20% lífvera þekkt á jörðinni - hvað um alheiminn?

Árlega uppgötvast fjöldi áður óþekktra lífvera á jörðinni, svo sem bakteríur, plöntur, skordýr og jafnvel ný tegundarafbrigði spendýra. Meðal tíu merkustu uppgötvana síðasta árs á þessu sviði eru ný tegund kakkalakka, sjálflýsandi sveppur, ryðétandi baktería, risablóðsuga og antilópa.

Í viðhangandi frétt um málið segir m.a: "Vísindamenn telja að allar þær tegundir sem hafa uppgötvast og verið skráðar frá árinu 1758 séu aðeins um 20% þeirra plantna og dýra sem eru til á jörðu. „Það er raunhæft að áætla að enn eigi eftir að skrá, nefna og flokka um 10 milljón tegundir. Fyrr getum við ekki öðlast til fullnustu skilning á margbreytileika lífríkisins.""

Samkvæmt þessu er óralangt þangað til vísindindamönnum tekst að skilja lífið og tilveruna á jörðinni fullkomlega og því verður að telja, að í raun og veru sé ennþá til þess að gera lítil þekking á því sem lifir og hrærist á þessari agnarsmáu plánetu, sem er ekkert nema rykkorn í alheiminum.

Þrátt fyrir þessa takmörkuðu vitneskju um það sem hrærist í eigin ranni, telja ýmsir sig þess umkomna að halda því fram að hvergi í hinum víða alheimi hrærist nokkurt lífsmark af nokkru tagi og að mannskepnan sé fullkomnasta fyrirbæri sem fyrirfinnist, þó þegar þekkt sólkerfi skipti tugum- eða hundruðum þúsunda og þá eingöngu þau talin sem hægt er að greina með fullkomnustu sjónaukum sem hægt hefur verið að smíða og koma á braut um jarðkúluna og hennar allra næsta nágrenni.

Það skyldi þó aldrei vera, að jörðin og það líf sem þar þrífst, þ.m.t. mannskepnan, sé hreint ekki það merkilegasta sem fyrirfinnst í óravíddum geimsins.

80% tegunda heims enn óþekkt

Í fangelsi strax og mál upplýsast

Harkan í fíkniefnaheiminum virðist fara sívaxandi hér á landi og fantaskapurinn við innheimtumál í þeirri veröld slíkur, að með sama áframhaldi getur hann varla endað nema á einn veg, þ.e. með dauða skuldarans.

Glæpaklíkur sýnast einnig vera að hreiðra um sig í landinu í æ meiri mæli og hrottaskapur innan þeirra og ekki síður á milli slíkra hópa eykst með ári hverju og er það þróun sem lögreglan óttast einna mest um þessar mundir, enda klíkufélagar farnir að gagna um vopnaðir og beita þeim hver á annan og ekki síður við innheimtur fíkniefnaskulda.

Við handrukkun er oft beitt mikilli hörku og virðast glæpamennirnir lítið óttast að verða gripnir fyrir slíkt athæfi, enda er þeim alltaf sleppt að yfirheyrslum loknum, enda játa þeir oftast glæpi sína því þá "telst málið vera upplýst". Síðan líða mánuðir og ár þar til dæmt er í slíkum málum og þar á eftir hefst bið eftir afplánun, sem dregist getur mánuðum saman til viðbótar og jafnvel fallið algerlega niður vegna fyrningar.

Brýnt er að koma upp stóru fangelsi, þannig að svona glæpalýð þurfi ekki að sleppa lausum að yfirheyrslum og játningum loknum, heldur verði hægt að færa hann beint fyrir dómara og þaðan í umsvifalausa afplánun fangelsinsdóma.

Svona hrottalegum glæpum fækkar ekki nema úrræði séu fyrir hendi til að taka hrottana umsvifalaust úr umferð.

Börðu mann með járnstöngum