Íslenskir dómstólar úrskurði um fjárkúgunarkröfur Breta og Hollendinga

Í siðmenntuðum löndum er það regla, að láta ekki undan kröfum fjárkúgara og handrukkara, því með undanlátssemi við slíka kúgara ganga þeir oftast á lagið og setja fram nýjar og nýjar kröfur, sem sífellt erfiðara verður að uppfylla.

Gegn þessari meginreglu gekk íslenska ríkisstjórnin strax, þegar fyrstu fjárkúgunarkröfur Breta og Hollendinga litu dagsins ljós vegna Icessaveskuldar Landsbankans, enda gengu kúgararnir svo harkalega fram gegn íslenskum skattgreiðendum, að þeir gerðu nánast uppreisn gegn sinni eigin ríkisstjórn og þó aðallega gegn kúgurunum, sem ætluðu að hneppa þjóðina í áratuga skattaþrældóm í sína þágu.

Öllum samningaviðræðum við fjárkúgarana var haldið vandlega leyndum, eins og venja er um viðræður við ofbeldisseggi, en í júnímánuði 2009 skellti Steingrímur J. undirrituðum ógnarsamningi fyrir Alþingi og ætlaðist til að þingið samþykkti afarkosti Breta og Hollendinga í málinu og það án þess að fá að sjá samninginn, eða kynna sér innihald hans.

Samkvæmt uppgjafarsamningnum skyldu öll mál, sem rísa kynnu í framhaldinu vegna kúgunarinnar verða rekin fyrir breskum dómstólum, enda vissu kúgararnir að engin lög á Íslandi myndu styðja kröfugerð þeirra og þar að auki hélt ríkisstjórnin og handbendi hennar því fram, að málið væri þannig vaxið, að ekki væri til sá dómstóll í veröldinni, sem gæti fjallað um það.

Á þessu bloggi var þessum málatilbúnaði strax mótmælt þann 22/06 2009 og þá kom líklega í fyrsta skipti fram opinberlega ábending um að samkvæmt tilskipunum ESB væri alls engin ríkisábyrgð á Tryggingasjóðum innistæðueigenda og fjárfesta og því kæmi málið íslenskum skattgreiðendum ekkert við og strax bent á að væri uppi ágreiningur um málið, bæri að vísa því til íslenskra dómstóla, eins og sjá má hérna í bloggi frá 23/06 2009, en þá voru örfáir dagar liðnir frá uppgjöf Steingríms J. og félaga fyrir fjárkúgurunum.

Loksins núna, meira en ári síðar viðurkenna talsmenn ESB, að Icesavemálið sé í eðli sínu skaðabótamál og slík mál á að sjálfsögðu að reka fyrir dómstólum í heimaríkinu.  Sú viðurkenning af hálfu ESB er algert kjaftshögg fyrir Breta, Hollendinga, íslensku ríkisstjórnina og þeirra handbenda hennar, sem tilbúnir voru til uppgjafar með henni gegn ófyrirleitnum hótunum og kröfum ofbeldisseggjanna.

Bragð er að þá barnið finnur og betra er seint en aldrei.

Icesave er skaðabótamál

Athugasemdir

[Ómar Bjarki Kristjánsson, 5.8.2010 kl. 11:07]

Ja, miðað við þessa frétt og ekki er hún ítarleg - þá er nákvæmlega ekkert nýtt þessu!  Allar götur verið vitað að ríkið er skaðabótaábyrgt í þessu tilfelli og B&H hafa allar götur lagt það þannig upp.  From the beginning.

Málið er, að það hefur lítið,  eða bara ekkert,  uppá sig, að vera snúa útúr og orðhenglast kringum kjarna máls.  Í rauninni íslendingum sumum til stórskammar að orðhenglahátturinn skuli hafa gengið svo langt.

Bjarni formaður ykkar lýsti því yfir á þingi á sínum tíma að fráleitt væri að fara með slíkt mál fyrir dómsstóla og tók sérstaklega fram að þ.að gilti um dómsstóla inanlands líka!  Svo ljótt taldi hann málið augljóslega.  Það sagði hann eftir að Sjallar voru búnir að leggja grunn að samningi í aðalatriðum og í framhaldi voru þeir búnir að semja um greiðslufyrirkomulag í aðalatriðum sem kunnugt er. 

[Axel Jóhann Axelsson, 5.8.2010 kl. 11:45]

Þú ert að halda fram sömu vitleysunni og þú hefur gert frá upphafi þessa máls og ekkert nýtt í því.  Ég hef hins vegar haldið fram málstað Íslendinga allan tímann og eins og kom fram í upphaflegu færslunni, var ég líklega sá fyrsti sem benti á það opinberlega að tilskipun ESB gerði ekki ráð fyrir ríkisábyrgð og bannaði hana reyndar, en þú og fleiri taglhnýtingar ríkisstjórnarinnar verið óþreytandi í Bretavinnunni frá fyrsta degi.

Alveg er mér sama hvað Bjarni formaður sagði eða segir um þetta mál, hann hefur ekki mótað mína skoðun á því, það hef ég gert sjálfur með því að kynna mér tilskipunina sjálfa og ýmislegt henni tengt og séu menn sæmilega læsir sjá þeir þetta sjálfir með því að lesa tilskipunina eina og sér.

Meira að segja talsmenn ESB eru farnir að viðurkenna þetta, en snúa þá málinu á þann veg að þetta snúist um skaðabætur frá íslenskum skattgreiðendum vegna þess að tilskipunin hafi ekki verið innleidd á réttan hátt á sínum tíma, sem stenst enga skoðun, enda gerðu hvorki ESB eða ESA athugasemdir við innleiðinguna á sínum tíma.

Vonandi fer þetta mál í þann farveg, að íslenskir dómstólar skeri úr um fjárkúgunarkröfuna og vinni Íslendingar málið, mun mér líða vel, en vinni kúgararnir það, þá munt þú kætast ærlega í sálinni.

[Axel Óli Ægisson (IP-tala skráð) 6.8.2010 kl. 00:08]

Það er ekki annað hægt en að taka undir með þér nafni að það er sérkennilegt hvernig Ómar og hanns líkir virðast kætast yfir því að stærri ríkjum og öðrum handrukkurum gangi e-ð með að rukka inn upplognar skuldir.