Varla er núverandi ástand Vigdísi Hauksdóttur að kenna

Katrín Oddsdóttir, héraðsdómslögmaður, sem talsvert hefur sinnt málefnum innflytjenda segist hafa miklar áhyggjur af því ef Vigdís Hauksdóttir yrði innanríkisráðherra, þar sem hún hafi látið í ljós álit á flóttamannamálum sem Katrínu hugnast ekki.

Samkvæmt því sem fram kemur í fréttinni segir Katrín ennfremur:  "Katrín sagði að staða þeirra ríflega 20 hælisleitendamála sem hún hefði á sinni könnu væri algjörlega óbærileg. Elstu málin segir hún vera frá árinu 2009, en það mál væri reyndar í kærumeðferð hjá innanríkisráðuneytinu. „Ég hef kært meðferð mála til ráðuneytisins fyrir brot á málshraðareglu, en ráðuneytið er ekki búið að úrskurða um hvort málshraðareglan hafi verið brotin,“ segir Katrín. „Málshraðinn þarna er skelfilegur. Það kom mér samt skemmtilega á óvart á ráðstefnunni í HR á miðvikudaginn að fólk var ekki bendandi hvert á annað, heldur var fólk sammála um að úrbóta væri þörf."

Það verður að teljast furðulegt að lögmaður sem lýsir núverandi stöðu þessara mála á þennan veg skuli vera að hafa áhyggjur af því hver gæti hugsanlega orðið ráðherra þessa málaflokks í framtíðinni og hvort það verði manneskja með skoðanir á málefninu eða algerlega skoðana- og framtakslaust fólk eins og virðist hafa verið að fjalla um þessi mál fram að þessu.  Katrín er hins vegar afar ánægð með að engir skuli vera bendandi hver á annan vegna ástandsins, en bendir sjálf á fólk sem enga aðkomu hefur haft af flóttafólki fram að þessu.

Einhvern tíma hefði einfaldlega verið sagt að hér væri verið að hengja bakara fyrir smið. 

„Áhyggjur verði Vigdís ráðherra“

Svikamylla bankanna fyrir hrun

Hæstiréttur hefur sýknað íslenska ríkið af kröfu Dekabank, hins þýska, um að ríkið væri í raun ábyrgt fyrir skuldum Glitnis vegna svokallaðra "endurhverfra" viðskipta upp á tugi milljarða króna örstuttu fyrir bankahrunið á árinu 2008.

Í fréttinni segir um þessi viðskipti:  "Þýski bankinn lánaði Glitni um 677 milljónir evra á fyrri hluta árs 2008 í formi endurhverfra viðskipta um kaup og sölu á fjármálagerningum útgefnum af Landsbankanum og Kaupþingi."  Þessi viðskipti varpa ljósi á gerfiviðskipti bankanna á þessum tíma, en þeir hafa greinilega verið að "kaupa" skuldabréf hver af öðrum og endurselja þau síðan til erlendra banka og annarra fjármálastofnana löngu eftir að stjórnendum íslensku bankanna var orðið ljóst að hrun væri framundan, enda sjálfir og eigendur bankanna löngu byrjaðir að tæma þá innanfrá og héldu því áfram fram á síðasta starfsdag bankanna og jafnvel lengur.

Þessi sýndarviðskipti hafa ekki verið neitt annað en hreinar blekkingar eða Ponsisvindl og ætti Dekabank frekar að kæra stjórnendur bankanna fyrir svindlið en að reyna að hafa peninga út úr íslenskum skattgreiðendum, sem enga ábyrgð báru, eða aðkomu áttu, að þessum bófahasar.

Annað sem þessi dómur sýnir svart á hvítu og það er hve vel og úthugsað ríkisstjórn Geirs H. Haarde brást við bankahruninu með setningu neyðarlaganna. 

Ríkið sýknað af 54 milljarða kröfu Dekabank

Auðvitað eru allir fífl, nema Vinstri grænir

Steingrímur J. hefur birt þann boðskap sinn í erlendum fjölmiðlum að kjósendur í Evrópu séu fífl og skeri íslenskir kjósendur sig þar alls ekki úr hópnum, enda hafi þeir kastað ríkisstjórn Samfylkingar og Vinstri grænna út í hafsauga í nýafstöðnum kosningum.  Þetta hafi þeir gert af þeirri einföldu ástæðu að þeir séu heimskir og skilningslausir og trúgjarnir að auki.

Auðvitað eru tiltölulega fáar undantekningar frá þessari reglu, en það eru þeir kjósendur á Íslandi sem héldu sig við að kjósa Vinstri græna, en það voru þó ekki nema tæp 11% kjósenda og að frádregnum þeim sem kusu Samfylkinguna eru þá a.m.k. 76% kosningabærra manna á landinu sem falla í fíflaflokkinn.

Sjaldan, ef nokkurn tíma, hefur tapi í kosningum verið tekið jafnilla og forysta og stuðningslið fráfarandi ríkisstjórnar hafa gert eftir þennan kosningaósigur.

Líklega stafar það ekki síst af því að annað eins tap hefur hvergi þekkst á byggðu bóli frá örófi alda. 

Skynsamari en Steingrímur telur

Nú er það svart og kemur reyndar ekki á óvart

Ríkisskattstjóri er að ráðast í herferð gegn svartri atvinnustarfsemi, sem hann segir að hafi aukist gríðarlega mikið undanfarin misseri sem aftur komi fram í minni virðisaukaskattsheimtum í ríkissjóð.  Þar að auki bendi síaukið seðlamagn í umferð til þess að svarta hagkerfið "blómstri" sem aldrei fyrr.

Þessi tíðindi þurfa auðvitað ekki að koma nokkrum manni  á óvart, því þetta mátti allt sjá fyrir og hafði verið spáð m.a. á þessu bloggi, vegna þeirra ómennsku skattahækkana sem á þjóðinni hafa dunið í tíð núverandi ríkisstjórnar, sem er að hrökklast frá völdum með skömm, ekki síst vegna skattpíningar og svika annarra kosningaloforða.

Vonandi getur þetta mál orðið til að fleiri fari að skilja að skattahækkanir skila hreint ekki alltaf auknum tekjum í ríkissjóð, en það geta skattalækkanir hins vegar vel gert ef rétt er á haldið. 

Ólögleg gisting undir smásjá RSK

Af hverju samþykkti Steingrímur J. lán í erlendri mynt?

Við uppgjör milli gamla og nýja Landsbankans greiddi sá nýji fyrir þær kröfur sem hann yfirtók m.a. með skuldabréfi að upphæð kr. 310.000.000.000 (þrjúhundruðogtíuþúsundmilljónir) í ERLENDUM GJALDEYRI.  Ef rétt er munað átti að greiða skuldina í einu lagi á árinu  2015 og hefðu allir átt að sjá strax við undirritun skuldabréfsins að aldrei yrði hægt að standa við greiðslu á þeim gjalddaga.

Þetta lán er stór hluti þess vanda sem framundan er við að losa um svokallaða snjóhengju, enda gjaldeyrisvarasjóður þjóðarinnar svo takmarkaður að ekki er einu sinni hægt að standa undir nauðsynlegustu afborgunum ríkisins, annarra opinberra aðila og einkafyrirtækja á erlendum lánum sínum á næstu árum.

Seðlabankinn hefur orðið að grípa til þess ráðs að stöðva allar greiðslur úr þrotabúum gömlu bankanna, ekki síst til að knýja kröfuhafa þeirra til samninga um gríðarlega eftirgjöf krafnanna.  Sem dæmi má taka eftirfarandi klausu úr meðfylgjandi frétt:  "...... herma heimildir blaðsins, að óvíst sé hvort Seðlabankinn muni veita heimild fyrir slíkum útgreiðslum meðan ekki hefur tekist að semja um endurfjármögnun eða lengingu á 310 milljarða erlendum skuldabréfum milli gamla og nýja Landsbankans."

Engin viðhlýtandi skýring hefur verið gefin á því hvers vegna Steingrímur J. ákvað að þessi skuld milli bankanna skyldi verða gerð upp í ERLENDUM gjaldmiðli, en ekki íslenskum, því auðvitað hefði átt að láta gamla bankann hafa áhyggjur af gjaldeyrisöfluninni en ekki nýja ríkisbankann.

Þetta er ekki minnstu mistök Steingríms J. og þeirrar lánlausu ríkisstjórnar sem illu heilli hefur plagað þjóðina undanfarin fjögur ár. 

Fékk ekki undanþágu

Er Gnarrinn kominn í stríðsbúninginn?

Jón Gnarr, svokallaður borgarstjóri, hefur marglýst því yfir að hann vilji láta banna allar herskipakomur til Reykjavíkur og lendingar allra flugfara sem herjum tengjast, helst á öllu landinu eða a.m.k. á Reykjavíkurflugvelli.  Ennfremur vill hann að landið segi sig úr NATO og hætti allri samvinnu við það varnarbandalag, en viðurkennir þó að erfitt gæti verið að vera án björgunarskipa og -flugvéla bandalagsins.

Hins vegar hefur vakið athygli að "friðarsinninn" kemur helst ekki fram við opinberar athafnir og móttökur án þess að skrýðast fullum herskrúða í anda stjörnustríðsmyndanna og að auki oftast vopnaður geislabyssum og sverðum í stíl.

Sennilega eru ekki margir borgarstjórar í heiminum jafn illa tengdir og Gnarrinn við þá raunveruleikaveröld sem þeir búa í, en lifa og hrærast í sýndarveruleika sem þeir halda að jafnist á við þann raunverulega. 

Tundurduflaslæðarar í höfn

Hvað um viðskiptabann ESB?

Bretar hafa áhyggjur af því að hugsanleg aukning fisksölu Íslendinga til Kína í kjölfar fríverslunarsamningsins milli landanna kunni að leiða til þess að minna verði flutt af fiski frá Íslandi til Bretlands og annarra Evrópulanda og verð muni hækka í kjölfarið.

Eins og kunnugt er hafa breskir hagsmunaaðilar barist eins og ljón fyrir því að sett verði viðskiptabann á Ísland vegna makrílveiðanna og yrði það gert myndi fiskútflutningur væntanlega algerlega leggjast af til Bretanna og annarra Evrópubúa og það myndi að sjálfsögðu hafa mikil áhrif á fiskverð í Evrópu til hækkunar.

Er ekki kominn tími til að Bretar, Skotar og aðrir boðberar viðskiptastríðs gegn Íslandi fari að átta sig á afleiðingum slíkrar styrjaldar fyrir þá sjálfa og láti af stríðsdansinum. 

Óttast minna framboð á fiski frá Íslandi

Ósannindi Össurar staðfest enn og aftur

Össur Skarphéðinsson, fljótlega fyrrverandi utanríkisráðherra sem betur fer, hefur alltaf haldið því fram að "samningar" við ESB um sjávarútvegsmál yrðu leikur einn og það yrði nánast stórríkið væntanlega sem myndi gangast undir sjávarútvegsstefnu - og stjórn Íslands.

Oft hefur verið bent á að ekki sé um neinar "samningaviðræður" við ESB að ræða, heldur eingöngu innlimunarviðræður sem snúist um hvernig og hvenær Ísland taki upp stefnu ESBstórríkisins væntanlega í hverjum málaflokki fyrir sig.  Þetta hafa forystumenn ESB verið ófeimnir við að segja, þó Össur og samverkamenn hafi haldið sínum blekkingaleik endalaust að þjóðinni.

Lok meðfylgjandi fréttar segir nánast allt sem segja þarf um "samningana" um sjávarútvegsmálin:  "Þess má geta að framkvæmdastjórn Evrópusambandið hefur þegar sett fram þær grundvallarkröfur sem gerðar eru til Íslands í sjávarútvegsmálum gangi landið í sambandið en í greiningarskýrslu sem fylgdi áliti framkvæmdastjórnarinnar á umsókn Íslands í febrúar 2010 kemur fram að Íslendingar verði að fallast á meginregluna um fulla yfirstjórn Evrópusambandsins í sjávarútvegsmálum og að fiskiskip frá ríkjum sambandsins hafi frjálsan aðgang að miðunum við Ísland í samræmi við sameiginlega sjávarútvegsstefnu þess."

Hvenær skyldi Össur koma fram fyrir þjóðina og játa ósannsögli sína varðandi innlimunaráformin í stórríkið væntanlega. 

Tvö opnunarskilyrði í sjávarútvegi

Spara krónur og skera niður loforð

Það fer vel á því að Bjarni Ben. og Sigmundu Davíð skuli byrja formlegar stjórnarmyndunarviðræður með því að kaupa sér nesti til fundarins í lágvöruverðsverslun og sýna með því forsmekk að þeirri ráðdeild sem ríkja þarf í ríkisrekstrinum í framtíðinni og þar mun þurfa að velta hverri krónu a.m.k. tvisvar áður en henni verður eytt.

Líklega mun lengsti tíminn í viðræðum formannanna fara í að útfæra tillögur Sjálfstæðisflokksins varðandi skuldavanda heimilanna, enda litlar líkur á því að leið Framsóknarflokksins verði fær fyrr en í fyrsta lagi að tveim til þrem árum liðnum.  Formaður Framsóknarflokksins hefur aldrei getað nefnt nokkur tímamörk á því hvenær og hvernig hann ætlar að standa við kosningaloforðin í þessu efni, en sagt eftir kosningar að hann sé "opinn fyrir öllum tillögum að útfærslu á lausn skuldavandands".

Um leið og krónurnar verða sparaðar mun tími formannanna fara í að skrapa gullhúðina utan af kosningaloforðum Framsóknarmanna og setja "gjafirnar" í ódýrari umbúnað.

 

Fóru saman í Krónuna

Er Sigmundur að reikna NÚNA?

Sigmundur Davíð hamraði á því alla kosningabaráttuna að Framsóknarflokkurinn væri búinn að vera með sömu, vandlega útfærðu lausnina á skuldavanda heimilanna í fjögur ár, en aðrir flokkar hefðu einfaldlega ekki skilið út á hvað hún gekk og hversu sáraeinföld hún væri.

Að kosningum loknum kom í ljós að nokkuð stór hluti þjóðarinnar trúði því að Framsóknarflokkurinn væri í raun og veru með lausn á málinu á takteinum og myndi byrja að sáldra silfrinu yfir þjóðina strax á næstu vikum.  Það eina sem þyrfti að gera væri að tryggja flokknum sæti í ríkisstjórn og þá yrði flokkurinn ekki lengi að efna kosningaloforðin.

Viku eftir kosningar og fjórum dögum eftir að hann fékk umboð til stjórnarmyndunar segir Sigmundur Davíð m.a. í viðtali við mbl.is:   "Dagurinn hefur farið í að skoða tölfræði og tækifæri. Það var uppörvandi vinna. Vonandi hafa aðrir líka átt jákvæðan dag".

Lágu tölfræðin og tækifærin virkilega ekki ljós fyrir áður?  Var þetta ekki allt á hreinu fyrir fjórum árum? 

Sigmundur lá yfir tölfræði í dag