Fjölskylduvandamál eiga varla erindi í fjölmiðla

U:ndanfarnar vikur hefur fjölskylduharmleikur innan fjölskyldu Jóns Baldvins Hannibalssonar verið áberandi í fjölmiðlum, fyrir utan ásakanir nokkurra kvenna á hendur honum um kynferðislegt áreyti.  

Ásakanirnar um áreytið eru flestar birtar nafnlausar og því vafasamara en ella að taka mark á þeim, þó varla sé hægt að reikna með að þær séu upplognar en auðvitað hefði rétta leiðin verið að kæra atvikin til réttra yfirvalda, því samkvæmt réttarríkinu skal maður teljast saklaus þar til sakir hafa verið sannaðar fyrir dómstólum.

Þó þjóðfélagsumræðan sé orðin öll önnur en hún var áður fyrr, þ.e. fyrir samfélagsmiðlana, er allt of langt gengið að ákærur um alls kyns uppákomur úr fortíðinni séu birtar áratugum eftir að meintir atburðir áttu sér stað og að því er virðist eingöngu til að hefna gamalla harma eða sverta meintan geranda af einhverjum öðrum sökum.

Fjölskyldudeilur vegna veikinda, eða meðhöndlunar þeirra, eiga í sjálfu sér ekkert erindi inn á samfélagsmiðlana og hvað þá fréttamiðlana og ættu a.m.k. þeir að varast að fjalla um svo viðkvæm mál og ættu að hafa í huga að ekki einungis deilendur í slíkum málum þurfa að þjást, heldur fljölskyldur allra sem þeim tengjast og eiga auðvitað enga aðkomu að málum.

Ekki verður hér minnst á athugasemdakerfi samfélagsmiðlanna og reyndar fréttamiðlanna einngig.  Þar birtast oft á tíðum þvílík ummæli að engu er líkara en viðkomandi ritari sé alls ekki með sjálfum sér.  Mál er linni á þeim vettvangi.

Aldís kærir lögreglumann vegna vottorðs