Skíðaskáli eða höll?

Skiptastjóri þrotabús Baugs Group er að skoða hvort rifta beri "sölu" á skíðaskála frá Baugi Group til Gaums, eignarhaldsfélags Jóns Ásgeirs Jóhannessonar, en verðlagningin milli félaganna er talin vera óeðlileg.

Fram kemur í Mogganum í morgun, en ekki á mbl.is, að skíðahöll þessi sé metin á rúma sex milljarða króna og hlýtur Sigurður Einarsson að vera haldinn mikilli minnimáttarkennd vegna síns eins milljarðs sumarbústaðar fyrir vestan.  Einnig er það athyglisvert í Moggafréttinni, að í fyrri lotu endurfjármögnunarinnar átti að verða afgangur af láni, að upphæð einn milljarður, sem átti síðan að ganga til Jóns Ásgeirs sjálfs og konu hans.  Í seinni hluta endurfjármögnunarinnar áttu síðan að verða "afgangs" tveir milljarðar króna, en ekki kemur skýrt fram, hvort þeir áttu líka að ganga til hjónanna persónulega.

Fram kemur einnig, að Jón Ásgeir á  annan skíðaskála, skammt frá þessari skíðahöll, en ekki kemur fram, hvort hann stenst samanburð í flottheitum og verði.

Þetta er dæmigerð saga um það, hvernig flottræflarnir lifðu og rökuðu milljörðum í eigin vasa, með því að taka til sín "afganga" af lánum sem tekin voru í braskið.

Sölu á skíðaskála rift?

Bjarni var ekki í Baugsliðinu

Bjarni Ármannsson, hefur sent frá sér yfirlýsingu, með skýringum á peningalegum millifærslum á hans vegum, milli landa, vikurnar fyrir bankahrunið og í fljótu bragði sýnast hans skýringar geta staðist.

Eins og fram kemur í yfirlýsingunni, hætti Bjarni sem forstjóri Glitnis, einu og hálfu ári fyrir bankahrunið og var löngu fluttur til Noregs, þegar að því kom.  Einhversstaðar kom fram, að hann væri nú að flytja aftur til Íslands og þá líklega til Akureyrnar, en það verður ekki selt dýrar en það var keypt.

Ef minnið er ekki að svíkja, hvarf Bjarni frá Glitni þegar Baugsliðið náði eignarhaldi á meirihluta hlutafjár í bankanum og vegna þess að ekki hafði verið kært með Bjarna og Jóni Ásgeiri Jóhannessyni, var Bjarni látinn hætta og Lárus Welding keyptur til Glitnis og fékk einhverja millljónatugi (eða hundruð) fyrir að mæta í vinnuna.

Bjarni ber mikla ábyrgð á því bankakerfi, sem byggðist upp eftir einkvæðingu bankanna og getur ekki vikist undan henni, en ástæðulaust er að gera honum upp einhverjar misgjörðir innan bankanna löngu eftir að hann hætti þar störfum.

Hvernig Bjarni eignaðist alla þessa peninga, með háum launum, kaupaukum, arði og söluhagnaði, er allt önnur Ella og ekki öllum hugnanleg.

Bjarni Ármannsson: Eðlileg fjárstýring

Hótanir eða loforð

Þingmenn í Hollandi keppast við að gagnrýna ákvörðun utanríkisráðherra ESB landanna fyrir að samþykkja að vísa umsókn Íslands um aðild að ESB til ráðherraráðs ESB.  Hefðu þeir viljað að fulltrúi Hollands beitti neitunarvaldi til þess að koma í veg fyrir framgang umsóknarinnar.

Þarna virðast vera á ferðinni þingmenn margra flokka á Hollenska þinginu, eða eins og segir í fréttinni:  "Bæði þingmenn kristilegra demókrata og Verkamannaflokksins hafa sagt að ekki komi til greina að Ísland fái aðild að ESB nema staðið sé við Icesave-samkomulagið.

Þingmaður Verkamannaflokksins, Luuk Blom, segist hins vegar ekki mótmæla því að umsókn Íslands hafi fengið framgang, Því að lokum séu það þjóðþing aðildarríkja ESB sem ákveði hvort Ísland fái inngöngu í Evrópusambandið."

Ekki er hægt að skilja þetta öðruvísi en svo, að Hollenska þingið muni aldrei samþykkja Ísland inn í ESB, nema staðið verði við Icesave-samkomulagið, hvað svo sem það táknar.  Þýðir það að umsóknin verði ekki samþykkt fyrr en eftir fimmtán ár, þegar útséð yrði um að Ísland myndi greiða Icesave ruglið að fullu, ef ríkisábyrgðin verður þá samþykkt af Alþingi?

Það mætti taka þessa hótun sem loforð um stuðning við baráttu Íslendinga gegn ESB.

 

Gagnrýna utanríkisráðherra ESB

Hver segir satt?

Franek Rowsakowski, landsstjóri, sagði í fréttum um helgina, að AGS hefði ekki sett nein skiyrði um samþykki ríkisábyrgðar á Icesave skuldum Landsbankans, fyrir endurskoðun áætlunar AGS og ríkissjóðs, en hinsvegar hefðu norðurlöndin sett slíkt skilyrði fyrir afgreiðslu sinna lána til Íslands.

Við undirritun lánasamninga við norðurlöndin sögðu fulltrúar þeirra, að frágangur Icesaveuppgjafaskilmálans við Breta og Hollendinga væri ekki skilyrði fyrir lánveitingunum.  Lánin yrðu afgreidd í fjórum hlutum, sem fylgdu endurskoðun samstarfsáætlunarinnar.  Nú segir Rowsakowski, landsstjóri, að AGS muni ekki taka mark á undirskrifuðum lánasamningum, heldur verði AGS að sjá peningana frá norðurlöndunum, áður en AGS afgreiðir sín mál.  Þar með er allt málið farið að snúast í hringi.

Nú segir Steingrímur, fjármálajarðfræðingur, að hann hafi fengið staðfestingu Rowsakowskis á því, að ríkisstjórnin hafi staðið við allt sitt, til þess að AGS geti gengið frá málunum á mánudag.  "Þannig að það verður þá eitthvað annað en það sem stendur upp á íslensk stjórnvöld sem kæmi til með að tefja fyrirtöku málsins,“ segir Steingrímur.

Hver er að segja satt um þetta?  Er AGS kominn í einhvern sálrænan hernað fyrir Breta og Hollendinga?

Sannleikurinn hlýtur að koma í ljós í síðasta lagi þriðja ágúst n.k.

Bagalegt ef fyrirtaka AGS tefst

Allir með flensu

Aldrei í manna minnum hefur eins mikill fréttaflutningur verið um nokkra flensu, eins og svínaflensuna, nema vera skyldi um fuglaflensuna, sem aldrei varð að raunverulegum faraldri.  Árlega, jafnvel tvisvar á ári, ganga flensufaraldrar yfir heimsbyggðina og þeim fylgja dauðsföll, án þess að skilgreint sé í fjölmiðlum nákvæmlega hve margir látast í hverju landi fyrir sig, né hversu margir smitast.

Svínaflensan virðist ekki hafa verið mjög frábrugðin þessum árlegu inflúensum og því er vandséð, hvers vegna þessi gífurlegi fréttaflutningur er af þessum faraldri, fram yfir aðra, fyrst hann er, a.m.k. ekki ennþá, skæðari eða lífshættulegri en aðrir sambærilegir. 

Undirrót hræðslunnar vegna svínaflensunnar, er óttinn við stökkbreytingu veirunnar og að hún verði þá mannskæð á við Spönsku veikina á fyrri hluta síðustu aldar.  Þangað til af því verður, ef það verður nokkurntímann, virðist vera lítil ástæða til þess að birta nákvæmt bókhald yfir sýkta í hverju landi fyrir sig.

Nema framleiðsla og sala bóluefnis og annarra flensulyfja eigi að vera hluti af endurreisn efnahagslífsins í sumum löndum og því sé þetta vel heppnaður auglýsingaáróður.

Heimsbyggðin öll í hættu

Annar hópur þjóða?

Össur Skarphéðinsson, grínari og oft sagður utanríkisráðherra, segir að eftir að Bandaríkjamenn fóru héðan árið 2006, "þurftum við virkilega að leita að öðrum hópi til að tilheyra".  Jafnvel utanríkisráðherra ætti að muna að Bandaríkjamenn voru hér á vegum Nato, sem Íslendingar voru aðilar að og eru reyndar ennþá.  Eftir að Bandaríski herinn fór, var gerður samningur við aðrar Natoþjóðir um loftrýmiseftirlit við Ísland og annað Natosamstarf gengur áfram óbreytt frá því sem áður var.

Þetta er því undarleg yfirlýsing frá grínaranum, nema hann sé að gefa í skyn, að þegar ESB stórríkið verði formlega búið að koma sér upp sameiginlegum her, að þá muni Ísland sækjast eftir því að ESBherinn setji upp herstöðvar á Íslandi, til þess "að vernda okkur" eins og Bandaríkjamenn gerðu áður.

Þó Bandaríkjamenn séu samsetningur ýmissa þjóðabrota, er ekkert endilega sjálfgefið að Ísland gerist örhreppur í stórríki Evrópu framtíðarinnar, frekar en að það gerist 51. ríki Bandaríkjanna.  Kannski væri það bara betri kostur, þegar allt kemur til alls.

Einnig mætti athuga hvort aðild að NAFTA væri ekki betri kostur en aðild að ESB.

„Getum lifað án Evrópu“

Umsókn Íslands verði sett í rétta röð

Það er ekki nema sjálfsögð kurteisi af ESB, að taka ný lönd inn í sambandið í þeirri röð, sem þau sækja um slíka inngöngu.  Ef gengið verður frá umsókn Íslands um inngöngu í stórríkið á undan þeim umsóknum, sem þegar liggja fyrir, verður að líta á það sem grófa móðgun áf hálfu ESB við þau ríki, sem á undan eru með umsóknir.  Þetta á við löndin Króatíu, Serbíu og Albaníu og jafnvel Tyrkland, sem lengi hefur haft áhuga á stórríkinu.

ESB hlýtur að telja sig eiga skuld að gjalda gagnvart fyrrum ríkjum Júgóslavíu, en í stríðinu þar tóku ESBríki að sér "friðargæslu", t.d. Hollendingar, sem að vísu flúðu af hólmi um leið og einhversstaðar sást í byssur stríðandi fylkinga.  Heigulsháttur Hollendinga olli dauða mörg þúsund saklausra borgara þó þessir sömu Hollendingar gangi nú fram af mikilli hörku og dirfsku í efnahagslegu stríði sínu gegn Íslendingum.

Hvað sem öðru líður, getur ESB ekki verið þekkt fyrir annað en að afgreiða umsóknir um aðild að sambandinu í þeirri röð, sem þær berast.

Því verður Ísland að bíða rólegt og gæti þá hugsanlega orðið samferða Tyrkjum inn í sambandið.

Vilja ekki að Ísland fái forgang

Aðstoðum frekar ríku löndin

Vegna halla á ríkissjóði verður að skera niður ríkisútgjöld á öllum sviðum og þar á meðal til þróunaraðstoðar við fátæk ríki í Afríku.  Reyndar má velta fyrir sér hvort þróunaraðstoð vestrænna ríkja, almennt, sé í réttum farvegi, þ.e. til dæmis hvort ekki væri betra að aðstoða þessi lönd við atvinnuuppbyggingu, t.d. landbúnað, í stað beinna matvælaaðstoðar.  Íslendingar treysta sér ekki til að keppa við niðurgreiddan landbúnað ESB landa og þá er skiljanlegt að landbúnaðarframleiðsla í Afríku getur engan veginn keppt við gjafamatvæli frá öðrum löndum.

Vestræn lönd hafa haft það viðmið, að verja a.m.k. 1% af landsframleiðslu sinni til þróunaraðstoðar, en íslendingar hafa aldrei talið sig hafa efni á að eyða svo stórum hluta sinnar landsframleiðslu til þessa málaflokks.  Undanfarin ár hefur þetta hlutfall þó farið hækkandi, en nú þarf að skera það niður aftur.

Nánustu samherjar Íslands í Nato og EES krefja nú íslendinga um 2-3% af lalndsframleiðslu til endurgreiðslu á fjármálarugli Landsbankans í Hollandi og Bretlandi. 

Þeim peningum væri betur varið til þróunaraðstoðar við önnur ríki en Holland og Bretland.

Fátæk lönd kenna á íslensku kreppunni

Lítilmannleg framkoma

Fortis banki í Belgíu beitir ólöglegum aðgerðum til þess að innheimta kröfu sína á yfirdráttarláni til Landsbankans, frá því fyrir fall hans.  Fortis tekur innborganir, sem eiga að fara til íslenskra fyrirtækja frá viðskipavinum þeirra í Evrópu og færir þær til llækkunar á skuld Landsbankans.  Þetta heitir á mannamáli þjófnaður og er auðvitað algerlega óþolandi athæfi.

Bresk og hollensk stjórnvöld beita gífurlegum þvingunum, af ótrúlegri hörku, gegn íslenskum almenningi, til greiðslu á skuldum, sem Landsbankinn stofnaði til í löndunum tveim.  Bresku og hollensku ríkisstjórnirnar eru í sterkri stöðu til að beita Íslandi efnahagslegum styrjaldaraðgerðum og gera það miskunnarlaust.  Það er afar ójafnt stríð, enda hefur Íslands nú verðið kúgað til að skrifa undir uppgjafaskilmála í formi ríkisábyrgðar á skuldum Landsbankans.

Allt er þetta af sama meiði sprottið.  Afli er beitt til að kúga þann minnimáttar.

Það hefur aldrei þótt stórmannlegt.

Sitja á hundruðum milljóna

Hafliði dýri

Þetta uppgjörsmál var til umræðu í gær og þá var Steingrímur J., fjármálajarðfræðingur, að mótmæla því að um lögfræðikostnað væri að ræða, sem næmi tveim milljörðum, en hann sagði að þetta væri einungis útgreiðslukosnaður af Icesavereikningum, sem næmi að vísu á fjórða milljarð króna, sjá þetta blogg.

Athugasemdirnar í þessari frétt fjalla aðeins um uppgjörið í Bretlandi, en kostnaðurinn við útgreiðslur af rafrænum reikningum í Hollandi er engu minni og spurning hvort ekki verði ríflegur afgangur þar einnig. 

Verði svona ríflegur hagnaður af þessum uppgjörum, geta að minnsta kosti einhverjir glaðst vegna þessa Icesave samnings. 

Ekki verða það a.m.k. Íslendingar.

Niðurlægjandi ákvæði