Vinnusöm en án trausts

Í öllum könnunum um traust á stjórnmálamönnum hefur forsætisráðherra á hverjum tíma nánast undantekningalaust verið efstur og oftast verið einnig efstur á óvinsældalistanum.  Aðrir ráðherrar hafa  svo komið í næstu sætum, á báðum listum og stjórnarandstæðingar þar fyrir neðan, en ofarlega í vantraustsmælingunni.

Jóhanna, meintur forsætisráðherra, nýtur lítils trausts og hefur hrapað niður vinsældalistann um tugi prósenta frá síðustu könnun.  Það er nokkuð merkilegt, ekki síst vegna þess að hún er óþreytandi að lýsa því fyrir þjóðinni að hún vinni daga og nætur, aldrei unnið að erfiðari verkefnum og sé alltaf dauðþreytt,  svo þreytt, að hún getur varla talað og alls ekki rætt við fréttamenn og þá alls ekki erlenda fréttamenn, jafnvel þó þeir tali íslensku.

Það er varla von, að þjóðin beri mikið traust til svona aðframkomins forsætisráðherra, sem vinnur og vinnur, að eigin sögn, en afkastar litlu, sem engu.

Það er greinilega ekki nóg að vera vinnusamur, að eigin áliti, ef afraksturinn er lítill sem enginn.

 

Steingrímur nýtur mest trausts

Enn jákvæðar fréttir úr Reykjanesbæ

Í gær var gengið frá sölu á hlutabréfum OR til Magma Energy, þannig að líkur eru á því að friður skapist um það fyrirtæki og orkuvinnsla getur vonandi farið á fullt skrið fyrir nýtt álver Norðuáls í Helguvík.

Nú birtist frétt að því að Þróunarfélag Keflavíkurflugvalla og Iceland Health ehf. hafi undirritað viljayfirlýsingu um uppbyggingu heilsutendrar starfsemi á Ásbrú í Reykjanesbæ, auk samnings um nýtingu íbúða á svæðinu. 

Gangi þessar áætlanir eftir, mun þetta skapa fjölda starfa fyrir lækna, hjúkrunarlið og annað starfsfólk, sem sjúkrahúsarekstri tilheyrir, því hér er um að ræða stofnun sjúkrahúss, sem myndi annast sérhæfðar skurðaðgerðir og aðgerðir vegna offitu.

Sjúkrahúsið og ferðaþjónusta tengd því, mun því, ef af verður, verða mikil lyftistöng fyrir atvinnulífið á Suðurnesjum, ekki síður en álverið í Helguvík.

Vonandi bregður heilbrigðisráðherra ekki fæti fyrir þessar áætlanir um sjúkrahúsið, og vonandi flækist ríkisstjórnin ekki fyrir uppbyggingunni í Helguvík.

 

 

Uppbygging á heilsusjúkrahúsi í Reykjanesbæ

Icesaveglýja í augum Guernseyinga

Nú hefur eitthvert æði gripið viðskiptavini Landsbankans á Guernsey, því nú hóta þeir að fara í mál við Íslenska ríkið og krefjast sömu afgreiðslu af hálfu Íslendinga og Bretar og Hollendingar fengu.

Guernsey er undir stjórn Breta og því óskiljanlegt, að þeir skuli ekki snúa sér beint til höfðingjanna í London, sem sjálfsgt væru meira en tilbúnir til þess að aðstoða þá, við að leggja frekara helsi á þræla sína á Íslandi, en að vísu yrðu Guernseyingar að bíða í svona 15 ár á meðan þrælkunarvinnunni stendur fyrir Hollendinga og Breta, enda urðu þeir fyrri til, með efnahagsstyrjöld sína gegn Íslandi.

Líklegt verður þó, að telja, að Guernseyingar hafi lítið upp úr herför gegn Íslendingum, því eftir því sem best er vitað, var Landsbankinn á Guernsey ekki útibú frá Reykjavík, heldur sjálfstæður banki og því alls ekki íslenskur banki.

Dálítið furðulegt er að skiptastjórar bankans, virt endurskoðunarfyrirtæki, Deloitte, skuli ekki gera greinarmun á íslensku útibúi og sjálfstæðum banka á Guernsey. 

Líklega er skýringin sú, að því lengur, sem þeir þvæla málin, því hærri greiðslur munu þeir fá fyrir ómak sitt.

Hóta að höfða mál gegn íslenska ríkinu

Rugl að afnema vísitölutengingu lána

Ef ríkisstjórnin nær einhverntíma tökum á efnahagsmálunum mun verðbólgan hjaðna og svo gæti farið að verðhjöðnun yrði einhverja mánuði.  Ef það gerðist myndi höfuðstóll verðtryggðra lána lækka, en óverðtryggð lán yrðu áfram með sína föstu vexti, sem í öllum tilfellum eru hærri en verðbólgustigið.

Alltaf koma upp einhverjar sveiflur í efnahagslífinu, þannig að tímabundnar sveiflur koma milli launahækkana og neysluverðsvísitölunnar, en til lengri tíma litið og með eðlilegum stjórnarháttum hækka laun meira en vísitalan.

Ef skoðuð eru síðustu tuttugu ár, lítur dæmið svona út:

                                                         Launavísitala:                      Vísitala neysluverðs:

Júní 1989                                                      106,3                                             125,9

Júní 2009                                                      356,7                                             344,5

Hækkun í prósentum                                   235,56%                                      173,63%

Á þessum tuttugu árum hefur launavísitalan hækkað rúmlega 60% meira en vísitala neysluverðs, sem notuð er til verðtryggingar á lánum.  Þannig hefur greiðslubyrði þess, sem tók húsnæðislán árið 1989 minnkað, miðað við laun, á þessum tuttugu árum, fyrir utan að húsnæðisverð hefur einnig hækkað meira en vísitala neysluverðs.  Því hafa íbúðaeigendur "grætt" stórkostlega á þessu tímabili  og það vitlausasta, sem hægt er að gera, er að berjast gegn verðtryggingunni.

Greiðlubyrði af lánum með föstum vöxtum, sem auðvitað hefðu alltaf verið hærri en verðbólga, hefði orðið meiri en af verðtryggðu láni og eignamyndun minni.

Lýðskrum óprúttinna pólitíkusa og annarra, um skaðsemi vísitölutengingar lána eiga menn að láta sem vind um eyru þjóta.  Annað hvort segja þeir viljandi ósatt, eða hafa ekki kynnt sér málið.

 

 

Ræða minnkað vægi verðtryggingar