Ríkisstjórnin ræður ekki við vandmálin og verður að fara frá

Löngu er vitað að ríkisstjórnin ræður engan veginn við efnahagsmálin, sem fara stöðugt versnandi, enda hafa gerðir og aðgerðaleysi stjórnarinnar eingöngu verið til að dýpka kreppuna og lengja.  Öll tölfræði sýnir þetta og nýjustu útreikningar Hagstofunnar um veltu verslana sýna ótvírætt að kaupmáttur almennings minnkar stöðugt.

Stöðugur samdráttur hefur verið undanfarið ár í sölu verslana og í fréttinni kemur m.a. þetta fram:

"Velta dagvöruverslana fyrstu fimm mánuði þessa árs var 1,9% minni en á sama tímabil í fyrra að raunvirði. Það er mun minni samdráttur en í öðrum tegundum verslana.Til dæmis var velta áfengisverslunar fyrstu fimm mánuði þessa árs 12,4% minni en á sama tímabili síðasta árs. Leita þarf aftur til ársins 2005 til að finna sambærilegt fimm mánaða tímabil með minni raunveltu áfengis."

Skýringingin á því að dagvöruverslun minnkar minna en önnur verslun, er auðvitað sú, að fólk getur ekki neitað sér um mat og aðrar brýnar nauðsynjar, en kaupmáttarrýrnunin kemur fram í því, að nú er ekkert keypt, sem mögulegt er að vera án.  Einnig er stór hluti skýrinagarinnar sú, að virðisaukaskattur var ekki hækkaður á matvælum, en öllu öðru og til viðbótar voru ýmis vörugjöld hækkuð og skattar og gjöld ríkisins á áfengi og tóbaki hækkuð upp úr öllu valdi.

Því var strax spáð, að þessar skatta- og gjaldahækkanir myndu draga úr verslun og tekjur ríkisins myndu lítið aukast við þessar brjálæðislegu skattahækkanir og er sá spádómur nú að rætast.  Vinstri menn hafa aldrei skilið samhengið milli skatta og neyslu og gera sér enga grein fyrir því, að skattahækkanabrjálæðið dregur allan mátt, bæði úr fyrirtækjum og einstaklingum.

Fréttin endar á þessu:  "Enn hækkar neysluverð umfram laun. Þannig mældist kaupmáttur launa 4,0% minni í apríl síðastliðnum en á sama tíma í fyrra. Innlend greiðslukortanotkun minnkaði á tímabilinu janúar til apríl um 3,8% að raunvirði frá sama tíma í fyrra. Forvitnilegt verður að sjá hverju spáð verður um einkaneyslu í nýrri þjóðhagspá sem væntanleg er innan skamms."

Enn forvitnilegra verður að sjá hve langt verður þangað til stjórnin sér sóma sinn í afsögn.

Stjórnarskipti eru eina von almennings í landinu um að hjól efnahagslífsins fari að snúast á ný.

Velta í smásöluverslun dróst saman í maí

Hvenær drepur maður mann og hvenær drepur maður ekki mann?

Spurningunni í fyrirsögninni er stolið frá Halldóri Laxness, en svona svaraði Jón Hreggviðsson spurningunni um það, hvort hann hefði drepið böðulinn, sem hýddi hann í sögunni um Íslandsklukkuna.  Á svipaðan hátt svarar Ólafur Ólafsson, þegar hann er spurður hvort hann hafi tekið þátt í svindlinu í kringum "kaup" Al-Thanis á hlutabréfum í Kaupþingi, sáluga.

Í yfirlýsingu frá Ólafi í nokkrum liður segir svo í fyrstu málsgrein: 

"Aðkoma mín að kaupum Sheik Al-Thani í Kaupþingi hefur áður komið fram. Mitt hlutverk var að hjálpa til við að koma viðskiptunum á og að vera milliliður í lánveitingum til Sheik Al-Thani. Ég átti ekki hlut að hlutabréfakaupunum sjálfum og aldrei stóð til að ég hefði fjárhagslegan ávinning af viðskiptunum."

Snúast ávirðingarnar á hendur Ólafi ekki einmitt um það, að hafa hjálpað til við að koma svikamyllunni í gang og reyna að fela slóð lánsins, sem Kaupþing lánaði til kaupa í sjálfu sér?

Þegar Ólafur er búinn að neita allri vitneskju um tölvupósta, sem fóru á milli fjármálasviðs og innri endurskoðunar bankans, þar sem kom fram, að verið væri að fela slóð Ólafs vegna viðskiptanna, segir hann að lokum:

"Ég þess fullviss að ég braut engin lög með aðkomu minni að þessu máli og á ekki von á öðru en að vönduð rannsókn leiði hið rétta í ljós í þeim efnum."

Án þess að hafa nokkra vissu fyrir löghlýðni Ólafs og annarra sem tóku þátt í að "ræna bankana innanfrá", eins og Rannsóknarnefnd Alþingis kallaði verknaðinn, þá skal heilshugar tekið undir með Ólafi, að vönduð rannsókn muni leiða hið rétta í ljós.

Ennfremur skal þeirri ósk bætt við, að þeir fái allir makleg málagjöld að þeirri rannsókn lokinni.

 

„Braut engin lög“

Kínverjar ætla sér stóra hluti hérlendis

Kínverjarnir eru komnir til landsins með gullkortið á lofti og ætla sér stóra hluti í atvinnulífinu á næstu árum.  Þegar Kínverjarnir fara af stað á annað borð, þá stendur enginn þeim snúning í viðskiptum, enda skiptir engu máli fyrir þá, hvort þeir hagnast eða tapa til að byrja með, enda hugsa þeir í a.m.k. fimmtíu ára tímabilum, en ekki til nokkurra vikna, mánaða eða ára.

Til marks um áhuga Kínverja á að koma sér vel fyrir hérlendis eru nýleg kaup þeirra á húsi undir sendiráð sitt, en þegar þeir taka það í gagnið verður húsakostur sendiráðs þeirra sá allra stærsti, sem nokkurt sendiráð hefur yfir að ráða hér á landi og þó víðar væri leitað.  Þar munu þeir fá rúmgott húsnæði til að hýsa sendiráðsstarfsfólk, viðskiptasendinefndir og síðast en ekki síst, geysigóða aðstöðu fyrir leyniþjónustu sína og hernaðarlega njósnara.

Íslenskt efnahagskerfi er ekki stærra en hreppssjóður í litlum kínverskum hreppi og því munu Kínverjar ekki verða í vandræðum með að gera sig gildandi í hagkerfinu hérna, en vegna þess hvernig þeir hugsa, mun það gerast í rólegheitum, þannig að varla verður eftir því tekið, til að byrja með.

Kína er rísandi heimsveldi og því ekki ráð, nema í tíma sé tekið:  Kínverskukennslu inn í grunnskólana strax, sem skyldunám.

Hafa áhuga á að bjóða í framkvæmdir við Búðahálsvirkjun

Byrjum að kenna kínversku í grunnskólunum

Seðlabankar Íslands og Kína hafa gert með sér gjaldeyrisskiptasamning upp á nokkra tugi milljarða króna, en slíkur samningur gengur út á að þjóðir skuldbinda sig til að selja hvor annarri gjaldeyri gegn greiðslu í lögeyri þess ríkis, sem kaupir.  Ef til kemur að á þennan samning verði dregið, þá liggur í augum uppi, að það munu verða Íslendingar sem kaupa dollara eða evrur af Kínverjum, gegn greiðslu í krónum, en engar líkur eru á að kínverjar fari að kaupa gjaldeyri af Íslendingum gegn greiðslu í juan.

Í vetur var einmitt hvatt til þess, að bjölluatinu í Brussel yrði hætt, samningar gerðir við Kínverja um efnahagssamvinnu og þeir fengnir til að fjárfesta hér á landi, enda er Kína rísandi heimsveldi og mun að öllum líkindum verða ráðandi afl í heiminum fyrir, eða skömmu eftir miðja þessa öld.  Færsluna frá í mars s.l. má sjá hérna ef einhver hefði áhuga á henni.

Þar sem Kínverjar munu innan tíða verða ráðandi í heiminum, ekki í skjóli hervalds, heldur munu þeir ná yfiráðum með fjármagnið að vopni, er ekki ráð nema í tíma sé tekið og kínverska gerð að skyldufagi í grunnskólum landsins og unga fólkið undirbúið fyrir komu Kínversku herraþjóðarinnar til vesturlanda.

Bandaríkin og fleiri ríki skulda Kínverjum nú þegar slíkar fjárfúlgur, að gjaldfelling þeirra myndi rústa efnahag vesturlanda gjörsamlega og þeir hafa stöðu bæði dollarans og evrunnar í hendi sér og gætu ráðið falli hvaða myntar í heiminum, sem þeim sýndist.

Kínverjar eru langt komnir með að leggja heiminn undir sig efnahagslega og því fyrr sem Íslendingar viðurkenna það, því betra og um að gera að efla viðskiptin við þá strax.

Gjaldeyrissamningur við Kína