Baráttan um ráðherrastól Jóns Bjarnasonar

Sífellt koma upp nýjir fletir á stórstyrjöldinni sem geisar innan stjórnarflokkanna og á milli þeirra, sem aftur speglast í algerlega óstarfhæfri ríkisstjórn. Stjórnin hefur ekki komið nokkru frumvarpi, sem máli skiptir, fyrir þingið í langan tíma og til að breiða yfir vanmáttinn hefur allur tími þingsins undanfarið farið í að ræða um stjórnlagaráð, sem enginn hefur í raun áhuga á, en nýtist ágætlega til að leiða athyglina frá stærri og merkari málum.

Eit helsta stefnumál ríkisstjórnarinnar, samkvæmt tveggja ára gömlum stjórnarsáttmála, átti að vera breyting á fiskveiðistjórnarlögum, en nú virðist vera útlit fyrir að það mál komist ekki frá ríkisstjórn og til þingsins áður en frestir til að leggja fram ný mál rennur út um mánaðarmótin.

Samfylkingin hefur lagt ofuráherslu á að losna við Jón Bjarnason úr Sjávarútvegsráðuneytinu og til þess átti að sameina ráðuneytið Iðnaðar- og viðskiptaráðuneytunum, en Jón Bjarnason og félagar hans í órólegu deild VG hafa barist gegn því með kjafti og klóm, ekki síst vegna einarðar andstöðu við aðlögunarferlið að ESB, sem Samfylkingin er að svindla bakdyramegin inn á þjóðina.

Brotthvarf Atla Gíslasonar og Lilju Mósesdóttur úr þingflokki VG var líklega ekki síst til þess að koma í veg fyrir að Jón Bjarnason yrði hrakinn af ráðherrastóli, því yrði það gert myndi hann og Ásmundur Daði umsvifalaust taka stöðu með Atla og Lilju utan þingflokksins og þar með væri ríkisstjórnin fallin.

Eins og útlitið er núna mun Jón Bjarnason áfram gegna ráðherrastarfi, breytingartillaga verður ekki lögð fram um kvótamálin og verulega draga úr kappinu á að lauma landinu inn í væntanlegt stórríki Evrópu.

Brotthvarf Atla og Lilju úr þingflokki VG akkúrat núna er því engin tilviljun, heldur þaulskipulögð hernaðaraðgerð í þágu Jóns Bjarnasonar og órólegu deildarinnar innan VG sem nýtir tímann sem gefst til undirbúnings stofnunar nýs stjórnmálaflokks, eða samruna við Hreyfinguna.

Fiskveiðifrumvarp frestast