Krónan kallar á efnahagsstjórn

Vandamálið í efnahagsmálum þjóðarinnar í gegnum tíðina hefur ekki verið krónan, heldur skortur á efnahagsstjórn. Nánast frá upphafi hefur verið látið reka á reiðanum í peningamálum og treyst á að fella gengið til að rétta kúrsinn af aftur eftir hver mistök sem gerð hafa verið í þeim efnum, t.d. varðandi tuga prósenta kauphækkanir og lengst af var útgerð og fiskvinnsla rekin eins og hver önnur atvinnubótavinna og gengið stillt af eftir kollsteypum á því sviði.

Aðeins í tiltölulega fá ár í forsætisráðherratíð Davíðs Oddsonar, þegar Friðrik Sóphusson og Geir H. Haarde voru fjármálaráðherrar, var sæmileg stjórn á ríkisfjármálunum, en því miður slöknuðu þau tök þegar á leið og fjárglæframenn tóku efnahagsmál þjóðarinnar í gíslingu, sem endaði svo með algeru hruni, eins og allir vita.

Á þeim árum var erlendum lánum ausið inn í landið, jafnt til fyrirtækja og almennings, en mest þó til íslenskra fyrirtækja sem fjárfestu fyrir lánin erlendis, þannig að við hrunið sat þjóðarbúið uppi með þá skuldasúpu til viðbótar við þau erlendu lán, sem notuð voru til fjárfestinga í eignabólu innanlands.

Ef banna á sveitarfélögum að taka erlend lán vegna þess að þau hafa allar sínar tekjur í krónum, ætti það sama að gilda um ríkissjóð og þá ekki síður fyrirtæki og einstaklinga sem eingöngu eru með tekjur í íslenskum krónum.

Þeir sem skildu það ekki fyrir hrun, hljóta að skilja það núna að vitlausata lántaka sem hugsast getur er lántaka í öðrum gjaldmiðli en tekjurnar eru í.

Það á jafnt við um alla, ekki eingöngu sveitarfélög.

Krónan kallar á breytilega húsnæðisvexti

Athugasemdir

[Kristinn J (IP-tala skráð) 8.3.2011 kl. 08:04]

Andlát hrun-krónunar. Ætlar þú að mæta í jarðarförinna ?

Krónan er liðið lík, það á bara eftir að aftengja öndunarvélinna.

Best að gera það sem fyrst áður en hún drepur okkur fólkið,, þar sem rugl, fikt, spilling, og hrikaleg efnahagsstjórn óhæfra íslenskra stjórnmálamanna hefur ráðið ríkjum síðan árið 1944

[Axel Jóhann Axelsson, 8.3.2011 kl. 08:55]

Fyrst krónan hefur ekki náð að drepa neinn frá 1944, því skyldi hún þá ekki lifa ágætu lífi næstu áratugina líka?  Hún á bjarta framtíð fyrir sér, ekki síst ef tekin yrði upp efnahagsstjórn í landinu í líkingu við það sem var frá c.a. 1995-2005.

[Kristinn J (IP-tala skráð) 8.3.2011 kl. 10:31]

Ég tel þig vita betur Axel. Það má ekki skauta svona létt yfir commentin,  ég var að setja fram mína sýn á vandamálið, ég nota t.d. sögnina að "drepa" sem lýkingu, krónan hefur jú ekki líkamlega drepið neinn en efnahagslega drepið þúsundir og aftur þúsundir manna. Það mý-margir viðurkenna  held ég. 

Læt fylgja með tilvitnar af Netinu tveggja mætra, virtra manna.  

A) "Krónan er sem ópíum.  Í hruninu linaði hún þjáningar og var rómuð sem töfralyf, en aukaverkanirnar eru nú farnar að segja til sín.  Stór hluti heimila nær ekki endum saman um hver mánaðarmót og þessi hópur er hlutfallslega miklu stærri hér á landi en í þeim ESB löndum sem verst urðu úti í bankakreppunni, eins og t.d. Írland.  Í evrulöndunum varð engin gjaldeyriskreppa.  Þar féll ekki gjaldmiðilinn eins og hér og þar eru menn ekki með tekjur í einum gjaldmiðli og skuldir í öðrum, nema í undantekningartilfellum."

B) "Í skýrslu Seðlabankans frá því í fyrra segir að gengi íslensku krónunnar hafi lækkað um 99,95% gagnvart dönsku krónunni á tímabilinu 1920-2009. Ég hef ekki áhuga á því að standa árið 2045, 83 ára gamall, og horfa í augu dætra  minna og segja: Já, hún amma ykkar, sem lifði með íslensku krónunni frá árinu 1927 til dauðadags, var búin að vara við þessu og það gerðu okkar bestu hagfræðingar einnig, en það hlustaði bara enginn og allir vissu betur. "

[Axel Jóhann Axelsson, 8.3.2011 kl. 17:49]

Það er nú ekki eins og þetta sé hinn eini heilagi sannleikur um krónuna, þó einhver hafi skrifað þetta á netið.

Ísland braust úr því að vera eitt fátækast ríki Evrópu til þess að verða eitt það ríkasta með krónuna sem gjaldmiðil og hefur alla burði til að ná sér á strik aftur án þess að breyta um gjaldeyri.

Ekki þýðir heldur að miða við nokkurra ára kreppu núna, því þetta er ekki sú fyrsta sem Ísland hefur lent í og verður sjálfsagt ekki sú síðasta.

Það sem vantar er fastari peninga- og efnahagsstjórn, til þess að efnahagslífið verði ekki eins sveiflukennt í framtíðinni og hingað til hefur verið.

Fyrir svona tveim árum leyfði ég mér að spá því hér á blogginu að krónan myndi lifa lengur en evran og atburðir undanfarinna mánaða hafa nú aldeilis ekki orðið til þess að rýra þann spádóm. Evrópa er í miklum vandræðum með sína evru og það viðurkenna allir nema þeir Íslendingar sem eru að reyna að ljúga þjóðina inn í ESB.

Þegar önnur vopn dugðu ekki lengur var baráttunni snúið gegn krónunni, eingöngu vegna þess að auðveldast er að blekkja með lygunum um að allt munu breytast til svo mikils batnaðar við það eitt að skipta um gjaldmiðil. Það mun hins vegar ekki duga ef efnahagsstjórnin verður ekki sterkari og stöðugri en hún hefur verið.