Byrja á að spá öllu illu - hælast svo af því að það rætist ekki að fullu

Enn rær Steingrímur J. á sömu mið og áður, hælist um af því að hlutirnir gangi betur en "spáð" hafði verið þegar ríkisstjórnin tók við, fyrir sextán mánuðum síðan.  Ríkisstjórnin byrjaði feril sinn á því að spá öllu illu fyrir þjóðinni, efnahags- og atvinnumálum og kemur svo núna og klappar sjálfri sér á bakið fyrir hvað allt hafi nú gengið betur en "spáin" gerði ráð fyrir.

Í fyrra kynnti Steingrímur J. gífurlegar skattahækkanir, svo miklar að þjóðin stóð á öndinni yfir þeim ósköpum, sem yfir hana myndu dynja í þeim efnum.  Nokkrum mánuðum síðar voru kynntar skattahækkanir, sem voru töluvert minni, en upphaflega hafði verið boðað og þá var því borið við, að vegna betri stöðu en "spáð" hafði verið, þyrfti ekki að hækka skatta eins mikið og áður hefði verið gert ráð fyrir.  Þjóðin varpaði öndinni léttar og sætti sig við skattahækkanabrjálæðið, vegn þess að það var þó ekki eins brjálæðislegt og "spáð" hafði verið.

Nú segir Steingrímur J. að fylla þurfi upp í 43 milljarða gat á fjárlögum næsta árs, en það er 10 milljörðum minna en "spáð" hafði verið og af upp í þessa 43 milljarða verði "aðeins" 11 milljarðar fjármagnaðir með nýjum skattahækkunum og það sé talsvert minna, en áður hafði verið "spáð"

Þjóðin sættir sig við allt, bara ef það er miklu betra en áður hafði verið "spáð".

„Verkefnið er að takast“

Kínverjar sækja í sömu hagsmuni á Íslandi og ESB

Kínverjar hafa verið ótrúlega hjálplegir Íslendingum upp á síðkastið, t.d. stutt okkur dyggilega í glímunni við AGS um endurskoðun samningsins um efnahagssamvinnuna við sjóðinn, en Bretar, Hollendingar og norðurlöndin hafa reynt að flækjast þar fyrir, í tilraunum sínum til að kúga þjóðina til uppgjafar vegna Icesave.

Einnig hafa Kínverjar og Íslendingar gert með sér gjaldeyrisskiptasamning sem Su Ge nýr sendiherra Kína á Íslandi, segir að  sé með fádæmum, en aðeins sex til sjö ríki hafi fengið viðlíka samning við kínverska seðlabankann.

Kínverjar eru ekki að gera þetta af eintómri hjartagæsku í garð Íslendinga, heldur eru þeir að hugsa um sína eigin hagsmuni á norðuhveli jarðar, en innan ekki svo langs tíma munu siglingar hefjast milli heimsálfa um norðuhöf og Kínverjar hafa lýst áhuga sínum á Íslandi sem umskipunarhöfn, þegar þar að kemur.  Hugsanleg olíuvinnsla í lögsögu Íslands í framtíðinni spillir heldur ekki fyrir, enda eru Kínverjar vanir að skipuleggja sína hagsmuni áratugi fram í tímann.

Enn annað sem Kínverjar líta til, er raforkan, því þeir hafa hug á stóriðju hérlendis og eru reyndar þegar byrjaðir að kanna þau mál og hafa undirritað viljayfirlýsingu um samstarf við Landsvirkjun.

Þetta eru sömu hagsmunir og ESB ásælist með því að vilja innlima landið sem hrepp í stórríki Evrópu, sem reyndar virðist vera á fallandi fæti, áður en það varð nokkurn tíma almennilega gangfært.

Í tilefni af þessum fréttum skal ítekuð sú ráðlegging að hefja nú þegar kennslu í kínversku í íslenskum skólum, sem skyldufag.  Draga mætti úr þýskukennslu í staðinn, enda munu Kínverjar einnig ráða ESB áður en yfir líkur.

Kína hjálpaði Íslandi

Fordæmi fyrir Kost að kæra Bónus

Ólafur Adolfsson, fyrrverandi knattspyrnukappi og nú apótekari á Akranesi, hefur lagt Lyf og heilsu að velli með miklum mun, eða hundraðmilljónir - núll, eftir að keðjan reyndi að þröngva honum út af markaðinum með bolabrögðum.

Áfrýjunarnefnd samkeppnismála hefur nú staðfest úrskurð Samkeppniseftirlitsins um að Lyf og heilsa hafi beitt ólöglegum brögðum til að reyna að koma Ólafi á hausinn, strax eftir að hann opnaði apótek sitt á Akranesi og átti sú aðgerð að verða öðrum til viðvörununar um að leggja ekki í samkeppni við Wernerbræður, sem þekktir eru af ýmsu misjöfnu í viðskiptalífinu undanfarin ár.

Þessi úrskurður ætti að vera fordæmi fyrir Gerald Sullenberger að kæra Bónus vegna þeirra samninga sem Bónus hefur gert við birgja um sérkjör sér til handa, en þeim kjörum er viðhaldið með hótunum um að loka á viðskipti við viðkomandi, selji hann öðrum vörur á sömu kjörum og Bónus fær.

Það hefur komið fram, að íslenskir heildsalar og framleiðendur þora ekki að selja versluninni Kosti vörur á eðlilegum kjörum vegna hótana frá Bónus og því ætti þessi niðurstaða Áfrýjunarnefndar samkeppnismála að verða fyrirmynd fyrir aðra, að láta markaðráðandi fyrirtæki ekki komast upp með að drottna yfir markaði, með yfirgangi og hótunum.

Reyndar ætti ekki að þurfa að kæra Bónus sérstaklega, því öllum er kunnugt um vinnubrögð ráðamanna fyrirtækinsins og Samkeppniseftirlitið ætti að taka upp hjá sjálfu sér, að rannsaka gerðir og framkomu eigenda og stjórnenda þessa fyrirtækis í garð samkeppnisaðila.

Þessi úrskurður gefur alla vega svolitla von fyrir smáu aðilana í verslunarrekstri.

Lyf & heilsa greiði 100 milljónir

Stóra sólbekkjamálið kláraðist fyrir þinglok - mikill léttir

Þrátt fyrir gífurlegar annir á Alþingi síðustu dagana fyrir þinglok, tóks stjórnarflokkunum að ljúka einu af sínum stærstu málum í morgun, en það er bann við notkun ungmenna á ljósabekkjum á sólbaðsstofum.

Þrátt fyrir ótrúlega lélegt skipulag meirihlutans á þingstörfunum og þó búið sé að lengja þingið fram á sumarið, virðist það vera ófrávíkjanleg regla stjórnarinnar, að leggja alvörumálin ekki fyrir þingið fyrr en á síðustu stundu, til þess að gulltryggja að alger ringulreið ríki á þinginu, síðusta hálfa mánuðinn fyrir þinglok.

Með samþykkt stóra sólbekkjamálsins hefur ríkisstjórn Samfylkingar og VG náð að klára tvö þjóðþrifamál á þessum vetri, en til viðbótar við þetta merka mál var áður búið að banna kvenfólki að dansa berrassað innan veggja Goldfingers, nektarstaðarins hans Geira.

Verður þetta að teljast mikil og góð afköst hjá þessari ríkisstjórn og ekki hægt að ætlast til þess að hún afgreiði smámál á meðan, eins og fjárhagsvanda heimilanna, atvinnumál, efnahagsmál, orkumál, stóriðjumál eða önnur smámál, sem orðið hafa að sitja á hakanum vegna nektar á strippbúllum og í ljósabekkjum.

Ríkisstjórnir annarra landa hljóta að líta í forundran til þeirrar íslensku og eiga örugglega erfitt með að skilja forgangsmálin hér á landi.

Lái þeim það, hver sem vill.

Ljósabekkjabann orðið að lögum

Ekki tilhlökkunarefni fyrir íslenska launþega

Atvinnuleysi á Ísandi í apríl mældist 9%, enda ríkir hér dýpsta kreppa lýðveldistímans og hér er við völd ríkisstjórn, sem gerir allt sem í hennar valdi stendur til að halda atvinnuleysi sem mestu og dýpka og lengja kreppuna, eins mikið og mögulegt er, með því að berjast gegn hvers konar atvinnuuppbyggingu í landinu.

Það sem vekur enn meiri athygli í fréttinni er, að atvinnuleysi innan ESB er ennþá meira en hér á landi, eða 9,7% og á evrusvæðinu 10,1%, eins og sjá má á bls. 2 í skjalinu, sem nálgast má hérna

Ríkisstjórn Íslands er væntanlega að aðlaga atvinnuleysi á Íslandi að því atvinnuleysi, sem er viðvarandi innan ESB, til þess að venja landann við það, sem koma skal, fari svo illa að Samfylkingunni takist að véla landið inn í stórríki Evrópu.

Þetta er a.m.k. ekkert tilhlökkunarefni eða falleg framtíðarsýn fyrir íslenska launþega.

Atvinnuleysi að meðaltali 8,7%

Enginn reiknar með inngöngu Íslands í ESB

Skoðanakannanir sem birst hafa undanfarna mánuði sýna allar að mikill meirihluti þjóðarinnar er á móti innlimun Íslands í stórríki Evrópu og er eindregið þeirrar skoðunar að bjölluatinu í Brussel verði hætt.  Tölur um kosnað af þessari stríðni gagnvart ESB eru nokkuð á reiki, en þó mun kosnaðurinn af þessum prakkarastrikum Samfylkingarinnar verða einhversstaðar á bilinu 4-7 milljarðar króna.  Slíkar upphæðir væri hægt að nota til gagnlegri hluta.

Í liðinni viku var viðtal í sjónvarpsfréttum við þýskan stjórnmálafræðing og ráðgjafa þýskra stjórnmálamanna og taldi hann víst, að á fundi ESB þann 17. júní yrði samþykkt að taka upp viðræður við Íslendinga um innlimunina, sem hann taldi afar mikilvæga fyrir ESB vegna legu landsins og aðgang þess að norðuhöfum, ekki síst vegna framtíðarsiglinga milli heimsálfa og mikilvægi Íslands sem milliliðar í þeim siglingum.  Fleira taldi hann til, sem ESB myndi græða á innlimuninni, en þetta taldi hann stærsta atriðið.

Það, sem athyglisverðast var samt við viðtalið var, að þessi ráðgjafi þýskra stjórnvalda taldi engar líkur á því að Íslendingar myndu samþykkja hreppsaðildina að ESB og um það væru yfirmenn ESB sér algerlega meðvitaðir, þannig að enginn innan valdakerfis ESB reiknaði með að samningur við bandalagið yrði samþykktur í þjóðaratkvæðagreiðslu á Íslandi.

Almenningur á Íslandi veit þetta, ríkisstjórnir í Evróðpu vita þetta og stjórnkerfi ESB veit þetta.  Hvernig íslenska ríkisstjórnin kemst hjá því að gera sér grein fyrir þessu, er hulin ráðgáta.

Meirihluti vill draga umsókn um aðild til baka