Við erum ekki kaupóð þjóð, heldur algerlega snargeggjuð.

Við Íslendingar erum frægir austan hafs og vestan fyrir kaupgleði og höfum lengi farið í sérstakar verslunarferðir til útlanda, bæði á eigin vegum og ekki síður í skipulögðum innkaupaferðum með þotum sem leigðar hafa verið sérstaklega til síkra ferða.

Varla er opnuð verslun í Reykjavík að ekki myndist biðraðir og örtröð á opnunardegi og skiptir þá ekki máli hvort um er að ræða opnun verslunar sem selur byggingavörur, fatnað, leikföng o.fl.  Jafnvel myndast langar raðir, jafnvel frá miðnætti fyrir opnun, þegar hafin er kleinuhringjasala í kaffihúsakeðjum sem hasla sér völl hérlendis.

Út yfir allan þjófabálk tekur þó brjálæðið sem heltekið hefur okkur mörlandana við opnun amerísku allrahandaverslunarinnar Costco Wholesale, sem lofar lágu verði á öllum þeim þúsundum vöruflokka sem þar verða til sölu.

Venjulega stendur mesta kaupæðið stutt eftir opnunardag viðkomandi verslunar, þó undantekningar séu vissulega þar á, en æðið virðist hins vegar ekki gera neitt annað en aukast eftir því sem opnunardögum Costco fjölgar.  Þar er biðröð eftir því að fá að komanst inn í búðina til þess að fá að líta dýrðina augum og komast svo í biðröðina við afgreiðslukassana með allan sparnaðinn sem skapast með eyðslunni.

Sálfræðingar hljóta að taka okkur sem þjóð til sérstakrar hóprannsóknar í tilefni af þessu nýjasta æði, ef þeir hafa þá ekki byrjað slíkar rannsóknir fyrir löngu.

„Allt útpælt“ hjá Costco

Starfsmenn fá ekki afhentar eignir þrotabúa

Gunnar Smári Egilsson, fyrrverandi forstjóri og núverandi sósíalisti, segir að nú þegar bank­inn hafi „tekið til sín það sem hann hafði tryggt með veðum munu all­ar eig­ur bús­ins, þegar fé­lagið fer í gjaldþrot, renna til starfs­manna. Þeir hafa for­gangs­kröf­ur í all­ar eig­ur blaðsins og úti­stand­andi reikn­inga.“

Þetta hlýtur að vera einhver misskilningur hjá sósíalistanum núverandi, eða tilraun til blekkingar, því starfsmenn eiga kröfu í þrotabúið vegna ógreiddra launa, orlofs og launa á uppsagnarfresti ásamt því að skattar starfsmanna og lífeyrissjóðsframlög eru forgangskröfur í þrotabúið, hafi verið um vanskil að ræða.  

Lífeyrissjóðsskuldir, staðgreiðsluskattar og virðisaukaskattur hafa lengi verið kölluð "rimlagjöld" vegna þess að forsvarsmenn fyrirtækja eru persónulega ábyrgir fyrir því að staðin séu skil á þeim, að viðlögðum sektum og fangelsisvist.  Fróðlegt verður að fylgjast með því hvort sósíalistanum núverandi verður gerð refsing vegna slíkra vanskila.

Á vef VR má sjá stuttar leiðbeiningar til starfsmanna vegna launakrafna í þrotabú.  Þær má sjá hérna:  https://www.vr.is/kjaramal/uppsogn/vegna-gjaldthrots-fyrirtaekis/

Rétt er að benda sérstaklega á lokasetninguna í þeim leiðbeiningum, en hún er eftirfarandi:  "Með þessum reglum er Ábyrgðarsjóður launa að fara fram á ákveðinn feril hvers launþega sem sækir um bætur til sjóðsins. Ef ekki er farið í einu og öllu eftir þessum tilmælum stjórnar sjóðsins áskilur sjóðurinn sér allan rétt til að hafna greiðslum."

Fréttatíminn fer í gjaldþrot