Við Ólafur Ragnar erum standandi hissa

Ólafur Ragnar er aldeilis undrandi á því að ekki hafi nema rétt rúmlega þrjátíuþúsund manns skorað á sig að gefa kost á sér í forsetakjöri í fimmta sinn, en segist þó bæði undrandi og glaður yfir þeirri ólýsanlegu ást, sem þjóðin sýni honum með þessari undirskriftasöfnun.

Ég er hinsvegar steinhissa á því að Ólafur Ragnar skuli reyna að láta líta svo út að þetta hafi komið honum á óvart, því allt er þetta sett á svið af honum sjálfum og nokkrum stuðningsmönnum og vinum í gegnum allan hans pólitíska feril.

Svona geta menn nú orðið hissa á sama hlutnum, en þó á mismunandi forsendum.

Forsetinn gefur sér vikuna

Athugasemdir

[Jón Valur Jensson, 27.2.2012 kl. 19:57]

Ég er hissa á þessari færslu þinni, Axel Jóhann – eins mikilvægur og þú veizt að Ólafur Ragnar hefur reynzt okkur í gríðarlegu hagsmunamáli, Icesave, þar sem hann hlustaði á þjóðina og gaf henni úrslitavaldið, sem henni bar með réttu, enda um sæmd okkar og lífshagsmuni að tefla.

Sjálfur upplifði ég þessi ræðuhöld á Bessastöðum nú síðdegis með öðrum hætti en þú (sjá HÉR!) og læt mér ekki detta í hug, að hér sé um neinn hráskinnaleik að ræða.

Forsetinn hefur ekkert að sækjast eftir fyrir sjálfan sig með áframhaldandi þjónustu í stað þess að eiga áhyggjulaust ævikvöld á eftirlaunum, en ég met það afar mikils, að hann hugleiði nú að taka ákalli svo margra – í langárangursríkasta áskorunar-átaki sem beinzt hefur að einstaklingi hér á landi – og gefi því góðan tíma. Nægur verður tíminn fyrir aðra að bjóða sig fram. En á ég í alvöru að taka skrif þín þannig, Axel, að þú teljir annan mann geta gegnt þessu starfi betur en Ólafur?

[Axel Jóhann Axelsson, 28.2.2012 kl. 11:02]

Ólafur Ragnar hefur aldrei verið í neinu sérstöku uppáhaldi hjá mér, hvorki áratugina fyrir hrun né eftir það. Við skulum ekki gleyma því að hann staðfesti lögin um Icesave I (Svavarssamninginn ömurlega), þrátt fyrir áskoranir um að gera það ekki. Í því tilfelli björguðu fyrirvararnir sem nokkrir þingmenn börðust fyrir að fá samþykkta í tengslum við þá lagasetningu. Þeir fyrirvarar urðu til þess að Bretar og Hollendingar staðfestu ekki þann samning fyrir sitt leyti og eftir það breyttist afstaða Ólafs Ragnars í takt við þjóðarviljann.

Hann átti engan annan kost í stöðunni en að hafna seinni Icesavelögunum staðfestingar, enda hefði sjálfsagt orðið uppreisn í landinu, hefði hann ekki gert það.

Árangurinn í Icesave er fyrst og fremst þjóðinni sjálfri að þakka, en ekki forsetanum.

[Bergljót Gunnarsdóttir, 28.2.2012 kl. 13:58]

Víst er þjóðin öll hissa og margir alveg standandi svo. Mér finnst komið nóg og nóg nægir, bæði af setu forsetans og afglöpum Jóns Baldvins, en honum stendur bara, á meðan Ólafur er bara standandi og kjaftstopp eins og við hin.

[Axel Jóhann Axelsson, 28.2.2012 kl. 16:30]

Svona er þetta nú, á meðan sumir eru standandi hissa eru aðrir í standandi vandræðum.