Stjórnarandstaða stjórnarþingmanna harðnar

Oft er búið að spá því að ríkisstjórnin hljóti að vera að springa vegna innbyrðis átaka og illinda milli og innan stjórnarflokkanna, en öllum til ama og leiðinda hangir hún enn og ef Jóhanna og Steingrímur fá einhverju ráðið, mun hún lafa fram á haust til þess að reyna að fá samþykktar stjórnarskrárbreytingar, sem nauðsynlegar eru, ef möguleiki á að vera að gera landið að krummaskuðshreppi í ESB.

Fram að þessu hefur "órólega deildin" innan VG verið myllusteinninn um háls ríkisstjórnarinnar, en nú eru þingmenn Samfylkingarinnar byrjaðir að rotta sig saman gegn ráðherrum VG og fara þar fremstir í flokki þeir Róbert Marshall og Björgvin G. Sigurðsson, sem hafa lagt til atlögu geng Ögmundi Jónassyni, Innanríkisráðherra, vegna ákvörðunar hans að hætta við flutning Landhelgisgæslunnar á Suðurnes, þrátt fyrir fyrri loforð ríkisstjórnarinnar.

Björgvin segir m.a. um þetta á heimasíðu sinni: "Við munum því ekki láta útspil innanríkisráðuneytisins stöðva málið. Sérstaklega þar sem svo heppilega háttar að það er komið til þingsins í formi ályktunar okkar þingmannanna tíu. Nú hefst sá þáttur málsins og við skulum spyrja að leikslokum. Alþingi hefur síðasta orðið. Ekki ráðherra. Því er brýnt að hraða vinnu nefndar og þings og leiða málið til lykta á málefnalegum forsendum."

Þarna er fast skotið og gefið í skyn að annarleg sjónarmið ráði afstöðu ráðherrans, því Björgvin segir að  "svo heppilega háttar að það er komið til þingsins í formi ályktunar okkar þingmannanna tíu" og því sé von til að þingið geti fjallað um málið og afgreitt það á "málefnalegum forsendum".

Stjórnarandstaða stjórnarþingmannanna harðnar stöðugt og þættu ýmis ummæli þeirra harkaleg, kæmu þau frá hinni formlegu stjórnarandstöðu. 

Segir málið á forræði þingsins

Verkföll til að dýpka og herða kreppuna?

Varla verður því trúað, að forystumenn innan ASÍ taki sjálfir alvarlega eigin hótanir um verkföll þann 25. maí n.k., svo glóru- og ábyrgðarlausar sem þær eru. 

Verkföll hafa aldrei skilað raunverulegum kjarabótum, þar sem með þeim hafa alltaf verið knúnar fram óraunhæfar launahækkanir, sem engin innistæða hefur verið fyrir og einungis leitt til aukinnar verðbólgu og lakari kjara, þegar frá hefur liðið. 

Að boða til verkfalla við þær aðstæður sem nú eru í þjóðfélaginu, þar sem hátt í 15.000 manns eru atvinnulaus og þúsundir hafa flutt úr landi til að leita sér lífsbjargar, ásamt því að allur fjöldinn, sem þó hefur einhverja vinnu ennþá, hefur þurft að taka á sig launalækkanir og vinnutímaskerðingu, er svo algerlega óraunhæft að ekkert bendir til að slíkt sé lagt til af neinni alvöru eða meiningu.

ASÍforkólfarnir hljóta að gera sér grein fyrir þessu sjálfir og ættu því að spara stóryrðin, því eftir því sem þau verða stærri um sig verður erfiðara að þurfa að éta þau ofan í sig aftur.

Fyrr í morgun var skrifað á þessa bloggsíðu um þetta ábyrgðarleysi og til að vera ekki að endurtaka það allt, er þeim sem það nenna geta kíkt á pistilinn HÉRNA

Hóta allsherjarverkfalli 25. maí

Ábyrgðarlausir ASÍgasprarar

Í tilefni af 1. maí reynir nú hver ASÍforkólfurinn eftir annan að yfirbjóða hinn með ábyrgðarlausu og innantómu gaspri og slagorðaglamri vegna yfirstandandi kjaraviðræðna og án þess að láta reyna á hvort samningar gætu tekist, er því lýst yfir að nú "verði að nýta verkfallsvopnið" og landsmönnum hótað því, að allt verði lagt í rúst í þjóðfélaginu með verkföllum, sem skuli hefjast þann 25. maí n.k.

Vekföll hafa aldrei skilað öðru en verðbólgu og kjararýrnun, enda verið notuð til að knýja fram launahækkanir sem engin innistæða hefur verið fyrir og að stórum hluta má kenna óábyrgri verkalýðsforystu um þá óðaverðbólgu sem geysaði hér á landi áratugum saman og leiddi að lokum til upptöku verðtryggingar, sem fáir virðast skilja lengur né vegna hvers og af hverra völdum hún var í lög leidd á sínum tíma.

Það er frumskylda ASÍforkólfanna að stuðla að kjarabótum fyrir sína félaga og það verður ekki gert með ábyrgðarlausu gaspri á frídegi launþega, þann 1. maí, eða í undirbúningi hátíðarávarpa, sem aldrei innihalda annað en innantómt blaður og gífuryrði, sem enginn leggur á minnið, enda aðeins einnota og ekki hugsuð til annars, eða yfirleitt mikið hugsuð.

Drög að þriggja ára kjarasamningi lágu á borðinu fyrir tveim vikum og þá sendu verkalýðsleiðtogarnir SA tóninn í fjölmiðlum, fyrir að vilja ekki skrifa undir það, sem ASÍ var þá búið að samþykkja. Nú þegar SA óskar eftir að málið verði klárað, stökkva ASÍgasprararnir í 1. maí haminn og láta öllum illum látum gegn samningsuppkasti, sem þeir sjálfir voru tilbúnir að ganga frá, en láta nú eins og sé ekki einu sinni umræðugrundvöllur nýrra samninga.

Ekkert, nema raunveruleg verðmætasköpun, ný atvinnutækifæri og minnkun atvinnuleysis getur orðið grundvöllur kaupmáttaraukningar í þjóðfélaginu og þetta vita ASÍgasprarnir vel vegna dýrkeyptrar reynslu fyrri tíma og því ætti að vera hægt að gera þá kröfu til þeirra að þeir hætti gasprinu og snúi sér að því að sinna hlutverki sínu, sem er að bæta kjör skjólstæðinga sinna, en ekki eyðileggja þau með algerlega snælduvitlausum verkfallsaðgerðum.

Vonandi verða gaspraranir komnir aftur til jarðar strax eftir helgi.

Stál í stál í viðræðum