Við Austurvöll - eða úti á Austurvelli?

Katrín Jakobsdóttir, formaður VG, segist tilbúin til að leiða fimm flokka ríkisstjórn, sem hún segir að sé sín óskaríkisstjórn, svo furðulega sem það hljómar.

Þriggja flokka ríkisstjórnir hafa yfirleitt ekki gefist vel hér á landi, jafnvel ekki tveggja flokka vinstristjórnir og nægir að benda á hina "einu sönnu og tæru vinstri stjórn" sem sat við völd á síðasta kjörtímabili með hörmulegum árangri.

Ýmsir vinstrisinnar eru byrjaðir að þylja áróðurinn um að allir flokkar sem fara í stjórnarsamstarf með Sjálfstæðisflokki tapi á slíkri samvinnu, en þó hafa engir flokkar beðið annað eins afhroð og Samfylkingin eftir stjórnarsamstarf við VG, sem reyndar stórtapaði líka á því samkrulli.

Ýmislegt sem öfgvavinstrið hvefur látið frá sér fara á samfélagsmiðlunum eftir kosningar benda til þess að annaðhvort verði VG í meirihlutasamstarfi innan Alþingishússins við Austurvöll, eða leyniher vinstriöfgaaflanna verði kallaður út með sína potta, pönnur, lúðra og kröfuspjöld til þess að gera hverri þeirri ríkisstjórn lífið leitt sem VG myndi ekki eiga aðild að.

Samfylkingin er ein rjúkandi rúst eftir kosningarnar og ekki er hennar tap tilkomið vegna samstjórnar með Sjálfstæðisflokknum, enda var hún í stjórnarandstöðu allt kjörtímabilið og í mikilli og góðri samvinnu við VG, Pírata og Bjarta framtíð.  

Velgengni flokka og hrun þeirra ræðst eingöngu af eigin vinnubrögðum þeirra og trúverðugleika, en ekki hvort þeir eru innan eða utan ríkisstjórnar.  Sumir þurfa bara að kenna öðrum en sjálfum sér um útkomu kosninga.

Einmitt vegna þess að ýmsir þola ekki að aðrir flokkar en þeir sjálfir styðja starfi í ríkisstjórn er nánast öruggt að leyniherinn verður ræstur út til að standa fyrir óspektum á Austurvelli verði VG utan ríkisstjórnar, sem allt bendir raunar til að verði.

Fimm flokkar fyrsti kostur