Sjálfsögð krafa bæjarstjórnar Fjallabyggðar

Bæjarstjórn Fjallabyggðar hefur sent frá sér ályktun, eða sjálfsagða kröfu, um að hlutlausir aðilar verði fengnir til að reikna til fullnustu þau áhrif sem nýjustu frumvarpsbastarðar ríkisstjórnarinnar um fiskveiðimál muni hafa á bæjarsjóðinn, atvinnulífið í byggðalaginu, sjómenn, fiskverkafólk og almenning í bæjarfélaginu.

Þessi krafa er algerlega í anda fjölda annarra samþykkta sem dunið hafa á ríkisstjórninni allsstaðar af landinu og frá útgerðar- og fiskvinnslufyrirtækjum, stórra og smárra, að ógleymdum verkalýðs- og sjómannafélögum.

Það er raunar óskiljanlegt með öllu að nokkur ríkisstjórn skuli leggja fram frumvörp, sem innihalda aðrar eins breytingar og þessi gera á grundvallaratvinnuvegi þjóðarinnar án þess að leggja fram nokkra útreikninga á áhrifum þeirra, en reyna með nánast eintómum áróðri, um að "þjóðin eigi að njóta auðlindarentunnar af sameign sinni", að afla frumvörpunum fylgis meðal almennings.

Almenningur hefur hins vegar séð í gegnum áróðursbrögðin og skynjar fullvel að hér er einungis um enn eitt skattahækkunarbrjálæðið að ræða af hendi þessarar skattaóðustu ríkisstjórn lýðveldistímans.

Hlutlausir aðilar reikni út áhrif frumvarpa

Vændisruglið

Sölvi Tryggvason, þáttagerðarmaður á Skjá 1, mun á morgun sýna afrakstur falskrar vændisauglýsingar sinnar þar sem honum tókst, með aðstoð ungrar stúlku, að lokka fjölda karlmanna til að setja sig í samband við hina meintu vændiskonu með viðskipti í huga.

Í myndbandinu, sem fylgir fréttinni, spyr Sölvi hvaða starfsemi eigi sér stað á "súlustöðunum" fyrst búið sé að banna nektardans og gefur þar með í skyn að nú snúist starfsemin eingöngu um vændissölu, enda "hafi lengi verið talið" að súlustaðirnir væru í raun vændishús.

Ekki er annað að sjá af fréttinni en að Sölvi afsanni þessa kenningu sína sjálfur, því hann setti auglýsingu inn á netið þar sem hann auglýsti sína vændissölu og enginn "súlustaður" kom þar við sögu.

Vændi hefur löngum verið kallað "elsta atvinnugrein í heimi" og blómstrar enn, bæði hér á landi og annarsstaðar og engar ráðstafanir opinberra aðila hafa getað komið í veg fyrir þá starfsemi og mun aldrei takast, hvort sem súlustöðum verður lokað endanlega, eða ekki.

Við lestur fréttarinnar vaknar sú spurning hvort Sölvi sé ekki sjálfur orðinn sekur um lögbrot með því að hvetja aðra til þess að brjóta lög, jafnvel þó um gabb hafi verið að ræða.

Vændiskaup með falinni myndavél

Þrotin þolinmæði

Jón Bjarnason, brottrekni Sjávar- og landbúnaðarráðherrann, segir að þolinmæði Vinstri grænna sé algerlega þrotin gagnvart forystu flokksins og vegferð hennar í ríkisstjórnarsamstarfinu með Samfylkingunni.

"Bragð er að þá barnið finnur" segir gamall málsháttur og á það vel við í þessu tilfelli, en hitt er auðvitað annað mál að miklu fleiri en almennir félagar í VG eru gjörsamlega að tapa sér af óþolinmæði eftir Alþingiskosningum og nýrri ríkisstjórn.

Það verða að teljast tíðindi að VG sé að sundrast endanlega vegna stefnu eigin flokksforystu, þar sem ekki verður annað séð en að afturhalds- og atvinnuuppbyggingarhatur VG ráði algerlega ferðinni í ríkisstjórnarsamstarfinu, enda selur Samfylkingin sálu sína og afstöðu til allra mála í skiptum fyrir stuðning VG við innlimunaráformin í ESB.

Vonandi verður Jóni Bjarnasyni og öðrum VGliðum að þeirri ósk sinni fljótlega að ríkisstjórnarsamstarfið spryngi í loft upp og þjóðinni verði forðað fá þessari ríkisstjórnarhörmung sem Jóhanna leiðir að nafninu til, en Steingrímur J. ræður í raun og veru.

Þolinmæði Vinstri grænna þrotin

Verða dauðvona hreindýr ekki bara friðuð?

Fréttir herma að eitthvað sé um að hreindýr hafi drepist úr hor, án þess að fram hafi komið hvort rannsakað hafi verið hvað hafi valdið þessum horfelli, t.d. einhver sýking í dýrunum eða vetrarhörkur með miklum snjóþyngslum.

Þegar fréttir hafa borist af fæðuskorti í dýraríkinu hafa viðbrögð Umhverfisráðaherra venjulega verið þau að banna allar veiðar á þessum sveltandi skepnum og nægir í því sambandi að benda á rjúpuna og svartfuglana.

Ef að líkum lætur verða hreindýraveiðar bannaðar á næstunni til að vernda og friða þessar ætislausu skepnur.

Auðvitað allt í nafni mannúðar, umhverfis- og dýraverndar.

Hreindýr að drepast úr hor

Tekur ekki Steingrímur J. við Utanríkisráðuneytinu?

Ráðherraskipti hafa verið tíð á valdatíma Jóhönnu í Forsætisráðuneytinu og hefur tilgangur þeirra verið, að því er helst virðist, að leiða athyglina frá getuleysi ríkisstjórnarinnar í flestum eða öllum málum, sem hún hefur verið að glíma við undanfarin þrjú ár.

Þessi ráðherrakapall hefur leitt til þess að sífellt færast fleiri og fleiri ráðuneyti á hendur Steingrími J., enda er farið að kalla hann "allsherjarráðherra", enda hefur Jóhanna komið öllum helstu verkefnum sem áður tilheyrðu Forsætisráðuneytinu yfir á önnur ráðuneyti.

Nú hefur Össur Skarphéðinsson gert rækilega í bólið sitt með því að leyna þingið og samráðherra sína um stríðið sem ESB er að hefja gegn Íslandi vegna makrílsins og Icesaveskulda Landsbankans. Viðbrögð Jóhönnu geta varla orðið önnur en að víkja þessum vanhæfa ráðherra tafarlaust úr ríkisstjórninni, enda hlýtur það að vera brottrekstrarsök að leyna svo mikilvægum upplýsingum og gera sjálfan forsætisráðherrann að fífli með því að fá ekkert að vita um málið, nema í gegnu" fréttir fjölmiðla.

Steingrímur J. hlýtur að geta fellt Utanríkisráðuneytið undir "Allsherjarráðuneytið" og þannig mætti spara og hagræða í ríkisrekstrinum.

Fundir hjá stjórnarflokkunum

Ruglið um rafmagnsútflutning

Bretar og sjálfsagt fleiri Evrópuþjóðir hafa áhuga á að nýta raforku, sem framleidd væri hér á landi og flutt til þeirra með rafstreng, þar sem allt að 10% orkunnar tapaðist á leiðinni.

Samkvæmt stefnu ríkisstjórnarinnar má ekki virkja nokkurt einasta vatnsfall í landinu til orkuöflunar fyrir innlendan markað og ef mark er takandi á talsmönnum orkugeirans verða engar jarðvarmavirkjanir tilbúnar til notkunar fyrr en eftir mörg ár. Á meðan er atvinnulífið í landinu í heljargreipum þessarar verndunarstefnu og engin uppbygging mun eiga sér stað í atvinnumálunum á meðan að á þessari óvissu um framtíðarvirkjanir.

Því hefur verið haldið fram að öll núverandi raforkuframleiðsla á Íslandi dygði ekki til að fullnægja rafmagnsþörf Hamborgar í Þýskalandi og sé það rétt, þá geta allir séð að draumar um útflutning á rafmagni um rafstreng eru ekkert annað en dagdraumar óábyrgra manna sem hæglega gætu breyst í martröð allrar þjóðarinnar.

Að lála sér detta í hug að Landsvirkjun fari í rafmagnsútrás er jafnvel geggjaðri hugmynd en útrás banka- og útrásargengjanna fyrir fáeinum árum.

Var virkilega ekki dreginn neinn lærdómur af því rugli öllu saman.

Hafa áhuga á orku frá Íslandi

ESB í opinbert stríð gegn Íslandi

Undanfarna mánuði hafa ýmsir forráðamenn ESB haft uppi hótanir um efnahagslega styrjöld á hendur Íslendingum vegna sanngjarnra og eðlilegra veiða á makríl innan íslenskrar efnahagslögsögu. Innan ESB munu vera í smíðum sérstakar og harkalegar reglugerðir sem sambandið hyggst notast við í því efnahagsstríði.

Nú hefur bæst við sá fáheyrði atburður, að framkvæmdastjórn ESB hefur krafist aðildar að málarekstri Breta og Hollendinga fyrir EFTAdómstólnum vegna Icesaveskulda Landsbankans, sem þessir yfirgangsseggir vilja neyða íslenska skattgreiðendur til að borga fyrir þennan einkabanka, sem auðvitað var rekinn á ábyrgð stjórnenda hans og eigenda.

Á sama tíma og þessar stríðsyfirlýsingar dynja á Íslendingum skríður íslenska ríkisstjórnin fyrir þessum ofbeldisseggjum og vælir um að fá að innlima Ísland í þetta ofstopasamband, sem reyndar er að breytast í stórríki sem verða mun undir beinni stjórn Þjóðverja og Frakka, en aðrir hreppar stórríkisins munu ekki hafa þar nokkur áhrif.

Hvað skyldi þurfa til að opna augu íslenskra ráðamanna og fá þá til að kalla sendinefnd sína heim frá Brussel?

ESB vill aðild að Icesave málinu

Þeim fjölgar sem gefa EKKI kost á sér í forsetaframboð

Fimm eða sex manns hafa tilkynnt um framboð sitt til embættis forseta og er kosningabarátta þeirra kominn á fullan skrið, þó nokkur mismunur sé á því hverjum þeirra er hampað í fjölmiðlum og hverjum ekki.

Einhverjir hafa séð ástæðu til að senda frá sér yfirlýsingar um að þeir hyggist EKKI taka þátt í þessum forsetaslag, a.m.k. ekki að sinni eins og það er oftast orðað, án þess að nokkur hafi í raun reiknað með að þessir einstaklingar ættu nokkurt erindi á Bessastaði.

Enn er eitthvað rúmlega þrjúhundruðþúsund manns sem ekki hafa sent frá sér neinar yfirlýsingar um hvort af framboði verður eða ekki og hljóta fjölmiðlar að fyllast af bréfaskriftum alls þess fólks á næstu dögum, þegar það hefur ákveðið sig endanlega um þátttöku í þessu æsispennandi forsetakjöri.

Spennan magnast dag frá degi, þó allir viti nú þegar hver niðurstaðan verður.

Elín Hirst gefur ekki kost á sér

Þrautskipulögð kosningabarátta Þóru og fjölmiðlavina hennar

Fimm einstaklingar hafa tilkynnt framboð til embættis forseta Íslands, en einn þeirra ber af með þrautskipulagða kosningabaráttu, en það er Þóra Arnórsdóttir, enda á hún greinilega stóran vinahóp innan fjölmiðlanna sem allt gera til að auglýsa framboð hennar og að sjálfsögðu ókeypis í fréttum blaða og ljósvakamiðla, sem og í umræðu- og viðræðuþáttum.

Aðrir frambjóðendur fá nánast enga umfjöllun og látið er eins og Þóra ein geti velt Ólafi Ragnari af stalli forsetaembættisins og þrátt fyrir alla kosti og menntun Herdísar Þorgeirsdóttur hefur ekki verið á hana minnst í fjölmiðlum frá því að hún tilkynnti framboð sitt.

Auðvitað er nauðsynlegt að fara út í kosningabaráttu með gott skipulag og fjölmennt stuðningslið, en sú mismunun sem frambjóðendum hefur verið sýnd fram að þessu er vægast sagt hvimleið og virkar þar að auki þveröfugt á fólk, miðað við það sem lagt var upp með.

Hitt er svo annað mál, að eftir því sem frambjóðendum til forsetaembættisins fjölgar, því öruggari verður Ólafur Raganr með endurkjör.

Þóra komin með lágmarksfjölda

Steingrímur skuldar skýringar og útreikninga

Steingrímur J., alsherjarráðherra, hefur lýst því yfir að hann efist um útreikninga Deloitte á áhrifum nýjustu skattabrjálæðistillagna sinna á sjávarútveginn, en fyrirtækið hafði gefið út að áætlun ráðherrans jafngilti 105% skattheimtu á hagnað útgerðarinnar.

Steingrími J. dugar ekki að gaspra út í loftið vegna þessarra útreikninga Deloitte, heldur ber honum skylda til að birta athugasemdir við niðurstöðuna, lið fyir lið, og hrekja þannig útkomuna, ef hann og sérfræðingar hans hafa áreiðanlegri upplýsingar í sínum fórum.

Ekki bara sjávarútvegurinn, heldur almenningur allur, bíður eftir að ráðherrann uppfylli þá skyldu sína að birta sína útreikninga um áhrif veiðileyfaskattabrjálæðisins.

Niðurstöður Deloitte ekki keyptar