Berlusconihúmorinn og kvenremban

Berlusconi, forsætisráðherra Ítalíu, er mikill fagurkeri og gleðimaður og mikið fyrir fallegegar konur, svo mikið raunar að eiginkonan yfirgaf hann vegna "skemmtana" hans með öðru kvenfólki en henni sjálfri.

Karlinn hefur verið þekktur fyrir gleðskap og veisluhöld, þar sem ungar og fallegar stúlkur, sem dansa á aldursmörkunum milli þess að vera börn og unglingar, fjölmenna og veita gömlu mönnunum gleði og ánægju með því einu að mæta á staðinn (vonandi).

Ítalinn lífsglaði segir hug sinn til kvenna algerlega óhikað á almannafæri og við alls kyns opinberar athafnir og gerir feminista alveg brjálaða í hvert sinn og alltaf er hann skammaður fyrir að hafa "misst" út úr sér það sem hann segir um kvenpeninginn þegar hann lýsir aðdáun sinni og ást á honum.

Rétttrúnaðurinn krefst þess að karlmenn segi ekki hug sinn til kvenna opinberlega og alls ekki á gamansaman hátt, því allt á að vera merkt sömu leiðindunum og orðavalið þannig að það segi helst ekki neitt.

Brandarar um konur og aðdáunarlýsingarlýsingar karlmanna á þeim munu lifa nákvæmlega jafn lengi og karlkyn mannskepnunnar mun lifa, sama hvort slíkt verður kallað karlremba eða ekki.

Skrýtlur kvenna um karla og karlafar munu lifa jafn lengi og sjálfsagt verða talin merki kvenrembunnar. 

Hverjum er ekki alveg sama um slíka stimpla? 

Berlusconi samur við sig