Arion banki enn á fullri ferð í braskinu

Arion banki hefur gert kyrrstöðusamning við Gaum, eignarhaldsfélag Bónusgengisins, sem átti Baug, sem lýstur var gjaldþrota skömmu eftir að genginu tókst að koma Högum undan þrotinu, með því að stofna nýtt félag, 1988 ehf, sem í samvinnu við Kaupþing "keypti" Haga með því að bankinn lagði félaginu til 50 milljarða króna í svindlið, sem auðvitað var og verður aldrei hægt að endurgreiða.

Kyrrstöðusamningurinn gegngu út á það, að ekki er hægt að ganga að "eignum" Gaums, sem reyndar engar eru, né krefjast gjaldþrotaskipta á félaginu.  Í fréttinni kemur þetta fram m.a:  "Gaumur var aðaleigandi Baugs en Baugur hefur verið tekinn til gjaldþotaskipta. Gjaldþrot Baugs er stærsta gjaldþrot Íslandssögunnar á eftir viðskiptabönkunum þremur en kröfur í Baug eru yfir þrjú hundruð milljarðar króna.

1998 sem var dótturfélag Baugs skuldar Arion banka um 50 milljarða króna. Gaumur er ábyrgur fyrir stórum hluta þess. Skuldin varð til þegar Hagar voru keyptir út úr Baugi sumarið 2008."

Þegar þetta er lesið, skilst betur til hvers leikurinn er gerður.  Kyrrstöðusamningurinn er gerður núna, til þess að forða því að Gaumur og 1988 ehf. verði lýst gjaldþrota, áður en Arion banka tekst að selja Haga, en eins og allir vita ætlar Baugsgengið sér að eignast félagið aftur, án þess að segjast eiga nokkra peninga til að borga eitt eða neitt.  Líklega verður Arion banki liðlegur við Bónusgegnið þegar þar að kemur, eins og hann hefur verið hingað til, ekki síður en fyrirrennarinn, Kaupþing.

Þetta sannar að Arion banki býr að mikilli reynslu og þekkingu á braski, ekki síður en Bónusgengið sjálft.

Arion banki gerir kyrrstöðusamning við Gaum

Sýnum Karli Wererssyni hlýhug, vináttu og stuðning

Karl Wernesson, út- og innrásarmógúll, sem meðal annars afrekaði að tapa öllum bótasjóði Sjóvár, sem þó voru bara smáaurar miðað við heildartap allra hlutafélaganna á hans vegum, gat haldið Lyfjum og heilsu eftir í sinni "eigu" eftir að allt annað hrundi og hefur nú tekið við stöðu framkvæmdastjóra fyrirtækinsins, enda hefur hann betri tíma en áður til að sinna rekstrinum.

Öll út- og innrásargengi landsins, sem ennþá reka fyrirtæki hér á landi, njóta alveg sérstarar samúðar og skilnings neytenda, sem hafa sýnt þeim vináttu og hlýhug, svo jaðrar við hreina ást og aukið viðskipti sín við þau, svo nú blómstra gengisfélagarnir sem aldrei fyrr.

Nægir í þessu sambandi að benda á Samskip, sem nú er á fínu skriði eftir skuldaniðurfellingar, Iceland Express, sem aldrei hefur flogið hærra og lengra, vegna sérstakrar þakkarskuldar, sem flugfarþegar telja sig vera í við eigandann, fyrir að hafa náð að selja sjálfum sér flugfélagið út úr þrotabúi Fons á gjafverði. 

Ekki má gleyma stærstu gjaldþrotafjölskyldu landsins, sjálfu Bónusgenginu, en Arion banki sá sérstaka ástæðu til að láta Haga gefa foringjanum 114 milljónir króna í afmælisgjöf, um leið og hann lét af störfum hjá þúsundmilljarða gjaldþrotasamsteypunni, eftir 20 ára "farsælt" starf.  Þetta gengi hafa neytendur líka elskað og dáð í gegnum tíðina og sýnt það í verki með því að versla helst ekki við neinar verslanir, sem ekki hafa tilheyrt Bónusgenginu.

Vonandi mun Karl Wernesson njóta sambærilegs hlýhugar og aðrir gengisforingjar hjá öllum sjúklingum landsins og þeir munu væntanlega stórefla viðskipti sín við Lyf og heilsu frá því sem verið hefur, nú þegar Karl hefur betri tíma en áður til að sinna viðskiptunum.

Karl forstjóri Lyfja og heilsu

Jóhanna Sigurðardóttir hæðist að almenningi

Almenningur í landinu hefur tekið á sig gífurlegar byrðar frá hruninu í október 2008 með ýmsu móti, t.d. atvinnuleysi af áður óþekktri stærðargráðu, skertum vinnutíma þeirra sem vinnu hafa, lækkandi launumm fyrir hverja unna stund, mikilli verðbólgu og minnkandi kaupmæti, mikilli hækkun afborgana af lánum, o.s.frv, en af nægu er að taka vegna versnandi kjara og erfiðleika lífsbaráttunnar.

Jóhann Sigurðardóttir og Steingrímur J. fóru mikinn í þinginu í gær við að lýsa afrekum sínum í efnahagsmálum og töldu sér og ríkisstjórninni til mikilla tekna, að ástandið skyldi ekki hafa versnað frá hruninu og sögðu reyndar að vegna stjórnunarsnilli sinnar væri ástandið ekki eins slæmt og þau hefðu sjálf verið búin að spá um, að það yrði.  Ekki minntust þau á, allar þær skattahækkanir sem á landslýð hefur dunið ofan á allt annað og enn síður minntust þau á getuleysi sitt við sparnað í ríkiskerfinu og alls ekki nefndu þau almenna vanhæfni ríkisstjórnarinnar við lausn erfiðra mála.

Í dag birtast tölur frá Hagstofunni um landsframleiðsluna og kveður þar við gjörólókan tón vegna efnahagsþróunarinnar, eða eins og sést af upphafi fréttarinnar:  "Landsframleiðsla er talin hafa dregist saman um 3,1% að raungildi frá 1. ársfjórðungi 2010 til 2. ársfjórðungs 2010 og um 8,4% ef miðað er við 2. ársfjórðung árið 2009. Landsframleiðsla fyrstu sex mánuði ársins 2010 er talin hafa dregist saman um 7,3% að raungildi samanborið við fyrstu sex mánuði ársins 2009.

Þetta kemur fram í nýjum tölum frá Hagstofunni. Þjóðarútgjöld drógust saman um 7,4% milli 1. og 2. ársfjórðungs þessa árs. Einkaneysla dróst saman um 3,2% og fjárfesting dróst saman um 4,7%. Samneysla jókst um 1%." 

Á meðan einkaneysla dregst saman eykst samneyslan, þ.e. ríkisútgjöldin um 1%, þannig að ekki er nóg með að ríkisstjórninni takist ekki að draga úr ríkisútgjöldunum, þá tekst henni ekki einu sinni að halda í horfinu, heldur eykst eyðsla hins opinbera á meðan almenningur dregur neyslu sína saman.

Væri ríkisstjórnin ekki undir hælnum á AGS, sem í raun ræður ferðinni í efnahagsmálunum, og hefði frítt spil, væri ástandið hérna ekki ömurlegt, eins og það er, heldur algerlega skelfilegt og fólksflótti frá landinu orðinn að hreinu flóttamannavandamáli.

3,1% samdráttur

Flugfarþegar verðlauna Pálma í Iceland Express

Ein af svikafléttum Bónusgengisins á braskárunum var salan á flugfélaginu Sterling á milli hlutafélaga í eigu gengismeðlima, en flugfélagið hækkaði úr 5 milljörðum króna í 20 milljarða í tilfærslum innan gengisins á tæpum tveim árum, þrátt fyrir að Sterling væri rekið með milljarða tapi allan tímann.

Í þessum braskskiptum var Iceland Express metið á 6 milljarða króna, en rúmum mánuði eftir efnahagshrunið, sem þetta gengi átti stóran hlut í að valda, seldi Pálmi Haraldsson sjálfum sér flugfélagið út úr Fons á 300 milljónir króna, eða einn tuttugasta af því verðmati, sem hann setti sjálfur á félagið í braskfléttunni fyrrnefndu, sjá þessa frétt HÉRNA  Skömmu síðar var Fons lýst gjaldþrota og verður að teljast með ólíkindum, að skiptastjórinn skuli ekki vera löngu búinn að rifta þessum gjafagerningi.

Ekki er nóg með að lítið sem ekkert sé fjallað um svikastarfsemi Pálma í Iceland Express í gegnum tíðina, heldur verðlauna íslenskir ferðamenn hann með því að kaupa flugfargjöld af þessari svikamillu, sem aldrei fyrr, enda vex félagið og dafnar og bætir sífellt við sig flugleiðum.  Ekki er nóg með að flugfarþegar sýni þessu félagi velvild sína með farmiðakaupum, heldur láta þeir einnig bjóða sé endalausar seinkanir og niðurfellingar flugferða, enda Iceland Express eitthvert óstundvísasta flugfélag Evrópu og þó víðar væri leitað.

Reyndar er Iceland Express ekki flugfélag, heldur farmiðasali fyrir annað félag sem Pálma tókst að stinga undan þrotabúi Fons, en það er breska flugfélagið Asterus, þannig að ef illa fer með það félag, er spurning hver ábyrgð Iceland Express er gagnvart hugsanlegum strandaglópum í ferðum þessara svikafélaga.

Furðulegt er sinnuleysið gagnvart þessari svikamyllu.

Viðskiptaflétta þar sem allt var ofmetið jafnt