Heiðarleg Samfylkingarkona

Á fundi stuðningsmanna Geirs H. Haarde í Hörpu síðdegis í dag flutti Kristrún Heimisdóttir, fyrrverandi aðstoðarmaður Ingibjargar Sólrúnar Gísladóttur og nuverandi aðstoðarmaður Árna Páls Árnasonar, stórmerkilega ræðu, þar sem hún fór yfir og útskýrði stöðu dómsvaldsins frá upphafi landnáms gagnvart hinu pólitíska valdi og taldi að aldrei í sögunni hefði pólitíska valdið lagst eins lágt í samskiptum sínum við dómstóla landsins.

Í viðhangandi frétt segir m.a:  "Hún sagði réttarkerfið ævinlega hafa komið fyrst og staðið æðst. En sagðist leyfa sér að fullyrða að engin siðmenntuð mannseskja með einhverja lögfræðimenntun gæti horft á þetta mál án þess að blygðast sín„Ég er viss um að dómarararnir lesa hættumerkin í málinu,“ sagði Kristrún."

Atlanefndin, sem lagði fram tillöguna um ákærurnar á ráðherrana rannsakaði málið alls ekkert, heldur byggði á áliti nefndarmanna í nefnd, sem ekki rannsakaði málin sem sakamál, heldur vísaði til nánari rannsóknar þar til bærra aðila þeim atriðum sem hún taldi að gætu farið í bága við landslög. Ekkert slíkt var lagt til af hálfu Rannsóknarnefndar Alþingis varðandi ráðherra.  Um skýrslu Rannsóknarnefndarinnar sagði Kristrún m.a: 

„Af óskiljanlegum ástæðum var margvíslegur áburður og uppspuni tekinn gildur af höfundum rannsóknarskýrslu Alþingi,“ sagði Kristrún og benti á að ýmsir aðrir hafi fengið þann rétt að fá rannsókn á sínum málum. En fyrrverandi forsætisráðherra hefði ekki fengið þann rétt.„Reifun málsins er í skötulíki og alþingismenn sáu það ekki sem sitt hlutverk að skilja málið, þeir tóku sér hlutverk ákæranda,“ sagði Kristrún. „Þetta er mesti heigilsháttur sem ég hef orðið vitni að.“

Undir þessi síðustu tilvitnuðu orð Kristrúnar er ekki hægt annað en taka heilshugar.  Þeir þingmenn sem tóku þátt í þessu ákæruhneyksli á Alþingi hljóta að skammast sín óskaplega núna og geri þeir það ekki, þá eru þeir samviskulausari smámenni en orð fá lýst.

Miðað við rökstuðning Kristrúnar í ræðu sinni á fundinum getur Landsdómur varla annað en vísað málinu frá dómi.  Verði það ekki gert er enginn vafi á að Geir H. Haarde verði sýknaður af öllum ákæruatriðum.

Fari svo, sem nánast er öruggt, þá hljóta smáþingmennin að segja af sér þingmennsku umsvifalaust. 

„Geir á sanngirni skilda“

Vísvitandi skemmdarverk á sjávarútvegi?

Gjörsamlega er óskiljanlegt að ríkisstjórnin skuli leggja fram svo illa undirbúin og vanhugsuð frumvörp um undirstöðuatvinnuveg þjóðarinnar, að nánast undantekningarlaust allir, sem umsögnum hafa skilað um þau til Alþingis, skuli vera sammála um að þau séu verri en engin og raunar til þess fallin að eyðileggja áratuga uppbyggingu atvinnugreinarinnar og hagkvæmni hennar.

Einnig er ótrúlegt að frumvörpin skuli ekki vera vitrænni, eftir margra missera vinnu við þau í Sjávarútvegsráðuneytinu, en það skýrist væntanlega af þeim illindum sem innan stjórnarflokkanna ríkir um málið og ekki síður á milli flokkanna.

Ekki síður er forkastanlegt að henda frumvörpum, ekki síst svona illa unnum, inn í þingið á síðustu dögum fyrir þingslit og ætlst til að þau séu afgreidd og leidd í lög án almennilegrar umræðu og vinnu við úrbætur og breytingar á þeim.

Sigurður Ingi Jóhannsson, þingmaður Framsóknar, gagnrýndi þessi vinnubrögð harðlega á þinginu og sagði m.a "Allir sem hefðu veitt álit á frumvarpinu hefðu verið neikvæðir, talið frumvarpið vanbúið, muni engum árangri skila og kunni jafnvel að brjóta gegn stjórnarskrá. Þá sé óljóst fyrir hvern verið sé að setja þessi lög."

Þessi vinnubrögð eru því undarlegri, þar sem Össur Skarphéðinsson lýsti því yfir á Alþingi í gær, að sjávarútvegsstefna Framsóknarflokksins væri miklu betri en stefna ríkisstjórnarinnar og því ætti að vera hægt að ná samkomulagi á þinginu um málið.

Það hlýtur að vera einsdæmi, að ráðherra skuli lýsa stefnu stjórnar sinnar í svo stóru máli sem handónýtri og reynandi væri að ná samkomulagi um mál á grundvelli stefnu stjórnarandstöðuflokks. 

„Þetta er ekki hægt"