Af hverju samþykkti Steingrímur J. lán í erlendri mynt?

Við uppgjör milli gamla og nýja Landsbankans greiddi sá nýji fyrir þær kröfur sem hann yfirtók m.a. með skuldabréfi að upphæð kr. 310.000.000.000 (þrjúhundruðogtíuþúsundmilljónir) í ERLENDUM GJALDEYRI.  Ef rétt er munað átti að greiða skuldina í einu lagi á árinu  2015 og hefðu allir átt að sjá strax við undirritun skuldabréfsins að aldrei yrði hægt að standa við greiðslu á þeim gjalddaga.

Þetta lán er stór hluti þess vanda sem framundan er við að losa um svokallaða snjóhengju, enda gjaldeyrisvarasjóður þjóðarinnar svo takmarkaður að ekki er einu sinni hægt að standa undir nauðsynlegustu afborgunum ríkisins, annarra opinberra aðila og einkafyrirtækja á erlendum lánum sínum á næstu árum.

Seðlabankinn hefur orðið að grípa til þess ráðs að stöðva allar greiðslur úr þrotabúum gömlu bankanna, ekki síst til að knýja kröfuhafa þeirra til samninga um gríðarlega eftirgjöf krafnanna.  Sem dæmi má taka eftirfarandi klausu úr meðfylgjandi frétt:  "...... herma heimildir blaðsins, að óvíst sé hvort Seðlabankinn muni veita heimild fyrir slíkum útgreiðslum meðan ekki hefur tekist að semja um endurfjármögnun eða lengingu á 310 milljarða erlendum skuldabréfum milli gamla og nýja Landsbankans."

Engin viðhlýtandi skýring hefur verið gefin á því hvers vegna Steingrímur J. ákvað að þessi skuld milli bankanna skyldi verða gerð upp í ERLENDUM gjaldmiðli, en ekki íslenskum, því auðvitað hefði átt að láta gamla bankann hafa áhyggjur af gjaldeyrisöfluninni en ekki nýja ríkisbankann.

Þetta er ekki minnstu mistök Steingríms J. og þeirrar lánlausu ríkisstjórnar sem illu heilli hefur plagað þjóðina undanfarin fjögur ár. 

Fékk ekki undanþágu

Athugasemdir

[Jósef Smári Ásmundsson, 11.5.2013 kl. 20:05]

Kannski gerði Steingrímur þetta bara af því að hann er Jarðfræðingur.

[Gunnar Sigfusson (IP-tala skráð) 12.5.2013 kl. 14:52]

Stærstu mistökin voru reyndar gerð 2008 með yfirflutning eigna þriggja stærstu bankanna yfir í  "nýja" jafnónýta banka. Stjórnmálamenn mátu það svo að neyðarlögin gæfu rétt á yfirfærslu eigna á undirverði sem reyndist blekking og því var búið til skuldabréf fyrir "mismuninum". Einnig neyddust stjórnvöld að yfirtaka aðrar skuldbindingar svo sem launakröfur ofl.

Mun sterkara hefði verið að láta allt fara í þrot og ríkið hefði einungis "speglað" innlendar innstæður og kröfur í einn nýjan ríkisbanka. Þá hefði ríkið líka losnað við (flest) málaferli tengd ICESAVE og fleira.  ríkið hefði svo átt kröfur í þrotabúin sem samsvarar innlendum eignum (sparifé) og þeim kröfum sem Seðlabankinn á en verið laus við hitt. Það hefði bara verið gert með því upp sem þrotabúið gæfi til.

þetta er reyndar að stefna í það núna en er miklu leiðinlegra, lengra og dýrara ferli. Það að búa til skuldabréf í erlendri mynt á nýja Landsbankann er auðvitað glappaskot síðustu ríkisstjórnar Steingríms en vitlausar línur voru strax lagðar 2008.