Stefna þjóðarinnar er alveg ljós

Ögmundur Jónasson leggur út af ummælum Þorsteins Pálssonar um að ríkisstjórnin geti ekki komið fram klofin í aðlögunarferlinu að ESG og segir Ögmundur að stefnan verði að vera ljós, um hvort Alþingi hafi samþykkt umsókn að ESB, eða aðlögun að sambandinu.

Ef eitthvað er óljóst varðandi atkvæðagreiðsluna á Alþingi, er vilji þjóðarinnar algerlega ljós og verður ekki dreginn í efa, enda hafa ótal skoðanakannanir staðfest þann vilja.

Þjóðin vill ekki aðlögun eða inngöngu í ESB og því væri skynsamlegast af Alþingi að hætta við málið og spara þá milljarða, sem annars færu í súginn.

Stefnan þarf að vera ljós

Íslenskir indíánar

Nokkur hundruð Íslendingar bera í sér indíánagen, sem líklega eru upprunnin í Ameríku,  en þó er það ekki endanlega sannað, því einhver mismunur er á milli gena amerísku og íslensku indíánanna.  Ekki eru þeir íslensku heldur ættaðir frá Asíu, eins og jafnvel var talið, en engir ættingjar fundust þar, þegar betur var að gáð.

Af þessum rannsóknum virðist helst vera hægt að draga þá skarplegu ályktun, að hér sé um hreinræktaða íslenska indíána að ræða og því sé með sanni hægt að segja að hér hafi þrifist blómlegt fjölmenningarsamfélag frá upphafi, ekki síst eftir að norsku berserkirnir námu hér land með írsku ambáttirnar og þrælana.

Loksins er fundin skýringin á því, hvers vegna sumir vildu aldrei leika annað en indíána í bófahasar bernskuáranna.  Þeir voru með þetta allt saman í blóðinu.

Eiga rætur að rekja til indíána

Ótrúlegur fjöldi vill ekki vinnu

Á atvinnuleysisskrá eru nú um 12.500 manns, sem segir þó ekki alla söguna um raunverulegt atvinnuleysi, þar sem fjöldi fólks hefur farið í nám vegna vinnuleysis, mörg þúsund hafa flust erlendis í atvinnuleit, margir verið atvinnulausir í meira en þrjú ár og því misst bæturnar og öryrkjum hefur fjölgað um 4.000 á síðustu tveim árum. 

Áætlað er að fjöldi starfa sem tapast hafa frá hruni sé um 23.000, sem er betri mælikvarði á hvernig atvinnuástandið hefur koðnað niður á þessum tveim árum, enda hafa stjórnvöld beitt öllum sínum ráðum til að koma í veg fyrir nokkra atvinnu- og verðmætaaukningu, sem möguleg hefði verið á valdatíma sínum.

Nú birtist frétt um að rúmlega eitt þúsund manns hafi á síðustu tíu mánuðum fyrirgert rétti sínum til atvinnuleysisbóta með því að hafna ítrekað öllum úrræðum sem í boði hafa verið á vegum Vinnumálastofnunar, eða atvinnu sem fólkinu hefur verið boðið. 

Það vekur mikla furðu, að svo stór hópur, 8-10% þeirra sem á atvinnuleysisskrá eru, skuli ekki vilja þiggja þau úrræði og vinnu, sem í boði er og væntanlega segja sig til sveitar í staðinn, því einhvern veginn verður þetta fólk að draga fram lífið, eins og aðrir.

Þetta bendir til þess, að mikill skortur á vinnuvilja sé til staðar hjá ótrúlegum fjölda fólks.

Þúsund manns hafa misst réttindi til bóta

Einfalt fyrir Jón Ásgeir að losna við rannsóknirnar

Jón Ásgeir í Bónus, Pálmi í Iceland Express og aðrir félgara Bónusgengisins fara mikinn í fjölmiðlum og lýsa þeim "ofsóknum" sem þeir veða að þola af hendi skilanefnda og saksóknara og það svo að þeir geti hvergi um frjálst höfuð strokið, eða veitt sér smá lúxus á snekkjum sínum og skíðahöllum, án þess að um það sé fjallað opinberlega. 

Ekki síður fara "veiðiferðir" opinberra aðila, svo sem saksóknara og skattayfirvalda, í taugarnar á Bónusgenginu og þar sem gengið var áður fyrr áberandi í uppkaupum á fyrirtækjum erlendis, með fjámunum sem aflað var á vafasaman hátt, vekja fréttir af rannsóknunum athygli erlendis, ekki síður en hér á landi.

Daily Thelegraph fjallar um húsleitirnar hjá Baugsgenginu í gær og í viðtali við blaðið segir Jón Ásgeir m.a:  "Ef einhver væri að reyna að leyna einhverju hefði þeim sömu væntanlega tekist það á tveimur árum. En ég held að fólk þurfi ekki að reyna að fela neitt. Sérstakur saksóknari kemur ekki fram með nein mál." 

Þar sem Jón Ásgeir telur alla rannsakendur "viðskipta" Bónusgengisins og þá líklega annarra útrásargengja einnig, svona gjörsamlega á villigötum og hann og aðrir hafi ekkert að fela, á hann afar auðvelda leið til að losna undan þessum "veiðiferðum", þar sem hann lítur á sjálfan sig sem bráðina.

Sú leið er að gefa sig fram við rannsakendur, leggja öll spil á borðið, útskýra köngulóarvef hundraða fyrirtækja, sem teygir sig um víða veröld, skýra slóð allra peningafærslna á milli bankareikninga, sem að lokum endaði á Tortola, eða í öðrum bankaleyndarlöndum og kæmi með hvern eyri sem enn er í hans umsjá og legði í endurreisn efnahagslífsins, sem hann og aðrir álíka lögðu í rúst með "viðskiptasnilld" sinni.

Þetta væri einföld, fljótleg og þægileg leið til að losna við að vera bráð "veiðimanna".

 

Segir rannsakendur í veiðiferð