Ráð í andstöðu - ráðalaus í stjórn

Steingrímur J., er staddur á Írlandi og lætur þar eins og hann hafi öll ráð í sínum fórum til bjargar efnahagskreppunni í Evrópu, enda hafi hann nánast einn manna séð alla erfiðleikana fyrir og varað við þeim, en enginn hafi á sig hlutstað.

Í sjónvarpsþættinum Prime Time viðurkenndi Steingrímur það, sem hann hefur alltaf þrætt fyrir hér á landi, þ.e. að hann hafi hækkað skatta á öllum, jafnt þeim tekjuháu og -lágu og skert bætur velferðarkerfisins verulega. Til áréttingar þessu er þetta haft eftir honum orðrétt: "Allir leggja sitt af mörkum hvort sem það kemur fram í sköttum eða niðurskurði."  Til heimabrúks heldur ráðherrann því stöðugt fram, að skattar hafi ekki verið hækkaðir hjá tekjulágu fólki og alveg sérstök áhersla hafi verðið lögð á að skerða ekki kjör aldraðra og öryrkja.  Enginn hefur að vísu tekið mark á þeim fullyrðingum hans, frekar en gert var um annað sem frá honum kom á meðan hann var í stjórnarandstöðu.

Maður, sem hafði ráð við öllum heimsins vandamálum í stjórnarandstöðunni, hefði ekki átt að vera í vandræðum með lausnir þegar í ríkisstjórn var komið, en allir vita að svo hefur sannarlega ekki verið, heldur hafa flestar aðgerðir ríkisstjórnarinnar verið fálmkenndar og illa undirbúnar og margar hverjar orðið til að auka á vandann en ekki til að minnka hann.

Í Prime Time var rætt við Elaine Byrne, dósent við Trinity College í Dublin, en hún hefur fylgst með málum hér á landi eftir hrun.  Í fréttinni segir svo um ummæli hennar:  "Metur hún stöðuna á Íslandi svo að stjórn Samfylkingar og VG hafi komist til valda „á öldum reiðinnar“. Nú sé sú skoðun hins vegar farin að verða útbreidd að stjórnina skorti hugmyndir til frekari viðreisnar."

Þetta verður að teljast kurteislegt orðalag hjá dósentinum, þ.e. að sú skoðun sé útbreidd  "að stjórnina skorti hugmyndir til FREKARI viðreisnar, því sú skoðun er afar almenn að stjórnin hafi aldrei haft neinar marktækar hugmyndir til viðreisnar efnahagslífsins.

Einmitt vegna þessa hugmynda- og getuleysis ríkisstjórnarinnar nýtur hún einskis trausts, hvorki innanlands né utan.  

Þess vegna fer reiði almennings og óþolinmæði sívaxandi og líklega fer að verða tímaspursmál hvenær upp úr sýður. 

Steingrímur: Varaði við kreppunni