Missa bótarétt og atvinnuleysistölur lækka

Sveitarfélögin eru farin að hafa verulegar áhyggjur vegna fyrirséðrar fjölgunar þeirra sem munu missa atvinnuleysisbótarétt sinn á næstu misserum vegna langtímaatvinnuleysis.

Ríkisstjórnin hreykir sér af því að atvinnuleysi fari minnkandi í landinu og byggja á smávægilegri fækkun þeirra sem eru á atvinnuleysisskrá hjá Vinnumálastofnun. Sú fækkun segir þó ekki nema hálfan sannleikann, þar sem fjöldi fólks, sem annars væri á skránni, hefur farið til náms, þurft að leita á náðir sveitarfélaganna og flutt úr landi í atvinnuleit.

Þúsundir vinnufærra Íslendinga hafa flutt erlendis á unanförnum árum og fer sífjölgandi, því samkvæmt nýlegum fréttum flytja fimm til tíu fjölskyldur úr landi í hverri viku í leit að möguleikum til að framfleyta sér og sínum, vegna vonleysis um að úr rætist hér á landi á meðan núverandi ríkisstjórn situr að völdum.

Það er í raun hlægilegt og þó fremur grátlegt að horfa og hlusta á ráðherra ríkisstjórnarinnar berja sér á brjóst og þykjast hafa verið og séu enn, að vinna stórkostleg kraftaverk í atvinnu- og efnahagsuppbyggingu í landinu.

Því miður virðist að verulegum árangri verði ekki náð í þessum málum, fyrr en ríkisstjórn Þráins Bertelssonar hrökklast endanlega frá völdum.

Bótarétturinn að renna út

Athugasemdir

[Gunnlaugur Ingvarsson (IP-tala skráð) 3.9.2011 kl. 17:52]

Sæll Axel Jóhann.

Ekki ætla ég að gera lítið úr því að mikið atvinnuleysi er þjóðarböl.

En við skulum gæta að því að atvinnuleysi hefur hægt og bítandi farið minnkandi frá því sem það náði hæst. Einnig er atvinnuleysi mun minna á Íslandien í nágrannalöndum okkar sem eru flest í ESB. Meðaltals atvinnuleysi í ESB löndunum er yfir 10% og í einstaka l-ndum talsvert hærra eða vel yfir 20%. Atvinnuleysisréttur er til muna lengri heldur en í flestum löndum ESB og atvinnuleysisbætur líka almennt hærri.

Ég held að í ýmsum tilvikum sé langtímaatvinnuleysi misnotað. Alls ekki af öllum en talsverðum hópi fólks. Þegar þetta fólk kemst undir eftirlit og umsjá viðkomandi sveitarfélags þá held ég að úrræðunum fjölgi og pressann á einstaklingin að gera eitthvað í málunum aukist.

Við eigum og þurfum ekki að búa við að atvinnuleysiskerfið sé misnotað í stórum stíl.