Pínleg umræða um vaxtaokrið

Þingmenn stjórnarandstöðunnar, með Helga Hjörvar í broddi fylkingar, reyndu í dag að drepa umræðu um vaxtaokrið í landinu  á dreif með því að ásaka ríkisstjórnina um afskiptaleysi af málinu og það þrátt fyrir að hafa ekki sjálfir sýnt þessari vaxtaósvífni nokkra athygli á síðasta kjörtímabili.

Svona málflutningur er til háborinnar skammar, ekki síst þegar jafn alvarlegt mál er loksins til umræðu í þinginu, en skilningsleysi þingmanna á þessu ótrúlega svívirðilega máli endurspeglar líklega áhugaleysi almennings, sem beint hefur allri sinni baráttu gegn verðtryggingunni undanfarin ár.

Ekki kemur upp í hugann að Hagsmunasamtök heimilanna né nokkur önnur samtök hafi beint kröftum að þessu gengdarlausa okri sem lánastofnanir hafa komist upp með að beita heimilin og atvinnulífið í landinu  undanfarna áratugi.  Mikla furðu vekur líka hve samtök atvinnulífsins og verkalýðshreyfingin hafa verið áhuga- og skeytingalaus varðandi þetta alvarlega mál.

Kvartanir hafa aðallega beinst að verðtryggingunni en ekki verðbólgunni og vaxtabrjálæðinu sem þó eru bölvaldarnir en ekki verðbæturnar, sem aðeins eru afleiðingar en ekki orsök vandamálanna.

Á undanförnum árum hefur oft verið bloggað um þessi mál á þessari síðu, við litlar undirtektir.  Nokkur þessara blogga má sjá t.d. hérna:  

http://axelaxelsson.blog.is/blog/axelaxelsson/entry/1080779/  og hérna:  

http://axelaxelsson.blog.is/blog/axelaxelsson/entry/1184726/  og hér:

http://axelaxelsson.blog.is/blog/axelaxelsson/entry/1178029/ 

Vonandi verður vaxtaokrið tekið til rækilegrar umræðu núna og ættu þingmenn allra flokka að sjá sóma sinn í því að snúa bökum saman í baráttunni við vaxtaokursbölið og ættu reyndar að vera í fremstu víglínu þess stríðs.

Svona gerist ekki á Íslandi!!!!!

Greiningardeild Ríkislögreglustjóra telur að hér á landi séu einstaklingar sem bæði geta og langar til að fremja voðaverk.  Jafnframt er bent á að frá öllum nálægum löndum hafi streymt ungmenni til Sýrlands og Íraks til að berjast með ISIS og hafa þá væntanlega heillast af hryllilegum vídeóum af aftökum samtakanna á óvinum sínum, þ.m.t. afhöfðunum og brennslu lifandi manna á báli.

Fram að þessu hefur öllu svona tali verið mótmælt harðlega hér á landi og alltaf sagt að svona lagað geti ekki gert hérna, enda þjóðfélagið svo friðsælt og saklaust að minni en engin hætta væri á að álíka villimennska gæti blossað hér upp.

Það er sami hugsunarháttur og einkennir alla, þ.e. fólk reiknar aldrei með því að það sjálft lendi í slysi eða öðrum óhöppum.  Slíkt komi eingöngu fyrir aðra og sjálfur lesi maður bara fréttir af atburðunum í blöðunum eða sjái fjallað um þá í fréttatímum sjónvarpsstöðvanna.

Tveir ungir menn, sem segjast vera bræður en enginn veit með vissu hvort svo sé eða hvaðan þeir eru upprunnir eru nú staddir hér á landi sem hælisleitendur og hafa uppi hótanir um fjöldamorð verði þeim ekki veitt viðtaka og veitt skjól.  Ekki getur sú framkoma orðið til að ýta undir samþykkt um landvist eða ríkisborgararétt.

Kannski verða þessir atburðir og aðrir sem nýlega hafa orðið í nágrannalöndunum til að vekja okkur Íslendinga upp af værum svefni og áhyggjuleysi af að nokkuð hræðilegt geti gerst innan íslenskrar landhelgi.

Hafa löngun og getu til voðaverka

Hluta arðsins til starfsmanna

Til allrar lukku hefur fyrirtækjum í flestum greinum gengið vel undanfarin ár, hagnaður verið verulegur og arðgreiðslur háar í samræmi við það.  Allt er það gott og blessað, enda á þjóðfélagið allt undir því að atvinnulífinu gangi vel og skili góðum arði.

Framundan eru kjarasamningar fyrir stærstan hluta launþega landsins og er ekki annað að sjá en stéttarfélögin séu algerlega steingeld í kröfugerðum sínum og virðast leggja aðaláherslu á að ná fram "leiðréttingu" fyrir sína félagsmenn, sem eiga að hafa dregist aftur úr einhverri óskilgreindri "viðmiðunarstétt" síðan síðast var gengið frá kjarasamningum.

Samkvæmt slíkri kröfugerð mætti ætla að stéttarfélögin hefðu komist að einhverju innbyrðis samkomulagi fyrir löngu síðan um launamismun í þjóðfélaginu sem ekki megi riðlast á nokkurn hátt, enda snúast kjarasamningar nú orðið um lítið annað en þessar "leiðréttingar" gagnvart "viðmiðunarstéttunum".

Atvinnulífið skilar miklum hagnaði og hefur því alla burði til að greiða hærri laun en nú er gert og ástæðulaust með öllu að miða alla samninga við þau fyrirtæki sem verst standa, til að þau hangi á lífi, en hin sem betur ganga raki arði í vasa fjárfesta á sama tíma og launþegarnir þurfa að sætta sig við laun sem lélegustu fyrirtækin ráða við að greiða.

Hagnaður fyrirtækja skapast af samspili fjárfestingarinnar og vinnuaflsins í fyrirtækjunum og því ætti að sjálfsögðu að meta vinnuna til jafns við fjármagnið og taka tillit til þess við úthlutun arð þegar vel gengur.

Stéttarfélögin eiga að setja fram þá kröfu að starfsmenn fyrirtækjanna fái hlutdeild í arðgreiðslum, allt að helmingi þeirra, þ.e. að arður skiptist milli fjárfestanna og starfsmannanna og mætti ná helmingaskiptunum í áföngum á nokkrum árum.

Stéttarfélögin verða að fara að temja sér nýja hugsun og koma sér upp úr hjólförunum sem þau hafa verið að spóla í undanfarna áratugi.

Sex félög greiða 8,3 milljarða í arð

Kunna ekki að skammast sín

Eftir að dómur féll í Hæstarétti í svokölluðu Al-Thamini máli, þar sem Kaupþingsbanksterar fengu þunga fangelsisdóma, hafa a.m.k. tveir hinna sakfelldu keppst við að koma fram í fréttaviðtölum heima og erlendis til þess að rægja Hæstaréttardómarana, Sérstakan saksóknara og réttarkerfið á Íslandi í heild sinni.

Fram kemur í öllum þessum viðtölum að sakamennirnir kunna greinilega ekki að skammast sín og hvað þá að nokkurt samviskubit hrjái þessa menn vegna þess skaða sem þeir ollu efnahag og lífsafkomu landa sinna með gerður sínum.  

Banksterar og útrásarvíkingar greiddu sjálfum sér ótrúlegar upphæðir í laun, bónusa og arð árin fyrir hrun og virðast hafa flutt allan þann ágóða úr landi og komið fyrir í bönkum og skattaskjólum vítt og breitt um heiminn, end allir búsettir erlendis núna og virðast lifa þar miklu lúxuslífi.

Mörg stór mál eru ennþá rekin fyrir dómstólunum gegn þessum sömu mönnum og fleirum þeim líkum og vonandi klárast þau mál fyrir réttarhlé í sumar, svo uppgjöri hrunmála fari að ljúka enda orðið tímabært að ljúka þessum málum og beina öllum kröftum að uppbyggingu þjóðfélagsins til framtíðar.

Ber stjórnmálamenn þungum sökum

Stórmerkilegur dómur yfir Kaupþingsmönnum

Máli ákæruvaldsins gegn stjórnendum Kaupþings vegna Al Thanimálsins er loksins lokið með dómi Hæstaréttar, sem þyngdi fangelsisdómana sem undirréttur hafði áður kveðið á um.

Sakborningarnir í þessari ótrúlegu svikamyllu með hlutabréf bankans örfáum dögum fyrir hrun hans voru miklir áhrifamenn í íslensku viðskiptalífi og virtust vera farnir að haga sér eins og kóngar í ríki sínu og fara sínu fram, burtséð frá lögum og reglum landsins.

Fyrir dómstólum hafa sakborningarnir notið aðstoðar færustu lögfræðinga landsins og ekkert verið látið ógert til að tefja og trufla för málsins um dómskerfið á meðan öllum ráðum lögfræðinnar hefur verið beitt til varnar og réttlætingar gjörða þeirra ákærðu.

Niðurstaða dómstólanna, ekki síst Hæstaréttar, er athyglisverð og mun lengi verða til hennar vitnað, enda einhver merkilegasti dómur sem felldur hefur verið af íslenskum dómstólum, a.m.k. á lýðveldistímanum.

Kaupþingsmenn sakfelldir