa háum styrkjum í allar áttir, jafnt til góðgerðarfélaga, stjórnmálaflokka og einstakra frambjóðenda.

Allir sáu að þetta var farið að ganga út í öfgar, eins og allt annað í þjóðfélaginu og þá gerðu flokkarnir með sér samkomulag um að setja 300 þúsund króna þak á styrki frá hverjum einstökum aðila, en létu ríkið taka yfir að fjármagna starfsemina að öðru leyti.  Þetta fyrirkomulag tók gildi í lok árs 2006 og eftir það hafa þessi styrkjamál verið í föstu formi.  Á tímum þeirra nornaveiða, sem nú tröllríða þjóðfélaginu eftir bankahrunið, þar sem reynt er að ræna alla stjórnmálamenn ærunni, vegna ásakana um að allt sem miður hefur farið sé þeim að kenna, þá eru þeir nú hundeltir, sem þáðu styrki til starfseminnar, sérstaklega ef þeir komu frá bönkum, eða útrásarskúrkum.  Á þeim árum voru þeir aðilar reyndar í guðatölu í þjóðfélaginu og almenningur dýrkaði þá og dáði, jafnmikið og hann hatar þá nú.

Nornaveiðarar og mannorðsmorðingjar eru nú farnir að hanga fyrir utan heimili stjórnmálamanna, sem á sínum tíma þáðu fé til stjórnmálastarfsemi sinnar af þessum áður elskuðu aðilum og krefjast afsagnar þeirra vegna "mútuþægni", sem þó engar sannanir eru fyrir.

Þessir "mótmælendur" virðast vera fullorðið fólk, en varla getur það verið algerlega með réttu ráði, að stunda ofsóknir gegn einstaklingum, kvöld eftir kvöld, við heimili þeirra.  Þetta er algerlega siðlaust athæfi og á ekki að líðast.

Segir ásakanir á hendur sér rangar

Íslendingar uppfylli skilyrði um inngöngu í ESB

Bundestag, þýska þingið, samþykkti fyrir sitt leyti í dag innlimun Íslands í ESB og um leið hvatti þingið Íslendinga til að ná þverpólitískri samstöðu um að uppfylla skilyrði um inngöngu í sambandið.

Enn er því haldið að þjóðinni að verið sé að semja við ESB um inngöngu lansins í sambandið, þegar einungis er verið að ræða um hvernig Íslendingar muni uppfylla skilyrðin sem ESB setur fyrir því að taka við nýjum ríkjum í klúbbinn.  Þar er ekki um neitt að semja, eingöngu hægt að fá fáein ár til að uppfylla öll lög og reglur, sem þegar hafa verði samþykkt innan ESB.

Þýskir þingmenn lýstu sérstakri ánægju með þann möguleika að ná tangarhaldi á mestu fiskveiðiþjóð Evrópu. sem þar að auki opnaði ESB aðgang að norðurslóðum, sem fyrir utan að verða samgönguæð framtíðarinnar, þá næðist um leið yfirráð yfir hernaðarlega mikilvægum hluta af hafinu á norðursvæðinu.

Hvað skyldi lengi enn eiga að reyna að telja Íslendingum trú um, að þeir hafi eitthvað að sækja í þetta kompaní?

Þjóðverjar samþykkja viðræður við Ísland

Vont að missa sjónar á góðum gildum

Jón Ásgeir í Bónus ritar grein í einkafjölmiðil fjölskyldunnar, þar sem hann segist nú skilja að hann hafi misst sjónar á góðum gildum á glæpaferli sínum og heitir því að leggja allt sem í hans veldi stendur til þess að endurreisa íslenskt efnahagslíf úr þeim rústum, sem hann kom því í, með dyggri aðstoð nokkurra annarra glæpagengja, sem börðust um auð og völd í landinu á árum áður.

Væntanlega mun Jón Ásgeir meina með þessu, að þeir feðgar muni byrja frá grunni með rekstri Haga, eftir að búið verður að afskrifa 70 milljarða króna af eignarhaldsfélagi feðganna, sem áður átti Haga og Arion banki verður búinn að sjá til þess að þeir verði á ný "kjölfestufjárfestar" í Högum.

Jón Ásgeir í Bónus segir m.a. í grein sinni:  „Verstu mistökin voru fjárfesting Baugs Group í desember það ár í FL Group, sem aftur átti hlutafé í Glitni banka. Þar réðist Baugur í illilega misheppnaða björgunaraðgerð sem að endingu bar fyrirtækið ofurliði."  Þetta eru talsvert nýjar uppljóstranir, því ýmsir hafa talið að Gaugur Group, eins og önnur félög Jóns Ásgeirs og félaga hafi fallið, eftir að Glitnir fór á hausinn og þeir gátu ekki ausið fé í sjáfa sig og fyrirtæki sín lengur.

Ástæðulaust er annað en hafa varann á, vegna hótana Jóns Ásgeirs um endurkomu sína inn í íslenskt efnahagslíf, en líklega munu þær samt koma fram síðar, enda mun Arion banki ennþá telja þá feðga "mestu rekstrarmenn" á Íslandi.

Þrátt fyrir allt, sem á undan er gengið er ástæðulaust að missa sjónar á þeim góðu gildum, að láta menn í friði á heimilum sínum og reyndar einnig á veitingahúsum, fermingarveislum, sundlaugum og annarsstaðar þar sem fólk mætir þessum áður elskuðu og dáðu sonum þjóðarinnar.

Dómstólar munu afgreiða þá, eins og þeir hafa til unnið.

Missti iðulega sjónar á góðum gildum

Tortolavexti til að borga þetta

Bústjóri þrotabús Baugs hefur gjaldfellt og sent í innheimtu rúmlega tveggja milljarða króna lán, sem félag skráð á eiginkonu Jóns Ásgeirs í Bónusi skuldar þrotabúinu vegna kaupa á hlut í Landic Property, sem nú er auðvitað orðið gjaldþrota, eins og flest ef ekki öll félög Baugsfeðga.

Fyrir örfáum vikum snaraði eiginkonan einum milljarði króna í hlutafjáraukningu í 365 miðlum og er nú stærst eigenda í því fyrirtæki og stjórnarmaður, enda má eiginmaðurinn hvergi vera í stjórn fyrirtækja á Íslandi, þó skilanefnd gamla Landsbankans greiði honum rífleg laun fyrir stjórnarsetur í fyrrum Baugsfélögum, sjá hérna

Ekki hafa verið gefna neinar skýringar á því, hvaðan svo illa settri eiginkonunni kom þessi milljarður til hlutafjáraukningarinnar í 365 miðlum, en að minnsta kosti hefur allt þótt til vinnandi að missa ekki yfirráðin yfir þeirri áróðursmaskínu, sem það félag hefur verið fyrir eigendur sína á undanförnum árum.

Þessi hjón hafa sýnt að þeim er ákaflega annt um mannorð sitt, sérstaklega eiginmanninum, sem sífellt klifar á því að vondir menn séu að reyna að reyta af honum æruna, þannig að þau hljóta að leggja áherslu á að greiða þessa smáupphæð, miðað við heildarskuldaklafa þeirra, til þess að ekki falli neitt kusk á hvítflibbann, sem lögð hefur verið svo mikil áhersla á, að láta líta út fyrir að væri tanduhreinn.

Ef allar aðrar bjargir þrýtur, mætti kíkja á reikningana á Tortola og athuga hvort ekki væri hægt að  taka út a.m.k. hluta vaxtanna, til að greiða þessa smáaura.

Tveggja milljarða lán til 101 Capital gjaldfellt

Bakkabræður

Bakkabræður voru skemmtilegir karlar, sem t.d. reyndu að bera sólina inn í bæinn sinn í húfunum sínum og losuðu sig við heimilisköttinn, þegar þeim var sagt að kötturinn æti allt og þá reiknuðu þeir með að hann myndi éta þá bræður líka, eins og annað.

Einn slíkur Bakkabróðir er nú forseti Bólivíu, en hann heldur að karlmenn, sem borða hormónabætta kjúklínga eigi á hættu að stórskaða karlmennskuna og ef þeir gæða sér á evrópskum mat, geti þeir orðið sköllóttir.  Annar fjarskyldur ættingi þeirra bræðra er forseti í Venuzuela, enda góður vinur frænda síns í Bólivíu.

Bakkabræðurnir af norðulandi voru þó miklu skemmtilegri en þessir fjarskyldu ættingjar þeirra og mun gáfulegri.

Karlmennskan í hættu?

Kreppan grynnri, en verður lengri

Á haustdögum 2008, eftir bankahrunið, voru menn ákaflega svartsýnir um framtíðina og óttuðust allt það versta varðandi efnahagslífið og atvinnuleysi.  Nú eru allir kátir vegna þess að ástandið er eitthvað betra, almennt séð, en svartsýnustu spár gerðu ráð fyrir og að sjálfsögðu segir ríkisstjórnin að allt sé þetta henni að þakka.  Það eru auðvitað hreinustu öfugmæli, eins og fulltrúar verkalýðshreyfingarinnar hafa margoft bent á.

Samkvæmt samantekt AGS verða næstu ár síður en svo einhver gósentíð, því eins og segir í fréttinni: 

"Í skýrslunni er birt hagvaxtarspá, sem gerir ráð fyrir 2,3% vexti á næsta ári, 2,4 vexti árið 2012, 2,6% hagvexti árið 2013 og 4% hagvexti árið 2014. 

Þá spáir Alþjóðagjaldeyrissjóðurinn að verulega dragi úr atvinnuleysi á næstu árum. Áætlað er að það verði 9,7% á þessu ári, 8,6% á næsta ári en verði komið niður í 3% árið 2014. Þá verði verðbólga 3,8% á næsta ári en lækki áfram og verði 2,5% árið 2014."

Til þess að endurheimta störf fyrir þá, sem nú þegar eru atvinnulausir og þá, sem bætast við á vinnumarkað á næstu árum, hefur Vilhjálmur Egilsson sagt, að hagvöxtur þyrfti að vera 5% árlega næstu ár, en spá AGS er langt frá slíkum hagvexti.  AGS gerir ráð fyrir að atvinnuleysi verði 3% árið 2014, en verði hátt í 10% næstu ár.

Ef einhver heldur að kreppan sé að verða búin, þá fer sá hinn sami villur vegar, því jafnvel má búast við því að spá AGS sé of bjartsýn, ef tekið er mið af þeim töfum á atvinnuuppbyggingu, sem VG berst fyrir með kjafti og klóm.

Það er áreiðanlega einsdæmi í sögunni, að ríkisstjórn hafi það að markmiði að framlengja kreppu eins mikið og mögulegt er.

Kreppan grynnri en óttast var

Björgólf Thor út úr Verne Holding

Iðnaðarnefnd Alþingis mun á næstunni afgreiða erindi Verne Holding um þjónustusamning vegna gagnavers, sem fyrirtækið er að reisa á suðurnesjum, en slíkur samningur "á að skapa félaginu stöðugri grundvöll varðandi skattalega umgjörð, opinber gjöld o.s.frv. Samningurinn er talinn afar mikilvægur Verne holding þegar kemur að því að tryggja samninga við erlenda viðskiptavini", eins og segir í fréttinni.

Það hefur lengi verið von manna, að hér á landi yrði hægt að koma upp nokkrum gagnaverum til að auka fjölbreytni í atvinnulífinu og tryggja raforkusölu til nýrrar tekundar stórnotenda.  Þess vegna er afar nauðsynlegt að Iðnaðarnefnd afgreiði erindi Verne Holding á jákvæðan hátt, þannig að unnt verði að koma verinu í gang, sem allra fyrst.

Jafnframt á nefndin að setja þau skilyrði, að Björgólfur Thor Björgólfsson hverfi úr hluthafahópnum og til þess verði félaginu gefinn hæfilegur frestur, t.d. eitt ár, en verði slíkt skilyrði ekki uppfyllt að þeim tíma liðnum, falli samningurinn aftur úr gildi.

Atvinnumálin á Suðurnesjum eru mikilvægari en persóna Björgólfs Thors.

Hlutur Björgólfs Thors metinn í iðnaðarnefnd

Al Capone, Jón Ásgeir, Hannes Smárason og aðrir álíka

Samkvæmt heimildum Viðskiptablaðsins stendur fyrir dyrum að skattrannsóknarstjóri kyrrsetji hundruð milljóna króna virði af "eignum" Jóns Ásgeirs í Bónusi og Hannesar Smárasonar glæpafélaga hans til margra ára.  Á meðal þess sem verið er að rannsaka er rekstrarkosnaður upp á 5,2 milljarða króna á árinu 2007, sem skráður var á FL-group, ef grunur leikur á að hafi í raun verið að stórum hluta eyðslufé þeirra félanna sjálfra, þar á meðal þoturekstur og annar persónulegur lúxus.

Húsleit fór fram hjá FL-Group (sem nú heitir Stoðir) í nóvember árið 2008, sem sýnir hve flóknar og tímafrekar svona rannsóknir eru, en til samanburðar má geta þess að embætti Sérstaks saksóknara tók til starfa 1. febrúar 2009, þannig að það hefur aðeins starfað í rúmt ár, en er nú að drukkna í málum, sem þar eru nú þegar til rannsóknar.  Miðað við fyrri reynslu munu því líða mörg ár þangað til niðurstaðna er að vænta úr stærstu málunum, sem þar eru til rannsóknar.

Því hefur nokkrum sinnum verið slengt fram á þessu bloggi, að líklega færi fyrir helstu banka- og útrásarglæpamönnunum eins og Al Capone forðum, en yfirvöldum tókst aldrei að sanna á hann þátttöku í glæpaverkum, þrátt fyrir að allir vissu að hann væri stjórnandi þeirra, heldur fór svo að það voru skattsvik, sem komu honum bak við lás og slá, þar sem hann lést síðar af sárasótt.

Vonandi verða þessar aðgerðir skattrannsóknarstjóra aðeins fyrstu raunverulegu aðgerðirnar gegn þeim glæpamönnum sem rændu öllu steini léttara út úr þjóðfélaginu á síðustu árum og skildu það eftir í rjúkandi rúst.

 

Eignir Jóns Ásgeir og Hannesar kyrrsettar