Ásakanir eða sannanir?

Nokkrar konur hafa komið fram og sakað Gunnar í Krossinum um kynferðislegt áreiti, sem á að hafa átt sér stað fyrir fimmtán til tuttugu árum síðan og jafnvel þaðan af fyrr. Slíkar ásakanir eru gífurlega alvarlegar og karlmenn sem slíkt gera eiga þungar refsingar skyldar, enda áhrif slíks athæfis og afleiðingar fyrir fórnarlömbin alvarleg.

Þegar slíkar ásakanir eru bornar á menn, jafnvel áratugum eftir að brotin eiga að hafa verið framin, verður að leggja fram óhrekjanlegar sannanir fyrir þeim, ásakanirnar einar og sér duga ekki, því sá sem sakaður er um svona brot verður fyrir algerum álitshnekki og mannorðsmissi og því má alls ekkert vafaatriði vera fyrir hendi, ekki síst þegar slík mál eru flutt í fjölmiðlum, en þeim ekki vísað til þar til bærra rannsóknaraðila.

Svona ásakanir eru svo alvarlegar að þungar refsingar ættu að liggja við upplognum sögum af þessum toga og ættu þær ekki að vera vægari en kynferðisafbrotamenn eru dæmdir í við sínum brotum. Það á ekki að duga að segjast koma fram með þessar upplýsingar áratugum eftir meint brot, eingöngu til að létta á eigin sálarlífi, því ósannaðar og jafnvel upplognar geta þær lagt líf þess ásakaða og fjölskyldu hans algerlega í rúst.

Karlmaður sem fær yfir sig slíkar ásakanir á sér aldrei viðreisnar von, því jafnvel þó ekkert væri á bak við þær, verður aldrei hægt að afmá stimpilinn og vafann sem þeim fylgir.

Fleiri konur saka Gunnar um kynferðisbrot

Engan skattaþrældóm fyrir Breta og Hollendinga

Það er og hefur verið kýrskýrt að tilskipun ESB um tryggingasjóði innistæueigenda og fjárfesta og því algerlega óskiljanlegt að íslensk stjórnvöld skuli nokkurn tíma hafa svo mikið sem hugleitt að ganga að kröfum fjárkúgaranna Bresku og Hollensku um að gera Íslendinga að skattaþrælum erlendra ofstopaþjóða vegna skulda íslenskra einkabanka og þeirra fjárglæframanna sem þá áttu og stjórnuðu.

Steingrímur J. samþykkti og ætlaði að troða samningi Svavars Gestssonar, sem ekki nennti að hanga yfir málinu, óséðum ofan í kok þings og þjóðar í júnímánuði 2009, en vegna mikillar baráttu stjórnarandstöðunnar tókst að setja svo stranga fyrirvara við staðfestingu Alþingis á samningnum, að kúgararnir erlendu samþykktu þá ekki fyrir sitt leyti.  Steingrímur J. ætlaði að enn að lúffa fyrir yfirgnginum og þröngvaði breytingum, sem felldu alla fyrirvara úr gildi, í gegnum Alþingi en til allrar lukku neitaði þá forsetinn að veita lögunum staðfestingar og því gafst skattgreiðendum tækifæri til að losa sig undan áþjáninni í þjóðaratkvæðagreiðslu þann 6. mars s.l.

Forsetinn verður að neita staðfestingar á hverri einastu tilraun Steingríms J. og ríkisstjórnarinnar til að selja þjóðina í skattaánauð fyrir erlenda kúgara, því þjóðin á ekki að borga, vill ekki borga og ætlar ekki að borga kröfur sem henni koma nákvæmlega ekkert við.

Vonandi sér Steingrímur J. að sér og hættir að vinna gegn sinni eigin þjóð í þágu Breta og Hollendinga.

Lokaorðið hjá kjósendum segir forseti Íslands

Jón Bjarnason er góður fjölskyldumaður

Jón Bjarnasons, sjávarútvegs- og landbúnaðarráðherra, skipaði nýlega nefnd til að fara yfir ýmis atriði sem lúta að fiskveiðum og fiskveiðistjórnun og fannst meira en tilvalið að skipa son sinn í nefndina, enda væri hann líffræðingur og vel metinn sem slíkur þar að auki, eins og Jón sagði á Alþingi í vörn sinni fyrir skipun sonarins í nefndina.

Nú boðar Jón skipan nefndar á vegum ríkisstjórnarinnar nr. 151 á síðustu tuttugu mánuðum, og á hún að fjalla um svín, þ.e. svín í svínabúum, líðan þeirra í lifanda lífi og fantalegar geldingar á grísum, þ.e. afkvæmum svína.  Nú vill svo vel til að sonur Jóns er líffræðingur og vel metinn sem slíkur, meira að segja, og því hlýtur hann að vera flestum öðrum mönnum heppilegri til að sitja í þessari svínanefnd og helst að stjórna henni.

Ekki eru tiltækar upplýsingar um fjölskyldu Jóns Bjarnasonar, ættboga eða vinatengsl, svo vel getur verið að í þeim hópi séu meira en nógu margir hæfir einstaklingar til þess að skipa alla nefndina og auðvitað er þægilegast og fljótlegast að þurfa ekkert að fara með svona smámál út fyrir fjölskylduna.

Það er svínslegt fyrir ráðherra að þurfa að sitja undir gagnrýni fyrir að vera góður fjölskyldufaðir.

Jón skipar starfshóp um vandamál svínaræktar

Eignarétturinn þarfast ekki endurskoðunar

Árni Páll Árnason segir að löggjafinn þurfi að fara yfir ákvæði laga um eignarrétt í kjölfar dóms Hæstaréttar um að Sparisjóði Vestmannaeyja hafi verið heimilt að ganga að ábyrgðarmönnum láns, sem sparisjóðurinn hafði þó fellt niður gagnvart lántakanda, sem fengið hafði samþykkt allra aðila, þ.m.t. sparisjóðsins fyrir skuldaaðlögun og niðurfellingu skulda.

Um þessa glæpamennsku Sparisjóðs Vestmannaeyja var fjallað í fréttum í gær og var af því tilefni  BLOGGAÐ um málið og þessa ótrúlegu bíræfni stjórnenda sparisjóðsis, sem algerlega gengur fram af fólki fyrir þá ósvífni sem að baki liggur.

Hins vegar þarf ekkert að breyta lögum um eignarrétt, eða skerða hann á nokkurn hátt, í framhaldi þessa dóms Hæstaréttar.  Það sem þarf að gera, er að þeir starfsmenn sem sjá um frágang samninga um skuldaniðurfellingar og skuldaaðlögun gangi almennilega frá málunum, þ.e. að fá uppáskrift lánadrottna um að niðurfelling skuldar sé alger niðurfelling og kröfum verði ekki haldið á lofti gagnvart öðrum en upphaflegum skuldara, hvort sem ábyrgðarmenn hafi verið á lánunum eða veð fengið að láni frá ættingjum eða vinum.

Með skuldaaðlögun og skuldaniðurfellingu verði mál afgreidd í eitt skipti fyrir öll, þannig að siðlausir stjórnendur lánastofnana eða aðrir siðleysingjar gangi ekki að óviðkomandi fólki með kröfur sínar, eftir að hafa þóst fella þær niður áður gagnvart lántakandanum sjálfum.

Það eina sem þarf er heiðarleiki í uppgjör þessara mála.

Löggjafinn fari yfir dóm Hæstaréttar