Það vantar ekki skemmtikrafta í borgarstjórn

Reykjavíkurborg hefur verið vel stjórnað undanfarin tvö ár og Hanna Birna Kristjánsdóttir staðið sig einstaklega vel við að leiða borgarstjórnina til góðra verka og í fysta sinn í manna minnum hefur verið góð samvinna milli meiri- og minnihluta.

Fjárhagur borgarinnar er í þokkalega góðu lagi, þrátt fyrir bankaránshrunið og þá erfiðleika sem við er að glíma í efnahagsmálum borgarinnar, en ekkert má slaka á fjármálastjórn borgarinnar næstu árin og því áríðandi að styrk stjórn haldi áfram um taumana í borginni.

"Besti" flokkurinn var góður brandari í upphafi, en er nú orðinn þvældur, langdreginn og hreinlega leiðinlegur, en listann skipa hinir ágætustu listamenn, sem allir eru góðir á sínu sviði, en stjórn borgarinnar og ekki síst fjármálin mega ekki við neinum "skemmtilegheitum" og fæst af frambjóðendum listans hafa nokkra innsýn í borgarmálin og hika heldur ekkert við að viðurkenna það.  Efsti maður listans telur það sér alveg sérstaklega til tekna að hafa ekki "hundsvit" á málefnum borgarinnar og segist hvort sem er ekki ætla að gera eitt eða neitt sjálfur, en láta bara starfsmenn borgarinnar sjá um vinnuna.

Það sem Reykvíkingar þurfa síst á að halda núna eru trúðslæti í borgarstjórn.

Besti flokkurinn kynnir lista sinn

Vilja breyta Héraðsdómi í sirkus

Níu manns hafa verið ákærð fyrir húsbrot í Alþingi og að slasa þar starfsfólk með ofbeldi og skrílslátum og er réttað í málunum fyrir Héraðsdómi um þessar mundir.  Eins og við var að búast mætir fjöldi stuðningsmanna ofbeldismannanna í réttarsal og lét ekki að stjórn starfsmanna réttarins og þurfti því að kalla lögregluna til aðstoðar við að koma skikki á mannskapinn.  Eins og þessu liði þykir sæmandi kom til slagsmála við lögregluna og flugeldar sprengdir í dómshúsinu.

Þingmenn Hreyfingarinnar, sem oft koma á óvart með einkennilegum málflutningi, hafa nú lagt til að Héraðsdómi verði breytt í einhverskonar sirkus og bjóðast til að útvega sirkustjald eða sambærilegt mannvirki til að halda réttarhöldin í, svo nægt húsrými verði fyrir alla þá ólátabelgi, sem áhuga hafa á að láta til sín taka á meðan málin verða flutt.

Það er furðulegt að fylgjast með því, að þingmenn á löggjafarsamkundu þjóðarinnar skuli vilja breyta dómþingi í fjölleikahús.

Vilja þinghald í stærra rými

Lögfræðilegar æfingabúðir

Rannsókn Sérstaks saksóknara á meintum lögbrotum í tengslum við bankahrunið mun taka langan tíma, jafnvel mörg ár, þangað til öll kurl verða komin til grafar, enda málið gífurlega stórt og umfangsmikið og teygir sig í gegnum hundruð hlutafélaga til ótal landa, í gegnum fjölda banka og bankareikninga í öllum helstu banka- og skattaprarísum veraldarinnar.

Enginn þarf að láta sér detta í hug, að væntanlegir sakborningar í þessum málum hafi setið auðum höndum frá hruninu, heldur hafa þeir allir með tölu verið í ströngum "lögfræðilegum afingabúðum" og undirbúið vörn sína af mikilli elju.  Allar helstu lögfræðistofur hér á landi og erlendar að auki, hafa þjálfað þá vandlega í því, sem þeir eigi að svara í yfirheyrslum og hvernig eigi að bera sig að við vörnina að öðru leyti og alls ekki játa á sig nokkrar sakir.

Varðhaldsúrskurðirnir núna benda til þess að Hreiðar Már og Magnús hafi ekki verið samvinnuþýðir við yfirheyrslurnar og jafnvel neitað alfarið að tjá sig um sakargiftir og ætli að fyrirmælum lögmanna sinna að láta saksóknarann hafa alfarið fyrir því að sanna sakargiftirnar án játninga.

Áróðursmaskínur núverandi og væntanlegra sakborninga munu fara á fullt í fjölmiðlum á næstunni og ráðast að Sérstökum saksóknara persónulega og gera hann sjálfan og rannsóknirnar tortryggilegar og síðan þegar kemur að réttarhöldum munu herskarar lögfræðinga, endurskoðenda og annarra vinna að vörninni, þannig að allt sem sækendur munu leggja fram í réttinum mun verða tætt í sundur og sérstaklega mun verða hamrað á óvönduðum vinnubrögðum rannsakenda og þar sem dómarar eru ekki sérfræðingar í viðskiptum, mun verða harður slagur og langur fyrir dómstólum þegar þar að kemur.

Allt þetta sást í Baugsmálinu fyrsta og nú þegar eru leigupennar sakborninganna byrjaðir herferð sína t.d. á Pressunni.  Má þar sem dæmi nefna Sigurð G. Guðjónsson, lögfræðing, Ólaf Arnarsson, hagfræðing og Bubba Mortens, tónlistarmann.  Allir hafa þeir og fleiri reyndar skrifað lofgreinar um banka- og útrásargarkana í talsverðan tíma, en það er þó aðeins sýnishorn af því sem koma skal.

Balli er ekki einu sinni byrjað, en það verður fjörugt þegar hljómsveitin verður búin að hita upp.

Kaupþingsmenn í gæsluvarðhald

Sverfur til stáls í Samfylkingunni

Á dögum kalda stríðsins var líka kalt á milli Sovétríkjanna og Kína, vegna mismunandi túlkunar á kenningum Max, Lenins og Stalins.  Bein samskipti milli ríkjanna voru lítil sem engin og þegar Sovétmenn skömmuðust úr í Kínverja beindu þeir spjótum sínum að Albaníu og hundskömmuðu ráðamenn þar, en Albanía var traustur bandamaður Kínverja á þeim tíma.  Síðan hefur verið haft að orðtæki, þegar menn beina spjótum sínum að ákveðnum aðila, en gagnrýnin beinis í raun að öðrum, að verið sé að skamma Albaníu í staðinn fyrir Kína.

Þetta rifjast upp núna, þegar Þórunn Sveinbjarnardóttir, þingmaður Samfylkingarinnar, ræðst með heift á Láru V. Júlíusdóttur, formann bankaráðs Seðlabankans, vegna launahækkunar sem enginn vill viðurkenna að hafa lofað seðlabankastjóranum.  Þórunn er greinilega að beina spjótum sínum að Jóhönnu Sigurðardóttur, formanni Samfylkingarinnar og forsætisráðherra, sem setti Þórunni út úr ríkisstjórna á sínum tíma og setti Svandísi Svavarsdóttur í stól umhverfisráðherra í hennar stað.

Þórunn setur árás sína á Láru upp sem falskan stuðning við Jóhönnu, þegar hún setur þá síðarnefndu gjörsamlega upp við vegg í málinu með þessum orðum:  „Hæstvirtur forsætisráðherra, Jóhanna Sigurðardóttir, svaraði því úr þessum stól hér í gær, að hún hefði ekki gefið nein loforð um sérstakar launahækkanir eða ívilnanir til handa nýjum seðlabankastjóra við ráðningu hans. Hæstvirtur forsætisráðherra svaraði í þrígang. Svar hennar liggur fyrir.

Komi í ljós að Jóhanna hafi lofað launahækkuninni, þrátt fyrir að þora ekki að kannast við það, þá er framtíð hennar í pólitík úti og hún yrði að yfirgefa formanns- og forsætisráðherrastólana rúin öllu trausti, sem þó var lítið fyrir.

Þá væri missis ráðherrastólsins fullhefnt af hálfu Þórunnar Sveinbjarnardóttur.

Formaður bankaráðs krafinn svara

Er Steingrímur J. að eyðileggja orðspor þjóðarinnar?

Banka- og útrásarrugludallar, sem rændu bankana innanfrá og komu þjóðfélaginu öllu á hvolf, spilltu orðspori Íslands erlendis, en þó virtist vera skilningur á því að þau áföll sem erlendir aðilar hefðu orðið fyrir væru ekki á ábyrgð stjórnvalda og því væri orðspor ríkisins, sem slíks, ekki í stórkostlegri hættu, enda lenti Ísland ekki í ruslfolkki matsfyrirtækja eins og Grikkland.

Nú berast hins vegar þær fréttir að Steingrími J. sé að takast að valda meiri skaða á orðspori íslenska ríkisins en bankaránshrunið olli, því erlendir bankar eru farnir að tilkynna til fjármálaráðherra landa sinna, að íslenska ríkið sé algerlega rúið trausti þeirra og langur tími muni líða, þar til því verði treyst aftur.

Í fréttum kemur fram, að kröfuhafar Byrs og Sparisjóðs Keflavíkur hafi verið búnir að samþykkja áætlun um afskriftir skulda sinna og endurskipulagningu sparisjóðanna, þannig að þeir gætu haldið áfram starfsemi, en þá hafi Steingrímur J. skyndilega svikið fyrri samninga og sett sparisjóðina í þrot.  Þetta hafi verið gert skömmu eftir að Steingrímur undirritaði yfirlýsingu til AGS um að endurskipulagning sparisjóðanna væri vel á veg komin.

Bankaránshrunið var gífurlega alvarlegt áfall fyrir þjóðina.  Steingrímur J. virðist ætla að verða að álíka vandamáli, ef ekki verra.

Ríkið rúið trausti

Verður Alterna símarisinn hérlendis?

Öll síma og fjarskiptafyrirtæki landsins eru komin að fótum fram vegna skulda og a.m.k. sum komin í hendur bankanna og í raun stjórna þeir örlögum þeirra allra.

Þetta á þó ekki við um nýjasta farsímafélagið, en það er Alterna, sem er að fullu og öllu í eigu bandarísks félags og hefur verið að hasla sér völl hér á landi að undanförnu.

Er nokkur líklegri en þetta félag til að kaupa upp gömlu símafélögin og ná því að verða ráðandi á íslenska markaðinum innan skamms tíma.  Líklega verður helsti kostur Alterna að teljast sá, að það er ekki í eigu neinna íslenskra "fjármálasnillinga", sem halda að slík snilld felist í því að koma sem mestu fé í eigin vasa á sem skemmstum tíma og með hvaða aðferðum sem er, löglegum og ólöglegum.

Alterna er líklegasti aðilinn til að kaupa Tal og hefja þar með sóknina inn á markaðinn af alvöru. 

Tal auglýst til sölu

Jóhanna og Gylfi afhjúpuð

Samkvæmt upplýsingum Ragnars Árnasonar, stjórnarmanns í Seðlabankanum, lagði Lára V. Júlíusdóttir, formaður bankaráðsins, tillöguna um hækkun launa bankastjórans um 400 þúsund krónur á mánuði, fram í samráði við forsætis- og viðskiptaráðherra og hefði hann þar með fengið þá upphæð í laun á mánuði, umfram viðmiðunarlaun ríkisstjórnarinnar, en samkvæmt þeirri viðmiðun má enginn starfsmaður ríkisins vera hærra launaður en Jóhanna Sigurðardóttir.

Ráðherrarnir eru svo miklar gungur, að hvorugur vill kannast við að hafa gefið loforð um þessa launahækkun, þrátt fyrir ítrekaðar fyrirspurnir þar um í þinginu.

Það út af fyrir sig sýnir og sannar, að það er ákaflega hæpin launaviðmiðun að hámarkið skuli vera miðað við þennan slakasta forsætisráðherra lýðveldissögunnar og líklega er það sárt fyrir metnaðarfulla starfsmenn ríkisins, að þurfa að sæta slíkri viðmiðun.

Þar sem búið er að festa þetta launaviðmið í sessi, er liklega ekki hægt að lækka laun forsætisráðherrans niður í það sem þau ættu í raun að vera.  Hins vegar væri það mikill sparnaður, sérstaklega ef það yrði til að lækka laun allra toppa hjá ríkinu um leið.

Samráð við forsætisráðuneytið