"Sterkur" listi með hálfdautt bakland

Steingrímur J. er yfir sig ánægður með afgerandi stuðnig 199 manna í einu víðfeðmasta kjördæmi landsins til að skipa fyrsta sæti á lista VG, en alls kaus 261 af þeim 722 sem á kjörskrá voru.

Ekki verður annað sagt en að Steingrímur sé nægjusamur maður og lítillátur, þó ekki beri hann eða fas hans slíkt með sér, fyrst hann ræður sér ekki fyrir kæti yfir þessari kosningu og þeim "afgerandi" stuðningi sem hann telur að sér hafi verið veittur til áframhaldandi starfa í stjórnmálum.

Miðað við þann áhuga sem skráðir félagar í VG í Norðausturkjördæmi sýna í þessu forvali, eða réttara sagt áhugaleysi, hlýtur að teljast vafasamt að flokkurinn fái nokkurn þingmann kjörinn í Alþingiskosningunum í vor í kjördæminu og yrði það makleg málagjöld vegna svika Steingríms J. og flokksins við flest stefnumál sín á líðandi kjörtímabili.

Þó lítil eftirsjá verði af skoðunum Steingríms J. hefur oft verið gaman að hlusta á ræður hans, sérstaklega á meðan hann var í stjórnarandstöðu. Komist hann á þing í vor má vænta þess að aftur gæti orðið hlustandi á skammarræður hans um væntanlega ríkisstjórn.

Steingrímur J. er hin sanna ímynd stjórnarandstöðuþingmanns, en algerlega misheppnaður meirihlutaþingmaður og hvað þá ráðherra.

Steingrímur: Sterkur listi

Lélegur brandari endurnýttur

"Besti" flokkurinn ætlar að taka formlegan þátt í framboði útibús Samfylkingarinnar fyrir þingkosningarnar í vor og munu nokkrir borgarfulltrúar flokksins og vinir þeirra taka sæti á framboðslistum Bjartrar framtíðar.

Jón Gnarr sagði í sjónvarpsviðtali að hann myndi taka sæti á lista, enda væri besti vinur sinn í framboði fyrir Bjarta framtíð, eða eins og Gnarrinn sagði: "Er ekki Óttar Proppé þar?"

Reykvíkingum þótti framboð "Besta" flokksins fyrir borgarstjórnarkosningarnar síðustu ákaflega fyndið og hlógu í nokkra daga fram yfir kosningar, eða þar til að brandarinn líkamnaðist í meirihlutasamstarfi í kringum borgarstjórastól handa Jóni Gnarr.

Nú verður grínið endurnýtt fyrir Alþingiskosningar og fróðlegt verður að sjá hve margir hafa ekki skilið brandarann og eru því ekki orðnir leiðir á honum ennþá.

Líklega mun Jón Gnarr lýsa því yfir að fimmta sætið í Reykjavíkurkjördæmi norður verði baráttusæti flokksins í kjördæminu og það ætli hann sér að vinna og verða forsætisráðherra í kjölfarið.

Þetta mun Jóni vafalaust þykja bráðfyndið og sjálfsagt einhverjum fleirum líka.

Jón Gnarr í 5. sæti í Reykjavík norður

Harmleikur í fjósum og víðar

Hryllilegar myndir og frásagnir hafa verið að birtast undanfarna daga af aðbúnaði í fjósum á tveim sveitabæjum á vesturlandi og hafa ekki síst myndirnar valdið hrolli og viðbjóði hjá öllum sem séð hafa.

Ótrúlegt er að ekki skuli hafa fyrr verið gripið til stöðvunar mjólkurkaupa af þessum búum, en fram hefur komið að athugasemdir hafa verið gerðar við aðbúnaðinn mánuðum saman, án þess að úrbætur hafi verið gerðar eða athugasemdum sinnt.

Enginn bóndi fer svona með bústofn sinn nema einhver mannlegur harmleikur sé rót vandans og því ber að dæma varlega í svon málum, en eftir sem áður ber yfirvöldum að grípa inn í slíka atburðarás umsvifalaust, þegar séð er í hvað stefnir en ekki bíða í marga mánuði eða ár með aðgerðir og láta skepnurnar líða vítiskvalir allan þann tíma.

Hvað sem að baki býr verður að stöðva slíka meðferð á dýrum strax og sést í hvað stefnir þegar ámóta mál komast til vitneskju réttra yfirvalda og öllum ber skylda til að tilkynna um slíkt umsvifalaust þegar grunur vaknar um svo hroðalega illa hirtan bústofn.

Sama á auðvitað við um dýranýð í þéttbýli, sem alls ekki er óþekkt meðal gæludýraeigenda og annarra dýrahaldara.

„Þetta er hörmulegt mál“

Andasæringar í sjúkratryggingakerfið

Nú þegar andasæringar hafa endanlega sannað gildi sitt er hér með skorað á Ólínu Þorvarðardóttur að endurbæta tillögu sína um að "græðarar" verði teknir inn í sjúkratryggingakerfið og bæta inn í hana íslenskum andasæringamönnum, ásamt því að gleyma ekki Vúdú og afrískri særingarhefð, eins og áður hefur verið minnt á á þessum vettvangi.

Andasæringar hljóta að flokkast með athöfnum "græðara" sem beita handayfirlagningu og öðrum slíkum aðferðum til að "græða" fólk og græða á því. Eins og fréttin ber með sér tekst særingarmönnum að reka illa anda úr fólki, jafnt börnum sem fullorðnum, a.m.k. ef viðkomandi trúa á slíkt, alveg eins og handayfirlagningar virka á þá sem á þær trúa og treysta.

Ef Ólína vill virkilega gera góðverk á þeim sem vilja leita sér "græðslu" utan heilbrigðiskerfisins er algerlega óþolandi að hún skuli fara í aðferðamismunun í tillögugerð sinni.

Allir sem virkilega hafa áhuga á að græða fólk og á því eiga kröfu til jafnstöðu, eins og sannir jafnaðarmenn myndu orða það.

Illur andi hljóp í börnin

Leggja "græðarar" nám sitt að jöfnu við háskólanám?

"Græðarar" leggja nú í mikla herferð, með dyggri aðstoð Ólínar Þorvarðardóttur þingmanns, til að fá starfsemi sína niðurgreidda úr ríkissjóði og reyna að telja þingheimi og almenningi trú um að störf þeirra jafnist á við það besta úr heimi læknavísindanna, þó ekki geti þeir bent á neinar rannsóknir því til staðfestingar.

Til þess að fá fullgildingu félags "græðara" þarf t.d."höfuðbeina- og spjaldhryggsjafnari" að sækja níu helgarnámskeið árlega í þrjú ár og telst þá að mati sjálfs sín og félagsins fullfær um að "græða" sjálfan sig og aðra, hvort sem þeir eru tengdir eða ótengdir viðkomandi fjölskylduböndum.

Þessi helgarnámskeið virðast "græðarar" leggja að jöfnu við margra ára háskólanám í sálfræði, tannlækningum eða skurðlækningum og heimta á þeim grundvelli jafnstöðu við læknavísindin hvað aðkomu sjúkratrygginga varðar.

Ekki rifjast upp af þessu tilefni að t.d. Ólína Þorvarðardóttir hafi nokkurn tíma lagt til auknar niðurgreiðslur tannlækninga, hvorki barna né fullorðinna, eða að þjónusta sálfræðinga verði talin hluti hins niðurgreidda heilbrigðiskerfis.

Tillöguflutningur þessi á Alþingi um "græðara" hlýtur teljast með botnfalli undarlegra þingályktunartillagna sem fram hafa komið frá stofnun lýðveldisins.

Hefur enga virkni umfram lyfleysu

Skítaflétta

Stjórnendur og ýmsir lykisstarfsmenn Glitnis hljóta að teljast óvenju minnislausir menn, enda muna þeir ekkert hver lánaði hverjum hvað, hver skrifaði undir hvað, hver sagði hvað, hver sagði hverjum að gera hvað og jafnvel muna þeir ekki hver skrifaði hvað, né hvað þetta eða hitt þýddi, sem sumir sögðu við suma í síma eða augliti til auglitis.

Þetta minnisleysi er ekki síst athyglisvert í ljósi þess að þetta voru launaháir menn, svo mjög meira að segja að alþjóð blöskraði, og sögðust hafa þessi háu laun vegna gríðarlegrar ábyrgðar sem á þeim hvíldi og því hefði mátt reikna með að þeir væru ekki haldnir svo gríðarlegum minnisglöpum og nú virðist vera að koma í ljós.

Þar sem minnið brestur um fleira sem í fréttinni stóð, verður að láta staðar numið hér, enda ekki munað hvort öll fréttin hafi verið lesin eða skilin.

Dagur spurninga dómara

Biðjast afsökunar á skrípalátunum

Björn Valur Gíslason og Lúðvík Geirsson, þingmenn ríkisstjórnarflokkanna, eru þekktir fyrir óvandaða og oft ruddalega framgöngu á Alþingi og liggur við að segja megi að þeir hafi toppað sjálfa sig í bjálfaganginum í gærkvöldi, þegar þeir gengu um þingsalinn með spjald sem á stóð "Málþóf" undir ræðu Illuga Gunnarssonar, sem var að ræða fjárlög ársins 2013.

Önnur umræða um frumvarpið hafði hafist deginum áður og því eins fjarri öllu lagi að kalla umræðurnar málþóf, þó þessir tveir hafi ekki nennt að gegna skyldum sínum í þinginu þetta kvöld, sem reyndar var föstudagskvöld og ekki á hreinu hvort sú staðreynd skýri á einhvern hátt þetta furðulega uppátæki stjórnarþingmannanna.

Þegar mesta ruglið var runnið af þingmönnunum sáu þeir sóma sinn í að biðjast afsökunar á þessum tiltekna fíflagangi, en ættu auðvitað að biðsjast fyrirgefningar á flestu sem þeir hafa aðhafst í þingsölunum allt kjörtímabilið.

Ef til vill skýrist framkoma þessara manna af þeirri staðreynd að þeim var báðum hafnað af kjósendum flokka sinna í prófkjörum og því brjótist heift þeirra og hefnigirni út á þennan hátt, enda síðasti þingvetur beggja.

Vonandi eiga slíkir persónuleikar sem þessir ekki afturkvæmt á þingið eftir kosningarnar í vor.

Þingmenn báðust afsökunar