Eru verkalýðsfélögin algerlega handónýt í réttindabaráttu?

Ekki er langt síðan umræða varð í fréttamiðlunum um svindl ýmissa skyndibitakeðja og reyndar fleiri varðandi launagreiðslur til starfsmanna.  Þrátt fyrir margar ábendingar og athugasemdir árum saman gerðu félögin ekkert til að aðstoða félagsmenn sína fyrr en farið var að fjalla um það í fjölmiðlunum og þá þóttust verkalýðsforingjarnir vera að heyra af svindlinu í fyrsta sinn.

Núna birtast fréttir í fjölmiðlum af nánast þrælahaldi hreingerningarfyrirtækis vegna þrifa á Landspítalanum og líklega má álykta sem svo að slíkt þrælahald sé ástundað víðar í "hreingerningabransanum", enda berast reglulega sögur um gríðarlegan sparnað stofnana við útboð á þrifunum til verktaka.

Í gildi eru kjarasamningar um skúringar og þrif, eins og um alla aðra vinnu, og verkalýðsfélögunum ber skylda til að fylgjast með því á vettvangi, þ.e. á vinnustöðunum sjálfum, að kjarasamningar séu haldnir hvað varðar laun, vinnutíma og annan aðbúnað.

Aumara yfirklór og aumingjaskap er ekki hægt að hugsa sér en yfirlýsingu formanns Eflingar um að það væri í verkahring verkkaupandans að hafa eftirlit með launagreiðslum verktakanna, því auðvitað er það í verkahring hans sjálfs að annast slíkt eftirlit.  

Vakni minnsti grunum um að slíkt og þvílíkt svínarí viðgangist gagnvart starfsfólki í nokkru fyrirtæki ber stéttarfélögunum skylda til að stöðva alla vinnu á staðnum þar til bætt hefur verið úr og fyrirheit gefin um bót og betrun, ekki síst í framkomu við starfsfólkið.

 

Fulltrúi Eflingar mátti ekki sitja fund

Athugasemdir

[Gunnar Heiðarsson, 23.11.2014 kl. 16:44]

Verkalýðshreifingin ER handónýt, Axel. Auðvitað eru til einstaka stéttarfélög, eins og á Akranesi og Húsavík, sem standa vörð sinna félagsmanna. Þeir sem þeim félögum stjórna vita sitt verksvið og vinna samkvæmt því sem þeim ber.

En formenn þessara félaga hafa bakað sér mikla óvild, ekki þó meðal atvinnurekenda, enda flestir þeirra löghlýðnir og vilja sínu fólki vel. Nei, óvildin kemur fyrst og fremst frá samtökum launafólks og hefur ASÍ staðið þar í stafni.

Sennilega hafa heildaramtök launafólks eytt meiri tíma í að ráðast gegn þessum tveim verkalýðsforingjum, en í baráttu við atvinnurekendur, baráttu við að standa vörð launafólks.

Við skulum ekki gleyma því að ASÍ eru heildarsamtök launafólks, sem byggt er upp af stéttarfélugunum. Og þó Gylfi sé handbendi auðaflanna, þá kæmist hann ekki langt í þeirri iðju nema fyrir stuðning formanna flestra stéttarfélaga landsins. Þar með hafa þeir einnig gengið auðöflunum á hönd.

Það er hárrétt hjá þér, þessir menn sem eiga að standa vörð launafólks hreyfa sig ekki úr sæti fyrr en fjölmiðlar ráðast að þeim. Og auðvitað koma svo ýmsar yfirlýsingar frá þeim þegar nálgast kosningar um góða stólinn.

Þegar kjósa átti um stöðu forseta ASÍ, haustið 2012, varð Gylfi hræddur. Til að tryggja sig sagði hann sig úr Samfylkingunni. Hvort sú uppsögn náði inn fyrir dyr Samfylkingar veit ég ekki, en strax að lokinni þeirri kosningu og hann hafði tryggt sér stólinn, féll hann í sama áruðursfarið sem hann var svo duglegur við.

Nú í haust var aftur kosið um stól forseta ASÍ. Það var sem við manninn mælt, nokkrum dögum fyrir kosninguna skrifaði Gylfi þrungna grein um hversu illa væri komið fyrir þeim lægstlaunuðu. Þessi grein tryggði honum stólinn enn um sinn, jafnvel þó sú staða sem lægst launuðu stéttirnar eru í sé engum öðrum að kenna en einmitt Gylfa Arnbjörnssyni.

Því miður er ég hræddur um að staða hreingerningafólks hjá einkafyrirtækjum verði ekki löguð nú. Ég hef reyndar einungis séð bregða fyrir launaseðli frá þessu fólki í fréttum, en þar var ekki séð annað en eftir samningum væri farið. Þó sumir atvinnurekendur freistist til að hlunnara sína starfsmenn, þá held ég að vandinn liggi ekki þar í þessu tilfelli. Vandinn er einfaldlega arfalélegir kjarasamningar, sem hafa snöggtum versnað hin síðari ár, þó sjaldan hafi jafn ömurlega verið gengið að þeim lægst lanuðu og í síðustu kjarasamningum. Þökk sé ASÍ.

[Eyjólfur Jónsson, 23.11.2014 kl. 18:38]

Axel Jóhann hér þarf "stóryrði" ################ og hana nú. Þegar ég var hjá Véladeild Eimskips þá var verkalíðsbaráttan í hásæti hjá okkur strákunum. Jakinn rölti um og ræddi við starfsmenn almennt.Í byggingarvinnu var það sama, þú varðst að vera í Dagsbrún til að fá vinnu. Hvað getum við gert til að losa okkur við þennan ósóma og endurreisa verkalíðsfélögin?.

[Axel Jóhann Axelsson, 23.11.2014 kl. 19:04]

 Eyjólfur, Jakinn kom einmitt upp í hugann þegar lesið var um þessar druslur sem nú stjórna arftaka Dagsbrúnar.  Þeir höfðu ekki einu sinni vit á að halda nafninu á félaginu, sem þó hafði og hefur yfir sér ákveðna og sterka ímynd.

[Eyjólfur Jónsson, 23.11.2014 kl. 19:17]

Já mér brá þegar ég flutti til landsins aftur og sá hvað orðið hefði af okkar góðu Dagsbrún, jú fjármálabraskari notaði nafnið á sínu braski. En ég hef ágætis trú á að stokkað verði upp núna rétt bráðum!